" นั่นใคร! "

รู้ดีว่าเมื่อครู่ตนเสียงดังเกินไปจนทำให้ ' องค์หญิง ' และ ' ต้าอ๋อง ' ต้องตกพระทัยใหญ่หลวง เจี๋ยหลัวจินจับตัวเขาเข้าแนบชิด ขยับกายหันหลังเพื่อบดบังใบหน้าของตนและร่างกายของขันทีน้อยผู้นี้ เมื่อได้ยินเสียงกุกกักที่ชั้นหนังสือจึงเอ่ยตอบโดยไม่หันกลับมอง

" บทองค์หญิงกับต้าอ๋องน่าสนใจไม่เลว คราวหน้าข้าต้องนำไปใช้บ้าง "

บุรุษผู้นั้นมองดูแผ่นหลังของบุรุษที่อาภรณ์ดูไม่ค่อยเรียบร้อยผ่านช่องว่างของชั้นหนังสือก็โล่งใจ เอ่ยชักชวนพลางชะเง้อคอมองสตรีที่ถูกแผ่นหลังกว้างปิดบังไว้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น

" นึกว่าไม่มีใครใช้อยู่เสียอีก หากต้องการเจ้ามาร่วมวงกับพวกเราได้ "

" ไม่เป็นไร แม่นางของข้าออกจะเขินอายอยู่บ้าง "

เสี่ยวเสวี่ยกลอกตาเป็นวงกลม มองดูดวงตาของต้าอ๋องที่ออกจะดูสนุกสนานไม่น้อย บิดตัวเล็กน้อยเมื่อรับรู้ได้ว่าพวกเขาขยับวางตำรากลับตามเดิม พยายามขืนตัวออกห่างเมื่อสัมผัสได้ว่ามีบางสิ่งนูนๆ นั้นกำลังทิ่มแทงตนเอง พยายามคิดในแง่ดีว่าสิ่งนั้นอาจจะเป็นด้ามมีดหรือไม่ก็ขวดหยกใส่ยา

แต่ยิ่งนางเห็นต้าอ๋องยิ้มพรายพร้อมทั้งเบียดตัวเข้าแนบชิด ทำให้อะไรก็ตามที่ทิ่มแทงนางยิ่งดูเหมือนจะมีรูปร่างที่ชัดเจนมากขึ้น ในที่สุดก็เลิกคิดในแง่ดี ยิ้มแหยๆ ส่งให้ต้าอ๋อง

" ต้าอ๋อง ข้าน้อยไม่ใช่แม่นางน้อยนะพ่ะย่ะค่ะ "

เสี่ยวเสวี่ยเอ่ยบอก พยายามหลุบตาลงไม่ให้ต้าอ๋องจับได้ว่านางกำลังนินทาเขาอยู่ในใจ ไฉนบุรุษยุคนี้ล้วนอ่อนไหวกันง่ายดายยิ่ง...

เจี๋ยหลัวจินยิ้มบางๆ มือหนาจับใบหน้าของเขาด้วยฝ่ามือเพียงข้างเดียว ขยับนิ้วบีบมือมองดูแก้มที่ยับย่น มองยิ่งเห็นเขาดูไม่ค่อยจะตื่นตระหนกก็รู้สึกอยากจะหยอกเย้า ขยับกายเข้าแนบชิด ก้มหน้ากระซิบเสียงพร่าข้างใบหู

" เจ้ายังมีปาก... "

เสี่ยวเสวี่ยได้ยินเช่นนี้ก็นิ่งค้าง นี่... คงไม่ได้หมายถึง...

" ต้าอ๋อง ข้าน้อยปากไม่สะอาดเมื่อครู่เพิ่งกินลูกพลับตากแห้งไปย่อมต้องมีเศษผลไม้ติดอยู่ หากมันเข้าไปติดกับซอกมังกรอันใหญ่จะทำให้สกปรกยิ่งนะพ่ะยะค่ะ... "

เสี่ยวเสวี่ยไม่เอ่ยเปล่าพยายามใช้ปลายลิ้นกวาดไปทั่วฟัน ควานหาเศษพลับแห้งที่ติดซอกฟันเพื่อนำออกมาแสดงถึงความสกปรกของตนเองสุดความสามารถ

" รู้ได้อย่างไร "

" พ่ะย่ะค่ะ? " เสี่ยวเสวี่ยทวนถามเสียงสูง รู้อะไรกัน

" รู้ได้อย่างไรว่า... ของข้าใหญ่ "

วาจาเช่นนี้ของต้าอ๋องทำให้เสี่ยวเสวี่ยต้องใบ้กิน นี่มันคำถามอะไรกันนะ เป็นเพียงแค่คำประจบประแจงไยต้องถามหาเหตุผลหรือความจริงด้วยเล่า จู่ๆ ก็มาคาดคั้นอะไรกัน หากเอ่ยว่ามังกรของท่านอ๋องทั้งตัวเล็กทั้งผอมแห้งเท่าไส้เดือนก็คงถูกลากไปประหารแล้ว!

-------------------------------
นิยายอิโรติกร้อนแรง,3P