“เธอเดินมาติดกับดักของฉันเองนะแพรวา”เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งรำพันอย่างคนที่ถือชัยชนะเอาไว้ เขากำลังมองรูปภาพของแอร์โฮสเตสสาวคนหนึ่งที่มีใบหน้าเรียวสวย ปากเป็นกระจับผมเงาดกดำอย่างกับเทพธิดา แต่เธอคนนี้กำลังจะกลายเป็นางบำเรอของเขาเป็นเวลาสามปีเพื่อแลกเงินจำนวนมหาศาลในการรักษามารดาที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายและให้น้องสาวของเธอได้เรียนจนจบ พ่อของเธอต้องติดคุก ครอบครัวของเธอเลยล้มละลาย
“เธอเดินทางมาถึงแล้วครับท่านประธาน”เสียงลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามาในห้องทำงานใหญ่ของเควิน แคมป์เบลหนุ่มลูกครึ่งไทยฝรั่งเศสอายุเพียงสามสิบต้นๆแต่เขาสามารถเป็นนักธุรกิจที่หลายๆคนจับตามอง และชายคนนี้แหละสาวๆหลานคนอยากครอบครอง เขามีเงินมหาศาลที่จะซื้อพวกหล่อนให้มาปรนเปรอความปรารถนาของตัวเอง เสร็จแล้วก็จากเหมือนกับเธอคนนี้ที่เดินมาพร้อมกับข้อเสนอที่เขาหยิบยื่นให้ คนที่จนกรอกอย่างแพรวาหรือว่าใครๆก็ต้องตอบรับข้อเสนอนี้กันทั้งนั้น เนี่ยแหละที่เขาว่ากันว่ามีเงินจะทำอะไรก็ได้ จะซื้ออะไรก็ได้อย่างเช่นตัวเธอ
“เธอมีบินอีกวันไหน”เควินถามลูกน้องที่ยืนรอรับคำสั่งอยู่
“คุณแพวาพักอยู่ที่ฝรั่งเศสเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ครับ”เจสันสืบข้อมูลของหญิงสาวไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว พร้อมกับส่งแฟ้งประวัติให้เจ้านาย
“ให้เธอเข้ามา และฉันไม่รับแขก”เสียงอันทรงพลังเอ่ยพร้อมกับเปิดแฟ้มประวัติของเธออ่านอีกครั้ง แต่เขากลับต้องปิดแฟ้งลงเมื่อประตูห้องทำงานใหญ่ของเขาเปิดพร้อมกับแอร์โฮสเตสสาวที่ชื่อแพวา สิริพัมนากุล กำลังเดินเข้ามาด้วยใบหน้านิ่งใครจะรู้ว่าในใจของเธอตอนนี้กำลังกลัวเขามากแค่ไหน เธอรู้ประวัติของผู้ชายตรงหน้าดีว่าผู้ชายที่ชื่อเควินคนนี้ทั้งร้ายกาจและเสพติดผู้หญิงเป็นชีวิตจิตใจ
“ฉันขอถามเธออีกครั้ง ว่าเธอตัดสินใจดีแล้วใช่ไหม”เสียงดุจพญาเยี่ยวกำลังเปล่งออกไปเพราะเขาไม่ต้องการบังคับใจใครทั้งนั้น
“ค่ะ ฉันทำตามข้อเสนอของคุณ ตามที่เราตกลงกัน”
“ฮึๆ ถ้าอย่างนั้นเธอคงเห็นเอกสารที่ลูกน้องของฉันเอาไปให้แล้วใช่ไหม”
“เห็นแล้วค่ะ”
“อืม ถ้าอย่างนั้นฉันก็ตกลงรับเธอมาเป็นนางบำเร่อของฉันตามที่เราตกลงกัน แต่มีข้อแม้อยู่ว่า เมื่อเธอเสร็จภาระกิจระหว่างเราสองคนเธอก็ต้องลงจากเตียงทันที และที่สำคัญก็คือห้ามมีความรักเข้ามาเกี่ยวข้องเด็ดขาด ห้ามท้อง เพราะถ้าเธอท้องขึ้นมา เงินจะหยุดการโอนทันทีเพราะเธอเล่นผิดกติกา เข้าใจไหม”
“ข้อนั้นฉันทราบแล้วค่ะ และหลังจากวันนี้ฉันต้องทำอะไรบ้างคะ เชิญคุณเควินบอกมาได้เลยค่ะ”
“เธอหยุดงานหนึ่งอาทิตย์ใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
“คืนพรุ่งนี้ลูกน้องของฉันจะไปรับเธอที่ห้องพัก เตรียมตัวเอาไว้ก็แล้วกัน เมื่อเสร็จงานและฉันถูกใจ เงินก็จะถูกโอนเข้าบัญชีของเธอทันที”
“ค่ะ ฉันกลับได้หรือยังคะ”
“เชิญ”ชายหนุ่มชี้ไปยังประตูเพื่อบอกว่าเขาไม่ต้องการที่จะคุยกับเธออีกต่อไปแล้ว แพรวาก็หันหลังกลับทันทีเพราะเธอไม่อยากจะอยู่ไม่อยากเห็นคนเลือดเย็นอย่างเขา ดวงตาแดงก่ำขึ้นมาทันทีเมื่อประตูลิฟต์ปิด น้ำตาใสๆไหลออกมาโดยอัตโนมัติความเสียใจกำลังวิ่งมาจุกอยู่ที่กลางอกของเธอ นับจากนี้ต่อไปแพรวาคนนี้กำลังจะกลายเป็นนางบำเรอของผู้ชายเลือดเย็นคนนั้น
+++++++++++++++++++++++++
อีกหนึ่งเรื่องนะคะที่ฝากติดตาม มาแบบดราม่าค่ะ