พาคู่แสบพอกันมาแนะนำตัวจ้า

เอมมาลิน ลูกสาวท่านประธาน สวย รวย เหวี่ยง วีน เอาแต่ใจ แสบแบบขั้นสุด

ทินภัทร ลูกน้องคนสนิทของท่านประธาน หล่อสมาร์ททำงานเก่งเป็นที่ไว้ใจของเจ้านาย เล่นตัวเป็นที่สุด กวนประสาท ปากไว ชอบแกล้งลูกสาวเจ้านาย

สปอย 1

“คุณนี่มันปากดี น่า...”

“น่าอะไร!” หน้าสวยขึงขังโมโหที่เขาขึ้นเสียง

“น่าตบปาก พอใจยัง!” สายตาจ้องตาเขม็งก่อนจะเปิดประตูขึ้นรถ เอมมาลินหงุดหงิดรีบเปิดประตูอีกฝั่งแล้วขึ้นไปนั่งด้วย

“ฉันจะฟ้องคุณพ่อที่แกปากเสีย!”

“ลงไป!” เขาเสียงแข็งไม่พอใจ

“ไม่ ฉันไม่ชอบให้ใครเมินใส่” เธอส่งเสียงแว้ด ๆ น่ารำคาญอยู่ข้างหูเขาจนเขาหมดความอดทน เปิดประตูลงจากรถแล้วเดินอ้อมไปลากลูกสาวเจ้านายออกจากรถ

“นี่ไอ้บ้า ฉันเป็นลูกเจ้านายแกนะ!” เธอขืนตัวไม่ยอมยกมือคว้าเกาะเบาะแน่น

“ลงมา!” เขาจับแขนเรียวกระชากสุดแรงด้วยความโมโห

“โอ๊ย!เจ็บนะ ฉันให้คนรถกลับไปแล้วนายก็ไปส่งฉันที่บ้านก่อนสิ!” หน้าสวยจ้องมองขุ่นเคือง ทินภัทรถึงกับเท้าเอวพ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินกลับมานั่งฝั่งคนขับหันมองลูกสาวเจ้านายตัวแสบ

“ห้ามทำเมินใส่ฉันอีก” เสียงหวานบ่นกระปอดกระแปดขยับตัวลงนั่งบนเบาะพลางลูบแขนขาวที่ขึ้นรอยนิ้วแดง

“ถ้ามีปัญญาก็ทำให้ผมสนใจคุณให้ได้สิ แต่ผมว่าคุณทำไม่ได้หรอกเพราะคุณมัน อ่อน”

สปอย 2

ทินภัทรเหลือบมองตกใจหน้าตาตื่นเมื่อเห็นเธอกำลังดึงกางเกงในลูกไม้ตัวจิ๋วออกมาจากเรียวขาขาว

“เอม!อย่าดื้อพี่เสียสมาธิ”

“ถ้าพี่ไม่เลื่อนงานเอมจะเดินเข้าไปในโรงงานแบบนี้” ขาเรียวเกี่ยวกางเกงชั้นในออกแล้วโยนไปบนตักแกร่งหน้าตาเฉย ทินภัทรสะดุ้งรีบขับรถจอดข้างทาง

“ใส่เดี๋ยวนี้!” หน้าหล่อเกรี้ยวกราดจ้องตาเขม็ง แต่ไม่ทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวเลยสักนิดกลับยกขาขาวขึ้นวางบนตักแกร่งถกกระโปรงขึ้นสูงถึงขาอ่อนแล้วจิกปลายนิ้วลงขาหนาจนเห็นใจกลางความสาวโผล่ใต้กระโปรง

“ใส่สิคะ” หน้าสวยเว้าวอนถูไถปลายนิ้วเท้าเบา ๆ กระตุ้นให้วาบหวาม นัยน์ตาคมเป็นประกายหายใจไม่ทั่วท้องไล่จ้องมองเรียวขาขาวอย่างหวั่นไหวกลืนน้ำลายหนืดข่มอารมณ์ไม่ให้ฟุ้งซ่านทั้งที่อยากใช้ปากลูบไล้เรียวขาขาวเนียนแทบคลั่ง