กูคูฟ เออร์เนสต์

เศรษฐีหนุ่มจากประเทศฝรั่งเศส เจ้าของโรงแรมหรูระดับห้าดาวที่มีสาขาอยู่ทั่วทั้งในและต่างประเทศ นอกจากธุรกิจทางด้านโรงแรมแล้ว กูคูฟยังเข้าไปมีรายชื่อเป็นผู้ถือหุ้นกับบริษัทใหญ่ ๆ ข้ามชาติอีกมากมาย เรียกได้ว่าธุรกิจไหนมาแรง มองแล้วว่าสามารถทำกำไรให้กับเขาได้ ชายหนุ่มเป็นต้องไม่พลาดที่จะเข้าไปเจรจาขอร่วมทุนรับส่วนแบ่งมาด้วยเช่นกัน ด้วยอายุที่ยังน้อยเมื่อเทียบกับการมีวิสัยทัศน์อย่างผู้บริหารมืออาชีพเช่นนี้ ทำให้ชายหนุ่ม ก้าวขึ้นมาสู่การเป็นมหาเศรษฐีติดอันดับหนึ่งในสิบของโลกได้ตั้งแต่วัยเพียง 39 ปีเท่านั้น

ทัศนคติในเรื่องผู้หญิงของกูคูฟนั้น ชายหนุ่มมองเพียงว่าเป็นกิจกรรมหนึ่งที่สามารถทำให้เขาได้ปลดปล่อยและระบายออก โดยที่ไม่ควรนำมาผูกพัน เนื่องจากเธอเหล่านั้นจะทำให้เสียเวลาในการหาเงินทองมาเพิ่มพูนบัญชีทรัพย์สินของเขา

อารดา เกียรติทรัพย์ไพศาล (บุ้ง)

หญิงสาวอายุ 24 ปีที่ต้องเข้าไปรับหน้าที่บริหารกิจการโรงแรมที่พ่อแม่ของเธอเป็นผู้ริเริ่มก่อตั้งไว้ให้ แทนพี่ชายที่ผันตัวเองไปทำธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์จนประสบความสำเร็จและไม่มีเวลาเหลือมาดูแลกิจการของครอบครัว จึงต้องเป็นหน้าที่ของผู้เป็นลูกสาวอีกคนของบ้านอย่างเธอ ซึ่งอารดาก็ทำมันได้ดี

อีกหนึ่งความสามารถพิเศษของเธอคือ การมีสัมผัสพิเศษรับรู้ได้ถึงสิ่งผิดปกติก่อนคนอื่นหรือที่เรียกกันว่าเซ้นส์ หญิงสาวไม่เคยผิดพลาดเรื่องการอ่านใจคน และเธอมักจะพยากรณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้นล่วงหน้าได้อย่างมหัศจรรย์ ซึ่งตัวเธอเองก็ยังสงสัยอยู่ว่า มันเป็นเพราะนิสัยอยากรู้อยากเห็น และช่างซักช่างถามของเธอหรือไม่ ที่ทำให้มีข้อมูลมาพยากรณ์เหตุการณ์ แต่แล้วเธอก็พบว่าหลายเหตุการณ์ที่เธอตัดสินใจได้อย่างถูกต้อง เพียงเพราะทำไปตามความรู้สึก ทั้ง ๆ ที่ยังไม่มีข้อมูลใด ๆ ด้วยซ้ำ

อารดา เกียรติทรัพย์ไพศาล หญิงสาวร่าเริง อารมณ์ดี และมีเซ้นส์ เธอได้รับมอบหมายให้เข้ามาดูแลธุรกิจโรงแรมของบ้านแทนพี่ชาย ทุกอย่างยังคงดำเนินไปได้อย่างปกติสุข จนวันหนึ่งที่พ่อแม่ของเธอพาผู้ชายอย่าง กูคูฟ เออร์เนสต์ กลับมาจากต่างประเทศด้วย และให้เธอเป็นผู้รับหน้าที่ดูแลแขกพิเศษคนนี้ คนที่เธอให้คำจำกัดความแก่เขาว่า ‘เรื่องมาก ปากเสีย จู้จี้ จอมเนี้ยบ และเอาแต่ใจ’

ทั้งที่เซ้นส์ของเธอมันบอกว่า เขาคนนี้คือคนที่จะมาเป็นคู่ชีวิตของเธอ แต่ทว่าหญิงสาวกลับอยากปฏิเสธความรู้สึกพิเศษของเธอในครั้งนี้ ก็ด้วยคุณสมบัติพิเศษของเขาที่เธอให้คำจำกัดความไว้นั่นเอง มันช่างทำให้เธออยากจะอยู่ห่างไกลจากเขาเสียจริง ๆ

แล้วเรื่องราวของคนทั้งคู่จะเป็นอย่างไร สุดท้ายแล้วหญิงสาวจะสามารถปฎิเสธเซ้นส์ของเธอได้หรือไม่?

“ปากผมไม่ได้เสียอย่างที่คุณกล่าวหาหรอกนะ ผมจะทำให้คุณรู้ ว่ามันยังดีอยู่มากทีเดียวเลยล่ะ” ชายหนุ่มส่งเสียงบอกหญิงสาวในขณะที่ค่อย ๆ เดินเข้าไปหาเธอ ราวกับราชสีห์กำลังจ้องจะตะครุบเหยื่อ

“คุณจะทำอะไร ถอยออกไปห่าง ๆ ฉันเลยนะ” อารดายังคงทำเป็นใจดีสู้เสือ ทั้ง ๆ ที่ขาของเธอมันไม่ได้เก่งเหมือนกับปากเสียแล้ว เพราะตอนนี้มันกำลังก้าวถอยหนีราชสีห์ร้าย และหาทางหลบหลีกให้พ้นจากสถานการณ์และคนตรงหน้าให้ได้เสียก่อน

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจิตนาการส่วนตัว ถ้าชอบก็ขอกำลังใจกดไลค์ให้กันบ้างนะคะ และจะยินดีเป็นอย่างยิ่งถ้าหากจะมีคำติ คำเสนอแนะสำหรับนักเขียนใหม่อย่างไรท์คนนี้บ้างก็จะเป็นพระคุณนะจ๊ะ :)

การทำซ้ำ คัดลอก ดัดแปลง หรือแม้แต่นำส่วนใดส่วนหนึ่งไปยำเป็นผลงานของตนเอง ถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ มีความผิดตามกฎหมายนะคะ

ภาพที่ใช้ก็เพื่อสร้างจินตนาการและเพิ่มความสนุกให้รีดนะคะ ต้องขอบคุณภาพสวย ๆ จากเว็บไซค์ต่าง ๆ ที่มาปรากฏบนกูเกิ้ลด้วยค่ะ :)

---------------------------------------------