หลังจากที่รอดพ้นจากการถูกกล่าวหาเรื่องที่ตัวเองไม่ได้ก่อมาได้ คราวนี้ซูอันและฉู่ชูเหยียน ภรรยาแสนสวยของเขาจะได้เข้าไปผจญภัยในมิติลับหยกจรัสของสถาบันจันทร์กระจ่าง ซึ่งจุดประสงค์แฝงของเขาก็คือการตามหาดอกบัวเร้นลักษณ์เพื่อรักษาอาการนกเขาไม่ขันของตัวเอง! โดยไม่รู้เลยว่า ซือคุน ศัตรูหัวใจตัวฉกาจที่จ้องจะตีท้ายครัวเขากำลังเตรียมฉวยโอกาศลอบสังหารตัวเขาซึ่งหล่อเหลากว่าใครอยู่! ซูอันและฉู่ชูเหยียนจะเอาตัวรอดจากซือคุนได้อย่างไร และในมิติลับหยกจรัสจะมีอะไรซ่อนอยู่บ้าง! โปรดติดตามได้ใน เซียนคีย์บอร์ด เล่ม 5 ทาง EnjoyBook!

กฏของการเป็นผู้หญิงของเขาคือ หนึ่งห้ามมีลูก สองห้ามนอกกายนอกใจจนกว่าเขาจะปล่อยเธอไป ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “คุณปราบเปลี่ยนใจ คิดอยากจะมีลูกบ้างไหมคะ” สาวน้อยกลั้นใจถามออกไป ปราบหันขวับมามอง เขาดูเหมือนจะโกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันที นั่นทำให้เตยหอมสะดุ้งสุดตัว ใจหายวาบ หล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม “หมายความว่ายังไง เธอจะบอกว่าเธอกำลังท้องอย่างนั้นเหรอ” เหตุการณ์ในอดีตตอนที่แฟนสาวสวมเขาให้เขา บอกว่าตัวเองตั้งท้องหวนเข้ามาในความรู้สึกอีกครั้ง ในตอนนั้น เธอท้องเขาก็ดีใจมาก แต่มารู้ความจริงภายหลังว่าหล่อนท้องกับชายอื่น แถมยังเป็นลูกน้องของเขาอีก มันทำให้เขาเจ็บใจและแค้นใจยิ่งนัก “เอ่อคือ... ไม่ใช่ค่ะ” เตยหอมรีบตอบปฏิเสธออกไป หัวใจของเธอสั่นระรัวอย่างรุนแรง หากเขารู้ว่าเธอท้อง เขาคงไม่ปล่อยเธอกับลูกไปแน่ ๆ “ไม่ใช่ก็ดีแล้ว อย่าลืมกฎที่ฉันบอกเธอเอาไว้ ถ้าจะให้ดีห้ามรักฉันเด็ดขาด เธอจะได้ไม่เผลอทำอะไรโง่ ๆ ลงไป” เขาพูดจบก็เดินหนี คนฟังหัวใจช้ำรัก โซมเลือดโซมหนอง เสียใจจนแทบสิ้นสติ หากเขารู้ว่าเธอท้องจะทำเช่นไรดี เตยหอมรู้สึกกลัวจนฟันกระทบกัน ทำไมเธอถึงได้รู้สึกไม่มั่นคงเช่นนี้นะ หล่อนเฝ้าถามตัวเองในใจ ก่อนจะได้คำตอบว่าเธอควรเจียมเนื้อเจียมตัว ไม่ควรเอาใจไปผูกติดกับปราบ เขาไม่รักไม่แคร์ แล้วเธอคิดจะรักเขาอยู่อีกหรือ คำตอบคือรัก เตยหอมบอกตัวเองในใจ แต่เธอรักลูกของเธอมากกว่า ลูกที่กำลังจะเกิดออกมาลืมตาดูโลก “หยดน้ำในดวงตาของเธอไหลรินอาบแก้มนวล จู่ ๆ ก็รู้สึกได้ถึงความอ่อนแอในหัวใจ” “เธอร้องไห้ทำไม” เสียงกระชากของปราบดังขึ้นเหนือศีรษะ เธอรีบเช็ดน้ำตาไปมา เขารั้งแขนของเธอขึ้นมา มองสบตาอย่างดุดัน “เปล่าค่ะ” “โกหก ฉันสงสัยตั้งแต่ที่เธอถามเรื่องมีลูกแล้ว นี่คืออะไร” เขาชูวัตถุบางอย่างขึ้นมาตรงหน้าของเธอ ที่ตรวจครรภ์ในถังขยะ เธอทิ้งมันไปแล้ว และคิดว่าเขาคงไม่เห็น แต่เขากลับไปรื้อค้นมันมาอย่างนั้นเหรอ “ท้องกับใคร” ประโยคแสนเจ็บปวดนั้นทำให้เตยหอมน้ำตาพรั่งพรูออกมา ยิ่งเธอร้องไห้ก็ยิ่งตอกย้ำว่าเธอกำลังสำนึกผิดต่อเขา แสดงว่าเธอต้องมีความสัมพันธ์กับชายหนุ่มคนใดสักคนเป็นแน่ เธอไม่ได้สนิทกับลูกน้องของเขาเหมือนดังเช่นคนรักเก่า แต่เธอก็มีเพื่อนชายที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เขาไม่เชื่อเด็ดขาดว่าเด็กในท้องจะเป็นลูกของเขา ก็ในเมื่อเคยพูดกันเอาไว้แล้วว่าจะไม่ปล่อยให้มีลูก “ลูกของเตยไงคะ ลูกของเตยคนเดียว” เตยหอมร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เหมือนจะขาดใจตาย ปราบโกรธจัดกัดกรามจนขึ้นสัน เขาเขย่าร่างของเธอจนหัวสั่นหัวคลอน “ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร กับไอ้หน้าอ่อนที่มหาวิทยาลัยนั่นใช่ไหม” เขาเขย่าร่างของเธอหนักขึ้น จนเธอเริ่มสติลอยคว้าง สุดท้ายก็เป็นลมล้มพับไป

ร็อบบ์ เกมเมอร์หนุ่มผู้มากประสบการณ์ เขาฟาร์มเวลตันทุกคลาส จนวันหนึ่งรู้สึกว่าการเล่นเกมไม่มีเสน่ห์อีกต่อไป! ขณะที่กำลังจะปิดเกมด้วยความเบื่อหน่าย จู่ ๆ เขาก็มาโผล่ที่อีกโลกหนึ่งอย่างงง ๆ นั่งเหม่อมองฟ้าก็พบว่าที่นี่มีมอนสเตอร์… ไหนจะนักรบ นักธนูและนักเวทนั่นอีก~ เดี๋ยว! นี่มันอะไรกัน ฉันอยู่ในต่างโลกที่คล้ายเกมงั้นเหรอ?? แต่เอาเถอะ อยู่ไหนก็ช่าง …ฉันขี้เกียจเกินกว่าจะทำอะไรแล้ว ไปหาที่เงียบ ๆ นอนดีกว่า! โลกอันวุ่นวายกับเกมเมอร์หมดไฟ เขาจะได้ใช้ชีวิตสงบดั่งใจหวังหรือไม่ ไปร่วมติดตามกันได้ในฉันก็แค่อยากอยู่เงียบ ๆ!

เมื่อความฝันของเขา กับ โรคประหลาดของเธอมาบรรจบกัน เรื่องราวอันแสนขมขื่นในอดีตชาติค่อยๆหวนกลับ

ผู้เชี่ยวชาญด้านการทวงหนี้อย่างเธอ เหตุไฉนจึงตายแล้วไปเกิดใหม่ในร่างของภรรยาที่แสนอาภัพนัก สามีก็ไม่รัก แม่สามีก็รังเกียจ !

เรื่องสั้นแนวแอบแซ่บ นางเอกร้าย ชอบมีอะไรกับแฟนคนอื่น ไม่ยอมมีแฟนเป็นของตัวเองเพราะเคยโดนนอกใจมาก่อน มินตรา สาวมหาลัยที่มีปมด้อยเรื่องความรัก หลังจากโดนนอกใจเธอก็ไม่กล้ามีแฟนอีกเลย แต่กลับแอบหลับนอนกับแฟนของเพื่อนเสียได้ หนักเข้าก็นอนกับของแฟนพี่สาวตัวเอง

เพราะรักจึงหลอกล่อ... ให้ลุ่มหลง เมื่อเจ้านายคนใหม่ของชญานิษฐ์คือคุณอาหนุ่มสุดหล่อของเด็กนักเรียนประจำชั้น ชายหนุ่มหน้าฝรั่งที่คุกคามเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้าแถมยังยื่นข้อเสนอแปลกๆ แลกกับเงินและหน้าที่การงานโดยจะว่าจ้างให้มาเป็นพี่เลี้ยงประจำตัวเด็กชายวัยสามขวบกว่าที่ชายหนุ่มยืนยันว่ามันมั่นคงกว่าการเป็นครูพี่เลี้ยงในโรงเรียนอนุบาลมาให้ซึ่งแม้จะหวั่นใจแค่ไหนก็จำเป็นต้องรับข้อเสนอเพื่อความอยู่ดีกินดีของครอบครัวที่ดูแลและเลี้ยงเธอมา แล้วจะทำอย่างไรเมื่ออยู่ๆ ไปเธอกลับต้องเลี้ยงทั้งเด็กและผู้ใหญ่ที่ทำตัวไม่รู้จักโต แล้วงานนี้ชญานิษฐ์ก็ได้รู้ว่าชีวิตที่ต้องมาพัวพันกับคนที่ใช้ชีวิตอยู่ในด้านมืดมากกว่าด้านสว่างนั้นมันไม่สามารถทำให้เธอกลับไปใช้ชีวิตคุณครูอนุบาลธรรมดาๆ เหมือนที่ผ่านมาได้อีกต่อไป

“ภพจ๋า... จูบพิมพ์อีกสิจ๊ะ” คนที่กำลังเคลิบเคลิ้มเผยอริมฝีปากให้คนบนร่างจุมพิตลงมาหนักหน่วงเต็มอารมณ์ “ภพจ๋า... พิมพ์รักภพที่สุดในโลกเลย ภพล่ะ รักพิมพ์หรือเปล่า” เธอถามแล้วสะเทิ้นอาย เมื่อเห็นสายตาหวานเชื่อมของเขา “ภพก็รักพิมพ์ที่สุดในโลกเหมือนกันครับ” อ๊าย... ฟินไปถึงดาวอังคาร คนที่อยากมอบตัวมอบใจให้เพื่อนรักที่รู้จักกันมาช้านานถึงกับต้องยกมือทุบอกแกร่งเบาๆ “บ้า... คนอะไรชอบพูดความจริง” เธอว่าอย่างเขินอาย “พูดความจริงไม่บ้าหรอก ก็คนมันรักนี่นา รักมากๆ เลย รู้ยัง” “รักเท่าไหน” “แล้วพิมพ์ล่ะ รักภพเท่าไหน” “พิมพ์ถามก่อนนะ แต่ตอบก็ได้ เท่าฟ้าเลยล่ะ ไม่ดีกว่า... เท่าจักรวาล” เธออ้าแขนออกแล้วยิ้มกว้าง “ของภพเท่าชีวิตเลย รักพิมพ์เท่าชีวิต” “ภพปากหวาน” เธอทุบอกเขาอีกอย่างเขินอาย “เดี๋ยวจะให้ชิม” “อยากชิมมานานแล้ว” “ให้ชิมตลอดชีวิตเลย” เขาแนบหน้าลงมากระซิบ “รักตั้งแต่ตอนไหน บอกพิมพ์ให้ชื่นใจหน่อยสิ” เธอถามตาลอย โลกนี้ช่างเป็นสีชมพูจริงๆ ไม่เคยมีความสุขอะไรเท่านี้มาก่อน “นานแล้วล่ะ” เขาก้มลงมาหอมแก้มเธอ เธอเขินอาย ทุบเขาเบาๆ ก่อนจะหอมแก้มเขากลับด้วย “พิมพ์ก็ชอบภพมานานแล้วนะ” พูดแล้วต้องกลั้นใจกันเลยทีเดียวเมื่อเขาค่อยๆ สอดมือเข้าไปภายในเสื้อนอนของเธอ เธอตะครุบมือเขาเอาไว้ “ไม่เอานะภพมันไม่ดี” เธอพูดเสียงสะท้าน

การรับมือกับหนึ่งในหกภัยพิบัติ [จ้าวแห่งคลื่นมรณะ] นับว่าไม่ง่ายเลย แต่ในเมื่ออีกฝ่ายกล้ามายุ่งกับคนที่เขารัก มีหรือที่โรเอลจะยอมปล่อยไป วันนี้แหละ เขาต้องจบทุกอย่าง! [จ้าวแห่งคลื่นมรณะ] จะต้องตาย แม้จะต้องงัดทุกอย่างออกมาใช้ก็ตามที!! ...ถ้าอยากรู้ว่าบทสรุปของการปะทะในครั้งนี้จะเป็นอย่างไร ขอเชิญทุกท่านไปร่วมลุ้นกันได้ในทรราชตัวน้อยไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END เล่ม 11!!

'พี่ดีเกินไป' นั่นคือคำที่ผมใช้บอกเลิกเขา || 'อย่าทิ้งพี่' นั่นคือคำที่เขาใช้บอกรักผม เคยเจอแฟนเก่าตามจีบไหม ถ้ายังไม่เคย ผมขอแนะนำพี่มังกรให้รู้จัก เขาคือแฟนเก่าที่ผมไม่อยากกลับไปคบด้วยมากที่สุด เหตุผลเหรอ “เพราะเขาดีเกินไป” ใช่... นั่นละเหตุผล #มังกรกินจิน

เพราะรัก นางจึงทำทุกทางให้ได้แต่งงานกับเขา เพราะแค้นใจที่นางบังอาจลูบคม เขาจึงทำทุกท่าให้นางหมดเรี่ยวแรงทุกคืน

'หลี่จิ่วเต้า' ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย แต่กลับไม่มีใครเชื่อว่าเขาเป็นคนธรรมดา ซ้ำยังคิดว่าเขาเป็นเซียนอีกด้วย มหกรรมอุปทาน ‘เซียน’ หมู่จึงบังเกิดขึ้น! เอาแล้วสิ เมื่อความฮาบังเกิดขึ้น ทุกท่านอย่ารอช้า! มาร่วมติดตามความสนุกกันได้ในรู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว เล่ม 1 ได้แล้ววันนี้!

เมื่อหนุ่มใหญ่วัย 35 ปี ได้รับโอกาสให้รีไวเวิลกลับไปในตอนที่ตัวเขาเองอายุเพียงแค่ 18 เพื่อแก้ไขโศกนาฏกรรมในอดีตที่เคยเกิดขึ้นและหยุดยั้งการจากไปแบบไม่มีวันกลับของคนที่ตนรัก เขาจะทำได้หรือไม่?

แม้เธอจะเป็นสตรีที่เขารักมากที่สุด แต่ก็เป็นคนที่เขาหลอกลวงเธอมากที่สุดเช่นกัน ! "หากเป็นไปได้ผมก็อยากใช้ชีวิตอย่างที่ใจปรารถนา แต่ผมกลับทำไม่ได้"

เธอช่วยชีวิตเขาเอาไว้ เขาแกล้งความจำเสื่อมเพื่อให้ได้อยู่ใกล้ชิดกับเธอ

แนวมั่วผู้ชายไม่ซ้ำหน้า นางเอกเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ 2p 3p 4p ฟ้าเป็นนักศึกษาสาวปีสอง เธอป่วยเป็นhiv นับจากนั้นเธอจึงแก้แค้นสังคมด้วยการแพร่เชื้อใส่พวกผู้ชายหื่นตามผับบาร์และสถานบันเทิงต่างๆ

'เป็กซ์' ...มาเฟียที่ได้รับมอบหมายภารกิจจากบอสใหญ่แห่งคาซิบโชล ให้เข้าไปสืบค้นข้อมูลลับจากแก๊งอาเซติค ตอนแรกเขาคิดว่าภารกิจครั้งนี้มันแค่ของกล้วยๆ ถ้าหากว่าเขาไม่ดันไปตกหลุมรักลูกสาวคนเล็กของหัวหน้าแก๊งนั้นเข้าน่ะสิ ไหนจะเรื่องคำสัญญาของยมทูตตนนั้นที่ทำให้เขาต้องปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันอีก ::PEX:: “พี่ขอโทษ... แต่พี่ไม่เคยเสียใจที่ตัวเองทำแบบนั้นลงไป ถ้าย้อนเวลากลับไปได้พี่ก็จะทำแบบเดิมอีก” 'มิลิน' ...สาวน้อยมัธยมปลายที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีเสียยิ่งกว่าไข่ในหิน เธอไม่เคยรู้เลยว่าเบื้องหลังธุรกิจบันเทิงของคุณพ่อจะกลายมาเป็นแก๊งมาเฟียสุดน่ากลัว จนกระทั่งวันหนึ่งวันที่เธอถูกใครบางคนตามไล่ล่า เขาก็มาปกป้องเธอไว้ ::MILIN:: “พี่เป็กซ์มาทำงาน แล้วเอาเรื่องส่วนตัวมารวมทำไมคะ... พี่เป็กซ์มายุ่งกับลินตั้งแต่แรกทำไม!” ---------------------------------------------------------------- “น้องลิน อย่าเพิ่งดื้อตอนนี้ได้มั้ย” ผมเอ่ยก่อนจะเอื้อมไปคว้าข้อมือของคนตัวเล็กจนเธอเซถลามาตามแรง ความจริงแล้วผมก็ไม่ได้ใช้แรงเยอะอะไรขนาดนั้น แต่คงจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในร่างกายเธอมากกว่า “อย่ามายุ่ง ลินไม่ไป... พี่เป็กซ์หลอกลิน... พี่เป็กซ์หักหลังคุณพ่อ ลินไม่ไปไหนกับคนใจร้ายแบบนี้!” มิลินโวยวายพลางพยายามสะบัดมือให้หลุดจากการเกาะกุมของผมเป็นพัลวัน “เรื่องนี้เอาไว้ที่หลังได้มั้ยครับ” ผมเอ่ยเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเริ่มหน้าซีดเพราะออกแรงเยอะเกินไป แถมไอ้การกระทำของเธอนั้นมันไม่ได้บั่นทอนแรงของผมเลยแม้แต่น้อย ขนาดแรงเธอตอนอยู่ในสภาพปกติดีก็ยังน้อยอย่างกับมด ถ้าเป็นตอนนี้ล่ะก็คงไม่ต้องพูดถึง “ไม่! ลินเกลียดพี่เป็กซ์... อย่ามาโดนตัวลินนะ” ร่างบางยังคงไม่เลิกดื้อดึง จนผมเริ่มนิ่งต่อไปไม่ไหว ใช่... ผมไม่โอเคเลยที่เธอบอกว่าเกลียดผม “น้องลิน! อย่าทำให้พี่หงุดหงิดได้มั้ย” ผมขึ้นเสียงใส่มิลินก่อนจะดึงให้เธอขยับเข้ามาใกล้ ใบหน้าหวานตรงหน้าฉายแววเสียใจออกมาอย่างชัดเจนจนผมได้แต่แอบรู้สึกผิดอยู่ในใจ ดวงตาคู่สวยมีหยาดน้ำคลอหน่วงน้อยๆ เหมือนกับว่าเจ้าตัวกำลังกลั้นไม่ให้น้ำตามันไหลออกมา “ทำไมคะ... พี่เป็กซ์จะทำอะไรลิน จะฆ่าลินทิ้งงั้นหรอ เอาเลยสิคะ... เอาปืนมาจ่อหน้าลินเหมือนที่พี่ทำตอนนั้นเลย” เธอขึ้นเสียงแต่ทว่าน้ำเสียงหวานๆ นั้นกลับสั่นเครืออย่างน่าสงสาร ผมหันหน้าหนีแววตาตัดพ้อของคนตัวเล็กก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด เธอไม่คิดบ้างหรอว่าผมเองก็เสียใจที่ทำแบบนั้นลงไป...

เพราะอิงอร พี่สาวนักธุรกิจทำเรื่องไว้ด้วยการหักหลัง วิคเตอร์ คิงส์ นักธุรกิจพันล้านแล้วหนีไป คนที่ต้องรับกรรมและเข้ามาทำหน้าที่ชดใช้คือ อิงธาร ครูสาวแสนสวยอ่อนหวานดุจดอกไม้ป่า เขาแค่คิดจะแก้แค้น แต่ซาตานไร้หัวใจแถมเจ้าอารมณ์อย่างเขากลับไม่ยอมปล่อยดอกไม้ป่ากลีบหวานดอกนี้ให้หลุดมือไปอย่างเด็ดขาด

เพราะรักจึงหลอกลวง... ให้ตกหลุม เมื่อเจ้าหนี้รายใหญ่ของรวินท์นิภาหญิงสาวผู้มีเจ้ากรรมนายเวรเป็นคนในครอบครัว โผล่มาควบตำแหน่งเจ้านายที่เธอไม่รู้ว่าวันไหนจะทำงานใช้หนี้เขาได้หมดเสนอตัวอาสาเข้าช่วยปลดหนี้โดยให้เธอเอาตัวเข้าแลกแล้วผู้หญิงตัวคนเดียวจะทำอย่างไรได้นอกจากจำใจรับข้อเสนอทั้งๆ ที่ใจทั้งดวงเหมือนถูกกรีดให้เป็นแผล ซึ่งตลอดชีวิตของรวินท์นิภานั้นมีบิดาที่คอยแต่สร้างหนี้ให้ต้องตามไปสะสางจนเธอต้องอับจนหนทางถึงขนาดเอาตัวเองไปตกหลุมกับดักที่มาเฟียใหญ่ขุดไว้เพื่อหวังจะใช้หนี้โดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองนั้นต้องตกเป็นทาสรักของคนแผนสูงอย่างโรเรนโซ่ไปตลอดกาล

“ผมต้องการอีกแล้วเรยา ให้ผมนะที่รัก” ตอนนี้น้องชายเขาตื่นขึ้นอีกแล้วเพียงแค่ได้กลิ่นกายหอมของเธอ “มะไม่ได้นะคะ นี่ห้องทำงาน เรกลัวคนมาเห็นเข้าจะไม่ดี” เธอรีบห้ามเขาออกมาเสียงกระเส่าเพราะตอนนี้เธอมีอารมณ์ร่วมกับเขาอีกแล้ว หึ จุดติดง่ายเสียด้วย “ไม่มีใครกล้าเข้ามาหรอกถ้าผมไม่เรียก” พอพูดจบเอริกก็หันร่างบางเข้ามาเผชิญหน้ากับเขาก่อนจะประกบปากหยักลงบนปากบางอย่างรวดเร็ว

“ไม่ต้องเกร็งหรอกครับ พี่ชอบวดีตั้งแต่เห็นหน้า เลยไปสมัครเป็นหลานเขยคุณหญิงย่า พี่เองก็ไม่มั่นใจว่าวดีจะรังเกียจพี่หรือเปล่า พี่เลยยังไม่ให้ผู้ใหญ่ไปพูดอะไรอย่างเป็นทางการ แต่พี่เป็นเฒ่าแก่ให้ตัวเองไปพูดกับคุณหญิงย่าของวดีก่อน ถ้าวดีรังเกียจหรือยังไม่พร้อม พี่ก็เข้าใจ” “เอ่อ... วดีไม่ได้รังเกียจค่ะ” ราชาวดีอยากจะกัดลิ้นตัวเองนัก นี่เธอพูดอะไรออกไป เธอกับเขาเพิ่งรู้จักกันเมื่อครู่เองนะ เธอจะใจง่ายไปไหน หญิงสาวตำหนิตัวเองในใจ “พี่ไม่ได้รีบร้อนหรือบีบบังคับ แต่ถ้าวดีไม่ขัดข้อง เดือนหน้ามีฤกษ์ดี” “พี่คินคะ คือว่า...” ราชาวดีถึงกับตกใจ แต่เธอพูดไม่ทันจบ อาหารก็ทยอยมาเสิร์ฟ “พี่อาจจะดูใจร้อน แต่ก่อนแต่งงานเดือนนึง เราก็ศึกษากันได้” “ถ้าเราไปด้วยกันไม่ได้ล่ะคะ” “ไม่ต้องเครียดไปหรอกครับ เราลองคบกันก่อน พี่ให้โอกาสวดีได้เลือก” “จริงๆ วดีเอง เอ่อ...” เธออึกอัก “พูดมาได้เลย พี่ยินดีรับฟัง” “ครอบครัวของวดีมีปัญหา...” แล้วเธอก็พูดตรงๆ เรื่องบริษัทและสถานะการเงิน ก่อนจะลอบสังเกตสีหน้าของเขา ภาคินตั้งใจฟังและเขาก็ไม่มีท่าทีดูถูกให้เห็น เธอแค่ลองใจเขา แต่กลับกลายเป็นว่าเขาส่ายหน้า ยิ้มบางๆ กุมมือเธอเอาไว้ “พี่รู้แล้วครับ เอาเป็นว่าถ้าเป็นเรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหา” “ทำไมถึงอยากแต่งงานกับวดีค่ะ วดีไม่มีอะไรเลย” “พี่บอกไปแล้วว่าพี่ชอบวดี และพี่ก็มองวดีมานานแล้ว” “นานแล้ว หมายความว่ายังไง” “ก็มองมาหลายปี รอให้วดีโตกว่านี้” นิยายชุด 1. วิวาห์ร้อน เพลิงสวาท 2. ร้อนรักราคีสวาท

*เล่มเดียวจบ* 'นาง' เป็นถึงอ๋องหญิงผู้นำทัพพยัคฆ์พิรุณแห่งซีโจวผู้เกรียงไกร ส่วน 'เขา' นั้นเป็นเพียงองค์ชายใกล้ตายผู้หนึ่งของแคว้นข้างเคียงที่กลายเครื่องบรรณาการให้แก่นางในฐานะชายบำเรอ คนหนึ่งถูกส่งมาเพื่อหลอกล่อให้อีกฝ่ายอ่อนแอ ส่วนอีกคนหนึ่งก็จำยอมให้อีกฝ่ายลวงหลอกเพื่อจุดประสงค์บางอย่าง สุดท้ายความสัมพันธ์ทางกายที่พวกเขามีให้แก่กันในทุกค่ำคืน จะสามารถแปรเปลี่ยนเป็นความสัมพันธ์ลึกซึ้งทางใจได้หรือไม่ หรือเมื่อทุกอย่างดำเนินไปถึงปลายทางแล้ว ... ก็จำต้องแยกจากกันไปราวกับลมพัดผ่านเพียงแค่วูบเดียว ***************** “กระหม่อมในตอนนี้เป็นเพียงแค่ชายบำเรอของท่าน” เขากอดตอบนางพร้อมหลับตาลง “องค์ชายใหญ่แห่งไห่ฉีเป็นแค่นามจอมปลอมที่ตายไปนานแล้วพ่ะย่ะค่ะ” “ไม่หรอก” นางค้านด้วยน้ำเสียงมั่นใจ และเฟิ่งหยางเสวียนก็ไม่เห็นว่าตอนนี้มุมปากของนางกำลังผุดยิ้มอย่างไรอยู่ “องค์ชายใหญ่ รัชทายาท หรือฮ่องเต้ จะด้วยตำแหน่งใดก็ตามแต่ หากเจ้าเป็นคนของข้าข้าย่อมคว้ามันมาให้ได้แน่นอน”

ฮึ! มันจะมีใครคนบนโลกใบนี้จะเทียบเท่ากับมหาเทพอย่างเขาได้ อวี้ฮ่าวหราน มหาจักรพรรดิแห่งมวลเทพก็ยังคงมีแต่เรื่องวุ่น ๆ ไม่เคยขาด แต่อย่างน้อย ๆ ตอนนี้เขาก็มีเรื่องให้ตัวเองได้ปลาบปลื้มเช่นกัน เมื่อพบว่า ถวนถวนน้อย ลูกสาวแสนน่ารักของเขามีพรสวรรค์ทางด้านเปียโน ประกอบกับการที่เธอมีสายเลือดของมหาจักรพรรดิแห่งเทพอย่างเขาอีก มันก็ย่อมเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วที่จะมีพรสวรรค์อันล้ำเลิศกว่าคนทั่วไปจริงไหม? ในอีกด้าน พวกมดแมลงจากสำนักเมฆาก็ดูเหมือนมันจะอยากตายซ้ำตายซ้อนอีกรอบ มันจึงเริ่มโผล่หัวมาระรานคนของเขาอีกแล้ว คราวนี้อวี้ฮ่าวหรานจะต้องจัดการบดขยี้พวกมันอีกครั้ง และเรื่องราวของมหาจักรพรรดิแห่งมวลเทพและเหล่าคนใกล้ตัวเขาจะเป็นอย่างไรบ้างนั้น โปรดติดตามได้ใน ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ เล่ม 7 ทาง EnjoyBook!

ในวันที่เธออุ้มท้องลูกของเขา เขากลับประกาศแต่งงานกับหญิงอื่นต่อหน้าผู้คนมากมายในงานเลี้ยงวันเกิดของเขา จากสถานะคนรักและกำลังจะแต่งงานกัน กลายเป็นนางบำเรอและดอกไม้ริมทางที่โดนเขี่ยทิ้งเหมือนหมาข้างถนน โมรินหอบหัวใจอันบอบช้ำและลูกน้อยในท้องหนีไปจากชีวิตของเขา ข่าวการแต่งงานอันชื่นมื่นระหว่างเขากับผู้หญิงคนนั้น “เพื่อนสนิทของเธอ” ที่ทำกันได้ลงคอทำให้เธอเสียใจจนแทบไม่อยากจะอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว แต่สติก็ดึงให้เธอกลับมาคิดถึงชีวิตน้อยๆ อีกหนึ่งชีวิต ที่ไม่รับรู้อะไรด้วยเลย เธอไม่เคยคิดอยากจะข้องเกี่ยวกับผู้ชายใจร้ายแบบเขาอีก และไม่คิดที่จะให้เขามารับรู้ด้วยว่าเธอมีลูกน้อยกลอยใจน่ารักเพียงใด แต่ชะตาชีวิตกลับเล่นตลก เหวี่ยงเธอกับลูกน้อยกลับมาให้พบเจอกับเขาอีกครั้ง ผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเคยทำร้ายหัวใจของเธอให้เจ็บปวดเจียนตาย เขากำลังกลับมาพรากเอาหัวใจดวงน้อยไปจากอกของเธออีกครั้ง และครั้งนี้เธอจะยอมให้เขาพรากสิ่งใดไปจากเธอได้อีกแล้ว