ลูกเพื่อน...ก็เหมือนลูกเรา ช่วยกันเลี้ยงดูทั้งเรื่องเรียนและเรื่องความลับ!

บ้าเอ๊ย ! จู่ ๆ ก็ทะลุมิติเข้าไปในนิยายปัญญาอ่อน เพราะเพื่อนเฮงซวยแท้ ๆ แต่เอาเถอะ อย่างน้อยองครักษ์พิทักษ์ตัวข้าก็หล่อน่ากินเหลือเกิน --------------------------------------------------------------------------------------- "เจ้าไม่ได้น่ารังเกียจเสียหน่อย ออกจะรูปงามด้วยซ้ำ" หวังฮ่าวฉีชมออกมาจากใจจริง ดวงตาของเขาเป็นประกาย ทำเอาคนที่ถูกจับจ้องเรือนร่างรู้สึกขวยเขินขึ้นมาทันใด จนก็ยกมือขึ้นปิดยอดอกที่เปล่าเปลือยของตนเอาไว้ "ท่านเทพ... ทะ ท่านหมายความว่าอะไร" หวังฮ่าวฉีได้ยินเช่นนั้นก็ชะงัก รีบสลัดความคิดลามกออกจากหัว "ข้าก็หมายความตามที่พูด ตอนนี้เจ้าไม่ได้ตัวสกปรกแล้ว ไหน ๆ เจ้าก็ตามข้าลงมาในโลกมนุษย์แล้ว เจ้าก็อยู่ข้างกายคอยช่วยข้ารักษาตำรายาวิเศษที่นี่เถิด" "ขอรับ !" โอวหยางฮุ่ยรับคำอย่างยินดี "ขอบคุณท่านเทพมากๆ เลยนะขอรับ" หวังฮ่าวฉีกำลังจะพูดอะไรต่อ จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ "เจ้าห้ามเรียกข้าว่าท่านเทพ ตอนนี้ข้าอยู่ในฐานะหมอ หลานชายคนโตของหมอเทวดาหวัง" โอวหยางฮุ่ยลุกขึ้นยืน ตอบอย่างแข็งขัน "ขอรับ" เขาลืมไปว่าตัวเองไม่ได้สวมใส่อะไรเลย "เฮ้ย !" หวังฮ่าวฉีตาโต หน้าแดงจัด รีบหันหลัง "เจ้าโอวหยาง ! รีบไปใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้" ภาพแท่งหยกขององครักษ์เทพโทงเทงยังติดอยู่ในตา มันยิ่งใหญ่อลังการกว่าบุรุษทั่วไปยิ่งนัก ทำเอาเขาเสียวท้องน้อยวูบวาบ ใจสั่นระรัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ................................................................ *****ซื้อในระบบปกติถูกกว่า ISO *****

คนสองคนที่เป็นเพื่อนกันมา20ปี และยังคงสถานะการเป็นเพื่อนไว้ตลอด จะทำยังไงกันดีล่ะ?!! หากอีกคนความรู้สึกเปลี่ยนไป หวานตาเริ่มมีความรัก จนทำให้ตัวเองห่างเหินจากเพื่อนสนิท จวบจนวันหนึ่ง ความรักที่ตัวเองทึกทักไปเองจบลง...หวานตารู้สึกเคว้งคว้าง เธอเลยหันมาปรึกษาเพื่อนใกล้ตัว ภูมิเป็นที่ปรึกษาที่ดี เขาช่วยให้เธอรู้สึกดีขึ้น แต่แล้ว...ไอ้ความรู้สึกแปลกๆ ที่เกิดขึ้น ตอนที่ภูมิมีผู้หญิงมาสนใจนี่ล่ะ มันคืออะไรอีกหะ? หวานตาไม่ใคร่เข้าใจตัวเองนักหรอก เธอไม่พอใจอะไร? หากเพื่อนของเธอจะทดลองมีความรักบ้าง...มันไม่ใช่เพราะเธอแอนตี้ความรู้สึกแบบนั้นเพราะตัวเองไม่สมหวังหรอกนะ แต่มันเป็นเพราะเธอ...รัก เพื่อนที่ยังคงเป็นเพื่อนอยู่นั่นเอง เธอจะจัดการอย่างไรกับความรู้สึกที่เกิดขึ้น ครั้นจะบอกภูมิตรงๆ เธอก็กลัวว่าความเป็นเพื่อนที่มีมายาวนานจะจบลง หากในอนาคต ไม่มีภูมิในชีวิต หวานตาแน่ใจ...เธอคงเฟลไปตลอดชีวิตเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะความหวังดีของบิดา เรื่องแย่ๆ เลยเริ่มต้นขึ้นในชีวิตภูมิ การดึงผู้หญิงอีกคนเข้ามาในชีวิต เพื่อให้หวานตาสะดุดใจ ผู้หญิงคนใหม่ของเพื่อนสนิท เปลี่ยนแปลงความเป็นเธอในร้านกาแฟที่เธอสิงสถิตอยู่ ผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนความชอบของเธอ โดยที่เพื่อนของเธอให้ความร่วมมือเสียด้วย หวานตาเสียเซลฟ์ เธอไม่ใช่คนสำคัญอันดับหนึ่งของภูมิอีกต่อไปแล้ว เธอเลยรีบมูฟออนออกมาจากจุดที่เคยอยู่ประจำ เธอไม่อยากเป็นแค่เพื่อน...แต่อยากเป็นคนสำคัญของเขา

เธอจะแต่งงานกับฉันไหม? ตอนนี้เลย ห๊ะ! แต่ฉันจนมากนะ ยังเด็กอยู่เลยแถมยังเรียนไม่จบด้วย ไม่เป็นไร ขอแค่เป็นเธอก็พอแล้ว... ... .. . . โชคชะตาฟ้าลิขิตหรือสวรรค์สาปส่งให้หลินเฉี่ยน—เด็กสาวก๋ากั่นไม่รักดี ดีกรีคุณชายสุดเท่ เรื่องเรียนไม่ยุ่งมุ่งมั่นตั้งใจแต่เรื่องตบตีชกต่อย ต้องมาเจอกับกู้เฉิงเซียว—นายทหารรูปงามฐานะร่ำรวยแถมยังทรงอิทธิพลจนน่ากลัว แต่! ไม่หมดแค่นั้นเพราะเขายังเต็มไปด้วยความซื่อสัตย์สุจริต กล้าหาญและที่สำคัญ..มีอำนาจ! ใครจะไปคิดว่าผู้ชายเฟอร์เฟคแบบกู้เฉิงเซียวจะจัดการจอมวายร้ายอย่างหลินเฉี่ยนให้อยู่หมัดได้ . .. .. ... คุณผู้ชายครับ คุณผู้หญิงไปมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นอีกแล้วครับ รีบไปสิ เร็วเข้า! ครับ? ไปดูเธอที อย่าปล่อยให้ชกจนเจ็บมือล่ะ

เขาแต่งงานกับเธอเพราะแม่อยากให้แต่ง แต่เธอแต่งงานกับเขาเพราะรัก เมื่อการแต่งงานไม่ได้เกิดขึ้นจากความรักของคนทั้ง 2 ฝ่าย ชีวิตคู่จะมีความสุขได้อย่างไร หากในใจเขายังไม่ลืมรักครั้งเก่าในอดีต

เจ้าชายรัชทายาทอันดับหนึ่งผู้ต้องลี้ภัยทางการเมือง เพื่อรักษาชีวิตของรัชทายาทอันดับต่อไป กับ สาวสวยผู้ซึ่งได้รับการว่าจ้างจากกองเอกสิทธิ์และความคุ้มกันทางการทูต กรมพิธีทางการทูต ให้คอยคุ้มกันแบบแอบๆ ไม่ให้ผู้ถูกคุ้มกันรู้ตัวว่ากำลังมีการคุ้มกันภัย คุ้มกันภัยว่าเหนื่อยแล้ว คุ้มกันใจ ยิ่งเหนื่อยกว่า ( เรื่องนี้เป็นเรื่องของประเทศสมมุติ ไม่มีอยู่จริงในแผนที่โลกนะจ๊ะ )

ขัตติยะ...เพราะไม่อยากมีห่วงมาคล้องคอจึงคิดเกม 'แฟนกำมะลอ' ขึ้นมาเพื่อตบตามารดา พีรยา...เพราะรักและหนี้จึงยอมกระโดดลงไปร่วมเกม 'แฟนกำมะลอ' อย่างเลี่ยงไม่ได้ “เธอทำอะไร” “อ้าว ก็นายให้ฉันแสดงความรักฉันก็ทำแล้วไง” “นี่แม่คุณ ฉันไม่ใช่ลูกชายหรือน้องชายของเธอนะ จะได้มาแสดงความรักโดยการกอด ลูบหัวลูบหลังอย่างนี้น่ะ” ขัตติยะดันร่างนุ่มนิ่มในอ้อมแขนออก แล้วยืดตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เท้าสะเอวเอียงคอมองหญิงสาวที่นั่งมองเขาตาเขียว ก่อนส่ายหน้า นี่เขาคิดผิดหรือคิดถูกที่มาเลือกยายลิงทโมนอย่างพีรยามาแสดงเป็นแฟนเนี่ย “ยังไงการกอดมันก็ถือได้ว่า เป็นการแสดงความรัก ต่อคนที่รักอีกวิธีหนึ่งละน่า” “แต่สำหรับคนเป็นแฟนกันมันต้องจูบ...เคยไหม จูบน่ะจูบ แล้วก็ต้องจูบตรงนี้ด้วย” ชายหนุ่มชี้ไปที่ริมฝีปากของตัวเอง พร้อมกับทิ้งตัวลงไปนั่งจนชิดกับหญิงสาวอีกครั้ง “ห๊า! จูบปากนายเนี่ยนะ..."

“.... เธอใช้เงินซื้อเขามา เพื่อบำเรอความใคร่ !...” สำหรับเรื่อง “สุขสันต์ One night stand” เป็นซีรี่ย์ชุด Fast Food Sex : ลำดับที่ 32 ซึ่งเป็นเรื่องราวของ ดารัณ สาวโสดที่เฝ้ารอใครสักคนเดินเคียงข้าง เธอรอแล้ว รอเล่า จนกระทั่ง กระจ่างแน่แก่ใจว่า สิ่งที่เธอเฝ้ารอนั้นไม่มีอยู่จริง ดังนั้น เธอจึงใช้เงินซื้อเขามา ! เพื่อบำเรอความสุข ! --------------------------------------------------------- ดารัณกำลังยืนคอยลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังห้องพักชั้นที่ 24 ของโรงแรม เมื่อประตูลิฟท์เปิดออก เธอกำลังจะก้าวเข้าไป แต่แล้วร่างสูงของผู้ชายคนหนึ่งก็เข้าประชิดเธออย่างรวดเร็ว ตุบ ! เขาดันร่างเธอเข้าไปในลิฟต์อย่างรวดเร็ว จนชิดผนังด้านหนึ่ง ทั้งคู่สบตากัน ชายหนุ่มเอื้อมมือไปกดหมายเลขชั้น จากนั้นก็โฉบริมฝีปากร้อนฉ่าเข้ามาจูบหญิงสาวอย่างดูดดื่ม จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ “อื้อ.... อึก” สาวใหญ่ครางหือในลำคอ ความต้องการที่เก็บซ่อนไว้มานานระเบิดแตกออกไปทั่วร่าง จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ เด็กหนุ่มบดจูบเร้าหนักขึ้น ก่อนที่จะแทรกปลายลิ้นร้อนเข้าไปในนโพรงปากของสาวใหญ่ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ “อ่า......” ดารัณเผยอปากรับลิ้นดุดันของเด็กหนุ่ม สนองความเกรี้ยวกราดของพลังหนุ่มอย่างถึงใจ สองมือโอบรัดรอบคอ และแผ่นของเขาเอาไว้เพื่อยึดไม่ให้ตนอ่อนระทวยลงกับพื้น จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ “หืม” เจมส์ครางในอก เพียงแค่ลิ้มลองชิมริมฝีปากสวยก็รู้สึกซาบซ่านไปทั้งกาย แล้วเขาก็กดจูบหนัก ๆ เป็นครั้งสุดท้ายก่อนผละจูบออก “เป็นวัยรุ่นใจร้อนจริง ๆ เลยนะ” ดารัณกระเซ้า ดวงตาคู่สวยปรือฉ่ำหวานไปด้วยอารมณ์สวาท “ผมแค่ขึ้นอินโทรเพลงแฮปปี้วันไนท์สแตนเท่านั้น ฉบับเต็มต้องรอให้ถึงห้องก่อน” เขาตอบเธอด้วยแววตาวาววับ เมื่อข้อตกลงซื้อขายเป็นไปอย่างชัดเจน ตัวตนอันเร่าร้อนของเขาก็เปิดเผยออกมา จนดารัณรู้สึกว่า เด็กหนุ่มตรงหน้าได้กลายเป็นเสือหนุ่มเสียแล้ว

เขาแอบรักเธอมานานแสนนาน (ต่อจากเรื่องเมียเด็กของอาวัฒน์)

ตระกูลตู๋กู เป็นตระกูลที่แข็งแกร่งไม่เป็นรองใครในดินแดนสวรรค์ และพวกเขามาตามหาเยี่ยฉวนถึงสถานศึกษาเต๋าอี้!! เมื่อได้ยินว่าตระตู๋กูมาเยือน เยี่ยฉวนก็หวนนึกถึงถึงสตรีนางหนึ่ง นางทอดทิ้งให้เขากับน้องสาวให้อยู่เพียงลำพังเมื่อครั้งยังวัยเยาว์ ทำให้ความเกลียดชังไม่ชอบใจพลันปะทุขึ้นมา แต่ก็ต้องข่มเก็บไว้ในใจ… แต่ถึงกระนั้น ตระกูลตู๋กูมาหาเขาและเยี่ยหลิงทำไม?!! จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้… โปรดติดตามต่อได้ใน หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ เล่ม 12

นางคือหมอปีศาจผู้เหี้ยมโหดแต่กลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงอ่อนแอไร้ความสามารถที่ผู้คนพากันรังเกียจ ทว่าหลังทำพันธสัญญากับเทพอสูรโบราณ ฝึกฝนบำเพ็ญเคล็ดวิชาต้านสวรรค์จึงเปล่งประกายเจิดจรัสจนผู้คนต้องหลบตาไปตาม ๆ กัน ทั้งยังครอบครองพิษหลายแขนง ใครที่กล้ามารังแกนาง นับว่ารนหาที่ตาย! โอสถเก้าสรรพคุณน่ะหรือ นั่นมันถั่วเคลือบน้ำตาลไว้ให้สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักของนางกินเล่นต่างหากเล่า ปรุงยาเป็นก็ต้องเอาแต่ใจอย่างนี้นี่ล่ะ! -------------------------- เขาคือเยี่ยอ๋องรูปงามผู้เย้ายวน ผู้คนต่างเข้าใจว่าเขาเหี้ยมโหดไร้ความปรานี แต่ทำไมกับนาง เขาถึงได้เอาแต่ตามติดจนสลัดไม่หลุดอย่างนี้นะ “ท่านจ้องข้าทำไม” “ข้ากำลังคิดอยู่ว่า เจ้าจะกลายมาเป็นสตรีของข้าอย่างถูกต้องเมื่อไหร่” ทันใดนั้น เข็มเล็กก็จ่อเข้าที่เอวของเขา นางเอื้อนเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม “ท่านอ๋อง การหุนหันพลันแล่นเปรียบดั่งปีศาจร้าย หากพิษเข้าร่างเกรงว่าท่านคงจะต้องมีชะตาเยี่ยงขันทีไปชั่วชีวิต!”

หลังจากที่ได้จัดการปลูกต้นกล้าให้เหล่าคนบนจักรวรรดิชิงเหย้าและจักรวรรดิอื่น ๆ ใกล้เคียงแล้ว สวี่หลิงอวิ๋นกับโอคาซีที่รักก็ได้ตัดสินใจเดินทางไปกาแล็คซี่อื่นกับเสี่ยวอ้าย ซึ่งนั่นทำให้เธอได้รู้ว่ายังมีสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่ทรงภูมิปัญญาและพลังดวงดาวที่มากยิ่งกว่ามนุษย์ในดวงดาวมากโข แต่นั่นมันก็ไม่ทำให้สวี่หลิงอวิ๋นไม่ท้อแท้แต่อย่างใด มันยิ่งกระตุ้นให้เธอกับแฟนหนุ่มอยากอวดความสามารถแบบมนุษย์ให้สิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ดู อย่างเช่น การทำอาหาร โดยเริ่มต้นที่ดาวเคลเลอร์ ซึ่งเป็นดาวของชาวเอลฟ์ผู้งดงาม! สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์อื่นนอกจากมนุษย์จะเป็นอย่างไร? และสวี่หลิงอวิ๋นจะเอาชนะพวกเขาได้อย่างไรบ้าง โปรดติดตามได้ใน สตรีมเมอร์สาวกินพิชิตอวกาศ เล่ม 9 ทาง EnjoyBook!

ฉู่โม่ว ชายหนุ่มผู้เสียชีวิตท่ามกลางมหันตภัยซอมบี้ล้างพันธุ์มนุษย์ เขาเกิดใหม่อีกครั้งในโลกที่ถูกสัตว์อสูรจากต่างดาวรุกราน! อีกทั้งเพราะอณูสสารปริศนาในอากาศ โลกใบนี้จึงใช้อาวุธสงครามสมัยใหม่ไม่ได้!! แต่.. มนุษยชาติก็ยังไม่สิ้นหวังเสียทีเดียว เพราะอณูสสารพวกนั้นกลับทำให้เกิดคนกลุ่มหนึ่งที่เป็นความหวังขึ้นมา พวกเขาถูกเรียกว่า ‘ผู้ปลุกพลัง’! แต่น่าเสียดาย… ชายหนุ่มที่เป็นเจ้าของร่างของฉู่โม่วกลับไม่ใช่หนึ่งในนั้น เป็นแค่คนขี้แพ้ไร้ความสามารถ! ทว่าระหว่างกำลังผิดหวังอยู่นั้นเอง กลับมีหน้าต่างคำพูดปรากฏขึ้นตรงหน้า บ่งบอกว่า.... ‘ระบบกลืนกิน’ ของเขาถูกเปิดใช้งานแล้ว! ระบบนี้สามารถดูดกลืนซากมนุษย์หรือสัตว์อสูรมาเป็นกระบวนท่าต่อสู้ ความสามารถ และพลังเหนือธรรมชาติ! มาเปิดศักราชของนักบู๊สุดเทพแห่งโลกใบใหม่ไปด้วยกันกับระบบกลืนกินกินพรสวรรค์! โปรดติดตามได้ในระบบกลืนกินพรสวรรค์ เล่ม 1

"ผู้ชายอย่างนาย! เคยรักใครเป็นด้วยเหรอ" "ก็รักเธอไง ยัยบ๊อง!"

ชีวิตศัลยแพทย์หัวใจหญิงต้องสะดุด เมื่อวันหนึ่งต้องผ่าตัดให้กับ CEO ของบริษัทชื่อดัง แฟนเก่าที่เลิกรากันไปหลายปี ผู้ชายที่ไม่มีโอกาสได้รู้ว่าเธอคลอดลูกของเขาขึ้นมาบนโลก! ️. ️นิยายเรื่องนี้มีแต่ความฟีลกู๊ด ไร้ดราม่า(?) อบอุ่นหัวใจชวนหนุบหนับ มีโบ้ตัวใหญ่ๆ สายเปย์ ทาสลูกเมีย อยู่ในเรื่อง! ------------------------------------------------ "ฮึ! ผู้หญิงแบบนั้นก็เก่งแต่จะทำให้คนอื่นตายใจ หน้าไหว้หลังหลอก" คนฟังส่ายหน้าอย่างจนใจ ปกติติณณภพไม่ใช่คนที่ไม่มีเหตุผลอะไร แต่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ากับขวัญข้าวนั้นถึงได้ดูโกรธแค้นกันมาแต่ชาติปางก่อน "นายก็อย่าดุกับคุณข้าวเขาเยอะนักเลย จะบอกอะไรให้...ที่คุณข้าวเขายอมให้นายโขกสับอยู่นี่ก็เพราะว่าคุณลุงจะให้เธอไปศึกษาเรื่องหัวใจเด็กเพิ่มเติม นายคิดดูสิว่าเธออุทิศตัวเองเพื่อคนอื่นขนาดไหน" "หากเธอไปเรียนต่อ กลับมาก็จะได้เงินเพิ่มอีกใช่ไหม" "ก็ต้องแหงอยู่แล้ว หมอเก่งๆ ก็ต้องได้รับค่าตอบแทนสูงๆ เพื่อเป็นแรงจูงใจในการทำงานไม่ใช่หรือวะ!" "ที่แท้ก็เห็นแก่เงิน" ติณณภพค่อนขอดเสียงดังพร้อมกับเหยียดริมฝีปากอย่างหมิ่นแคลน อยากจะรู้เหมือนกันว่าเมื่อสิบปีก่อน หากเขาตัดสินใจบอกหล่อนว่าเขาเป็นทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลโรจนทรัพย์ เป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เธอจะทิ้งเขาไปอย่างที่เป็นอยู่หรือไม่ "นายก็พูดเกินไป สำหรับคุณข้าวน่ะ เรื่องเงินเป็นเรื่องรอง แต่ที่เธออยากจะไปเรียนต่อด้านหัวใจเด็ก ก็เพราะอยากจะเอามารักษาลูกที่ป่วยอยู่" "ลูกเขา พ่อแม่เขาก็ดูแลกันเอง ผัวก็มีเป็นตัวเป็นตน นายจะไปยุ่งกับเขาทำไมอีกวะ" "มีลูกน่ะใช่ แต่สามีฉันไม่เคยเห็น คงเป็นผู้ชายชั่วๆ ที่ทำเขาท้องแล้วทิ้งมั้ง แถมยังทิ้งให้คุณข้าวดูแลลูกที่เป็นโรคหัวใจทางพันธุกรรมตามลำพังอีก คุณข้าวเขาน่าสงสารมากนะ" ประโยคนั่นทำให้ร่างกายสูงใหญ่แน่นิ่งไปราวกับถูกแช่แข็ง ใบหน้าคมที่เต็มไปด้วยโทสะเมื่อครู่ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นความแปลกประหลาดใจอย่างถึงที่สุด มือข้างหนึ่งยกขึ้นแตะลงที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองอย่างไม่รู้ตัว "โรคหัวใจทางพันธุกรรม?" "เออสิวะ โรคนี้มันติดต่อจากพ่อแม่สู่ลูก ถ้าคุณข้าวเขาไม่ได้เป็นโรคหัวใจ ก็แสดงว่าผู้ชายสารเลวคนนั้นมันต้องเป็น นายว่าไอ้บ้านั่นมันจะหัวใจวายตายไปหรือยังถึงไม่มาดูดำดูดีลูกเมียตัวเองเลย"

มู่ตานหญิงสาว2022ที่ย้อนเวลาไปในยุคอดีตไปเป็นคุณแม่ที่มีลูกแฝดแสนน่ารัก เธอจะทำอย่างไรให้ลูกๆของเธอและสามีสุดหล่อผ่านพ้นเรื่อยราวไปได้อย่างไร.....

ไอ้คนหลงตัวเอง ! คิดว่าตัวเองหล่อเป็นดาราดังแล้วทุกคนจะหลงรักนายกันหมดหรือยังไง ฉันคนหนึ่งที่จะไม่ยอมให้นายลากขึ้นเตียงเป็นครั้งที่ 2 แน่ !

มุมมองของความรักจาก 'เขา' ถึง 'เขา' ความในใจที่อยากจะบอก

หลิงชิงเฟยสูญเสียทุกอย่างไปในชั่วข้ามคืน เป้าหมายเดียวที่มีคือทวงความเป็นธรรมให้แก่ทุกคนในเผ่า และคนที่ชดใช้จะต้องเป็นแม่ทัพผู้นั้น แต่ไฉนเรื่องราวกลับเป็นเช่นนี้ไปได้เล่า ระหว่างความรักกับความแค้นนางควรเลือกสิ่งใดดี... เขา..ผู้ที่คอยเป็นเงาของคนอื่นอยู่เสมอ สิ่งเดียวในใต้หล้าที่ปรารถนาก็คือนาง แต่เหตุใดระหว่างเขาและนางต้องมีบัญชีหนี้เลือดด้วยเล่า แล้วเขาจะจัดการเช่นไรกับเรื่องยุ่งยากใจนี้ ******* “นั่งลงสิ เจ้าไม่หิวหรืออย่างไร” สิ้นคำถามนั้น เสียงโครกครากก็ดังมาจากร่างอรชรที่ยืนอยู่ข้างๆ ไม่รอให้นางได้ตั้งตัว เฉินหย่งเจี๋ยก็ฉุดคนนั่งลงบนตักของตนทันที หลิงชิงเฟยสะดุ้งเฮือกดีดกายลงจากตักเขาอย่างลืมตัว เมื่อรู้ตัวว่าทำพลาดไป จึงได้แต่ส่งยิ้มหวานกลบเกลื่อน “เอ่อ..ให้ข้ารินสุราให้นะเจ้าคะ” “ไม่ต้อง นั่งลงเถิด” ครั้นเห็นว่านางไม่มีทีท่าว่าจะขยับ จึงได้ข่มขู่ออกไป “หากไม่อยากร่วมโต๊ะกับข้า ก็กลับห้องของเจ้าไปเสียเถิด” “ไม่กินรึ” เฉินหย่งเจี๋ยเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ “หรือกลัวว่าข้าจะวางยาเจ้า” “มิได้เจ้าค่ะ” กล่าวพลางหยิบตะเกียบขึ้นมาคีบข้าวเข้าปาก “กิริยาท่าทางเยี่ยงเจ้าไม่สมกับเป็นหญิงนางโลมเลยสักนิด” “ข้าเป็นเช่นไรหรือเจ้าคะ” พูดไปแล้วก็อยากจะตบปากตัวเอง “ทึ่มทื่อ เหลอหลา หาความเป็นหญิงไม่ได้” ไม่เอ่ยเพียงปาก สายตายังจับจ้องไปยังส่วนที่บอกว่าไม่สมกับเป็นสตรี ใบหน้าของหลิงชิงเฟยเห่อร้อนขึ้นมาโดยพลัน นางยกแขนขึ้นบังหน้าอกไว้ ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะเยาะหยันจากเขาก็ยิ่งอับอาย “ข้ายังไม่โตเจ้าค่ะ เพิ่งจะสิบห้าเท่านั้น หากอายุเยอะกว่านี้เดี๋ยวมันก็โตตามไปเอง” “จะเป็นเช่นนั้นแน่รึ” ก็ยังไม่หยุดที่จะยั่วเย้าอีกฝ่าย “เหตุใดเจ้าจึงมาเป็นหญิงคณิกาได้” “ข้าถูกครอบครัวนำมาขายเจ้าค่ะ พวกเขาต้องการเงินเพื่อส่งพี่ชายข้าเข้าเรียนสำนักศึกษาดีๆ เมื่อเขาสอบติดซิ่วไฉความเป็นอยู่ของครอบครัวจะได้ดีขึ้นเจ้าค่ะ” “ช่างเป็นการเสียสละที่น่าขันยิ่งนัก” เขาอยากจะหัวเราะให้กับคำลวงของนาง ผู้ใดเสี้ยมสอนเรื่องเช่นนี้ให้อาเฟยของเขากัน “หากพี่ชายเจ้าสอบไม่ติดเสียทีเล่า เจ้ามิต้องเอาทั้งชีวิตของตนมาทิ้งไว้ที่หอคณิกาหรอกหรือ ต้องทนให้ผู้คนดูแคลนไปชั่วชีวิต” “ข้ายินดีเป็นหญิงคณิกาไปชั่วชีวิต หากมันทำให้ครอบครัวข้าอยู่สุขสบายขึ้น” “ช่างเป็นบุตรีที่กตัญญูยิ่งนัก น่านับถือ น่านับถือ” ชายหนุ่มเอ่ยแกมประชด “เจ้ามีคนรักหรือไม่” ประกายตาของหลิงชิงเฟยวูบไหวด้วยคิดไม่ถึงว่าจะถูกถามเยี่ยงนี้ นางเผลอกำตะเกียบไว้แน่น แล้วกล่าววาจาโป้ปดออกไป “ไม่มีเจ้าค่ะ” “เจ้ามี..” เฉินหย่งเจี๋ยตอบกลับทันควัน “ข้าจะให้โอกาสตอบอีกครั้ง หากเจ้าบอกว่ามี ข้าจะส่งเสริมให้พวกเจ้าได้อยู่ด้วยกัน หากตอบว่าไม่ ชาตินี้ก็อย่าหวังว่าจะได้เป็นของผู้อื่นอีกเลย”

จุดเริ่มต้น ที่ไม่น่าอภิรมย์สักเท่าไหร่.. __________ ลูกสาวแม่ทัพฟ่าน & บรรดาเมียนางโจร

สมบัติล่ำค่าที่เยี่ยฉวนมีไว้ครอบครอง ว่ากันว่า… มันจะนำพาความเดือดร้อนมาให้ไม่รู้จบสิ้น ทว่าทุกสำนัก ทุกกองกำลังน้อยใหญ่ในดินแดนจักรวาลดาวเว่ยหยางต่างหมายตา ‘หอคอยแห่งเรือนจำ’ โดยมีความปรารถนาอย่างแรงกล้า อีกทั้งยังไม่ประหวั่นพรั่นพรึงต่อผลกระทบจะตามมา!! สมบัติล้ำค่าชิ้นนี้หอมเย้ายวนใจเพียงนั้นเชียวหรือ… เยี่ยฉวนจะทำอย่างไรต่อการเป็นเป้าของทุกสายตา!! มาร่วมติดตามต่อได้ใน หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ เล่ม 13

นางคือหมอปีศาจผู้เหี้ยมโหดแต่กลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงอ่อนแอไร้ความสามารถที่ผู้คนพากันรังเกียจ ทว่าหลังทำพันธสัญญากับเทพอสูรโบราณ ฝึกฝนบำเพ็ญเคล็ดวิชาต้านสวรรค์จึงเปล่งประกายเจิดจรัสจนผู้คนต้องหลบตาไปตาม ๆ กัน ทั้งยังครอบครองพิษหลายแขนง ใครที่กล้ามารังแกนาง นับว่ารนหาที่ตาย! โอสถเก้าสรรพคุณน่ะหรือ นั่นมันถั่วเคลือบน้ำตาลไว้ให้สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักของนางกินเล่นต่างหากเล่า ปรุงยาเป็นก็ต้องเอาแต่ใจอย่างนี้นี่ล่ะ! -------------------------- เขาคือเยี่ยอ๋องรูปงามผู้เย้ายวน ผู้คนต่างเข้าใจว่าเขาเหี้ยมโหดไร้ความปรานี แต่ทำไมกับนาง เขาถึงได้เอาแต่ตามติดจนสลัดไม่หลุดอย่างนี้นะ “ท่านจ้องข้าทำไม” “ข้ากำลังคิดอยู่ว่า เจ้าจะกลายมาเป็นสตรีของข้าอย่างถูกต้องเมื่อไหร่” ทันใดนั้น เข็มเล็กก็จ่อเข้าที่เอวของเขา นางเอื้อนเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม “ท่านอ๋อง การหุนหันพลันแล่นเปรียบดั่งปีศาจร้าย หากพิษเข้าร่างเกรงว่าท่านคงจะต้องมีชะตาเยี่ยงขันทีไปชั่วชีวิต!”

เทศกาลหมื่นโคมไฟกำลังจะมาถึงแล้ว แผนการของซูอี้จะสำเร็จดั่งหมายหรือไม่ และกลยุทธ์ใดเล่าที่เขาจะใช้ ผลสรุปสุดท้ายจะเป็นเช่นไร เมืองตาข่ายเมืองจะรอดพ้นจากภัยครั้งนี้ได้หรือไม่ ขอเชิญทุกท่ามาติดตามพร้อมกันใน บันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 15!

ที่เขาว่ากันก็คงจะจริงที่ผู้หญิงทะเลาะกันก็ไม่พ้น...ทะเลาะกันเรื่องผู้ชาย ไม่ว่าใครก็เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น...ต่อให้เป็นเพื่อนรักกันก็ตาม