เมื่อพี่หญิงใหญ่ผู้นั้นมาปรากฏตัว หลินเป่ยเฉินมีอันต้องสั่นสะท้านไปทั้งตัว มิรู้ว่าด้วยความกลัวหรือความคะนึงถึง เช่นนี้แล้ว ความวุ่นวายใดจะบังเกิดขึ้น โปรดติดตามต่อได้ในเซียนกระบี่มาแล้ว เล่ม 59!

เธอเป็นลูกติดของมารดาเลี้ยงของเขา เขาเกลียดแม่ของเธอจึงพานเกลียดเธอไปด้วย แล้วเขาก็ข่มเหงเธอเพื่อระบายความโกรธเกลียดที่มีแต่แม่ของเธอ แต่คนแบบเธอไม่ใช่ผู้หญิงไร้ศักดิ์ศรีที่จะให้ใครมาย่ำยีได้ง่าย ๆ

ถ้าเกิดว่าแอบทุบหลังคุณชายแล้วบ่าวอย่างข้าน้อยจะถูกโบยจนหลังลายหรือไม่เจ้าคะ

เด็กหนุ่มหลอมรวมกับซอมบี้ ได้รับคัมภีร์อมตะ ฝึกวิชาเก้าสังวรแห่งการหลอมกาย พลิกฟื้นหยินหยาง สยบอสูร ล้มศัตรู ค้นความลับแห่งชีวิตและความตาย ผู้ตามข้ารุ่งเรือง ผู้ขัดข้าพินาศ!

“ไม่เห็นใจมันหรือไง ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะมันอยากรักน้องเพื่อน…อยากรักใจจะขาด…” เขากระซิบออดอ้อน เมื่อรู้สึกปวดร้าวหนึบหนับจากการที่ไม่ได้ถูกปลดปล่อยมานาน เขาอยาก…อยากที่จะจับท่อนขาขาวๆ พาดบ่าแล้วค่อยๆ แทรกลึกเข้าไปในความนุ่มหยุ่นที่แสนคับแน่น จากนั้นจึงออกแรงขยับโยกให้เธอต้องร้องออกมาด้วยความเสียวกระสัน ให้เธอต้องเป็นฝ่ายอ้อนวอนร้องขอด้วยความทรมาน เพียงแค่คิดจินตนาการความเป็นชายก็ยิ่งแข็งขึง บดเบียดเสียดสีอยู่กับบั้นท้ายเต่งตึงแสนยั่วใจ ปลายนิ้วแกร่งจัดการรูดทั้งชั้นในและกางเกงนอนของเธอให้ไปกองที่ปลายเท้าอย่างชำนาญ เมื่อความอดทนเดินทางมาถึงจุดสิ้นสุด ยังไงคืนนี้เขาต้องได้ล่วงล้ำแทรกลึก จะให้ต้องปล้ำเมียตัวเองเขาก็จะทำ เขาไม่เคยเห็นใครถูกจับเข้าคุกในข้อหาปล้ำเมียสักคน หากเขาจะเป็นรายแรกก็ให้มันรู้ไป “ซี๊ดดดด…” แค่เริ่มต้นก็ทำให้เขาถึงกับร้องออกมาเบาๆ ด้วยความเจ็บที่แล่นพล่าน เมื่อปลายเล็บแหลมฝังลงบนผิวเนื้อแล้วออกแรงกดเต็มแรง เพราะต้องการต่อต้านที่เขาอาศัยพละกำลังที่มีมากกว่าจับท่อนขาเรียวให้ขึ้นไปพาดไว้กับสะโพกแกร่ง พลังต่อต้านของเธอทำให้เขาถึงกับเลือดซิบ ชายหนุ่มมองไปยังรอยแผลที่เป็นทางยาวตามรอยครูดบนท่อนแขนของตน ขณะที่ความเจ็บเปลี่ยนเป็นความแสบซ่านทรวง แสบเข้าไปถึงหัวใจ “รังเกียจพี่ถึงขนาดนี้เชียวเหรอ” “ใช่ รังเกียจที่สุด” หญิงสาวตอบสั้นๆ แต่นั่นคือการยิ่งยั่วยุให้เขาเดินหน้า ยามนี้ไม่มีอะไรที่จะมาหยุดเขาได้ ต่อจะต้องให้ได้มาอีกสักกี่แผลเขาจะยอม เจ็บแค่นี้นับว่าไกลหัวใจมากนัก เจ็บเพราะรอยแผลนั้นไม่ถึงตาย แต่เขากำลังจะตายเพราะไม่ได้ปลดปล่อย ดูสิว่าคราวนี้เธอจะฝากรอยแผลไว้บนร่างกายเขาที่ไหนอีกบ้าง ชายหนุ่มคิดขณะสอดประสานแทรกลึก พร้อมๆกับซุกไซร้ใบหน้าไปตามซอกคอหอมกรุ่น ในเมื่อเธอฝากรอยแผลเขาก็จะฝากรอยรัก เป็นรอยรักสลักจิตที่ไม่อาจลืม หญิงสาวพยายามส่ายหน้าหลีกหนีสัมผัสสากระคาย ที่กำลังปั่นป่วนหัวใจให้ต้องร้อนรุ่ม และในที่สุดก็จะตกเป็นทาสของเขาอีกครั้ง ทอดกายให้เขาได้เชยชมทั้งที่ยังไม่หายขุ่นเคือง “ไหนลองพูดอีกครั้งสิว่าเกลียด หากพูดออกมาพี่ก็จะหยุด ไม่มาเข้าใกล้ ไม่มารบกวนอีก” ชายหนุ่มกระซิบเสียงพร่าพร้อมๆ กับขยับโยกหนักหน่วง ผ่อนจังหวะให้ช้าลงเมื่อเขาอยากรักษาช่วงเวลาแห่งความสุขเอาไว้ไม่ให้จบลงอย่างรวดเร็ว สัมพันธ์รักสำหรับเขาและเธอมันคือความพันผูกยาวนาน เมื่อมาจากความรักมันจึงสุขล้ำและลึกซึ้ง ไม่ใช่สัมพันธ์ฉาบฉวยที่อาศัยความใคร่เป็นตัวนำพา สัมพันธ์แบบนั้นเมื่อต่างฝ่ายต่างถึงจุดหมาย ก็ไม่มีอะไรให้จดจำฝังใจ ไร้ซึ่งเยื่อใยและความอาลัยอาวรณ์ “ทั้งรัก…แล้วก็ทั้งเกลียด เคยได้ยินไหม” “ต่อให้เกลียดแค่ไหน…พี่ก็ยังรัก” “เกลียด เกลียดที่สุด” “ถ้าพูดอีกคำ พี่จะเอาออกจริงๆ นะ” “……” “พูดสิครับว่าเกลียด” “เพื่อน…” รอยยิ้มเล็กๆ ระบายขึ้นบนใบหน้าคมคร้าม เมื่อสาวเจ้าอ้ำอึ้ง นั่นยิ่งทำให้เขาย่ามใจ ที่กล้าท้าทายก็เพราะจับได้ว่ากายสาวกำลังสั่นสะท้านไปกับรสสัมผัสล้ำลึก…เขารู้ว่าเธอชอบมัน…ชอบกับการที่เขาฝากฝังตัวตนไว้ในร่างกายเธอ

“ดีจริงนะ มีผู้ชายต่อยกัน แย่งผู้หญิงอย่างเธอ” เสียงหาเรื่องทำให้นิตยาปาดน้ำตาทิ้ง หลุดจากภวังค์ความคิด หมุนกายกลับมามอง แค่เห็นเขาหัวใจของเธอก็เต้นแรงระคนเจ็บแปลบ พฤทธิ์ ว่าที่คู่หมั้นของเธอนั่นเอง เขาเกลียดเธอเข้าไส้ แต่กลับทำตรงข้ามกัน เขาพาผู้ใหญ่มาสู่ขอเธอ และคุณรุ้งลดาก็ตอบตกลงเพราะบ้านเขาร่ำรวยมีฐานะทัดเทียม ในขณะที่เธอได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำตามผู้เป็นย่า “พี่พริกมานานแล้วเหรอคะ” “มานานพอจะเห็นว่าที่คู่หมั้นของฉันทอดสะพานให้ผู้ชายจนต้องต่อยกันในงาน"

เมื่อเปิดเผยตัวว่าตัวเองครอบครองวิชาวัฏจักรหงส์อมตะ ซูอันยอมมอบตัวกับทางวังเพื่อช่วยตระกูลฉู่พร้อมกับรับปากพวกเขาว่าจะไปพบจักรพรรดิ นั่นทำให้ซูอันจำต้องจากเมืองจันทร์กระจ่างและตระกูลฉู่อย่างที่ไม่สามารถรู้ได้ว่าจะได้กลับมาอีกทีเมื่อไหร่ แถมเขายังหย่ากับฉู่ชูเหยียนไปแล้วด้วย ทำให้ชายหนุ่มต้องออกเดินทางไปยังเมืองหลวงพร้อมกับพ่อลูกตระกูลซ่างและเจิ้งตานคนสวย ระหว่างทางการเดินทาง พวกเขาก็ได้แวะเมืองแผ่นฟ้าอุดร ที่ซึ่งซูอันรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่ผิดปกติ แต่จะเป็นอะไรนั้น โปรดติดตามได้ใน เซียนคีย์บอร์ด เล่ม 12 ทาง EnjoyBook!

เมื่อกามเทพตัวน้อยนำพาให้คุณอาสิงห์ได้พบกับคุณหมอมาใหม่ประจำตำบล เกิดถูกตาต้องใจตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้สบตา การเดินหน้าจีบคุณหมอจึงเริ่มขึ้น

'หากวันใดคุณชายคิดตบแต่งฮูหยิน วันนั้นซิ่งหลิงจะจากไปไม่ให้คุณชายต้องหมองใจ' นางร้ายกาจ ส่วนเขาเจ้าเล่ห์ นางรังเกียจเขา แต่รักก้อนตำลึงทองที่เขามี ส่วนเขาก็รังเกียจนาง แต่ไม่มีสิ่งใดเลยที่เขาชอบพอ... นางเรียนรู้ได้หนึ่งอย่างไม่ว่าจะชาติก่อนหรือชาตินี้สิ่งที่สำคัญที่สุดล้วนเป็นเงินทอง ต่อให้นางต้องตบตีผู้อื่นเพื่อเงินทอง นางก็จะทำ! ต่อให้นางต้องคลานเข่าก้มเก็บเงินทอง นางก็จะทำ! ต่อให้ต้องทอดกายขายเรือนร่าง นางก็จะทำ! ทว่ามีสิ่งเดียวที่นางยึดถือเอาไว้ไม่ยอมปล่อยวาง ต่อให้จะต้องสูญเสียเงินทองเป็นตั้งตรงหน้าก็จะไม่ขัดหลักการของตนเอง 'ตัวข้าถือคติไม่แย่งชิงของผู้ใดและผู้อื่นก็ไม่อาจแย่งชิงของของข้า แน่นอนว่า...รวมถึงคนด้วยเจ้าค่ะ' ... แนะนำจากนักเขียน นิยายเรื่องนี้มี 3 เล่มจบค่ะ กรุณาโหลดตัวอย่างเพื่อพิจารณาประกอบการซื้อ ***เล่ม 2 จะมาในวันที่ 20/5/66 นะคะ ขอบคุณนักอ่านทุกคนค่ะ

มหาสงครามอุบัติ ธารโลหิตหลั่งนองพิภพ คนคุ้นหน้ามากมายตายตก ความโกลาหลบังเกิดทุกหนแห่ง ศึกสุดท้ายนี้...ใครจะเป็นผู้ชนะ! มาร่วมค้นหาคำตอบกันได้ในเซียนกระบี่มาแล้ว เล่ม 60!

"จะไปไหนก็ไป แต่ต้องไปในสภาพนี้ ห้ามใส่อาภรณ์เด็ดขาด" คำสั่งของนาง ทำให้สาวใช้ทั้งสามต้องเบิกตากว้างอย่างตกใจ "ไม่ได้เจ้าค่ะคุณหนู ข้าน้อยเป็นสตรี จะเปลื่อยกายให้ผู้ใดเห็นไม่ได้เจ้าค่ะ" ปฏิเสธเสียงแข็ง เพราะในจวนสกุลซาไม่ได้มีแค่สาวใช้สตรีเพียงอย่างเดียว ยังมีบุรุษคอยรับใช้อยู่ในจวนอีกด้วย "หากไม่ทำตาม ก็ไม่ต้องไป" ว่าแล้วปิดเปลือกตาลงอีกครั้ง โดยที่ข้างกายยังมีบุรุษ

เมื่อกรีนตกลงที่จะทำตามจินตนาการเสียวของพี่แทน แต่ขอเป็นคนเลือกชายเดี่ยวเอง และคนที่เธอเลือกก็เป็นคนคุ้นเคยทำให้ทริปนี้ทั้งเสียวซ่านและประทับใจ

'เสน่หา' คือข้ออ้างที่ทำให้เขาเข้าใกล้เธอ โดยหารู้ไม่ว่าเธอคิดแต่จะปฏิเสธเขา ด้วยความแค้นสุมอกที่ต้องเอาคืนให้จงได้ ทว่า...เมื่อถูกเขาบังคับ และยัดเยียดตัวเองให้ เธอจึงจำเป็นต้องใช้ทุกแผนการและวิธี เพื่อลวงเขาให้มาเป็นหนึ่งในหมากของการล้างแค้น - - - - - - - - - - - - - - - - “เมื่อคืนคุณทำอะไรฉัน!” “ยังต้องถามอีกเหรอ สภาพแบบนี้คิดว่าเธออ้วกใส่ฉันจนต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า หรือคิดว่าเธอเมาถอดเสื้อผ้าตัวเองล่ะ” “คุณข่มขืนฉันเหรอ” “ข่มขืน? พูดอะไรน่ะแอฟ เมื่อคืนคุณสมยอมและเรียกร้องผมทั้งคืนด้วยซ้ำ ทศขา...อีกสิ...ทศขา...” “หุบปากไปเลยนะ! คนอย่างฉันไม่มีทางพูดแบบนั้นแน่” “จริงเร้อ...” ทศพลลากเสียงยาวด้วยน้ำเสียงครื้นเครง - - - - - - - - - - - - - - - - ความแค้นนับสิบปี... ทำให้เธอต้องใช้เสน่ห์ที่มีมาล่อลวงให้เขาติดกับ เพราะเขาคือหมาก ที่จะช่วยให้การแก้แค้นสำเร็จและจบสิ้น แต่เขาก็ไม่โง่ให้ลอกใช้ง่าย... เพียงแต่เลือกจะแกล้งโง่ให้เธอหลอกใช้ เมื่อเธอวางแผนที่จะลวงเขาให้เป็นหมากในเกมล้างแค้น เขาก็พร้อมจะให้ความร่วมมือแต่โดยดี ทว่าใครจะคิด...ว่าเสน่ห์ที่เธอใช้ลวงหลอกเพื่อล้างแค้น มันจะซุกซ่อนความรักอยู่ในนั้น แล้วเธอจะเลือกอะไร? ระหว่างความต้องการของหัวใจ... หรือหลีกหนีด้วยการปฏิเสธความช่วยเหลือของเขาอีกครั้ง

'คุณพ่อแน่ๆ' แต่แล้วชื่อไอดีที่แปลกไปไม่คุ้น และรูปประจำตัวที่ไม่มีหน้าเจ้าของไอดี หัวใจของเธอก็เหี่ยวแฟบลงไปตามเดิม 'ใคร ไม่ใช่คุณพ่อนี่นะ' "คิดถึง นอนไม่หลับ" หญิงสาวมองช่องแชทอย่างงุนงง เพราะจู่ๆ ไอดีลึกลับก็มาบอกคิดถึงกันกลางดึก 'คนบ้าที่ไหน ส่งผิดหรือเปล่า' หญิงสาวเลิกใส่ใจเพราะเห็นว่าไม่ใช่คนที่รอ เธอโยนโทรศัพท์ไว้ข้างตัวอย่างไม่ใยดีเพราะคิดว่าจะไม่รออีกต่อไป แต่แล้วข้อความที่เด้งเข้ามาใหม่พร้อมรูปถ่ายของเจ้าตัวก็ทำให้ต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง 'ผู้พัน!' ไม่ใช่คนบ้าที่ไหนแต่เป็นคนที่รู้จักดี มือที่กำโทรศัพท์แนบเข้าหาตัวพร้อมอาการนิ่งอึ้งไปพักใหญ่ เพราะไม่คิดว่าเขาจะหาช่องทางติดต่อเธอได้จริงๆ ความตกใจมาพร้อมใจที่เต้นแรงเพราะความคาดไม่ถึง ไม่คิดว่าจะได้คุยกับเขาอีกครั้ง 'บ้าจริง รู้ไอดีเราได้ยังไง' "ผมรู้ว่าคุณยังไม่ได้นอน เพราะคุณอ่านข้อความผม อ่านแล้วไม่ตอบ ใจร้ายยย" “คุณรู้ไอดีฉันจากไหนเหรอคะผู้พัน" "ผมเป็นคนเดาอะไรเก่งอยู่แล้ว" เขาเอาถ้อยคำเธอมาล้อเลียน จนคนอ่านอดที่จะหัวเราะกับตัวเองไม่ได้ "แค่นี้นะคะ ฉันจะนอนแล้ว" "เดี๋ยวสิครับ กว่าผมจะหาคุณเจอไม่ใช่ง่ายๆ หาจนแทบพลิกแผ่น ดินกว่าจะเจอ ใจคอจะไม่ถามไถ่กันเลยเหรอครับ หรือเห็นผมเป็นแค่ทหารจนๆ ก็เลยไม่สนใจ" หญิงสาวพลิกกายนอนหงาย นิ้วจิ้มๆ พิมพ์ตอบโต้เขาไปด้วยความหมั่นไส้ "แล้วมาทำไมป่านนี้ล่ะคะ มันดึกมากแล้วฉันกำลังจะนอน" "ผมเพิ่งว่าง เสร็จจากงานก็รีบแชทหาคุณ...คิดถึงจังขอหอมหน่อย" คีตัญชลีแลบลิ้นใส่โทรศัพท์เมื่อเขาส่งรูปตัวเองมาให้ดู หญิงสาวเอานิ้วจิ้มไปที่ใบหน้าบนหน้าจอ เมื่อทำท่าส่งจูบมาให้ผ่านช่องแชทที่ใช้เพียงความรู้สึกสัมผัสในกันและกัน "คุณยังไม่อาบน้ำเหรอคะ หรือว่าไม่เคยอาบเป็นประจำอยู่แล้ว อี๋..." ถามเพราะเห็นเขายังอยู่ในชุดครึ่งท่อน ที่เขาบอกว่าเพิ่งเลิกจากงานนั้นคงจะจริง ทำไมงานของเขาจึงไม่เป็นเวลาเหมือนคนอื่นๆ หญิงสาวคิดเพราะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่กำลังคุยด้วยเขาทำอะไรอยู่ในกองทัพ "เดี๋ยวจะไปอาบแล้ว แต่คุณรู้ไหมตอนนี้ผมทำอะไรอยู่" "คุยแชทจีบสาวอยู่ไงคะ" "ตอนนี้ผมกำลังคลายเครียดไปด้วย ดูรูปคุณไปด้วย อย่าเพิ่งนอนนะที่รักให้ผมทำให้เสร็จก่อน" "หือ?" “ลูกพลัมจ๋า…” ‘ทำบ้าอะไรของเขา’ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน เมื่อสติ๊กเกอร์ตัวการ์ตูนที่สื่อถึงความเจ้าเล่ห์รัวมาเป็นชุด “ส่งรูปให้ดูหน่อยสิครับ รูปโปรไฟล์มันเล็กไปผมดูไม่ถนัด" "อะไรของคุณผู้พัน คุณทำอะไรกับรูปฉัน" "ผมดูรูปคุณ แล้วแค่อยากปลดปล่อย...อูยยย...ผมกำลังจะ...จะ.. " "ไอ้คนโรคจิตเอ๊ย ไอ้หื่น ลามกที่สุด ไอ้คนทุเรศ ช่วยตัวเองต่อไปเถอะ ไปตายซะ!" คำก่นด่ารัวมาเป็นชุด ตามมาด้วยสติ๊กเกอร์ที่บ่งบอกถึงอารมณ์อันเดือดปุด สักพักอีกฝ่ายก็กดบล็อคไอดีไม่ให้ติดต่อได้อีก ปรานต์มองห้องแชทที่เต็มไปด้วยคำก่นด่าแล้วถึงกับหัวเราะออกมา เขาแค่ต้องการแกล้งเธอเล่นไม่ได้ทำแบบนั้นจริงๆ เสียหน่อย ชายหนุ่มคิดขณะใช้ไอดีอีกอันแอดไลน์ไป และถึงทำเขาคงจะไม่บอกให้เธอรู้ว่าจินตนาการเขานั้นล้ำแค่ไหน

“หนี้คุณ” “ใช่ อย่าลืมซะล่ะว่าเธอมีค่าห้าไร่นะที่ตรงนั้นก็เกือบสิบล้าน” ดาหลากะพริบตาอย่างไม่เชื่อ สิบล้าน พ่อเธอเห็นแก่เงินจำนวนมหาศาลที่จะเอาไปเสวยสุขกับเมียใหม่วัยละอ่อนมากกว่าลูกสาวตัวเอง “หนูมีแต่ตัว และมันคงมีค่าไม่พอให้คุณขายได้ถึงสิบล้านหรอก” คิ้วหนาขมวดเข้าหากันที่เขาพาเธอมาวันนี้เพราะอยากให้เธอได้เลือกซื้อของใช้จำเป็นสำหรับตัวเอง ลำพังของที่เขามีให้เธอใช้ก็ไม่ได้มากมายอะไร เสื้อผ้าเก่าๆ สองสามชุดของนวลตาสมัยยังสาว และของใช้ผู้หญิงสักชิ้นก็ไม่มี ธุระเขาคือเข้าเมืองมาเบิกเงิน และซื้อของให้คนดื้อที่นอนอยู่ข้างตัว ไม่ใช่จะพาเธอมาเร่ขายต่อให้ใครเสียหน่อย “รู้ตัวก็นอนไปได้แล้ว” เขาดุ “หนูอยากปลดหนี้” คิณฑ์เท้าแขนยกตัวขึ้นมามองใบหน้าใส “รู้ความหมายที่พูดแบบนี้หรือเปล่า” “หนูยังยืนยันคำเดิม หนูมีแต่ตัว”

อีกเพียงก้าวเดียวเท่านั้น อีกเพียงก้าวเดียวแคว้นเฟิงก็จะตกเป็นของถังหยินอย่างสมบูรณ์ ! ในที่สุดความพยายามอย่างยาวนานของชายหนุ่มก็กำลังจะผลิดอกออกผลแล้ว ทว่าาเรื่องราวจะเป็นเช่นไรนั้น ไปติดตามกันได้ในราชันเทพสงครามเล่ม 8 !

บ้านไร่รสสวาท เรื่องราวของ…..อิน อัณณิการ์ หญิงสาววัยยี่สิบหกที่ต้องแบกรับภาระหนี้สินของพ่อที่เสียไปจำต้องขายบ้านเพื่อใช้หนี้และหวังจะย้ายกลับไปอยู่บ้านเกิดที่เธอเคยจากมาในวัยเด็กเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ สาวน้อยที่แบกความฝันกลับไปหวังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่บ้านเกิด....หากแต่ความฝันกับความเป็นจริงมิได้ราบรื่นดังฝัน มาร์ ภัควิชญ์ ชายหนุ่มที่พ่อบังคับให้แต่งานกับสาวชาวกรุงเพื่อแลกกับไร่อีกครึ่งหนึ่งที่พ่อยังไม่มอบให้...โดยมีเงื่อนไข... ทั้งสองจะลงเอยกันอย่างไร โปรดติดตาม.....

“ไปอยู่ที่โน่น มีผู้ชายมาชอบเยอะ เนื้อหอมเชียวนะ ทำไมไม่บอกไปละว่าเธอมีผัวแล้ว” “พี่อิฐ!” เธอมองเขา เม้มปากแน่น “พี่อิฐไม่ใช่” แพรวพรรณพูดเสียงสั่น เขารังเกียจเธอจะตายไป ไม่อยากแตะต้อง ไม่อยากเข้าใกล้ “แบบไหนถึงเรียกว่าใช่ล่ะ” “อย่ายุ่งกับแพรวเลย แพรวเข้าใจว่าทำให้พี่ต้องอึดอัดใจขนาดไหนที่ต้องแต่งงานกับแพรว แพรวจะไม่รบกวนอะไรพี่อีก ถ้าเคยทำให้รู้สึกไม่ดี แพรวก็ขอโทษด้วยแล้วกัน” เธอถอยหนีเมื่อเขาเดินเข้ามาหา ในยามนี้เธอหันรีหันขวาง เพื่อหาทางออกไปจากห้องนี้ “พี่ไม่ชอบเป็นพ่อหม้ายเมียทิ้ง” เหลือเชื่อ! เธอกรอกตาไปมากับเหตุผลของเขา

ขั้นกลั่นลมปราณ ซึ่งไม่อาจเหาะเหินกลางอากาศได้ ทว่ากลับได้เจียงหลานผู้เทพปรารถนาจะถ่ายโอนพลังให้ไป๋ชิวหราน นางจึงสรรค์สร้างกระบี่นามวารีสาทรกระจ่างฟ้าให้ นั่นทำให้เขาใช้กระบี่บินได้!! ชายหนุ่มจึงออกตามหาสวรรค์ริษยารุ่นแรงดั่งใจหวังเพื่อหาทางบรรลุสู่ขั้นสร้างรากฐานมาแสนนาน… ทว่าเรื่องราวกลับไม่เป็นอย่างที่ใจคิด เขาจะบรรลุสู่ขั้นสร้างรากฐานได้หรือไม่ ไหนจะเป็นปรปักต่อเหล่าทวยเทพอีก!! เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อ โปรดติดตามต่อได้ใน ข้าก็แค่กลั่นลมปราณ 3,000 ปี เล่ม 4

หลินเป่ยเฉินกำลังเดินทางในภพภูมิดาราจักร และจุดหมายก็คือเมืองหลวงของอาณาจักรหลิวเยวียน! หากทว่าการเดินทางคงไม่มีวันเรียบง่าย ด้วยขณะที่กำลังมุ่งหน้าไป พวกเขากลับพบเข้ากับ! กับ... หากอยากรู้ว่าหลินเป่ยเฉินของเราจะได้พบเข้ากับอะไร ก็ขอเชิญทุกท่านไปร่วมลุ้นพร้อมกันใน เซียนกระบี่มาแล้ว เล่ม 41!

ปรารถนาคาวราคี นิยายอิโรติกเรื่องสั้นหลากหลายอรรถรส ร้อนแรงซาบซ่านไปด้วยบทเลิฟซีนของตัวละครหลัก บอกเล่าเรื่องราวคาวโลกีย์ กิเลส ตัณหา และความปรารถนาของชายหญิง ผู้ยังมักมากลุ่มหลงอยู่ในห้วงแห่งราคะ นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับเยาวชนอายุต่ำกว่าสิบแปดปี สารบัญแห่งความร้อนแรง 1-พ่อพันธ์ 2-โรงแรมม่านรูด 3-เสน่ห์ยาแฝด 4-ตุ๊กตายาง 5-แม่หม้าย 6-นวดกระษัย แค่ชื่อเรื่องก็ชวนจิตนาการไปไกลแล้ว เชิญเข้าไปอ่านกันได้เลยจ้า

ทะเลหมอกอันปกคลุมแดนหมื่นเร้น แท้จริงแล้วมันคือส่วนหนึ่งของที่มาแห่งหายนะ! ข้อเท็จจริงนี้ทำให้หัวใจของทุกผู้ตื่นเต้น คล้ายเข้าใกล้ความจริงบางอย่าง หากทว่าแท้จริงแล้วลึกเข้าไปในแดนหมื่นเร้นจะมีสิ่งใดรออยู่กันแน่? ซูอี้จะต้องเผชิญกับภัยใดที่เฝ้าคอยหรือไม่? หากอยากรู้กันแล้ว ก็ขอเชิญทุกท่านไปร่วมลุ้นพร้อมกันได้ใน บันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 25!

'หลานแม่เป็นยังไงบ้าง' เมื่อเธอกดรับ ปลายสายก็เอ่ยถามขึ้น "ยังสบายดี ตอนนี้ให้แม่บ้านจัดการแล้ว ส่วนหนูกำลังนอน" เอ่ยด้วยน้ำเสียงงัวเงีย เปลือกตาที่ปิดทั้งสองข้าง โทรศัพท์แนบกับหูและหมอน 'แล้วนี่สามีเราไปไหม' "ทำงานค่ะ" 'แม่จะไปหาเราที่บ้าน กะว่าจะไปนอนสักสองสามคืน คำพูดของหล่อนทำให้หญิงสาวลืมตาตื่น ร่างกายกระเด้งลุกจากเตียงอย่างอัตโนมัติ "แม่มานอนนี่ แล้วเขาอนุญาตแม่หรือไง" คนที่เธอเอ่ยถึงก็คือณัฐดนัย

เขาเป็นนายตัวร้ายที่ฉันไม่อาจเอื้อม แต่จู่ ๆ ก็มีเรื่องให้ต้องไปใกล้ชิดกับเขา จนทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ นี้หวั่นไหว ฉันจะทำอยางไรดีเมื่อต้องเผลอใจให้กับคนที่เอาแต่แกล้งฉันตลอดเวลาเช่นนี้ x o x o x o x o x “ทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว อย่างกับเป็นสาวบริสุทธิ์ซะอย่างนั้นล่ะ” “ก็กระต่ายยังไม่เคยนี่คะ” ฉันรีบเถียงหน้าตั้ง จะมากล่าวหากันอย่างนี้ไม่ได้นะ ฉันเป็นฝ่ายเสียหาย “ถ้าอย่างนั้นวันก่อนแสดงว่าฉันเป็นคนแรกที่ได้จูบแล้วก็จับนมเธอสินะ หึ ๆ” คนบ้าอะไรจะพูดจาลามกต่อหน้าผู้หญิงได้น่าหมั่นไส้ขนาดนี้ ฉันอยากจะถลกหนังหน้าออกมาวัดดู ว่าจะหนามากสักแค่ไหน “นั่นเพราะคุณบังคับฝืนใจกระต่าย ไม่งั้นกระต่ายไม่ยอมแน่ แล้วกระต่ายก็จะไม่มีทางยอมคุณอีกแน่นอน” “มั่นใจว่าห้ามฉันได้” เขาส่งสายตากรุ้มกริ่มมาพร้อมกับสีหน้าหื่น ๆ กะจะแกล้งให้ฉันกลัวล่ะสิ แต่ขอโทษด้วย ตอนนี้ฉันยืนขึ้นตั้งหลักได้แล้ว ไม่มีทางกลัวเด็ดขาด “นะ…แน่นอน กระต่ายไม่กลัวคุณหรอก” “จริงเหรอ”