++ คำโปรย ++

คำว่า 'ผู้หญิงใจแตก' มันดันออกมาจากปากของบุรากรเมื่อในอดีต แต่ปัจจุบันพวกเขาทั้งสองเป็นสามีภรรยา พร้อมกับเด็กน้อยที่ชื่อว่าน้องทราย เป็นลูกติดภรรยาของบุรากร จึงทำให้อนัญญาเป็นแม่เลี้ยงจำเป็นโดยไม่ได้ตั้งใจ

++ เนื้อหาบางส่วน ++

“อะ ออกไปจากห้องเลยนะ” น้ำเสียงอู้อี้ดังมาจากผ้าห่ม ทำเอาเขาที่หน้าถอดสีอยู่บนพื้น ต้องยกยิ้มที่มุมปากอีกครั้ง

“คุณต้องดีใจนะ ลูกน้อยของผมหลายล้านตัวมันเข้าไปในร่างกายของคุณเรียบร้อยแล้ว” เมื่อกล่าวจบ เขาก็สาวเท้าจากไป

ตุบ!

หมับ!

ตามมาด้วยหมอนหนุนที่หญิงสาวโยนใส่เขา แต่บุรากรรับไว้ได้ทัน ก่อนจะโยนกลับไป แต่กลับเป็นว่าหมอนใบเดิมมันกลับโดนศีรษะของหญิงสาวอย่างไรอย่างนั้น

“โอ๊ย!” เธอร้องอุทานออกมาเบา ๆ และรีบเอาศีรษะออกจากผ้าห่ม จึงพบว่าเขาได้เดินจากเธอเข้าไปยังห้องน้ำ พร้อมกับเสียงหัวเราะที่อยู่ในลำคอ จึงทำให้อนัญญาได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่ในใจ และรีบจัดแจงตัวเองให้เรียบร้อย