เพราะเหล้าทำให้ฉันพลาดท่าไปเสียตัวให้กับผู้ชายที่ฉันไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน เวอร์จิ้นของฉันที่เก็บรักษามาตลอดยี่สิบสองปีของฉันมันถูกพรากไปด้วยฝีมือของผู้ชายแปลกหน้าคนนั้น แต่นั่นมันไม่แย่เท่ากับการที่ฉันต้องโคจรกลับมาเจอกับเขาอีกครั้งในเวลาไล่เลี่ยกัน ฉัน"ไออุ่น"ที่อยู่ในฐานะนักศึกษาฝึกงานกับเขา"นักล่า"ผู้ชายที่พรากเวอร์จิ้นไปจากฉันและเขาก็เป็นประธานบริษัทที่ฉันมาฝึกงาน อะไรมันจะซวยขนาดนั้น ให้ตายสิ ชีวิตอันแสนจะสงบสุขของฉันมันไม่สงบอีกต่อไปแล้ว “เป็นคู่นอนให้ฉัน แล้วเธอจะทำงานที่นี่ได้อย่างสงบสุข” ผู้ชายคนนี้เขาบ้าไปแล้ว!!!

แผนการแฝงตัวของถังหยินลุล่วงไปได้ด้วยดี ชายหนุ่มสามารถกลมกลืนและเข้าไปเป็นทหาร ณ กำแพงฝั่งเหนือ และอีกไม่นานนักหรอก ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผน อีกไม่นานพวกเขาจะต้องตีเมืองนี้แตกได้อย่างแน่นอน แต่มันจะเป็นเช่นนั้นจริงหรือไม่ ทุกอย่างจะราบรื่นและง่ายดายถึงเพียงนั้นเชียวหรือ ถ้าอยากรู้ ต้องติดตามกันต่อใน ราชันเทพสงครามเล่ม 6!

“พี่ต้า” เธอชะโงกหน้าเข้าไปใกล้หูของเขาก่อนเรียกขึ้นใหม่ ต้าหันขวับมาตามเสียงเรียกและแก้มของเขาก็ชนกับริมฝีปากกับจมูกของเธอเข้าไปเต็ม ๆ จุ๊บ! ไปแล้วง่า กรี๊ดด คนเยอะด้วยสิ “เรียกพี่ทำไมคะ” เขาถามคนที่ยังก้มหน้ามองมือตัวเองอยู่ “คะ” กุนเงยหน้าขึ้นมารับคำถาม “ลืมไปแล้วค่ะ” เรียกแล้วได้จุ๊บแก้ม เรื่องอื่นช่างมันเถอะค่ะ “งั้น กินขนมค่ะ” “อร่อยมั้ยคะ” เคยกินจนย่อยออกมาไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ แต่ต้องแกล้งถามเพราะหวังผล “อร่อยค่ะ ลองดูสักชิ้นมั้ย” สงสัยทิวไม่เคยซื้อให้กินแน่เลย เขาเปิดกล่องใบเล็กที่สุดให้เธอ กุนมองขนมไข่ในมือของพี่ต้า ช้อนสายตามองเขาก่อนจะถามเสียงหวานแผ่วเบาแต่ชัดเจน “ป้อนได้มั้ย กุนยังไม่ได้ล้างมือเลยค่ะ”ต้ามองแววตา อาการอ้อนของคนตรงหน้าแล้ว เอื้อมมือไปหยิบซองผ้าเปียกอเนกประสงค์จากกระเป๋าผ้าใบใหญ่ของตัวเองออกมายื่นให้ โง้ยยย คุณแฟนต้า พี่ต้า ของช้านน เธอยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เขา รับซองผ้าเปียกไปแต่โดยดี แกะผ้าออกมาหนึ่งผืน คว้ามือของเขามาเช็ดให้เสียอย่างนั้น เอาซี้ จะป้อนกันดี ๆ มั้ยล่ะ

นิกายไร้ขอบเขตเติบโตยิ่งใหญ่จนคล้ายกลายเป็นไร้ขอบเขตดั่งชื่อ ทว่าคล้ายสวรรค์จะไม่เห็นใจซูเฉิน เพราะขณะนี้ อีกปัญหาหนึ่งกำลังคลืนคลานกลับมาแล้ว เหล่าทวยเทพตามตำนานที่เคยหายไป ผู้ปกครองทรงพลังที่ครั้งหนึ่งเคยควบคุมทั่วทวีป บัดนี้ พวกเขากำลังจะกลับมาผงาดอีกครั้ง และนั่นก็หมายความว่า.. เหล่าเผ่าพันธ์อัจฉริยะทั้งหลายจะถูกกดขี้กลับไปเป็นทาสอีกครั้ง! แต่มีหรือที่ซูเฉินจะยอม หากไร้ซึ่งหนทางต่อกร เขาก็จะสร้างมันขึ้นมาเอง!

เธอจะแต่งงานกับฉันไหม? ตอนนี้เลย ห๊ะ! แต่ฉันจนมากนะ ยังเด็กอยู่เลยแถมยังเรียนไม่จบด้วย ไม่เป็นไร ขอแค่เป็นเธอก็พอแล้ว... ... .. . . โชคชะตาฟ้าลิขิตหรือสวรรค์สาปส่งให้หลินเฉี่ยน—เด็กสาวก๋ากั่นไม่รักดี ดีกรีคุณชายสุดเท่ เรื่องเรียนไม่ยุ่งมุ่งมั่นตั้งใจแต่เรื่องตบตีชกต่อย ต้องมาเจอกับกู้เฉิงเซียว—นายทหารรูปงามฐานะร่ำรวยแถมยังทรงอิทธิพลจนน่ากลัว แต่! ไม่หมดแค่นั้นเพราะเขายังเต็มไปด้วยความซื่อสัตย์สุจริต กล้าหาญและที่สำคัญ..มีอำนาจ! ใครจะไปคิดว่าผู้ชายเฟอร์เฟคแบบกู้เฉิงเซียวจะจัดการจอมวายร้ายอย่างหลินเฉี่ยนให้อยู่หมัดได้ . .. .. ... คุณผู้ชายครับ คุณผู้หญิงไปมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นอีกแล้วครับ รีบไปสิ เร็วเข้า! ครับ? ไปดูเธอที อย่าปล่อยให้ชกจนเจ็บมือล่ะ

มาวิน เป็นเด็กหนุ่มจอมเกรียนที่มีฝีมือการเล่นเกมในระดับอัจฉริยะ อยู่มาวันหนึ่ง เขาหลุดเข้าไปใน The Dark World ซึ่งเป็นเกมออนไลน์อันดับหนึ่งด้วยแว่นส่งจิต ในโลกแห่งนั้นอุดมไปด้วยความโหดร้าย ทารุณ และสวยงาม ไม่นาน เด็กหนุ่มก็ได้เจอเหมยลี่ สาวนักกังฟูผู้ลึกลับ ทั้งคู่ได้ตั้งเป้าหมายร่วมกัน โดยมุ่งหวังจะเดินทางไปแคว้นเยอมาเนีย อันเป็นดินแดนที่มีเทคโนโลยี่ดีที่สุดในโลก จะได้ช่วยส่งเด็กหลงทางคนนี้กลับโลกของตัวเอง สุดท้ายเเล้ว พวกเขาจะบรรลุวัตถุประสงค์หรือไม่ โปรดติดตามได้ด้วยปลายนิ้วของท่าน

ลางร้ายอัปมคล... อีกาเก้ามืดมิดได้ปรากฎตัวอีกครั้ง! ทว่าแผนการณ์เบื้องหลังการปรากฎตัวในครั้งนี้คืออะไร จะมีภัยร้ายใดซ่อนอยู่หลังเมืองมรณะแห่งนี้? และซูอี้จะสำเร็จทุกสิ่งสรรพได้โดยง่ายหรือไม่? หากอยากรู้กันแล้ว ก็ขอเชิญทุกท่านไปร่วมลุ้นพร้อมกันได้ใน บันทึกตำนราชันอหังการ เล่ม 16!

คำโปรยปกหน้า หิมะร่วงโรย ความรักเบ่งบาน แว่วสายลมขับขาน ลำนำแห่งห้วงปรารถนาที่ยากจะหยั่งถึง คำโปรยปกหลัง กว่าร้อยปีที่คิมกงยูออกเดินทางใช้ชีวิตไปบนโลกที่เต็มไปด้วยอสูรปีศาจและวิญญาณร้าย จิตใจของเขาปราศจากความรักความผูกพันธ์และความเจ็บปวด จนเมื่อได้มาพบกับไป่ฟูหลินหัวใจอันเยือกเย็นประดุจภูเขาน้ำแข็งก็ถูกสั่นคลอน โดยเปลวไฟที่นางเป็นผู้จุดขึ้น แต่บางสิ่งที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของนางทำให้เขารู้สึกหวาดหวั่น มันเป็นความหวาดหวั่นที่น่ากลัวเสียยิ่งกว่าอสูรร้ายที่เขาเคยพบเจอมาเสียอีก

เบล เป็นเฟรชชี่ในสถาบันการศึกษาเอกชนแห่งหนึ่งที่มีค่าเทอมเกินฐานะทางบ้าน เธอใฝ่ฝันอยากจะเป็นดีไซน์เนอร์ เพราะฉะนั้นเธอต้องมีงานพิเศษในบ้านของเศรษฐีใจดีแต่ความโชคดีไม่ได้เกิดขึ้นกับเธอเสมอไป เมื่อเธอดันไปพบเห็นคุณแป้งภรรยาสาวคนสวยของเศรษฐีใจดี ว่าคุณแป้งกำลังเริงสวาทชนิดที่ทำให้เธอหญิงสาวเวอร์จิ้นถึงกับตาค้างจนไม่อาจละสายตาจากภาพที่อยากรู้อยากเห็นนั้นไม่ได้ และเธอดันไปสบตากับคุณแป้งอย่างช่วยไมไ่ด้ในเวลาแบบนั้น ความซวยสะท้านต่อมหญิงก็มาบังเกิดกับเธอ ซึ่งมันเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตเธอไปอย่างสิ้นเชิง “ฉันจะกลับก็ต่อเมื่อเบลกลับไปด้วยกันเท่านั้น” “คุณกลางต้องการอะไร!” “เธอ” “เบลไม่ได้เป็นโสเภณีประจำตัวคุณอีกแล้วนะคะ” “แน่ใจเหรอ” กลางยิ้มเยาะ เบลบอกตัวเองว่าเธอจะไม่เสียน้ำตา เธอจะไม่เสียใจให้กับเขาอีกแล้ว “ก็ได้ค่ะ เบลยอมแพ้ คุณกลางอยากจะทำอะไรก็ตามใจเถอะค่ะ” กลางยิ้มอย่างผู้ชนะ “ไปบนเตียง” เบลทำตามนั้น และเขาไม่ต้องพูดต่อเมื่อสายตาเขาบอกชัดเจนว่าให้เธอถอดเสื้อผ้าออกทั้งหมด คืนนี้เขาไม่ปล่อยเธอแล้ว

กฎของ One night stand มันคือความสัมพันธ์แค่คืนเดียวของคนสองคน แต่กฏนั่นมันถูกแหกเมื่อมีบุคคลที่สามเข้ามาเกี่ยวข้อง นั่นก็คือ "ลูก" “เอาร่างกายของนายออกห่างจากฉัน ฉันไม่อยากให้สิ่งสกปรกต้องมาโดนตัวฉัน” อ่า ที่ไม่ยอมยกมือมาผลักผมตั้งแต่แรกที่แท้เป็นเพราะว่าเธอกลัวมือของเธอสกปรกสินะ ให้ตาย ยอมรับเลยว่ายัยผู้หญิงคนนี้ปั่นประสาทคนได้ค่อนข้างเก่งเลยล่ะ "หึ แรงนะ ที่พูดน่ะ" . . “ไอ้คนหื่น” “ช่วยง้อคนหื่นหน่อยค้าบบบ” ถ้าง้อแล้วไม่หาย แม่จะฟาดให้!!!

นัทที ได้รู้รสชาติความเจ็บปวดจากความรักอย่างถ่องแท้ก็เมื่อได้สูญเสียมันไปแล้วจริงๆ มันคงเป็นเหตุผลเดียวกับคนอีกหลายคนที่เป็นเช่นเขาคือ ความรักที่ได้มาง่ายดายจนทำให้กลายเป็นความคุ้นชินจากการเป็นแต่เพียงผู้ได้รับความรักนั้นก็มักจะไม่เห็นค่าไม่รู้จักรักทะนุถนอม แต่เมื่อสูญเสียไปแล้วถึงคิดได้ว่าความรักนั้นมันล้ำค่าเพียงใด และเพราะเขาได้รู้สึกถึงความสูญเสียนี้แล้วจึงเข้าใจว่าความรักของเขมิสาที่เคยมีให้นั้นมีคุณค่ามากมายขนาดไหน เบื้องบนกำลังลงโทษที่เขาเคยทำเลวไว้ใช่หรือไม่ แต่ก็เชิญลงโทษให้สาสมไปเลยเขาน้อมยอมรับด้วยหัวใจ ถ้าจะให้มันเจ็บจนตายแต่ก่อนตายขอให้เขาได้กอดเขมิสาอีกครั้ง แค่นี้จริงๆ....

เพียงเพราะไม่อยากแต่งงานกับคนแก่ ข้าเลยอาละวาดใส่สวนท้อสวรรค์มันเสียเลย อนิจจางานแต่งก็ไม่ได้ถูกยกเลิก แต่ข้ากลับต้องรับโทษให้ลงมาจุติที่แดนมนุษย์ องค์มหาเทพ ไหนท่านบอกว่าจะให้ข้าไปเกิดเป็นเด็กสาวชาวมนุษย์ไง แล้วเจ้าหมูป่าตัวดำนี่คืออันใดกัน สวรรค์! ท่านเกลียดชังข้ามากใช่หรือไม่...

“นมใหญ่ขึ้นนะ เหมือนชุดชั้นในของเธอดูจะเล็กไปถนัดตา วันหยุดนี้ฉันจะพาไปซื้อดีไหม” เขาเคล้นคลึงปทุมถันอวบอิ่มของเธอมากขึ้น แพงขวัญกัดปากร้องครางเสียวซ่านจน ยอดอกแข็งเป็นไต “ไม่ต้องค่ะ” เธอรีบปฏิเสธเสียงสั่นเทา “แต่ฉันอยากจะพาเธอไปซื้อ เธอมีปัญหาอะไร” เขาข่มขู่อยู่ตรงริมหู เบียดท่อนกายชายแข็งคึกเข้าหาไม่ยอมล่าถอย “แพงเหนื่อย แพงขอพักนะคะคุณแดน” เธอเริ่มประท้วงเมื่อเขากอดรัดมาทางด้านหลัง ก่อนจะแทงท่อนชายเข้ามาในร่องรักอย่างล้ำลึก ความแข็งขึงเข้ามาเสียบคาอยู่ตรงร่องรักของเธอเต็มๆ ลำ “ร้องอย่างเสียวบอกว่าจะพัก เธอนี่มันชอบพูดจาโกหกจริงๆ นะ” เขาเคล้นคลึงลานนมของเธอแกล้งคนปากแข็งให้ร้องครางไม่เป็นส่ำ

ปัญหามาเยือนถึงที่ทั้งที มีหรือที่หลินเป่ยเฉินคนนี้จะแสร้งยอมแพ้แล้วปล่อยมันไป ต่อให้เป็นเหลียงหยวนเตา เขาก็ไม่กลัวหรอกนะ! ทว่าเหตุการครั้งนี้จะบานปลายไปไกลขนาดไหน จะมีผู้คนตายมากมายเพียงใด และผลสรุปสุดท้ายของปัญหาระหว่างทั้งสองจะจบลงเช่นไร... เห็นที่จะต้องไปตามอ่านกันในเซียนกระบี่มาแล้ว เล่ม20!

เมื่อคุณแม่รับเด็กกำพร้าหน้าตาแสนน่ารักมาเลี้ยง แต่โชคร้ายกว่านั้นคือพวกเขาทั้ง 2 เกลียดเด็กชนิดที่ว่าไม่อยากเข้าใกล้ แต่ไหงคุณแม่ถึงยัดเยียดให้พวกเขาดูแลไอ้เด็กนี่วะ !!! คำเตือน: นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องราวที่สมมุติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ในเนื้อเรื่องอาจมีความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

ชายหนุ่มผมสีเทาผู้นี้เป็นใครกันแน่? ...เหตุใดท่าทีของซูอี้จึงดูแปลก ๆ เมื่อเห็นคนผู้นี้ แล้วไหนจะผู้ลงทัณฑ์ที่สี่แห่งหอเก้าสวรรค์ กับยมบาลนั่นอีก? สุดท้ายแล้วมันจะเกิดสิ่งใดขึ้นบ้าง? หากอยากรู้กันแล้ว ก็ขอเชิญทุกท่านไปร่วมลุ้นพร้อมกันใน บันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 17!

คำโปรยปกหน้า: เพียงมือน้อยๆ มิอาจทำให้โซ่ตรวนคลายหลุด สุดท้ายบ่าวตัวน้อยจึงได้แต่ร้องวิงวอน พอเถิดคุณชาย ข้าเจ็บจะตายอยู่แล้ว… คำโปรยปกหลัง: จางอวี่เทียนเป็นเพียงชายหนุ่มเคราะห์ร้าย ครอบครัวประสบเหตุดินถล่มตาย และเพื่อหาเงินปะทังชีวิต เขาเลือกที่จะมาเป็นบ่าวรับใช้อยู่ในสกุลไห่ แลกกับค่าจ้างมหาศาล เขาได้รับงานอันแสนง่าย อย่างการดูแลคุณชายเล็ก ไห่ หลงฟาน ที่อาศัยอยู่ในเรือนรองท้ายป่า ว่ากันว่า คุณชายผู้นี้สามวันดี สี่วันไข้ แล้วเหตุใด คนป่วยอย่างคุณชายถึงถูกทิ้งไว้ในเรือนฝุ่นหนาเพียงลำพัง? ดวงตาคู่นั้นที่มองมาช่างแสนโดดเดี่ยว คุณชายตัวคนเดียว ราวกับถูกโลกทั้งใบทอดทิ้ง จางอวี่เทียนตัดสินใจว่าจะดูแลคุณชายเป็นอย่างดี ด้วยความรัก ความอบอุ่นที่เขามีทั้งหมด ท่ามกลางเรือนที่ห้อมล้อมด้วยสวนดอกไม้งดงามแห่งนี้ โดยที่มิรู้เลยว่า เบื้องหลังความโดดเดี่ยว คุณชาย…ซ่อนความลับดำมืดอะไรไว้

กลับมาครั้งนี้ ได้เวลาสั่งสอนเพื่อนลูกสาวตัวแซบ!

เมื่อแรกลืมตา "หม่าซีจ้าว" พบว่าตนอยู่ในคอกม้า สภาพแวดล้อมโดยรอบทำให้เธอเข้าใจได้ทันทีว่า ตัวเองมาอยู่ร่างของเด็กหนุ่มคนหนึ่งภายในยุคจีนโบราณ ที่เธอใฝ่ฝันว่าอยากเห็นกับตามานาน ไม่ช้า นางก็ค้นพบว่า ตนตกอยู่ในฐานะบ่าวหนุ่มผู้เก่งกาจนามหม่าซีจ้าว ที่ต้องพัวพันและรับใช้นายถึงสองคน ยิ่งกว่านั้น ภาพจำที่แวบผ่านเข้ามาในห้วงความคิดของนาง กลับเกิดเป็นภาพทับซ้อนกับปัจจุบันขณะในภพนี้เสียอย่างนั้น การมีชีวิตอย่างไม่รู้จุดหมายในแต่ละวันทำให้ตนต้องเผชิญกับเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงนานับประการ หากแต่สิ่งที่ต้องประสบพบเจอล้วนเป็นการลากเส้นต่อเนื่องไปทีละจุด จวบจนกว่าภาพมุมกว้างจะปรากฏในที่สุด

เมื่อสาวห้าวอย่างทัชมาเจอกับสัตวแพทย์สาวสวยที่ใจดีรักษาน้องหมาของเธอจนหาย แต่ทว่าเธอกลับหวั่นไหวกับหมอหมาที่น่ารักคนนี้

เกลียดสิ่งใดมักได้สิ่งนั้น....สิ่งที่ใฝ่ฝันในวัยเด็กกลับเป็นเพียงเรื่องที่มีแต่ในนิยายเมื่อต้องมาเจอกับผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเธอ.....

บัวมองไปยังใบหน้าสง่างามนั้นที่ยังคงหลับใหลก่อนที่ภูษิตาจะลืมตาขึ้นมาอย่างช้า ๆ พร้อมกับโปรยยิ้มแลดูมีเสน่ห์เหลือล้นและจ้องมองบัวด้วยสายตาหยาดเยิ้มเช่นเดียวกัน “ยังปวดหัวอยู่มั้ยคะ…” “หายตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ..” “หึ! คุณ…” บัวยิ้มอย่างเขินอาย เปรียบเทียบเมื่อเดินตกหลุมรักที่หญิงสาวขุดไว้อย่างจังหากบันไดที่ใช้ปีนขึ้นไปก็มีอยู่ แต่บัวกลับเลือกที่จะหักมันทิ้งและอยู่ในหลุมนั้นต่อไป

เขาตกหลุมรักเธอมานานแสนนาน