"ลุกขึ้น!"เสียงที่ดังมาพร้อมกับแรงกระชาก ปลุกคนหลับให้ตื่นขึ้น สลิสาลุกขึ้นแขนเรียวกอดตัวเองด้วยความเหน็บหนาว "พี่จอม..."เพราะความงัวเงีย หญิงสาวจึงเรียกเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน จอมทัพมองหน้าเธอก่อนจะออกแรงลากอีกครั้ง ต้องการปลุกให้เธอตื่นเต็มตา "ลุกขึ้น!"ชายหนุ่มย้ำคำพูดเดิมอีกครั้ง "จะพาฉันไปไหน!"เมื่อได้สติน้ำเสียงที่อ่อนโยนในตอนแรกก็แข็งกร้าวขึ้น "เลิกแสดงแล้วเหรอ" "ฉันไม่ได้แสดง ปล่อย! พี่จะพาฉันไปไหน" "คิดว่าฉันอยากนอนกับขยะเน่าๆอย่างเธอหรือไง"คำพูดของเขาทำให้หัวคิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน แล้วใครอยากให้เขามานอนด้วย "ไปอาบน้ำ!"จอมทัพออกคำสั่ง แล้วคว้าลงที่ข้อมือบาง "ฉันไม่อาบ!"ตวาดกลับพร้อมกับสะบัดแขนออกจากมือแกร่ง ถึงแม้จะเหนียวเหนอะหนะไปทั้งตัว แต่เธอก็ไม่อยากทำตามคำสั่งเขา "เมื่อไหร่พี่จะพาฉันกลับ ป่านนี้แม่คงเป็นห่วงฉันมาก" "พูดเหมือนเธอไม่เคยออกจากบ้าน พอชุบตัวเป็นคนรวยเข้าหน่อย ลืมกำพืดเดิมเลยเหรอ คุณหนูมะนาวลูกสาวแม่เลี้ยงนัยนา ลืมไปแล้วเหรอว่าเธอมาจากไหน" "เลิกขุดคุ้ยอดีตได้แล้วพี่ ฉันไม่อยากพูดถึงมันอีก" "ฉันจะพูดเธอจะทำไม" "ก็เพราะมันไม่มีประโยชน์ไงพี่ ฉันทำให้พี่เลิกกับคุณแก้มก็จริง แต่ถ้าพวกพี่รักและเชื่อใจกัน ฉันหรือใครหน้าไหนจะแทรกเข้าไปได้ไหม พี่ลองคิดดีๆสิ ว่าแท้จริงแล้ว สาเหตุมันมาจากฉันหรือเปล่า ถ้าพี่รักกันจริง พี่จะไม่เลิกกันเพราะเรื่องแค่นี้หรอก!"สลิสาพูดออกมาด้วยความอัดอั้น เธอยอมรับผิดทุกอย่าง ขอโทษก็แล้ว แต่เขาก็ยังจะรื้อฟื้น เธอก็ต้องลองใช้ไม้นี้ดู เผื่อจะได้ผล "ปากดี ลุกขึ้นเดียวนี้!" "ว้ายพี่จอม!"มือบางตะปบเสื้อเชิ้ตที่ห่อหุ้มร่างกายเอาไว้ แต่ก็ช้ากว่ามือหนาที่จงใจกระชากมันออกไปอย่างแรง ตาคู่คมมองหน้าอกอวบอิ่มขนาดพอดีมือ ที่เจ้าของพยายามปกปิดมันด้วยแขนและมือทั้งสองข้าง เขาเคยเห็นมันมาหลายต่อหลายครั้ง ยังจะทำเป็นอายทุเรศสิ้นดี ร่างสูงลากคนเนื้อตัวเปล่าเปลือยออกมาด้านนอก อากาศหลังฝนตกหนาวจนเข้ากระดูก ริมฝีปากบางขบเข้าหากัน เมื่อความเจ็บปวดเข้าเล่นงาน ตากลมโตมองแผ่นหลังกว้างที่เต็มไปด้วยรอยข่วน รู้สึกสะใจเมื่อเห็นรอยเลือดแห้งกรังเป็นทางยาว แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ มันยังไม่ได้เศษเสี้ยวที่เขาทำกับเธอ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง ทดลองอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ ฝากจอมทัพด้วยน้า ขอบคุณมากค่ะ

พี่เขตต์ขา ได้ยินเสียงเรียกหวานๆ แบบนี้ขาระทวยทุกทีสิน่า

แม้นไม่อาจเลือกเกิดได้ แต่เธอจะทวงคืนทุกสิ่งที่ควรเป็นของเธอตั้งแต่แรก แม้กระทั่งตัวเขา 'หมอภูมิ' -------------------------------------------------- “ว๊าย ช่วยด้วยค่ะ พี่หมอภูมิ ช่วยด้วย !” เสียงร้องของพริมาทำให้หมอหนุ่มตกใจ เขาก้าวพรวดไม่กี่ก้าวก็ถึงหน้าห้องของหญิงสาว “เกิดอะไรขึ้น คุณพริม !” หมอภาคภูมิร้องถาม พร้อมกับที่ร่างของหญิงสาวที่ยังอยู่ในผ้าขนหนูพันกายผืนเดียวกระโดดเข้ามาในอ้อมแขนหมอหนุ่ม เธอหลับหูหลับตาโวยวาย พลางชี้ไปที่พื้น “หนูคะ หนู ตัวเบ้อเริ่มเลย พริมกลัว” หมอภาคภูมิรู้สึกตกใจไปด้วย เขาพยายามมองหา “ไม่มีหรอกคุณพริม ไม่มีเลย คุณตาฝาดหรือเปล่า” “ไม่นะ พริมเห็นจริง ๆ” พริมายืนยัน เธอยังหลับหูหลับตาซุกหน้าลงในอ้อมกอดของหมอภาคภูมิ หญิงสาวเนื้อตัวร้อนผ่าว เมื่อสัมผัสกับความเป็นชายเป็นครั้งแรกในชีวิต เช่นกัน พริมาแทรกตัวเข้าไปในกายของหมอภาคภูมิ กอดเขาแน่นเข้าให้เขาได้รู้สึกถึงความอวบอิ่มในกายเธอ “เอ่อ... คุณพริม” หมอภาคภูมิคิดจะจับตัวหญิงสาวเพื่อดันออก หากอารมณ์ที่พลุ่งพล่านทำให้สติที่เหลืออยู่แตกกระจาย

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

'เป็กซ์'...เขาปล่อยเธอไปไม่ได้ แม้จะรู้ว่าเรื่องระหว่างเขาและเธอมันคงไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกต่อไปแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็ทำใจปล่อยเธอไปไม่ได้อยู่ดี ::PEX:: “ไม่ น้องลินไม่ได้ฝัน... มันคือเรื่องจริง” 'มิลิน'...ทุกวันนี้เธอเหมือนตายทั้งเป็น ได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้กอดและสัมผัสเขาอีกครั้ง เธอพยายามที่จะอดทน...แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทนได้ถึงเมื่อไหร่ ::MILIN:: “นี่ลินกำลังฝันอยู่ใช่มั้ยคะ” ---------------------------------------------------------------- ริมฝีปากยังคงร้อนวาบไปหมด... แต่พอฉันลืมตาขึ้นมองอีกครั้ง พื้นที่ตรงหน้าก็เหลือแค่เพียงความว่างเปล่า ความรู้สึกวาบโหวงแล่นพล่านไปทั่วทั้งหัวใจทันที เขาหายไป... หายไปอีกแล้ว ฉันกวาดสายตามองหาไปรอบๆ เหมือนคนบ้ายิ่งเวลาผ่านไปหยาดน้ำใสๆ มันก็ยิ่งจะปริ่มออกมาเสียให้ได้ สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่มันคือเรื่องจริงหรือภาพหลอน ฉันไม่สามารถให้คำตอบกับตัวเองได้เลย ฉันเป็นอย่างนี้บ่อย... เห็นเขาในทุกๆ ที่ๆ มองไป เพียงแต่ว่าครั้งนี้มันชัดเจนมากจนเหมือนความจริง ฉันยังรู้สึกได้ถึงสัมผัสอุ่นร้อนของเขาอยู่เลย หรือบางที... ฉันอาจจะบ้าไปแล้วจริงๆ ก็ได้

ชื่อน้ำแต่เร่าร้อนดุจเปลวเพลิง จากความไม่ถูกชะตานำพาให้เกิดความรัก... เมื่อมหาสมุทรรับคำบัญชาจากบิดาผู้ให้กำเนิดไปสะสางไร่องุ่นที่ร้างไม่ต่างจากป่าช้าซึ่งถูกเจ้าของทอดทิ้งไปเป็นสิบๆ ปี งานนี้ต้องรื้อทั้งระบบการทำงานและพัฒนาไร่ร้างให้เป็นที่พักแบบรีสอร์ตตามที่ตัวเองถนัด แต่งานนี้ใช่ว่าจะกินหมูเพราะมีเรื่องยุ่งยากรบกวนจิตใจเป็นสาวน้อยหน้าหวานลูกสาวหัวหน้าคนงานที่พูดจากันดีๆ ได้ไม่เกินสิบประโยค... คนหนึ่งก็ใจร้อนปากหนักอีกคนก็ดื้อรั้นพูดไม่ค่อยจะรู้ฟังแต่มันก็เป็นส่วนผสมที่ค่อนข้างจะลงตัว

ฉู่เหิน จากเด็กหนุ่มธรรมดา จู่ ๆ ก็ได้ระบบวิเศษมาอยู่ในตัวและกลายเป็นจอมยุทธ์ผู้เก่งกาจ ทุกอย่างในชีวิตเขาเริ่มเปลี่ยนไป มีสิ่งที่ต้องปกป้องเพิ่มมากขึ้น ซึ่งศัตรูเองก็เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน

ฉู่เหิน จากเด็กหนุ่มธรรมดา จู่ ๆ ก็ได้ระบบวิเศษมาอยู่ในตัวและกลายเป็นจอมยุทธ์ผู้เก่งกาจ ทุกอย่างในชีวิตเขาเริ่มเปลี่ยนไป มีสิ่งที่ต้องปกป้องเพิ่มมากขึ้น ซึ่งศัตรูเองก็เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน

Today’s husband is yesterday’s benefactor. "Mirawadee" was betrayed by his fiancée, prompting her to flee. She still has to meet with a benefactor and follow her everywhere. Later, to survive, she had to consent to marry him. After that, she fell in love till she couldn’t stop herself. Until one day, she knew he was roughly a hundred years old. But fate has placed her right in the middle of the rank fate of this endlessly agonizing love. When the story from the past resurfaces, a mysterious spirit arrives and offers to ‘Give me your body’ to atone for the previous misdeeds she has committed!!

เธอแอบรักเขา เขาแอบรักเธอมานานแสนนาน

เว็บไซต์ปริศนา สมปรารถนาเตียงหลังงามให้กับเธอ หากเพียงหลับใหลและตื่นขึ้น กลับนำพาเธอมายังเรือนของผู้อื่น อีกฝากฝั่งของราตรี…. มีเขาที่เฝ้ารอภายหลังหนึ่งค่ำคืนของการมา

'ฝน' ถูกทำร้ายจนปางตายและนำมาทิ้งข้างทางอย่างเลือดเย็น ชายหนุ่มแสนงดงามที่ถูกเลี้ยงให้เป็นทาสบำเรอกามไม่เคยได้รับความสุข เขาถูกทารุณแต่ก็ยังฝืนทน จนในที่สุดก็มาถึงจุดที่ทุกอย่างระเบิดออก หัวใจที่ชอกช้ำถูกกรีดจนย่อยยับเพราะไม่สามารถปกป้องชีวิตน้อย ๆ ที่เข้ามาสร้างรอยยิ้มให้เขาได้ เมื่อกำลังจะสิ้นใจกลับได้รับโอกาสให้สามารถมีชีวิตใหม่ได้อีกครั้งโดยแลกกับความแค้นทั้งหมด เขาตกลงและลืมตาขึ้นมาในร่างของ 'รุ้ง' ผู้เป็นที่รักของทุกคน ชีวิตใหม่นี้คงเป็นไปได้ด้วยดี ถ้าหากฝนไม่ได้พบพวกมันอีก ทำไมพวกมันที่ฆ่าเขาจนตายถึงยังมีความสุขได้ล่ะ ถึงจะบอกว่าไม่ให้เขาแค้น แต่หัวใจของเขาคงไม่อาจสงบได้ถ้าพวกมันไม่ได้รับผลกรรมที่ก่อไว้

แม่นาง กลับมาก่อน----- เจ้ามาทำให้ข้ารักแล้วจากไปได้อย่างไร! ข้าจะตามหาเจ้าให้พบ! ต่อให้ต้องพลิกแผ่นดินแผ่นฟ้าทั้งหกภพ ข้าก็จะทำ!

ถ้ามาเกิดใหม่ในร่างคนอื่นได้ชีวิตนี้ก็ไม่ต้องกลัวอะไรอีกต่อไปแล้ว ในเมื่อคนเราเลือกเกิดไม่ได้อีกทั้งยังเลือกตายก็ไม่ดีอีกเพราะฉะนั้นในเมื่อมีโอกาสกลับมาเกิดแล้วดิษฎีจึงตั้งใจเป็นอย่างมากที่จะใช้ชีวิตใหม่บนความไม่ประมาทอีกทั้งยังพยายามที่จะเรียนรู้และสนุกกับสิ่งต่างๆ รอบตัวที่ชีวิตเก่าไม่เคยทำแม้มันจะไม่คุ้นชินแต่มันก็ไม่ได้ยากเกินไป แต่อะไรที่คิดว่าง่ายๆ สบายๆ กลับไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะพอลองเดินทางสำรวจท่องเที่ยวก้าวขาพ้นเขตเมืองที่ตัวเองอยู่มาอดีตนักเขียนโลกเก่าก็ค้นพบกับความจริงที่ว่าโลกปัจจุบันที่เขาอยู่มันวิปโยคไปหมดแล้วภาพตรงหน้าของดิษฎีคือซากซอมบี้ที่เดินเคี้ยวลมจนขากรรไกรลั่นอยู่เต็มเมืองแถมยังได้คนแปลกๆ ติดไม้ติดมือกลับมือกลับมาแชร์บ้านอยู่ด้วยกันอีกต่างหาก

'พัตเตอร์' ... เขาเก็บแมวมาเลี้ยง แต่คิดไม่ถึงว่าหลังจากนั้นแมวที่ถูกเก็บได้จะเปลี่ยนสถานะกลายเป็นเมียเขาเสียอย่างนั้น เอ้า! แบบนี้ก็ได้หรอ :PATTER:: "ถ้าจะนอนด้วยกันวันหลังต้องใส่เสื้อผ้า" 'คิตตี้' ... เธอตื่นขึ้นมาและรู้แค่ว่าเขาช่วยชีวิตเธอไว้ แถมยังชอบเอาอาหารเม็ดให้กิน แต่... ใครจะไปกินของแบบนั้นกัน! ::KITTY:: "คิตตี้สงสัย... เมียคืออะไรหรอ"

ชื่อลมทำทุกอย่างตามใจปรารถนา ดุจสายลมที่ไม่รู้ว่าจะพัดพาไปในทิศทางใด เมื่ออุรัสยาสาวน้อยเจ้าของผมบ๊อบหน้าม้าน้องสาวต่างสายเลือดผู้เป็นรักครั้งแรก รักเดียว และรักสุดท้ายของปราณนท์เดินทางกลับมาจากต่างประเทศพร้อมหอบใบปริญญากลับมาฝากกองเชียร์ที่บ้านนั้นเขาคิดว่ามันเป็นโอกาสทองที่จะสานต่อเรื่องราวของหัวใจ แต่มันกลับไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คิดเมื่อคนเป็นน้องนั้นปิดประตู ปิดการรับรู้และการเข้าถึงของพี่ชายในทุกๆ ทางสาเหตุก็มาจากบาดแผลบอบช้ำทางใจที่คนเป็นแม่แท้ๆ ทิ้งไว้ให้ตั้งแต่ตอนอุรัสยาเพิ่งจะมีอายุได้ห้าขวบ แต่ในเมื่อรอโอกาสมาเกือบจะยี่สิบปีงานนี้จึงถอยไม่ได้ปราณนท์จึงต้องใช้ความพยายามๆ กะเทาะเคาะประตูใจเพื่อเข้าไปชะล้างและเยียวยาบาดแผลที่เจ็บลึกด้วยความรักทั้งหมดที่เขามี

ดารินทร์ดิ้นรนขัดขืน เมื่อถูกนดลกระทำไม่ต่างจากปลุกปล้ำ ปากร้อนที่บดขยี้ลงมาสร้างความขยะแขยงให้เธอที่สุด เธอเกลียดเขา เกลียดสัมผัสของเขา นดลกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน ยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งสนุก ชอบใจเวลาที่หน้าอกใหญ่เกินขนาด เสียดสีไปกับผิวเนื้อเปล่าเปลือยของเขา "ปล่อย!"ทันทีที่หลุดมาจากแขนแกร่งดารินทร์ก็ถอยร่นเข้าไปด้านใน นดลหรี่ตามองคนที่ลนลานหนีเขา ตากลมโตกวาดมองไปรอบห้อง เพื่อหาอะไรที่ใช้เป็นอาวุธได้ โมโหตัวเองที่สุด รู้ทั้งรู้ว่าเขาอยู่ในบ้านแต่ก็ยังเข้ามา ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้เธอจะขับรถออกไปทันทีที่เห็นรถเขา "นายจะทำอะไร! "ดารินร์ถามคนที่ย่างสามขุมเข้ามาด้วยความหวาดกลัว เท้าบางถอยหนีไปจนชิดขอบเตียง "เอาคุณไง"นดลตอบพร้อมกับยักไหล่ มุมปากหยักยกยิ้ม เมื่อเห็นคนปากดีกลัวจนตัวสั่น "ถ้านายยังไม่ออกไป ฉันจะร้องให้คนช่วย ดูสิถ้าคุณแม่มาเห็น นายจะยังลอยหน้าอยู่ในบ้านฉันอีกได้ไหม"ดารินทร์ไม่ได้ขู่ ถ้าเขาก้าวเข้ามาอีกก้าวเธอจะร้องจริงๆ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าแม่จะเชื่อคำพูดเธอหรือไม่ แต่อย่างน้อยก็ได้ลอง เขาเป็นคนโปรดของแม่ หลายครั้งที่เธอมีปากเสียงกับแม่เพราะเรื่องของเขา ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ***นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง ทดลองอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ*** ฝากพี่กายกับน้องเดียร์ด้วยน้า^^

จู่ ๆ ก็โดนคนรักที่เป็นผู้ชายบอกเลิกกะทันหัน จู่ ๆ ก็ได้สามีเป็นผู้หญิงสวยกว่าตัวเองแบบงง ๆ จู่ ๆ จากที่ไม่คิดว่าจะชอบเธอแต่กลับกลายเป็นว่ามีเธอจนเต็มหัวใจ

เขารักเธอสุดหัวใจ ส่งเธอให้เล่าเรียนจนจบเพื่อกลับมาเป็นเจ้าสาวของเขา

เมื่อมาเทโอ...เทพผู้ซึ่งเกิดมาพร้อมกับพลังทำลายล้างมหาศาล และที่อันตรายไปกว่านั้นคือหากสิ่งมีชีวิตใดถูกเขาสัมผัสแม้เพียงปลายเล็บ ก็จะสลายไปในทันที ซึ่งความแข็งแกร่งดังกล่าวเป็นชนวนเหตุก่อให้เกิดโศกนาฎกรรมศึกสายเลือดอันมิอาจหลีกเลี่ยงได้ ทรินิตี้...หญิงสาวสามัญชนซึ่งจับพลัดจับผลูมาตกอยู่ท่ามกลางโศกนาฏกรรมศึกรบของมาเทโอ...ความรักอันมิอาจสัมผัสกันได้ระหว่างเทพมาเทโอที่พร้อมจะทำลายล้างทุกอย่างเพียงแค่สัมผัสและหญิงสาวสามัญชนจะจบลงเช่นไร แล้วใครจะเป็นผู้กำชัยชนะในศึกนี้...โปรดติดตามความสนุกได้ใน Untouchable love…รักสัมผัสไม่ได้ ค่ะ

...ในวันที่ฝนตกกับหัวใจที่หม่นมองไร้ซึ่งความรู้สึกใด ๆ ทำให้เทมส์ นทีธัชช์คิดจะถอดใจกับการแข่งขันกีตาร์คลาสสิกที่จะเริ่มขึ้นเร็วนี้ ๆ ไปแล้ว แต่ความคิดนั้นกลับหายไปอย่างเหลือเชื่อ เมื่อเขาได้พบกับ ซัน ภูตะวัน ที่ได้ยื่นร่มมาบังฝนให้พร้อมกับถ้อยคำที่เป็นดั่งแสงสว่างในยามที่ฝนตกโปรยปราย “ไม่เป็นไรนะถ้าจะไม่รักตัวเองอะ แต่ช่วยรักษากีตาร์ดี ๆ หน่อยได้ไหมเล่า” แววตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงและคำพูดไม่กี่ประโยคในวันนั้น ทำให้เทมส์ตามหาซันจนเจอ และได้มาพบกับซันอีกครั้งในฐานะอาจารย์สอนพิเศษในวิทยาลัยของซัน!

เมื่อเธอต้องกลับไปช่วยดูแลงานที่ไร่กับเขาซึ่งเป็นคนที่เธอไม่ชอบแต่เขาดันมาเป็นคู่หมั้นเธอซะ เรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นทำให้ทั้งสองได้มารักกันโดยที่ไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ

'รัมภา' อยากเรียนจบสูง ๆ จึงต้องยอมตกลงเป็นแม่เลี้ยงให้กับลูกชายวัยหนุ่มสุดแสบของเสี่ยใหญ่ เพื่อแลกกับเงิน 1 ล้าน แต่หนทางกลับไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เมื่อเขาบังคับให้เธอต้องสอนเรื่องบนเตียงให้กับลูกชายของเขาทั้งหมดด้วย !

เธอถูก ‘คนรัก’ หักหลังด้วยการนอกใจ เลยสติหลุดจนเผลอวิ่งชน ‘นักบิด’ หน้าหวาน แต่นิสัยโหดเข้า นับแต่นั้นชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไป แต่จะเปลี่ยนไปในทางไหน...มาลุ้นไปด้วยกันเถอะ ~ “คะ...คือว่าคุณจะถอดเสื้อทำไมคะ?” ฉันมองเสื้อในมือตัวเองแทนการมองเจ้าของเสื้อ เพราะว่าตอนนี้อีกฝ่ายกำลังอยู่ในสภาพเปลือยท่อนบน ฉันก็เลยไม่กล้ามองเท่าไร -///- “เห็นคราบเปื้อนบนเสื้อผมหรือเปล่า? คิดว่าใครเป็นคนทำกันล่ะ” แต่ก็ดันถูกเขาถามกลับด้วยใบหน้านิ่งน่ากลัวแทน “...” ฉันจึงรีบชี้นิ้วมาที่ตัวเองอย่างสั่น ๆ เมื่อสัมผัสได้ถึงความไม่พอใจของคนตรงหน้าที่กำลังแผ่รังสีอำมหิตออกมา “ถ้างั้น...คุณจะงงอะไรอีก?” จากนั้นเขาก็เลิกคิ้วมองฉัน - - - - - - - - - - - - - - หยกแนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ - - - - - - - - - - - - - - ติดตามผลงาน : เพจ Sunisayok - นักเขียนนิยาย ( เสิร์ชหาได้เลยจ้า )