*เล่มเดียวจบ* หากให้พูดถึงสตรีที่มีฐานะศักดิ์น่ายำเกรงที่สุดในมู่เป่ยโดยไม่นับฮองเฮา ‘หลิ่วหลีจวิ้นจู่’ คือนามแรกที่ผู้คนต่างพูดขึ้นพร้อมกันโดยมิต้องนัดหมาย นางคือบุตรสาวหัวแก้วหัวแหวนของฉินเหวินกง กับหลี่ซินกู้หลุนกงจู่แห่งอาณาจักรอันยิ่งใหญ่นามไท่หนาน แม้ตอนอยู่มู่เป่ยจะมีฐานะศักดิ์เป็นแค่ท่านหญิง แต่หากอยู่ไท่หนาน นางคือผู้มีฐานะศักดิ์เทียบเท่ากับองค์หญิงที่ประสูติจากสนมขั้นเฟย ทั้งได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้แห่งไท่หนานก็ดี ทั้งพรักพร้อมไปด้วยความงามและความร่ำรวยก็ดี เช่นนั้นแล้วบุรุษใดเล่าจะเหมาะสมกับนางไปมากกว่ารัชทายาทแห่งมู่เป่ย ทว่าช่างน่าขัน ... ทั้งๆ ที่เป็นสตรีสมบูรณ์แบบที่สุด แต่กลับถูกวางตัวให้เป็นแค่ ‘นางร้าย’ ในนิยายพล็อตป่วย ๆ เรื่องหนึ่ง ในอนาคตอันใกล้ ... หลิ่วหลีจวิ้นจู่ผู้นั้นจะกลายเป็นนางหงส์ผู้ถูกเด็ดปีกร่วงหล่นจากฟ้า โดนความรักบังตาทำให้พ่ายแพ้แก่บุตรสาวของตระกูลขุนนางเล็ก ๆ คนหนึ่งที่ถูกวางตัวให้เป็น ‘นางเอก’ ‘อวิ๋นหงเจียว’ หรือคือหลิ่วหลีจวิ้นจู่ผู้นั้นยิ่งคิดก็ยิ่งถอนหายใจแรง ในเมื่อสวรรค์อุตส่าห์ให้นางมองเห็นสิ่งที่เรียกว่า ‘อนาคตที่กำลังจะเกิดขึ้น’ แล้ว เช่นนั้นก็ลองสวมบทนางร้ายตามที่ทุกคนคาดหวัง แล้วไปจัดการยายเด็กหน้าหนากับรัชทายาทไร้สมองกันเถอะ! *************************** - รบกวนอ่านตัวอย่างประกอบการตัดสินใจก่อนซื้อทุกครั้งนะคะ - คุณนักอ่านที่อยากรีวิวติดสปอยล์ รบกวนใส่สปอยล์ให้ไรต์ด้วยน้า - นามปากกา 'อี้ซิน' คือนามปากกาใหม่ของเหม่ยอี้ซินค่ะ คนเขียนคนเดียวกันนะคะ ≧◉◡◉≦ ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ รักรัก

***เล่มเดียวจบ*** “เขาทั้งโดนคนรักหักหลัง โดนพี่ชายต่างสายเลือดก่อกบฏชิงบัลลังก์ ท้ายที่สุดแว่นแคว้นของราชสกุลเสวี่ยที่มีอารยธรรมร่วมเจ็ดร้อยปีก็ถึงคราวล่มสลาย” ตอนแรกที่ได้ฟังเกริ่นนำประโยคนี้ในคาบเรียนประวัติศาสตร์มัธยมปลายปีสอง สิ่งแรกที่เสวี่ยเซียวหยางให้ความสนใจคือแซ่ที่เหมือนกับเขา สิ่งต่อมาที่สนใจยิ่งกว่าเห็นทีว่าคงเป็นพระนามของฮ่องเต้พระองค์นั้น ที่ซึ่งเหมือนกับชื่อของเขาเป๊ะ ๆ ทุกตัวอักษร ทว่าสิ่งที่เสวี่ยเซียวหยางไม่รู้ ... นั่นคือตอนนี้ ‘สิ่งนั้น’ กำลังตามติดเขาเป็นเงาอยู่ไม่ไกล คาบเรียนประวัติศาสตร์ครั้งแรกเป็นสื่อชักนำ ดึงชายหนุ่มในยุคที่เทคโนโลยีเจริญก้าวหน้าให้ดำดิ่งลงไปสู่ห้วงอดีตชาติอันแสนน่าเวทนา ประวัติศาสตร์ที่ถูกบิดเบือน ... ทุกสิ่งอย่างที่ถูกจารจารึกไว้บนกระดองเต่าส่งผ่านแก่คนรุ่นหลัง แท้จริงแล้วสิ่งใดจริง สิ่งใดเท็จ มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ดี *************************** “...” ฉู่ซานหนิงไม่เชื่อหูตัวเอง ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าคนทั้งคู่ต่างก็เงียบใส่กัน เพราะความตกใจปนสับสนฉู่ซานหนิงจึงยืนตัวแข็งทื่อ พยายามทบทวนคำว่า ‘ชอบนะ’ ที่รัชทายาทตรัสออกมาวนซ้ำเพื่อไม่ให้ในใจรู้สึกเตลิดเปิดโปงไปมากกว่านี้ แค่บอกว่าชอบ ไม่ได้แปลว่าชอบนาง อาจหมายถึงชอบอย่างอื่นก็ได้ อย่างเช่น เอ่อ ... “มะ ... หมายความว่าอย่างไรกันเพคะ?” “ข้าหมายถึง ...” เสวี่ยเซียวหยางเองก็สติหลุดไม่แพ้กันเมื่อหลุดจากภวังค์ความคิด เขายกมือข้างหนึ่งขึ้นมากุมปิดใบหน้าของตนไว้ สูดลมหายใจเข้าปอดลึกวนซ้ำไปมาราวสามรอบก่อนลดมือลง “ข้าหมายถึงเจ้านั่นแหละ”

แนวสาวน้อยจอมหื่น อายูว เด็กสาวอายุ18ปี รูปร่างเพรียวบาง สูงเพียง150ซม. เธอมีแขนเล็กขาเรียวเหมือนตุ๊กตา มีแก้มป่องทว่าใบหน้าเรียวคมบาดใจ หากมองผิวเผินแล้วเธอเหมือนสาววัยรุ่นที่ขี้โมโหและเอาแต่ใจ ทว่าผู้ชายมากมายต่างก็ต้องก้มหัวให้กับเธอเพราะเป็นถึงหลานสาวเพียงหนึ่งเดียวของหัวหน้าแก๊งค์มังกร กล่าวกันว่าสิ่งที่น่ากลัวมากกว่าพายุไต้ฝุ่นคือเด็กสาวไร้เดียงสาที่มีอำนาจบาตรใหญ่ เธอชอบจับผู้คนมาปู้ยี่ปู้ยำเป็นว่าเล่น

(บทที่ 361-420) วันเวลาเปลี่ยนล่วงเลยมาถึงวันตรุษจีน ครอบครัวหยุนเดินทางไปฉลองตรุษจีนที่บ้านหลังเก่ากับคนในครอบครัวคนอื่น ๆ แต่แล้วแม่เฒ่าจูกลับไม่ยอมให้แม่นางเหลียนเข้าบ้านจึงพากันกลับบ้าน แต่แล้ววันนึงนางก็ได้รับรู้ว่าแม่สามีได้สั่งให้ หยุนลีเต๋อหย่ากับจึงได้แต่น้อยเนื้อต่ำใจ ว่าตนเองนั้นทำอะไรผิด มาเอาใจช่วยครอบครัวตระกูลหยุนได้ใน ‘ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยชาวสวน เล่ม 7’

[บทที่ 61-120] หลินเหราสามารถแยกบ้านออกมาได้สำเร็จ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดูเหมือนจะหวานชื่น แม้ว่าพวกเขาจะกลับอยู่กันพร้อมหน้า หากแต่หญิงสาวก็ยังคงเป็นกังวล ว่าวันหนึ่งชายหนุ่มจะหลงรักหญิงอื่นดั่งนิยายต้นฉบับ การกระทำของหลินเหราในครั้งนี้จะทำให้เหยาซูผู้เป็นภรรยาซึ่งเป็นเชื่อใจได้หรือไม่ มาเอาใจช่วยความรักของสองสามีภรรยาคู่นี้ได้ใน ‘เกิดใหม่เป็นแม่ของวายร้ายทั้งสาม เล่ม 2’

“เธอยินดีที่จะเป็นของฉันใช่ไหม” พันภพเอ่ยถามเด็กสาวอีกครั้ง เธอไม่ได้ตอบรับเป็นประโยคคำพูด แต่จูบตอบเขาอย่างดูดดื่ม แขนเรียวโอบกอดเขาเอาไว้อย่างฝากเนื้อฝากตัวนั่น ทำให้พันภพรู้ว่าสาวน้อยของเขายินดีปรีดาที่จะให้เขาเสพสมร่วมรักในค่ำคืนนี้ ร่างกายของสาวน้อยสัมผัสกับพื้นเตียงอย่างนุ่มนวล โดยมีร่างของชายหนุ่มแนบชิดเข้าหา เขาจุมพิตไปทั่วสรรพางค์กายอย่างเสน่หา สัมผัสและการเล้าโลมของเขา ทำให้ร่างของเธอสะท้านหวั่นไหว จากความวาบหวามที่เกิดขึ้นอย่างซ่านลึก หัวใจของสาวน้อยสั่นไหวอย่างรุนแรง จนก้อนเนื้อด้านซ้ายที่มีชีวิตแทบจะหลุดออกมาเสียเดี๋ยวนั้น

หื่นกว่านี้ก็พี่ไง ราคาปก 50 ราคาขาย 19 บาท หมวดนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ นามปากกา พันสิงห์ โปรย หลังจากพิธีแต่งงานที่เธอต้องเป็นเจ้าสาวสำรองของพี่สาว เขาก็พาเธอไปทิ้งเอาไว้ที่ไร่อันห่างไกลความเจริญกับมารดาของเขา และหายไปจากชีวิตของเธอนานนับปี แต่จู่ๆ เขาก็กลับมา ทำให้หัวใจของเธอสั่นสะท้านอีกครั้ง น้อย ๆ ของเธอยขยับลงไปจนถึงร่องเสียว แล้วเธอก็จัดการบดบี้ติ่งสวาทอันแดงฉ่ำกลางร่างน้อย ก่อนจะร้องครวญครางออกมาไม่ขาดปาก ร่ำร้องเรียกชื่อของสามีด้วยความวาบหวามในอก “อ๊า... พี่นนท์ขา นางคิดถึงพี่นนท์เหลือเกินค่ะ” เธอร่ำร้องครวญคราง บิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่าน ยามที่นิ้วซอยเข้าซอยออกในร่องเสียว หญิงสาวรู้สึกได้ถึงมือแกร่งของใครบางคนที่กำลังสัมผัสทรวงอกของเธออยู่ เธอจึงรีบลืมตาขึ้นมอง ก่อนจะตกใจเมื่ออ้อมแขนนั้นคือสามีของเธอเอง “พี่นนท์!” หญิงสาวตกใจแทบช็อกเพราะไม่คิดว่าจะเป็นเขา เธอหลับตาอีกครั้งแล้วก็ลืมตาขึ้นมาใหม่เพราะคิดว่าตัวเองอาจจะกำลังฝันไป แต่ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง สิ่งที่เจอก็คือสามีที่หายไปเกือบปี ทิ้งเธอเอาไว้ที่ไร่ ปล่อยให้เหี่ยวเฉาอยู่ในบ้านไร่อันห่างไกลความเจริญ เธอผละออกห่างอย่างตกใจรีบปิดป้องเนื้อตัวของตนเองด้วยท่าทีเขินอาย “พี่นนท์กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” เธอเอ่ยถามเขาด้วยหน้าตาแตกตื่น ทั้งหยิกตัวเอง ทั้งตบแก้มตัวเองเบา ๆ ก็พบว่าเธอไม่ได้ฝันไป นี่คือเรื่องจริง

หนานรั่วซีและหนานอันรั่วมีหน้าตาเหมือนกัน แต่วาสนาและชะตากรรมของคนทั้งคู่แตกต่างกันเหลือเกิน หนึ่งคนร่างกายแข็งแรงหนึ่งคนอ่อนแอ แค่เพียงลมพัดเบา ๆ ก็สามารถพรากเอาชีวิตนางไปได้ แต่เหมือนกันแล้วอย่างไรในเมื่อคนที่เขารักไม่ใช่ข้าหนานรั่วซี ความผิดบาปอย่างเดียวที่ข้าทำก็คือการโกหกท่าน "ได้โปรด...ฝ่าบาทโปรดรักข้าเท่าที่ท่านจะรักได้ แม้เพียงเศษเสี้ยวของความรักข้าก็จะน้อมรับมันเอาไว้"

คุณหนูเสิ่นใช้ชีวิตเป็นคุณหนูผู้ร่ำรวยแสนร้ายกาจอยู่ดี ๆ ก็หลุดเข้ามาในการ์ตูนที่เปิดอ่านผ่าน ๆ ซะอย่างนั้น

เหว่ยลู่เสี่ยน โดนหักหลัง จุติเป็นมารฟ้าเต็มตัวพร้อมสังหารทุกคนที่เคยทำร้าย สติอันพร่าเลือนสั่งให้เขาต้องสังหารให้หมดไม่ว่าจะเป็นฝ่ายธรรมะ หรือ ฝ่ายอธรรม พวกมันทั้งหมดล้วนไม่มีดี แม้แต่... ทว่าวันหนึ่งเมื่อลืมตาขึ้นมา ทุกอย่างกลับไม่เคยเกิดขึ้นราวกับเป็นแค่ฝันตื่นหนึ่ง ศิษย์ร่วมสำนักที่เคยทำร้ายยังคงเดิมเรื่องราวดำเนินเหมือนเดิม ยกเว้นเพียงนาง..... "หลอกลวง กลับกลอก หักหลังเป็นเช่นไรข้ารู้ดีที่สุด อดีตเป็นเช่นไร อนาคตก็ไม่ต่าง แต่ที่ต่างคราวนี้ก็คือตัวนาง ทำดีกับข้า เป็นห่วงข้า อยากอยู่เคียงข้างข้า จะหลอกลวงก็ดี สำนึกผิดก็ช่างเมื่อต้องการอยู่เคียงข้างข้าแล้วชั่วชีวิตนี้ก็ไม่อาจเปลี่ยนใจได้...นั้นคือการไถ่โทษของเจ้า!" ฮวาเหิงเยว่ รู้ความจริงเมื่อสายความตายไม่ใช่จุดจบ ทำลายทุกอย่างด้วยน้ำมือตนเองเพราะความโง่งม เมื่อทุกสิ่งที่ทำลงไปไม่ใช่อย่างที่คิด สัมพันธ์ในอดีตมิอาจลบเลือน อยากกลับไปแก้ไขได้แต่อ้อนวอนสวรรค์... "หากสวรรค์มีจริงข้าขออ้อนวอนแม้ต้องแลกด้วยชีวิต ก็ไม่ขัดข้อง...ข้าทำผิดพลาดครั้งใหญ่ต่อคนผู้หนึ่ง อยากจะแก้ไข มีความจริงบางอย่างที่อยากบอก หากย้อนกลับไปได้ข้าจะไม่มีวันทำร้ายเขา บีบคั้นเขา ข้าจะไม่มีวันปล่อยเขาทุกข์ทรมานจนเป็นมารร้าย ศิษย์พี่...หากย้อนกลับไปได้ ข้าจะอยู่เคียงข้างท่านจวบจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต"

โปรยเพราะแผนการของบรรดาแม่ๆ ที่อยากให้ลูกๆ ได้ร่วมหอลงโลงกัน แต่ทั้งหมดทั้งมวลเพราะวิญญาณสองดวงที่สิงสถิตอยู่ ณ บ้านหลังนั้น ทำให้ธีระกับกมลชนกได้ครองคู่กันอย่างมีความสุขในชาตินี้

เธอกับครอบครัวต้องหลบหนีพวกคนชั่ว เพียงเพราะยาเพิ่มสมรรถภาพร่างกายที่คิดค้นขึ้น ทำให้เธอต้องพลัดพรากจากครอบครัว ก่อนหนีเธอยังถูกยาปลุกเซ็กส์อีก เวรเอ้ย!

คราบเหมันต์ นิยายส่งเสริมการท่องเที่ยวโตเกียว ภีรยาเดินทางมาโตเกียวเพื่อมาเรียนตามทุนที่ได้รับและมาแก้ไสยศาสตร์ที่หลวงตาให้มาแก้ไขพร้อมทั้งภารกิจตามหา เตง และยี่เป็ง รุ่นพี่ในห้องเรียนไสยศาสตร์ที่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย มีเพียงสมุดโน๊ตที่บันทึกว่าเคยมีเรื่องกับ BF ที่มีไนโตริ พี่ชายที่นางรักและเทิดทูนเป็นหนึ่งในสมาชิก ความพิเศษในเล่ม - ตอนพิเศษที่ไม่เคยลงที่ไหน - กราฟฟิกสุดอลังการ _ ภาพประกอบสีภายในเล่ม - ลายเซ็นถิ่นพลอยนิล เด็กหญิงพลอยชมพูและลายเซ็นนักวาดภายในเล่ม - กราฟฟิกรวมสถานที่ท่องเที่ยวตามรอยนิยายภายในเล่ม (พบกันเร็วๆนี้)

เธอเคยเป็นเด็กแสบที่เคยแกล้งเขาไม่ให้จีบผู้หญิงที่หล่อนหมายตาเอาไว้ให้พี่ชายตัวเอง เขาเดินทางไปเรียนต่อในเมืองใหญ่ กลับมาอีกครั้งเธอโตเป็นสาวสะพรั่งที่น่าขย้ำเสียยิ่งกว่าอะไร แล้วเขาจะปล่อยให้คู่กัดแต่ครั้งเก่าก่อนลอยนวลไปได้อย่างไร เพราะความลับในหัวใจของเขานั้น มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้!!!

เมื่อเธอฟื้นจากความตาย พบว่าตัวเองไม่เหลือความทรงจำในอดีต และมีใครบางคนคอยเฝ้ามองตลอดเวลา เธอจะทำอย่างไรเมื่อพบว่าคนนั้นคือตัวเธอเอง

(บทที่ 301-360) ณ ตอนนี้บ้านหลังใหม่ของครอบครัวหยุนก็เสร็จสมบรูณ์พร้อมเข้าอยู่แล้ว ไม่นานจากงานมงคลได้เกิดภายในหมู่บ้าน ทำให้บรรยากาศรอบ ๆ เป็นอย่างครึกครื้น ซึ่งนั้นก็คืองานแต่งงานของพี่สาวเหอยาโถว ‘เหอเซียงเอ๋อ’ เช่นนี้แล้วเด็กสาวและเด็กชายจึงใช้โอกาสนี้นำผักดองซึ่งเป็นสินค้าชนิดใหม่ของพวกเขา แจกจ่ายให้ทุกคนในงานเลี้ยงได้ลิ้มลอง แต่สวรรค์ก็เหมือนจะเข้าข้างมีคนสนใจผักดองของนาง และมาขอซื้อสตรูมันไป เด็กสาวจะขายสตรูผักดองนี้ของนางหรือไม่มาติดตามกันได้ใน ‘ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยชาวสวน เล่ม 6’

การไปขอความช่วยเหลือจากสำนักเหมันตอุดรของพวกมันจะเป็นเช่นไร? แล้วทางฝั่งของเยี่ยฉวนละ? การเข่นฆ่าพลเมืองแคว้นเจียงของคนต่างถิ่นนำมาซึ่งไฟโทสะยากควบคุม ทว่าชายหนุ่มจะรับมือกับคนพวกนั้นทั้งหมดยังไง ? ขอเชิญทุกคนมารวมลุ้นกันใน หนึ่งกระบี่นิจนิรันด์เล่ม 8

การห้ามปรามของเธอไม่ได้ทำให้เขาปรานีแม้แต่น้อย แต่นั่นเหมือนเป็นการยุให้เขายิ่งอยากแทรกนิ้วเข้าในร่องสวาทของเธอมากขึ้นไปอีก ไม่เพียงแค่แหย่แยงซอยนิ้วแกร่งเข้าอก เขายังซุกวน คว้านไปมาอยู่ตรงปากถ้ำสวาทอันหนึบหนับเหนียวแน่นของเธอ ดาหวันเกร็งขมิบร่องเสียวทุกครั้งที่เขาขยับ “ร่องคุณฟิตมากนะดาหวัน คุณยังไม่เคยใช่ไหม เป็นของผมนะคนดี” เขากระซิบบอกเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ปกติแล้วเขาเป็นคนพูดเพราะและสุภาพพอสมควร แต่ประโยคของเขาในช่วงเข้าด้ายเข้าเข็มนี้ ทำให้เธอถึงกับใจสั่น “ให้ผมเอานะ” สิ้นประโยคนั้นของเขา เธอก็ถึงกับหูอื้อตาลายหนักกว่าเดิม เพราะไม่เคยคิดว่าจะมาเสียสาวเอากับเจ้านายหนุ่มแบบนี้

“คุณติณห์ หยุดมือเดี๋ยวนี้นะ” มุกธิดาหน้าแดงระเรื่อ แต่จะดิ้นหนีก็ดิ้นไม่ได้ เพราะถูกเขารัดไว้เสียแน่น “จะหยุดทำไมล่ะ แล้วจะบอกให้รู้ไว้ว่าฉันชอบผู้หญิงตูดงอนๆ นมใหญ่ๆ ว่าแต่เธอเคยนอนกับผู้ชายไหม แล้วหมอนั่นทำถึงใจเธอหรือเปล่า” ถามด้วยหน้าตายียวนกวนโมโห แต่บอกเลยว่าเขาอยากรู้มากว่าพนักงานสาวคนนี้ผ่านผู้ชายมาหรือยัง แล้วผ่านมากี่คน “ถามบ้าอะไรเนี่ย” จากที่อายตอนนี้กลายเป็นโกรธ ตาก็มองจนแทบถลนออกมานอกเบ้า “นี่โกรธเหรอ” ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจแต่ก็ยังถาม คราวนี้มุกธิดาเลยดิ้นใหญ่ แต่การยิ่งดิ้นกลับยิ่งทำให้เนื้อตัวเบียดสัมผัสกัน “ก็โกรธสิ ผู้ชายบ้าอะไรถึงมาถามคำถามแบบนี้กับผู้หญิง ปล่อยมุกเดี๋ยวนี้นะ” “ฉันจะได้รู้ไงว่าเธอเป็นงานหรือไม่เป็นงาน แต่ขอบอกก่อนนะว่าฉันไม่ชอบผู้หญิงที่ผ่านผู้ชายมาเยอะ เพราะมันจะทำให้เครื่องหลวม” ปากหยักคลี่ยิ้มชอบใจเมื่อเห็นสีหน้าแดงก่ำของคนในอ้อมกอด “คุณติณห์!!” “จะเสียงดังทำไม อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง” ติณห์โน้มหน้าลงต่ำมากยิ่งขึ้น จนจมูกชนกัน ก่อนที่เขาจะกดปากหอมแก้มคนในอ้อมกอด “คุณติณห์!!” “อย่าเสียงดัง” เขาเอ็ดหน้าตาดุดัน มุกธิดาก็ดิ้นหนีพัลวัน “คุณติณห์ก็หยุดทำอะไรแบบนี้กับมุกสิ” “แบบนี้ แบบไหน” เขาถามกลับด้วยสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ จนอีกคนอยากจะซัดให้สักหมัดสองหมัด “ก็กอดก็หอมแก้มมุกนี่ไง” “แค่กอดหอมนิดหน่อยมันไม่สึกหรอหรอกน่า” “คนบ้า! พูดเอาแต่ได้ ปล่อยมุกเลยนะ มุกง่วง มุกจะไปอาบน้ำนอน” **งานหมดสัญญานะคะ ชื่อเดิมอสูรร้ายบำเรอสวาท และเป็นภาคต่อเรื่อง เกมพิศวาสกระชากใจ (ทัพพ์ พิมพ์พิศา) ทุกเรื่องสามารถอ่านแยกได้ค่ะ แต่ถ้าหากต้องการอ่านเรียงตัวละครที่เข้าไปแจมในแต่ละเรื่องก็ตามนี้ค่ะ 1.เล่ห์สวาทล่ามหัวใจ (ราม นิรัสยา) 2.เพลิงปรารถนายั่วหัวใจ (อินทัช รินนภัส) 3.เกมพิศวาสกระชากใจ (ทัพพ์ พิมพ์พิศา) 4.เสน่ห์ร้ายภรรยาจำเป็น (ติณห์ มุกธิดา)**

เธอจำต้องเข้าพิธีแต่งงานกับเขาแทนคู่หมั้นคู่หมายที่ถูกจับตัวไป แต่ลึกๆ แล้วเธอแอบหลงรักเขามาตลอดหลายปี

ลี้ซ่อ สตรีผู้อาภัพ ถูกพี่เขยล่อลวงจนนางต้องเสียตัวให้ อีกทั้งยังถูกพี่สาวบังคับให้แต่งงานกับชายชรา ! นางจะหาทางรอดจากเส้นทางชีวิตที่ไม่สามารถเลือกเองได้นี้ได้อย่างไร เรื่องราวจะสนุกแค่ไหน ไปติดตามกันค่ะ

เมื่อท่านประธานหนุ่มสุดหล่อมีเรื่องกลุ้มใจ เลขาสาวสวยอย่าง - โสภี - จึงชวนเขาไปกินตับแก้เซ็ง ! เรื่องวุ่น ๆ จะจบลงอย่างไรไปติดตามความสนุกกันได้เลยค่ะ

เพราะความผิดพลาดทำให้เขาได้เธอมาเป็นเมีย เพราะแผนการทำให้เธอมาเป็นเมียรักของเขาชั่วนิรันดร์

เธอแต่งงานกับเขาเพราะถูกผู้ใหญ่จับคลุมถุงชน แต่ลึกๆ แล้วเธอแอบหลงรักเขามาเนิ่นนาน และกลายมาเป็นเมียรักเมียสวาทของเขา