*** 4 เล่มจบนะคะ
*** โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจนะคะ

สายลมพัดผ่าน ฤดูกาลเปลี่ยนผัน ทว่าบุปผาเพียงอ่อนเอน มิได้เปลี่ยนผันตามฤดู

ความจริงที่ซ่อนเร้นมานาน เหลียนฉิงเซียงได้รับรู้จากปากของหนานกงหยางหลง เส้นทางนี้ไม่ง่าย
ราชโองการมาถึงนาง น้อมรับด้วยความเต็มใจ วันคืนที่เฝ้าฝันกำลังจะเป็นความจริง เส้นทางนี้คือปลายทางของจุดจบความรักหวานชื่น หรือแท้จริงคือจุดเริ่มต้นเพื่อไปถึงจุดบที่ควรจะเป็น

เซี่ยะอ๋องนิ่งอยู่นาน มือกำแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน “เสด็จพ่อ หม่อมฉันไม่ได้กระหายโลหิต แต่ผู้อื่นมักหาโลหิตมาถวาย” สายตาเย็นชาดุจชั้นน้ำแข็งหนามองไปทางประตู พบเจินเหยียนพยักหน้าให้ “หม่อมฉันส่งเงาของตนติดตามเซียงเอ๋อร์ตลอดเวลา เงาไม่เคยโกหก” ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง กลิ่นอายสังหารแผ่ออกมาเล็กน้อย “เพราะข้านิ่งเฉยมานานใช่หรือไม่ พวกเจ้าจึงคิดว่าจะกระทำสิ่งใดลงไปก็ได้” สะบัดแขนเสื้อ เดินจากไปทันที
หนานกงหยางหลงนิ่งตะลึง ขยับปากเอ่ยวาจาทว่าไร้สุ้มเสียง “ต้าอ๋อง”

ขอบคุณสำหรับทุกยอดสนับสนุนนะคะ