นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายภาคต่อจากเรื่องสาวใช้ของลายสิงห์และเจ้าสาวของลายเสือ เป็นเรื่องราวความรักของสามพี่น้องตระกูลธรรมโชติ ลายสิงห์ ลายเสือและลายหงส์

พี่ๆ แต่งงานมีครอบครัวกันหมดแล้ว แต่ลายหงส์น้องเล็กคนสุดท้องก็ไม่มีวี่แววว่าจะลงเอยกับใครจนทุกคนเข้าใจว่าเธอคงยังฝังใจอยู่กับความผิดหวังกับความรักครั้งแรก ‘พี่พฤกษ์’ เพื่อนสนิทของพี่ชายคือรักแรกของเธอ

“อะไรนะคะ จะให้น้องไปประจำที่ภูเก็ต?” ลายหงส์อุทานเมื่อพี่ชายจะยกโรงแรมในสาขาใต้ให้เธอดูแลและภูเก็ตก็เป็นสำนักงานใหญ่ในโซนภาคใต้ที่เธอต้องไปอยู่ ไปอยู่ที่นั่นก็เท่ากับเธอต้องเจอกับพฤกษฟ์ถี่ขึ้นน่ะสิ ถึงจะขายโรงแรมให้ธรรมโชติแล้ว แต่เขาก็ยังเป็นผู้ถือหุ้นที่มีบทบาทสำคัญมากของที่นั่นอยู่ดี

“นี่แกล้งกันรึเปล่าคะ น้องยังไม่ได้คิดบัญชีที่พี่หลอกให้น้องไปเจอพี่พฤกษ์เลยนะ” หญิงสาวโวย อุตส่าห์จะไม่พูดเรื่องนี้แล้วเชียว

“ไม่เจอวันนี้ วันหน้าก็ต้องเจออยู่ดี” ลายเสือว่า

“แล้วเป็นไงล่ะ ไอ้พฤกษ์มันว่าไงบ้าง” แถมยังมีหน้ามาถามเธอต่ออีก

“พี่เสือ!” นี่เขาเป็นพี่ชายเธอจริงๆ รึเปล่าเนี่ย พี่ชายคนโตยังดูห่วงความรู้สึกของเธอมากกว่านี้อีก

“ยัยหงส์ ก่อนส่งเราไปที่นั่นพี่คิดมาดีแล้วนะ อีกอย่างภูเก็ตนักท่องเที่ยวเยอะ เราน่ะนอกจากเรื่องบริหารแล้วยังมีพรสวรรค์เรื่องทำตลาดอีก กับอิแค่ผู้ชายคนเดียวทำให้น้องสาวคนเก่งของเธอไม่กล้าโชว์ศักยภาพตัวเองงั้นหรอ?” ลายเสือแสร้งแหย่น้องสาว

“กลัวไอ้พฤกษ์มันรึไง”

“เปล่าสักหน่อย” ลายหงส์ปฏิเสธ เธอไม่ได้กลัวคนอย่างเขาหรอก แต่กลัว….ช่างมันเถอะ

“น้องก็แค่ไม่อยากมีปัญหากับใคร”

พี่พฤกษ์….กลายเป็นพฤกษ์ที่ยืนอยู่ตรงหน้า

“ไม่เจอกันนานเลยนะหงส์” เขาทักทายเธอ

“สบายดีมั้ย” เป็นการเจอหน้ากันอย่างจังๆ ในรอบกี่ปีระหว่างเธอกับพฤกษ์ หลังจากแยกย้ายกันไปครานั้นและเรื่องของทั้งคู่ก็ไม่ได้จบกันสวยสักเท่าไหร่สำหรับความรู้สึกที่พังทลายของลายหงส์ หลังรู้ข่าวของเขาต่อจากนั้น

“สบายดีค่ะ” ลายหงส์ตอบกลับในเวลาต่อมาหลังดึงสติของตัวเองกลับมาได้ เพราะถึงอย่างไรวันใดวันหนึ่งเธอก็คงต้องเจอกับเขาอีกเข้าสักวัน เพิ่งได้ยินที่พี่ชายของเธอทั้งสองคนพูดกันว่าตอนนี้เขาย้ายกลับมาอยู่เมืองไทยแล้ว

“พี่พฤกษ์ล่ะคะ สบายดีมั้ย” ลายหงส์ตอบไปตามมารยาทและถามไปแบบนั้น ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าพฤกษ์คงจะมีความสุขมากๆ กับผู้หญิงคนนั้นที่เขาเลือก

นิยายทุกเรื่องที่ขวัญชนิดาแต่ง เป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียนขวัญชนิดาเท่านั้น ห้ามบุคคลใดคัดลอกเนื้อหาหรือดัดแปลงเนื้อหาหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนไดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีไดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของ ผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องได้รับโทษตามพระราชบัญญัติที่กำหนดไว้