คริสต์มาสอีฟเมื่อ 27 ปีที่แล้วเป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ทั้งหมด ‘ตานชิง’ นักศึกษามหาวิทยาลัยอายุสิบเก้าปี จัดงานเต้นรำในค่ำคืนหนึ่ง เขาได้พบกับ ‘ซือเจีย’ สาวน้อยแสนงามและเกิดรักแรกพบ หลังจากผ่านค่ำคืนอันเร่าร้อนก่อนแต่งงาน ซึ่งนับว่าผิดกฎหมายสำหรับยุคสมัยที่ยังไม่เปิดเสรีด้านการสมรส ตานชิงจึงได้รับโทษฐานก่ออาจญากรรมและจบชีวิตลงในวัยสิบเก้าปี นี่คือบทเริ่มต้นของโศกนาฎกรรม ชีวิตที่สดใสของซือเจียแหลกสลายลงหลังจากนั้น เธออยากจะมีความรัก หรือถูกรัก แต่เหตุการณ์อันเลวร้ายในหนนั้น ทำให้เธอไม่อาจลุกขึ้นมามีชีวิตที่สมบูรณ์แบบได้ใหม่อีกหน เป็นเวลากว่ายี่สิบสองปีที่ร่างกายและจิตวิญญาณของผู้หญิงคนหนึ่ง ถูกกักขัง ราวกับเป็นอนุสรณ์สถานแห่งความโศกเศร้าของยุคสมัย

ชื่อเรื่อง องค์รัชทายาทท่านมิไว้ใจข้าหรือ ชื่อเรื่องจีน 太子殿下不信任我 Onny Friday เขียน Hunter Artist ภาพ จำนวน 350 หน้า ตอนพิเศษ 2 ตอน คำโปรยหลังปก "องค์รัชทายาท ท่านมิไว้ใจข้าหรือ" น้ำเสียงกล่าวอย่างน้อยใจของ 'เสิ่นจื่อเหยา' องครักษ์ประจำตัวของ 'เซี่ยหลาง' องค์รัชทายาทแคว้นตงหยางผู้ยิ่งใหญ่ บุรุษหนุ่มรูปงาม ผู้ถูกฮ่องเต้ทรงแต่งตั้งขึ้นเป็นรัชทายาทอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำเอาขุนนางในวังหลวงต้องแบ่งแยกออกเป็นสองฝ่าย องครักษ์อย่างเขาจะสามารถปกป้ององค์รัชทายาทผู้งดงามในใจเขาได้หรือไม่ เมื่อวังหลวงมิได้เป็นที่ที่ปลอดภัยอย่างที่ใคร ๆ คิด เช่นนั้นแล้ว... เซี่ยหลางผู้ไร้เดียงสาต่อโลกหล้าที่น่าสะพรึง จะสามารถต่อกรกับอำนาจมืดในวังหลวงได้อย่างไร

อวบอยู่ไหนจ๊ะ ข้อความธรรมดาๆ ที่ส่งมาทางไลน์ ทำเอาอาทิตยายิ้มกริ่ม เขินจนตัวแทบบิด ไม่น่าเชื่อว่าแค่คำพูดเรียบง่ายของผู้ชายธรรมดาๆ จะทำให้โลกของเธอสว่างสดใสได้ขนาดนี้ เริ่มชอบคำว่าอวบขึ้นมาแล้วสิ อยากให้เขาเรียกแบบนี้ไปเรื่อยๆ แค่เขาคนเดียวก็พอ ---------- “กว่าจะเสร็จ เหนื่อยชะมัด” ปกติชายหนุ่มไม่ใช่คนขี้บ่นสักเท่าไหร่ แต่ปีนี้ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมญาติพี่น้องและแขกกิตติมศักดิ์มากันเยอะแยะเหลือเกิน ที่จริงเขาก็คนธรรมดาไม่ได้มีหน้ามีตาในสังคมอะไรเลยด้วยซ้ำ แค่บ้านฐานะดีและมีคุณพ่อคุณแม่เป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จก็เท่านั้นเอง “แล้วทำไมไม่พักผ่อนล่ะคะ ไม่ง่วงเหรอ” พอเธอพูดจบเขาก็เหลือบตามามองนิดหนึ่ง ก่อนจะบอกกล่าวในสิ่งที่ทำเอาอาทิตยาใจเต้นแรง “พอส่งแขกเสร็จ เดินไปหยิบกุญแจรถ แม่ถามเลยอะว่าจะไปไหน ปกติไม่เคยถาม” “หรอ...” “อืม ทุกทีต้องนอนบ้านไง นี่แจ้นออกมา เขาเลยงงว่าทำไมไม่นอนบ้าน” “แล้วทำไมไม่นอนบ้านล่ะคะ ดึกขนาดนี้” “ก็มาหานี่ไง ไม่มาแล้วจะได้อยู่ด้วยกันตอนไหน” เขาบอกเสียงเข้มนิดๆ หรี่ตามองหน้าเธออย่างเอาเรื่อง สายตาของเขาเหมือนกำลังด่าเธอว่า ถามอะไรไม่เข้าหู ยังไงยังงั้นเลย “หรือไม่อยากให้มา” “เปล่านะคะ อุ๊บไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย” อ้อมแอ้มบอกเขา ----------- “ทำไมผอมลง!” เสียงเกรี้ยวกราดของเขา เธอไม่ชินเอาเสียเลย “เคยบอกแล้วใช่มั้ย ว่าไม่ให้ลดน้ำหนัก!” ใบหน้าถมึงทึงที่จ้องมองมาทำเอาสาวอวบน้ำตาคลอ ก็เธออยากดูดีดูผอมเพรียวบ้างนี่ มันผิดตรงไหน!! ---------- ฝากพี่คิงกับน้องอวบไว้ในอ้อมใจของทุกคนด้วยนะค้า ขอบคุณมากค่า ละมุนอบอุ่น น่ากอดจริงๆ น้า คิกๆ ขอบคุณทุกคนมากๆ เลยนะคะ

เธอไม่ชอบหน้าเจ้านายหนุ่มของตัวเองนัก แต่ก็จับพลัดจับผลูมีสัมผัสสวาทกับเขาแบบไม่ได้ตั้งใจ จนเขาเอ่ยขอคบหาดูใจกับเธอ เธอจึงตกลง

ꕥ นิยายอารมณ์ดีจะชวนให้คุณรู้สึกเบาสมอง ꕥ โปรย แล้วนั่นคนดีๆ ที่ไหน ที่ยอมแต่งงานกับคนแปลกหน้าเพราะม้าแคระสองตัวกัน? ...กู่ฝูจิน สตรีที่มีแต่ข่าวเสียๆ ชาวบ้านชาวเมืองต่างระอาใจ แต่ในนิสัยที่ดูสุดโต่งแตกต่างจากสตรีคนอื่นๆ นี้ นางดันมีพรสวรรค์และความสามารถอันล้นเหลือ ถึงแม้ว่าจะเก่งแค่ไหน ทว่าก็ไม่มีบุรุษใดอยากที่จะรับนางเป็นภรรยา ...ไต้หลงเซวี่ยน ดำรงตำแหน่งท่านแม่ทัพเหนือฝ่ายขวา ที่มีข่าวเสียๆ ว่าเขามีดวงกินภรรยา ออกเรือนแต่งงานถึงสองครา ภรรยาก็ต้องตายจาก คนหนึ่งตายโหง อีกคนก็ป่วยตาย เขาช่างเป็นบุรุษที่น่าเศร้าใจยิ่งนัก เพราะเหตุนี้ บิดาของทั้งสองจึงร้อนใจ คนหนึ่งกลัวว่าลูกสาวจะไม่ได้ออกเรือน อีกคนกลัวว่าจะสิ้นตระกูล ก็ได้หันหน้ามาเกี่ยวดองกันจับคู่ลูกตนเองเสียเลย เลยเกิดเป็นเรื่องราวความรักให้ติดตามของคนทั้งสองอย่างใกล้ชิด ความรักที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น ความเข้าใจที่ค่อยๆ เรียนรู้ และแล้วในที่สุดจากชีวิตคู่ก็กลายมาเป็นคู่ชีวิตแล้วก็มีอีกสองดวงใจที่ปรากฎ

ความรักเหนือกาลเวลา ชาติภพ มิอาจขวางกั้น ด้ายแดงไม่อาจสะบั้น ด้วยเงื่อนไขของสองดวงใจที่ยังคงผูกพัน เหนือลิขิตแห่งโชคชะตา *** หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวในอดีตชาติ ก่อนกลับมาเจอกันอีกครั้ง ในภพปัจจุบันของเรื่องชะตารักผูกใจ (ตกหลุมรักยัยแกล้งเฉิ่ม) *** ปล.มีฉากเลิฟซีนค่ะ

โปรย บ่วงรักหวาม เขาตั้งแต่แน่วแน่แต่แรกว่าจะหลอกให้เธอรักให้เธอหลง แล้วก็เขี่ยเธอทิ้งเหมือนดอกไม้ริมทาง โทษฐานที่เธอทำให้น้องสาวของต้องเสียใจ และโทษฐานที่เธอแย่งคนรักของน้องสาวคนเดียวของเขาไป เป้าหมายของเขากลับสั่นคลอนเมื่อได้รู้จักพบเจอกับเธออย่างแท้จริง บ่วงแค้นในครั้งนี้ กลายเป็นบ่วงเสน่หา และรักแสนวาบหวาม อ่อนหวานในจิตใจของเขาและเธอตลอดกาล

คหบดีชายสูงวัยผู้มีโรครุมเร้าใกล้ตาย เข้าไปในป่าเพื่อแก้ไขผลพวงในอดีต หรืออันใด คุณชายตกอับแสวงหาความร่ำรวยที่แอบซ่อนในป่า นายพรานเก็บรักษาความลับของป่า ทั้งหมดล้วนเกี่ยวเนื่องกับดอกไม้งามในป่าใหญ่

เพราะถูกน้องสาวแย่งคนรักไป ทำให้คุณหญิงเพ็ญ หม่อมราชวงศ์เพ็ญดาลักษณ์ต้องเตลิดไปรักษาใจ แต่กลับพลาดถำกเพื่อนฉวยโอกาสมอมยาแล้วหลอกขายเธอให้ผู้ชายคนหนึ่งย่ำยีจนท้อง แต่นึกไม่ถึงว่าวันที่เธอจะต้องเผชิญกับปัญหาใหญ่ในชีวิตเขากลับโผล่มาแสดงความรับผิดชอบ ชีวิตคู่ระหว่างเธอกับคุณชายกีรติจึงเริ่มขึ้น แต่หญิงเพ็ญกลับพบว่าเขาเป็นคาสโนว่าที่มีผู้หญิงมากมายวนเวียนอยู่ในชีวิต

คิดว่าแผนของพระองค์ล้ำเลิศนักใช่หรือไม่?! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน หม่อมฉันจะทำให้เห็นเองว่าแท้จริงแล้วหมากกระดานนี้เป็นของผู้ใด เล่ม 1:จุดเริ่มต้น

คุณหนูไฮโซผู้หลงรักหมอปากแข็งแสนเย็นชา เธอจึงงัดกลเม็ดสุดสะเด็ดออกมาอ้อยหมอ ! เพื่อลากเขาขึ้นเตียงให้ได้ในวันวาเลนไทน์นี้ เรื่องราวจะสนุกแค่ไหน เธอจะขุดหลุมอ้อยหมอได้สำเร็จหรือไม่ ไปติดตามกันค่ะ ............................................................................................................ “โอ๊ย พี่รุจ นิชาเจ็บ” นิชาขืนข้อมือตนเองออกจากฝ่ามือแกร่ง เธอแค่อยากเอาของขวัญมาให้เขา เหมือนเช่นคู่รักคนอื่น ๆ เธอผิดอะไร “เจ็บ ก็อย่าดื้อ พี่บอกแล้วนะว่าห้ามมาหาพี่นะ” หมออติรุจปล่อยมือจากเธอ ย้ำเสียงต่ำ ดวงตาของเขามีประกายไฟบางอย่างคุกรุ่น นิชาทำแก้มป่อง ปากยื่น ที่เขามักจะห้ามนู้นห้ามนี่กับเธอเสมอ ห้ามใส่กระโปรงสั้น ห้ามใส่เสื้อรัดรูปมากเกินไป ห้ามไปดูพี่ตอนเตะบอล รวมถึงห้ามไม่ให้มาหาเขาที่โรงพยาบาลด้วย “ก็นิชา อยากเอาของขวัญวันวาเลนไทน์มาให้พี่หมอรุจนิคะ” แค่เห็นดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยประกายสดใสเหมือนแดดยามเช้า บวกกับริมฝีปากเผยอน้อย ๆ แดงฉ่ำนั้น ก็เล่นเอาหัวใจของชายหนุ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ยิ่งนับวันแม่สาวน้อยตัวยุ่งก็ยิ่งจะรับมือได้ยากมากขึ้นทุกวัน นี่เจ้าหล่อนไม่รู้ตัวเลยใช่ไหมว่า น่ารักและสดใสมากจนทำเอาผู้ชายที่เดินผ่านต้องเหลียวหลังกลับมามองจนคอแทบจะเคล็ด ที่เขาคอยห้ามเธอตลอดไม่ให้ไปเจอเขาเพราะเขาไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไร หากเธอวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ หรือแม้แต่เห็นผู้ชายคนอื่นมองเธอด้วยสายตาปานจะกลืนกิน หัวใจของเขาก็แทบจะลุกเป็นไฟแล้ว “เฮ่อ” เขาถอนหายใจออกมา ก่อนเอ่ยเสียงนุ่มขึ้นว่า “งั้นก็รีบเอามา แล้วรีบกลับ ตรงกลับบ้านเลยนะ ห้ามแวะที่ไหน เดี๋ยวพี่จะโทรเช็กกับป้าสะอางค์ว่านิชากลับถึงบ้านรึยัง” เขาแบมือมาตรงหน้าหญิงสาว ป้าสะอางค์ที่เขาเอ่ยถึงคือ หัวหน้าแม่บ้านที่ดูแลคฤหาสน์เจ้าสัวเดชา หรือพ่อของนิชานั่นเอง นิชาแย้มยิ้มทั้งหน้าทั้งตาให้กับชายหนุ่ม แม้ใบหน้าของเขาจะยังราบเรียบจนเดาอารมณ์ไม่ถูก แต่เมื่อเขายอมอ่อนลงให้เธอหนึ่งคืบ เธอก็จะรุกขึ้นหนึ่งศอก เธอวางกล่องสีแดงกำมะหยี่คล้ายกล่องใส่แหวนลงในฝ่ามือของชายหนุ่ม อติรุจมองแก้มป่อง ๆ ของหญิงสาวที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ มีรอยบุ๋มลงยามแย้มยิ้ม รอยยิ้มเช่นนี้ใคร ๆ เห็นก็แทบจะละลาย ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มใสกระจ่างทั้งดูเฉลียวฉลาด และดูไร้เดียงสาในเวลาเดียวกัน “เอ่อ มีอะไรติดหน้านิชาหรือคะ” เสียงใสแจ๋วคล้ายกระดิ่งเงินยามต้องลมเอ่ยถามขึ้น เมื่อคนตรงหน้าเอาแต่มองเธอไม่เคลื่อนไหว ทั้ง ๆ ที่เธอก็วางของขวัญลงในมือเขาไปตั้งนานแล้ว “กลับบ้านได้แล้วยัยจอมยุ่ง” เขากำกล่องกำมะหยี่ไว้ในมือ อีกข้าง ส่วนมืออีกข้างก็เขกมะกอกลงบนหน้าเนียนเบา ๆ แก้เก้อเมื่อถูกจับได้ว่าตนเองเผลอมองหน้าหญิงสาวไม่วางตา “งื้อ เจ็บนะคะ พี่หมอรุจ” หญิงสาวทำหน้ายู่ ผู้ชายอะไรใจแข็งชะมัด เอาแต่ออกปากไล่เธออย่างเดียว “กลับบ้านได้แล้วยัยจอมยุ่ง พี่จะได้ไปขึ้นเวรต่อ” เขาดุนหลังสาวน้อยให้กลับออกไป หญิงสาวยอมเดินจากไปแต่โดยดี แต่แล้วเธอก็หันกลับมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเขย่งเท้าขึ้นหอมเข้าที่แก้มเขาโดยที่เขาไม่ทันระวังตัว ฟอด หมออติรุจตะลึงไปชั่วขณะ รู้สึกเหมือนถูกกระแสไฟฟ้าช็อตจนตัวชาไปวูบหนึ่ง “ บ๊าย บาย ค่ะพี่หมอ” นิชารีบผละตัวออกห่าง ก่อนที่จะถูกมะเหงกจากคนตัวสูงอีกครั้ง เธอโบกมือลา พร้อมยิ้มให้เขาอย่างทะเล้น ก่อนจะวิ่งหายลับออกไป “ยัยจอมยุ่งเอ๊ย” เขาสบถออกมาเบา ๆ มุมปากที่เคยเม้มเข้าหากัน บัดนี้ยกยิ้มขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ เขายกมือขึ้นสัมผัสที่แก้มของตนที่ยังหลงเหลือไออุ่นจากริมฝีปากบาง และกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของเธอ

เมื่อสาวสายอ่อยสิบแปดมงกุฎได้รับข้อเสนอของมาเฟียหนุ่ม เธอจะต้องทำอย่างไร เพราะเงินเป็นสาเหตุที่ทำให้หนีไม่พ้นจากพันธนาการเขา ! นิยายเรื่องนี้เคยออกกับทางสำนักพิมพ์มาแล้วนะคะ ทางนักเขียนจะนำมาลงให้ใหม่ค่ะ ซึ่งใครที่เคยมีแล้วไม่จำเป็นต้องซื้อซ้ำ หรือถ้าหากต้องการให้กำลังใจนักเขียนสามารถซื้อซ้ำได้ตามความสะดวกค่ะ

ทำไมถึงได้มีพวกมดแมลงมาวุ่นวายกันเต็มไปหมดเลยนะ?! อวี้ฮ่าวหราน มหาจักรพรรดิแห่งมวลเทพ ผู้ซึ่งควรจะมีชีวิตที่มีความสุขกับการเป็นประธานบริษัท พร้อมกับลูกสาวตัวน้อยที่น่ารักกลับยังคงต้องพัวพันกับแก๊งมาเฟียใหญ่จนได้...เพราะอยู่ ๆ หัวหน้าแก๊งมังกรคราม ซึ่งไม่ค่อยเป็นที่สบอารมณ์เขาสักเท่าไหร่กลับเอ่ยปากชวนเข้าแก๊ง ฮึ! ช่างกล้าดีเหลือเกินที่จะให้คนอย่างเขาเป็นลูกน้อง ไอ้พวกมดแมลง!

ชื่อเรื่อง พ่ายรักองค์ชายแฝด [3P SM Mpreg] ชื่อเรื่องจีน 失去对双胞胎王子的爱 Onny Friday เขียน ****คำโปรย**** 'เซี่ยหนิงอัน' บุตรชายคนโตของสกุลเซี่ย ซึ่งบิดาของเขาเป็นถึงอัครเสนาบดี แต่กลับต้องถูกจับขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวแต่งเข้าจวนองค์ชาย นี่มันเวรกรรมอะไรของตระกูลเขากัน เมื่อเป็นความประสงค์ของฝ่าบาท ที่จัดให้มีสมรสพระราชทานของ 'หลิวไห่ถัง' และ 'หลิวจื่อเซียว' ซึ่งโอรสทั้งสองของพระองค์ซึ่งเป็นฝาแฝดกัน แต่งพระชายาองค์เดียวกัน เรื่องเช่นนี้เดิมทีไม่ควรเกิดขึ้น แต่มีหรือที่อัครเสนาบดีอย่างเซี่ยเจียวโจวจะขัดพระบัญชาฝ่าบาทได้ แล้วเช่นนี้ใจที่มีเพียงหนึ่งเดียวของ 'เซี่ยหนิงอัน' จะเป็นเช่นไรกัน ***มีการปรับแก้ไขคำผิด มีการพิสูจน์อักษรใหม่แล้ว

" ดึกดื่นเที่ยงคืน ผู้ชายมาส่งถึงหน้าบ้าน เสร็จกันไปกี่น้ำแล้วล่ะ ถึงกลับมาส่งกันได้" เพียงประโยคแรกของวัน คำทักทายของเขาก็ทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ "ดาวเหนื่อยของตัวกลับไปพักก่อนนะคะ"นับดาวไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับวาทิตย์ เพราะเธอรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว เหมือนจะเป็นไข้ "เดี๋ยวสิ ไหนเธอบอกถ้าฉันอยากใช้บริการก็ขอให้บอก ตอนนี้ไงฉันเองก็กำลังเหงาๆ ไม่ได้ออกไปเจอคู่ขาตั้งหลายวันแล้ว ไอ้หมอนั่นมันให้เธอเท่าไหร่ เดี๋ยวฉันจะจ่ายให้สองเท่าเลย "

ก็เขาเองไม่ใช่หรอที่ปฏิเสธความรักของเธอก่อน แล้วทำไมตอนนี้ถึงพยายามที่จะแต่งงานกับเธอให้ได้ เหตุผลที่ว่ามันเป็นเพราะความเห็นชอบของผู้ใหญ่มันฟังไม่ขึ้นสักนิดและคนอย่างเธอก็มีศักดิ์ศรีมากพอ จู่ๆ หมออาทิตย์ ลูกชายของเพื่อนพ่อและยังเป็นคู่หมั้นของเธอบินกลับมาจากเมืองโดยที่ลินินไม่ทันได้ตั้งตัว แต่การกลับมาครั้งนี้ เขาที่ไม่เคยสนใจและยังเคยปฎิเสธความรักของลินินกลับตามตอแยและพยายามจะแต่งงานกับลินินให้ได้ ทั้งที่ยังมีดาราสาวชื่อดังที่หมออาทิตย์เป็นข่าวด้วยคอยปั่นหัวลินินอยู่ แต่โชคดีที่ลินินยังมีเพื่อนรักอีกสามคนคอยช่วยเหลือ คีริน กริชและจันทร์เจ้า โดยเฉพาะจันทร์เพื่อนรักที่เป็นน้องสาวของหมออาทิตย์ก็ดันไปหลงรักพี่มาร์ค เพื่อนสนิทของพี่ชายอีก เรื่องวุ่นวายนี้จะจบลงในรูปแบบไหนก็ไม่รู้ แต่ลินินจะไม่แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักเธอแน่ๆ นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อจากนิยายเรื่อง วิบากรัก ค่ะ ขวัญชนิดาลงไว้ในHongsamutกำลังอยู่ในช่วงรีไรท์และจะทำเล่มลงMebเร็วๆนี้ ปล. ยังมีภาคต่อตอนของคีริน ในเรื่อง "ทวงใจท่านประธาน" และภาคต่อของกริช ในเรื่อง "ในเงาเสน่หา" ฝากติดตามด้วยนะคะ

ในที่สุด... มหาจักรพรรดิแห่งมวลเทพ 'อวี้ฮ่าวหราน' ก็สามารถกลับมาที่โลกได้สำเร็จ.. ! 3 หมื่นปี เขาต้องติดอยู่ในดินแดนแห่งเทพเจ้านานถึง 3 หมื่นปีหลังจากตกหน้าผาและเกิดใหม่ในดินแดนเหนือจินตนาการ !! ซึ่งเหตุผลที่เขาก็มาก็เพราะคน 2 คน คือลูกและภรรยา แต่กลายเป็นว่าภรรยาของเขาถูกพาตัวไป เหลือทิ้งไว้แต่ลูกสาวตัวน้อยที่อยู่กับน้องภรรยา !! ....นี่คือเรื่องราวของมหาเทพผู้กลับมายังโลกมนุษย์ที่พร้อมจะตบหน้าและจัดการกับทุกคนที่เข้ามามีปัญหากับครอบครัวของเขา !! "เหอะ ไอ้พวกมดแมลงพวกนี้กล้าต่อกรกับเทพอย่างข้าได้ยังไง ?!"

“อาบน้ำเสร็จแล้วออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าข้างนอกก็ได้นะครับ เปลี่ยนในห้องน้ำอาจจะไม่ถนัดหรือเปล่า” “เอ่อ ค่ะ” หญิงสาวรับคำเขาเบาหวิว ไม่เห็นต้องกลัวเขาขนาดนั้นเลยนี่นา หรือว่าเขาดุไป สหัสวัตคิดอย่างขำๆ เมื่อเห็นเธอยืนมองเขาแบบเก้ๆ กังๆ ก็เลยอดพูดขึ้นมาไม่ได้ “เช็ดผมให้พี่ไหมครับ” สาวน้อยยืนอึ้งไป ก่อนจะค่อยๆ ขยับเข้ามาหาเขาช้าๆ แล้วเอ่ยตะกุกตะกัก “ดะ ได้ เหรอคะ” “ทำได้ หนูอยากทำอะไรให้พี่ก็ทำได้เลยครับ พี่ไม่มีปัญหา” ว่าจบสหัสวัตก็ยื่นผ้าขนหนูผืนเล็กในมือให้ หญิงสาวเอ่ยขออนุญาตเบาๆ พร้อมกับที่มือน้อยยื่นออกไปรับผ้า จากนั้นก็พยายามเช็ดผมให้เขาอย่างเบามือ เขาเป็นผู้ชายที่ตัวสูงมากจริงๆ ขนาดเขานั่งอยู่ที่ขอบเตียง ในขณะที่เธอยืนอยู่ตรงหน้าเช็ดผมให้เขา ใบหน้าเขายังอยู่ระดับอกเธอเลย ธมนไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองตัวเล็กมากขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ “มนมือหนักไปหรือเปล่าคะ” ถามเขาอย่างเกรงใจ “ไม่ครับ กำลังดี” เขาว่าแค่นั้น ก่อนจะยกแขนขึ้นรวบกอดเอวคอดไว้ แล้วซบหน้าลงมาบนอกนุ่มนิ่มที่อยู่ตรงหน้า รับรู้ได้ว่าคนในอ้อมแขนสะดุ้ง แต่คนตัวเล็กก็ไม่ได้ดิ้นรนหนีหรือขืนตัวออกห่างแต่อย่างใด ฝากพี่ริวกับน้องมนไว้ในอ้อมใจด้วยนะค้า ขอบคุณมากค่า ละมุนอบอุ่นจริงๆ น้า อิอิ

เหตุเกิดขึ้นในวันวาเลนไทน์ ปีสุดท้ายแห่งการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย วันที่เธอกับเขาร่วมกันสร้างพยานรักขึ้นมา เมื่อเธอเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมาจริงๆ จึงตั้งใจจะเซอร์ไพรส์เขา แต่กลับถูกเขาเซอร์ไพรส์ก่อน ด้วยการนำบัตรเชิญงานแต่งงานมามอบให้กับเธอ เขามาพร้อมกับผู้หญิงแสนสวยราวกับนางฟ้าคนนั้น ผู้หญิงที่เขาเลือกให้เป็นเจ้าสาวของเขา...

ஐพระชายาแสนพยศஐ ฝูหรงชีได้อภิเษกกับเห่อซั่วชินหวังหรือฉินอ๋องแห่งแคว้นหลางแทนคุณหนูตระกูลอวิ่น เพราะมีใบหน้าคล้ายคลึงกับนาง โดยแลกกับเบี้ยมากมายเป็นค่ารักษาบิดาที่ป่วยหนัก โดยที่ไม่รู้ว่านางกำลังเข้าไปพัวพันกับจิ้งจอกเก้าหางและให้กำเนิดลูกปีศาจ... เรื่องนี้มีแต่น้องหมาสี่ขาเต็มไปหมด...แต่รับรองว่าอบอุ่นนุ่มฟูไปด้วยกับพวกเขาทั้งหมดแน่นอน! คำเตือน!! bestiality Fantasy Fiction

เมื่อคืนแรกที่แต่งเข้าบ้านเจ้าบ่าวภริดาต้องเสียตัวให้กับคนอื่น เหตุการณ์ความรักของเธอกับสามีจะเป็นเช่นไรในบ้านที่มีแต่เรื่องแปลกๆ ความรักที่สร้างมานับสิบปีจะล่มสลายหรือไปต่อ ในเมื่อคนในบ้านต่างก็หื่นและฉวยโอกาส เจ้าสาวไม่แน่ใจว่าเธอเป็นหนูตกถังข้าวสารหรือตกเป็นทาสสวาทในบ้านนี้กันแน่..........

การได้เจอเขาคนนั้นมันทำให้ผมรู้สึกอยากจะเก็บเรื่องราวระหว่างเราเอาไว้ผ่านบันทึกของผม บันทึกที่จะมีเขาอยู่ในนั้นเสมอ ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม. . .

เพราะการตายของพ่อทำให้เขาได้กลับมาเจอเธอคนนั้นที่หายสาบสูญไปอีกครั้ง แต่การกลับมาครั้งนี้ก็ทำให้เขาได้ค้นพบความจริงซ่อนอยู่เบื้องหลังอีกมากมายที่คาดไม่ถึง. "สวัสดีค่ะ ฉันกานต์ธิดา วรรณเรศ มาสัมภาษณ์งานค่ะ" "พี่ พี่คีริน." ไม่นึกไม่ฝันว่าคนที่อยู่ตรงหน้าก็คือพี่คีริน ใครจะไปนึกว่าวันหนึ่งเธอจะได้เจอกับเขาอีก.แถมยังเป็นผู้ชายที่เธอเคยสารภาพรักเสียด้วย กานพลูไม่อาจบรรยายความรู้สึกมากมายที่เกิดขึ้นในขณะนี้ถูก "สวัสดีครับคุณกานต์ธิดา" คีรินเอ่ยเรียกชื่อจริงของเธอพร้อมกับท่าทีเย็นชาเหมือนเดิมตั้งแต่หกปีก่อนจนถึงตอนนี้ไม่มีผิดเพี้ยน "คุณกานต์ธิดา วรรณเรศ" เขาทวนชื่อกับนามสกุลของเธอเสียเต็มยศ "ค่ะ" กานพลูได้แต่พยักหน้า "เชิญนั่งครับ" คีรีนผายมือให้เธอ กานพลูจึงได้แต่นั่งลงเงียบๆ จากท่าทีและประโยคต่างๆ ที่คุยด้วยนั้นทำให้กานพลูเริ่มเข้าใจความจริงว่าตอนนี้เขาไม่ใช่แค่พี่คีรินรุ่นพี่ที่เคยไปเที่ยวด้วยกันในกลุ่มอีกแล้ว ตอนนี้เขาเป็นถึงประธานบริษัทใหญ่โต ดังนั้นเธอจึงไม่ควรไปตีสนิทกับคนระดับเขาอีกต่อไป "ผมนั่งอ่านประวัติของคุณแล้ว คุณเพิ่งเรียนจบมา?" คีรินถาม "ค่ะ" กานพลูพยักหน้า นี่คงเป็นการเริ่มสัมภาษณ์ของเขาแล้วสินะ "แต่อายุของคุณในตอนนี้กับปีที่จบการศึกษา." "คุณหยุดเรียนไปสองปี?" หลังจากลาออกไปกานพลูก็หยุดเรียนไปสองปีเลยงั้นหรอ? "ค่ะ" กานพลูได้แต่พยักหน้า "ทำไมครับ ผมขอเหตุผลหน่อย?" ความจริงเขาแค่อยากรู้ว่าเธอไปไหน "เหตุผลส่วนตัว ฉันขอไม่ตอบคำถามนี้นะคะ" แต่ทว่ากานพลูกลับปฏิเสธที่จะตอบ "คุณรู้รึเปล่าว่าลักษณะการตอบคำตอบของคุณมันมีผลต่อการพิจารณาของผม" เขาบอกเธอ "ดิฉันทราบค่ะ" ทำไมเธอจะไม่รู้ล่ะ "แต่การตอบบางคำถามมันมีขอบเขต ในเมื่อผู้ถูกถามไม่สะดวกใจที่จะตอบ คุณไม่คิดบ้างหรอคะว่าบางทีเรื่องที่คุณกำลังถามอยู่มันมีผลกระทบต่อสภาพจิตของคนที่ต้องตอบ" กานพลูย้อนเขา "ให้ตายสิ ตั้งแต่เคยสัมภาษณ์พนักงานมาผมไม่เคยเจอใครตอบคำถามอย่างคุณเลย" ผลกระทบต่อสภาพจิตใจงั้นหรอ? รึยัยนี่จะยังโกรธเขาเรื่องในวันนั้นอยู่กันแน่ถึงได้ตอบคำถามประชดประชันกันเช่นนั้น . "ขอโทษด้วยค่ะ แต่ฉันตอบคำถามนี้ไม่ได้จริงๆ" กานพลูก็ไม่รู้จะตอบยังไงนอกจากขอโทษ เธอแค่ไม่อยากพูดถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตเท่านั้นเอง ในขณะที่คีรินได้แต่ถอนใจ หกปีก่อนยัยเด็กคนนี้หัวรั้นยังไงก็ยังหัวรั้นแบบเดิมสินะ "จบจากมหาวิทยาลัยในจังหวัด บ้านของคุณอยู่ที่นี่หรอ?" คีรินถามต่อ เขาเห็นทั้งอยู่ปัจจุบันและมหาลัยที่กานพลูจบมาแล้ว ที่หายไปเพราะย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดงั้นหรอ แล้วมีเหตุผลอะไรที่เธอจะต้องทำตัวลึกลับขนาดนี้ด้วยก็แค่ย้ายที่อยู่? "ค่ะ" กานพลูพยักหน้าอีกเช่นเคย "นี่คุณพูดประโยคอื่นไม่เป็นแล้วงั้นหรอ?" คีรินถาม มันขัดใจอย่างบอกไม่ถูก "ก็.ฉันไม่รู้จะตอบอะไรนี่คะ" กานพลูก็พูดไปตามความจริงพร้อมกับดวงตาใสซื่อที่มองมายังเขา "แล้วที่บ้านของคุณมีกันกี่คน?" คีรินถามต่อ "สามคนค่ะ" "มีใครบ้าง พ่อแม่ลูกแล้วก็คุณงั้นหรอ?" "ไม่ใช่ค่ะ" กานพลูส่ายหน้า "พ่อฉันเสียไปหลายปีแล้วค่ะ" กานพลูบอกเขา "งั้น.คุณอยู่กับแฟนหรอ?"

“รุ้งปล่อยภู” “ไม่เอา ภูจะทิ้งรุ้ง” “ภูไม่ได้จะทิ้ง ภูจะไปอาบน้ำและไปนอนข้างนอก” “ไม่เอา นอนด้วยกัน” รุ้งรวีพูดอย่างไม่ยินยอม ก่อนจะเบียดหน้าอกหน้าใจของเธอให้แนบชิดกับแผ่นหลังกว้างมากกว่าเดิม การกระทำของเธอทำให้ชายหนุ่มรู้สึกร้อนรุ่มเพิ่มอีกเท่าตัว ก่อนจะตัดสินใจหันมาจ้องตากับหญิงสาว “รู้ไหมว่ากำลังทำอะไรอยู่ รู้รึเปล่าว่าตัวเองจะไม่ปลอดภัย” “รุ้งปลอดภัยเมื่ออยู่กับภู” เธอตอบทันควน ก่อนจะช้อนสายตาที่ฉ่ำเยิ้มเพราะแอลกอฮอล์จ้องหน้าชายหนุ่ม แล้วกอดเอวเขาอีกครั้ง “รุ้ง ถ้ารุ้งยังทำแบบนี้ภูจะไม่ทนแล้วนะ” “ก็ไม่ต้องทนสิ” ........................................ ความรักมีเต็มร้อย ใจดวงน้อยมีแค่เธอ เป็นนิยายที่เต็มไปด้วยเรื่องราวความรักของเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ อย่าง ‘ภูเบศ’ ที่แอบหลงรักเพื่อนสนิทสาวอย่าง ‘รุ้งรวี’ ที่บ้าอ่านนิยายเป็นชีวิตจิตใจ และขึ้นชื่อเรื่องของความซื่อบื้อที่สุด! ซื่อมากจนไม่รู้ว่าตัวเองก็รู้สึกกับภูเบศมากกว่าเพื่อนเช่นกัน มาร่วมลุ้นไปด้วยกันนะคะว่าภูเบศจะเอาชนะใจรุ้งรวีได้หรือไม่ และรุ้งรวีจะรู้ใจตัวเองเมื่อไหร่ ร่วมเป็นกำลังใจให้ความรักของเขาทั้งคู่ด้วยกันนะคะ