ดารินทร์ดิ้นรนขัดขืน เมื่อถูกนดลกระทำไม่ต่างจากปลุกปล้ำ ปากร้อนที่บดขยี้ลงมาสร้างความขยะแขยงให้เธอที่สุด เธอเกลียดเขา เกลียดสัมผัสของเขา นดลกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน ยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งสนุก ชอบใจเวลาที่หน้าอกใหญ่เกินขนาด เสียดสีไปกับผิวเนื้อเปล่าเปลือยของเขา
"ปล่อย!"ทันทีที่หลุดมาจากแขนแกร่งดารินทร์ก็ถอยร่นเข้าไปด้านใน นดลหรี่ตามองคนที่ลนลานหนีเขา ตากลมโตกวาดมองไปรอบห้อง เพื่อหาอะไรที่ใช้เป็นอาวุธได้ โมโหตัวเองที่สุด
รู้ทั้งรู้ว่าเขาอยู่ในบ้านแต่ก็ยังเข้ามา ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้เธอจะขับรถออกไปทันทีที่เห็นรถเขา
"นายจะทำอะไร! "ดารินร์ถามคนที่ย่างสามขุมเข้ามาด้วยความหวาดกลัว เท้าบางถอยหนีไปจนชิดขอบเตียง
"เอาคุณไง"นดลตอบพร้อมกับยักไหล่ มุมปากหยักยกยิ้ม เมื่อเห็นคนปากดีกลัวจนตัวสั่น
"ถ้านายยังไม่ออกไป ฉันจะร้องให้คนช่วย ดูสิถ้าคุณแม่มาเห็น นายจะยังลอยหน้าอยู่ในบ้านฉันอีกได้ไหม"ดารินทร์ไม่ได้ขู่ ถ้าเขาก้าวเข้ามาอีกก้าวเธอจะร้องจริงๆ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าแม่จะเชื่อคำพูดเธอหรือไม่ แต่อย่างน้อยก็ได้ลอง เขาเป็นคนโปรดของแม่ หลายครั้งที่เธอมีปากเสียงกับแม่เพราะเรื่องของเขา
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
***นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง ทดลองอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ***
ฝากพี่กายกับน้องเดียร์ด้วยน้า^^