พรึ่บ! ผ้าคลุมหน้าถูกคันชั่งทองหรูอี้เลิกขึ้นพร้อมกับที่มงกุฎหงส์ถูกยกออกจากหัว ถานซงลี่ค่อยๆช้อนตาขึ้นมองดวงตาดำลุ่มลึกที่คืนนี้แฝงไว้ด้วยความคมกริบราวกับใบมีด จิ่งหนานแตะมือลงบนหน้าผากมนที่ยังมีผ้าพันแผลพันเอาไว้ พลางยิ้มหยัน ก่อนจะละมือราวกับต้องของร้อนทันควัน “เจ้ารักพี่ชายข้ามาก รู้สึกอย่างไรที่ต้องมาแต่งงานกับข้า!” น้ำเสียงของจิ่งหนานเย็นชาหาใดเปรียบ สายตาของเขาคมกริบบาดลึกถึงทรวง “แม้แต่วันแต่งงาน ก็ยังหลงเหลือร่องรอยของความรักที่เจ้ามีต่อเสด็จพี่ให้ข้าผู้เป็นสามีเห็น ข้าสมควรดีใจใช่หรือไม่?” “ท่านพี่...” ถานซงลี่ครางแผ่ว มองเขาด้วยสายตาเข้าอกเข้าใจ แต่ทว่า...สายตาดังกล่าวทำให้จิ่งหนานรู้สึกเหมือนตนโดนดูถูก คล้ายถูกอีกฝ่ายแสร้งทำเป็นเห็นใจและสำนึกผิด เขาจึงตวาดออกมาดังลั่นว่า “อย่ามาเรียกข้าว่าท่านพี่!”

เธอผู้เดินทางมาไกลเพื่อมาเรียนต่อและหาประสบการณ์ชีวิตในต่างแดนแต่ใครจะรู้ว่าชีวิตของเธอจะเปลี่ยนไปจากนี้เมื่อเธอได้มาเป็นผู้ดูแลชายที่พิการชั่วคราว

ในวันที่ฝนโปรยปราย นิยายเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นในร้านกาแฟอบอุ่นเริ่มต้นขึ้นพร้อมกับความทรงจำของวันวาร ‘ชาเลต’ หนุ่มลูกครึ่งสุดหล่อกับสาว ‘จูน’ ที่แต่เดิมนั้นเป็นพี่น้องร่วมคณะ แต่เพราะความรู้สึกในใจไม่ชัดเจน จึงทำให้ต้องห่างเหินกันไป จนกระทั่งได้กลับมาพบกันอีกครั้ง ..... “พะ...เพื่อนกัน เขาไม่จูบกันหรอกนะ” ชาเลตยิ้มให้กับท่าทีเก้อเขินของอีกฝ่าย เขายกมือขึ้นประคองใบหน้าของหญิงสาวไว้แล้วประทับริมฝีปากลงอีกครั้ง ขบเม้มริมฝีปากเบาๆ เมื่อริมฝีปากนุ่มยอมเผยอขึ้น จูนไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนต่อโลก แต่เพราะมุ่งมั่นกับการทำงานจนไม่ใส่ใจเรื่องเหล่านี้ เธอทุ่มเทกำลังกายและสมองเพื่อให้คนอื่นยอมรับเธอ ยอมรับความคิดและตัวตนของเธอ จากที่เคยมั่นใจว่าตัวเองสามารถต้านทานกับอารมณ์อ่อนไหวนี้ได้ เวลาเธอรู้แล้วว่าตัวเองพ่ายแพ้อย่างสิ้นท่า ปล่อยให้รสหวานจากปลายลิ้นปลุกเลือดในกาย เขาถอนริมฝีปากแล้วกระซิบ “คิดเกินเพื่อนมานานแล้ว”

“หนูว่าพี่หางานอื่นดีกว่ามั้ยคะ มีงานที่น่าสนใจอยู่ไม่ใช่เหรอ”สปายแนะนำเพื่อให้บัวคิดทบทวนดูอีกที “งานที่น่าสนใจ?” “ก็ในเน็ตอ่ะพี่ หนูก็เห็นเปิดรับเยอะเยอะไป” “อ๋อ…อืม ไม่รู้สิ พี่ไม่ชินกับการมีเจ้านายคอยสั่งด้วยสิ ถ้าแบบนั้นคงต้องปรับตัวกันนานเลยมั้ง” บัวตอบกลับด้วยท่าทางครุ่นคิด “แต่หนูว่ามันก็คุ้มนะถ้าพูดถึง…สถานการณ์ของพี่ตอนนี้ เงินสำคัญไม่ใช่เหรอ?” สปายพูดเสียงเรียบนิ่งประโยคที่ฟังดูคล้ายแนะนำแต่กลับแฝงไปด้วยความจิกกัดทำให้คนฟังรู้สึกสับสน “หมายถึง?” บัวมีสีหน้างุนงงเธอมองลึกเข้าไปในแววตาของอีกคนเพื่อหาคำตอบ แต่กลับพบเจอเพียงความว่างเปล่าเท่านั้นที่ได้มา

นภายังคงซอยขวดน้ำหอมอย่างไม่หยุดมือ จนเสียงร้องครางของลูกสะใภ้ดังตลบอบอวลไปทั่วบ้าน “ลูกสะใภ้จะแตกแล้วยัง แม่ผัวไม่ไหวแล้วนะ” น้ำเสียงอ่อนล้าของนภา บ่งบอกว่าร่างกายของหล่อนแทบจะไม่มีเรี่ยวแรงต่อกรกับอีกฝ่ายได้เลย “อ๊าสสสส ละ ลูกสะใภ้น้ำจะแตกแล้วค่า อ๊า! แม่ผัวรอก่อนนะคะ อ๊ายยยย” ปิ่นร้องครางบอกแม่ผัวของตน ซึ่งหล่อนได้นำใบหน้าฟุบลงกับที่พักแขนของโซฟาตัวเดิม

เธอมีพี่ชายที่น่ารักถึงสามคน

"คิดว่าสวยมากนักหรอ!!?" "คะ?" "คะเหี้ยไรสัส!" ด่าไป เสือกขำกลับมา ________ กะรัต & แหนมเนือง

คดีหลายคดี ล้วนเกี่ยวข้องกับร้าน Dream Gallery ร้านขายภาพเล็กๆที่มีเจ้าของร้านเป็นหญิงสาวงดงาม อ่อนเยาว์

มาวิน เป็นเด็กหนุ่มจอมเกรียนที่มีฝีมือการเล่นเกมในระดับอัจฉริยะ อยู่มาวันหนึ่ง เขาหลุดเข้าไปใน The Dark World ซึ่งเป็นเกมออนไลน์อันดับหนึ่งด้วยแว่นส่งจิต ในโลกแห่งนั้นอุดมไปด้วยความโหดร้าย ทารุณ และสวยงาม ไม่นาน เด็กหนุ่มก็ได้เจอเหมยลี่ สาวนักกังฟูผู้ลึกลับ ทั้งคู่ได้ตั้งเป้าหมายร่วมกัน โดยมุ่งหวังจะเดินทางไปแคว้นเยอมาเนีย อันเป็นดินแดนที่มีเทคโนโลยี่ดีที่สุดในโลก จะได้ช่วยส่งเด็กหลงทางคนนี้กลับโลกของตัวเอง สุดท้ายเเล้ว พวกเขาจะบรรลุวัตถุประสงค์หรือไม่ โปรดติดตามได้ด้วยปลายนิ้วของท่าน

หมอดูคู่กับหมอเดาก็เหมือนที่เราต้องคู่กัน

รวมเรื่องฟีลกู๊ด 3 เรื่อง 3 รส "กลางฝูงชน" *** #1 Love is Short-circuit รักลัดวงจร #2 Under the Rain ใต้สายฝน #3 Beneath the Tree ใต้ร่มเงาไม้

เธอทำเขา “แค้น” เขาถึงต้องกลับมาในลุคส์ใหม่ ร่างของชายหนุ่มแข็งแรงที่สามารถ “ถลุง” เธอได้ทั้งตัว หลังจาก “หัวใจ” บอบช้ำเกินทน ใช่ว่าเธอทำร้ายเขา แต่ทำลาย “กล่องดวงใจ” คือ “ลูกชายสุดที่รัก” ต้องฆ่าตัวตายเพราะอกหักจากเธอ หญิงคนชั่วเลยต้องเจอกับ “ผัวตัวพ่อ” ที่ตามหาเธอเพื่อล้างแค้น

“ตาแก่บ้า ปล่อยมือฉันได้แล้ว” “เรียกตาแก่มากๆ เดี๋ยวตาแก่ก็จับปล้ำทำเมียหน้าบ้านซะหรอก” เขาขู่ท่าทีทีเล่นทีจริง “จะเตะผ่าหมากให้!” คนอวดเก่งแก้มแดงแปร๊ด แต่โชคดีที่ตรงนี้ไม่ได้สว่างมากนัก อีกคนเลยเห็นไม่ชัด “กว่าจะได้เตะผ่าหมาก ปากนิ่มๆ คู่นี้คงโดนจูบจนปากช้ำไปแล้ว” รามยื่นมือมาเกลี่ยกลีบปากอิ่มเบาๆ ก่อนที่เจ้าของริมฝีปากจะสะบัดหน้าหนี “ตาแก่มือไว” นิรัสยาบ่นพึมพำ เพราะไม่กล้าบ่นออกไปดังๆ ด้วยเกรงว่าจะโดนคนแก่หน้าด้านลากตัวเข้าไปจูบ “บ่นอะไรเหรอแม่ตัวแสบ ปากยื่นปากยาวเลยนะ” รามเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าร่างเล็กที่ยืนหันหลังให้ และเพราะจุดนี้แสงสว่างส่องมาพอดี ทำให้รามได้เห็นสองแก้มออกสีระเรื่อแล้วก็นึกมันเขี้ยว อยากจะจับเจ้าหล่อนมาจูบให้ปากช้ำ “เปล่านี่” เสียงของเธอดังอ้อมแอ้ม แต่ถึงอย่างนั้นรามก็ได้ยิน เพราะก้มหน้าลงมาใกล้ใบหน้าแดงๆ ของคนตัวเล็กพอดี **งานหมดสัญญานะคะ ชื่อเดิม รสสวาทเจ้าบ่าวนักรัก**

" ฉันจะทำให้เธอดูว่าจริงๆแล้วฉันเป็นคนยังไง เด็กน้อยเธอไม่น่าเลย ไม่น่าดื้อกับฉันเลยฉันอุตส่าห์เฝ้าทะนุถนอมเธอเป็นอย่างดี แต่เธอทำให้ฉันหมดความอดทนกับเธอ " น้ำเสียงที่เยือกเย็นกับสายตาที่ดุดันยิ่งทำให้เด็กสาวกลัวจับใจ " อึก คุณมันบ้า ไอ้โรคจิต! " เด็กสาวรีบขยับตัวหนีจนแผ่นหลังบางติดกับประตูรถ " เธอตาบอดหรือเธอโง่กันแน่ที่มองไม่ออกว่าแท้จริงแล้วฉันเป็นคนยังไง " มาเฟียหนุ่มขยับเข้ามาใกล้ๆร่างเล็กจนลมหายใจรดต้นคอ " อึก ออกไปนะ " เด็กสาวยกมือเล็กขึ้นมาปิดหน้าตัวเองใว้เมื่อถูกรุกล้ำจนเกินไป

เยี่ยฉวนเติบโตขึ้นมาในฐานะนายน้อยตระกูลเยี่ย เขาทำทุกอย่างเพื่อตระกูล และน้องสาวที่กำลังป่วยหนัก เยี่ยหลิง ทั้งต่อสู้ แย่งชิง ฆ่าฟัน ทว่าสิ่งที่ชายหนุ่มได้กลับมาคือการทรยศหักหลัง !! แต่มีหรือที่เขาจะต้องยอมแพ้ !! ในเมื่อตระกูลเยี่ยไม่ต้องการข้า งั้นแล้วเราก็ถือว่าจบกัน ข้าเยี่ยฉวนผู้นี้จะพาน้องสาวจากไป และจะกลายเป็นเซียนกระบี่ผู้เหาะเหินตัดผ่านท้องนถาให้จงได้ !!! ชีวิตและความตายเป็นเพียงภาพลวง หากไม่ยอมรับแล้วไซร์ เช่นนั้นต่อให้เป็นเทพ เป็นมาร หรือเป็นเซียน ข้าก็จักประหารมันด้วยกระบี่ในมือ !! นี่คือนวนิยายยอดฮิตติด Top 1 ใน 3 ตลอดกาลบนเว็บ Zongheng การันตีด้วยยอดอ่านเกือบ 4 ร้อยล้านวิว !

“หากวันนี้ล้มเหลวพรุ่งนี้เราก็เริ่มใหม่ หากยังล้มเหลวอีกก็เริ่มใหม่อีกในวันต่อๆ ไป” ซ่งรุ่ยหยางหันมาสบแววตามุ่งมั่นที่จดจ้องมายังตนแล้วในใจพลันสั่นสะท้าน “คุณชาย... ไม่ว่าท่านจะล้มอีกสักกี่ครั้ง ข้าก็จะคอยดึงท่านให้ลุกขึ้นเอง ท่านเชื่อข้าหรือไม่” “หากข้าล้มเหลวเจ้าจะไม่ทอดทิ้งข้าใช่หรือไม่” “ข้าจะไม่ทอดทิ้งท่าน... ข้าสัญญา”

เมื่อถึงเวลาเนื้อคู่จะมาเอง

บิดามันเถอะ ! ผมเป็นตำรวจอยู่ดี ๆ กลับถูกเพื่อนทรยศยิงตาย พอเกิดใหม่อีกทีดันเป็นฆาตกรซะงั้น

โปรย เมียสำรองจ้างรัก ในคืนฝนตกหนักเธอตกเป็นของเขาเพราะแผนการของแม่ เพราะมารดาของเขาอยากได้หลาน แต่ไม่อยากได้สะใภ้เกรดต่ำเช่นเธอ เธอถึงได้อุ้มท้องลูกของเขาจนคลอด ในวันที่เธอคลอดลูก ก็ถูกเฉดหัวออกไปจากบ้าน แม้แต่หน้าลูกก็ยังไม่ได้เห็น พร้อมด้วยเงินก้อนโตที่มารดารับไปเพื่ออยู่กับสามีใหม่ นางขายเธอให้เสี่ยตัณหากลับอย่างเลือดเย็น กว่าจะเอาชีวิตรอดมาได้ ก็ลำบากจนเลือดตาแทบกระเด็น 5 ปีต่อมา มารดาของเขาตาย เธอกลับมาอีกครั้งเพราะอยากพบหน้าลูก ในฐานะพี่เลี้ยงคนใหม่ การกลับมาเจอเขาอีกครั้ง ทำให้เธอรู้ว่าเขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงที่คู่ควรในอีกไม่ช้า **************************************************** ตัวอย่างบางช่วงบางตอน... “เธอมาทำอะไรที่นี่” “เอ่อ...” “พี่เลี้ยงคนใหม่ของตากริชไงคะพี่ฤทธิ์” เสียงของรังรองดังขึ้น ทำให้มีนาไม่ต้องตอบคำถามชวนอึดอัดนั้น “พี่เลี้ยงคนใหม่ ใครใช้ให้แกรับผู้หญิงหิวเงินคนนี้เข้ามาทำงานในบ้าน แถมยังรับมาเลี้ยงลูกของพี่อีก” “พี่ฤทธิ์เป็นคนสั่งค่ะ” รังรองตอบพี่ชายหน้าตาย “สั่งตอนไหน” เริงฤทธิ์เอ่ยถาม สีหน้าของเขาดูกระด้าง คล้ายระเบิดเวลาที่เตรียมพร้อมจะปะทุได้ทุกเวลา ในขณะที่รังรองไม่ได้สะทกสะท้านแต่อย่างใด “พี่ฤทธิ์บอกว่าให้เริงจัดการทุกอย่างตามต้องการได้เลย เริงก็จัดการให้แล้วไงคะ มีนจะมาดูแลตากริช และรับรองว่าตากริชจะไม่โดนหยิก โดนตี หรือทำร้ายเพราะดื้อเกินเหตุเหมือนพี่เลี้ยงคนอื่นแน่นอน เหตุผลเพราะอะไรพี่ฤทธิ์ก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจ” **************************************************** “คุณฤทธิ์ต้องการให้ดิฉันทำยังไงเหรอคะ ถึงจะได้ดูแลลูก” เธอพูดกับเขาตรง ๆ ใจร้อนรนอยากดูแลลูกสุดหัวใจ เธอโทษตัวเองมาตลอดว่าเป็นแม่ที่ไม่ได้เรื่องที่ไม่มีโอกาสได้ดูแลลูกเลย “มาเป็นนางบำเรอฉันสิ ฉันจะให้เธอดูแลลูก” เริงฤทธิ์พูดอย่างเป็นต่อ “คุณฤทธิ์!” มีนาอุทานอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเริงฤทธิ์จะพูดแบบนี้ออกมา “ทำไมล่ะ นอนกับฉันถือว่าเธอมีบุญมากนะ” “มีบุญยังไงคะ” เธอทำหน้าไม่เข้าใจ “เพราะที่เคยนอนมาเป็นพวกกุ๋ยข้างถนนไม่ใช่เหรอ ผู้ชายที่เธอหนีไปกับมันตอนได้เงินก้อนใหญ่ไปจากคุณแม่เมื่อห้าปีก่อน”

เล่มพิเศษ *** Nookger’s Diary

“มันก็สกปรกโสโครกพอๆกับตัวเธอไม่ใช่หรือ” เขาย้อนถาม ยิ้มเยาะเย้ยไม่มีความโกรธเคืองให้เห็น ถ้าเป็นคนอื่นคนนั้นอาจโดนขย้ำคอไปแล้วก็ได้ แต่สำหรับพีรมาเขาละเว้นให้หนึ่งคน เพราะเขายังไม่ต้องการให้เป็นอะไรไปก่อนที่จะได้สะสางเรื่องให้จบ หญิงสาวจ้องตาเอาเรื่อง รับไม่ได้กับคำกล่าวหาที่รุนแรง “คุณนี่ช่างโง่จนมองไม่ออกเลยนะว่าอะไรคือความจริง อะไรคือเรื่องไม่จริง ถ้าฉันใช้เต้าไต่จนได้ดี ฉันจะยังเป็นแค่พนักงานโรงงานทำงานกะหาค่าโอทีไปวันๆทำไม ไม่สู้นอนรอบนเตียงนุ่มรอเงินจากน้องชายคุณอย่างเดียวไม่ดีกว่าหรือไง”

ถ้าคุณสามารถย้อนเวลากลับไปในอดีตได้อีกครั้ง คุณจะทำอะไรเป็นอันดับแรก? สำหรับพระพายที่ชีวิตแหลกเหลว ลูกตาย ผัวนอกใจ เพื่อนหักหลัง เธอจะขอใช้โอกาสครั้งนี้ให้คุ้มค่า และจะไม่ยอมตกเป็นเหยื่อของใครอีกต่อไป!! *สำหรับสำนวน ตอนนี้ทางนิยายยังอยู่ในคิวรอนักพิสูจน์อักษรซึ่งจองมาข้ามปี หากได้รับการรีไรท์แล้วไรท์จะนำมาลงแก้ให้ นักอ่านสามารถอ่านได้ฟรี ไม่ต้องซื้อซ้ำค่ะ* ใครเหนื่อย ใครท้อ มาพักใจกับน้องพายกันนะคะ หากชอบหรือถูกใจ ฝากเม้น ฝากกดหัวใจเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ รักกกกกก <3

เขาคือผู้ชายที่สุดในชีวิต

โชคชะตาทำให้หมอหนุ่มมาดขรึมต้องไปเป็นหมอฝึกหัดกับนางพยาบาลจอมโหด เขาจะผ่านการประเมินเป็นหมอฝึกหัดได้หรือไม่ ไปติดตามกันค่ะ