[บทที่ 121-180] เรื่องวุ่นวายชวนปวดหัวยังมาเยือนอวี้ชิงลั่วไม่หยุด​ ล่าสุดเจ้าเด็กหนานหนานเกิดติดใจในรสชาติอาหารชาววังจนถึงกับติดสอยห้อยตามท่านอ๋องน้อยเข้าไปยังพระราชวังในเมืองหลวง​ และได้เจอกับซื่อจื่อน้อยผู้ถูกขังลืมจนเป็นสหายกัน​ แต่ในขณะเดียวกันเรื่องราวความลับอันไม่ชอบมาพากลบางอย่างในราชวงศ์​แห่งอาณาจักร​เฟิงชางก็ค่อยๆ​ ถูกเปิดเผยออกมาทีละน้อย ถูกบุตรชายลากเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องยุ่งเหยิงในราชวงศ์​เช่นนี้​ หมอปีศาจอย่างนางจะทำเช่นไร​ ติดตามเอาใจช่วยได้ใน​ 'อลวนรักหมอหญิงชิงลั่ว'​ เล่ม​ 3

เพราะเข้าใจในคำพูดของซูอี้ผิดไป เหวินหลิงเจาจึงไม่อาจระงับโทสะได้อีก ...เหตุใดชายคนนี้จึงไม่เข้าใจอะไรเลยกันนะ? และราวกับวีรบุรุษช่วยหญิงงาม เซี่ยงหมิงมีหรือที่จะพลาดโอกาศทำคะแนนต่อหน้าเหวินหลิงเจาไป!! ทว่าคนผู้นี้คิดผิดแล้ว ด้วยหากคิดหาเรื่องกับซูอี้ เห็นทีคนผู้นั้นรังแต่จะได้รับเคราะห์กลับไปแทน! เรื่องราวจะเป็นเช่นไร ซูอี้จะสามารถทำตามดั่งที่ตั้งเป้าหมายได้หรือไม่ ขอเชิญทุกท่านมาติดตามพร้อมกันได้ใน บันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 4!

การกระทำของซูอี้ นำมาซึ่งแรงสั่นกระเพื่อมไปทั่วมหานครอวิ๋นเหอ ฉินเหวินเยวียน ผู้ว่าการเขตปกครองคิดชะงักรอดูท่าที ทว่าเหมือนฟ้าไม่เป็นใจ เมื่อแผนร้ายล้มเหลว ตัวเขาก็ถูกบังคับให้ต้องลงมือ! ไม่ใช่เพียงแค่นั้น ยังมีการเข้ามาเกี่ยวข้องของสำนักดาบชิงเหอนั่นอีก แล้วเช่นนี้ซูอี้จะเป็นเช่นไรต่อไป เขาจะจัดการคนพวกนี้เช่นไร ขอเชิญทุกท่านมาติดตามกันในบันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 3!!!

บางครั้งชีวิตของคนเราก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้มีโอกาสทำเรื่องใหญ่อะไรที่จะพลิกชีวิตของผู้อื่นหรือสังคมขึ้นมาได้… หลินเจี๋ย จากแต่เดิมที่คิดแค่จะเป็นเพียงเจ้าของร้านหนังสือที่คอยชี้แนะการใช้ชีวิตกับผู้คนเฉย ๆ อยู่ดีไม่ว่าดี ก็ได้นำพาตัวเองเข้าสู้แผนการใหญ่คือ การเปิดโปงโบสถ์ลัทธิบูชาพระจันทร์ที่หลอกลวงผู้คนมานานนับหลายปี แน่นอนว่าย่อมตามมาด้วยเรื่องราวประหลาด ๆ กับคนที่ประหลาดพอกันอีกเช่นเคย หลินเจี๋ยจะเจอปรากฏการณ์ประหลาดอะไรบ้างจากแผนการใหญ่ในการแฉลักธิหลอกลวงผู้อื่นเช่นนี้ โปรดติดตามได้ใน เจ้าของร้านพิศวง เล่ม 4 ทาง Enjoybook!

นับจากที่หลินเจี๋ยเก็บเด็กสาวมาเลี้ยงในร้านหนังสือและตั้งชื่อให้เธอเสร็จสรรพว่า ‘มูเอน’ เรื่องราวประหลาด ๆ ก็เกิดขึ้นเต็มไปหมด พร้อมด้วยลูกค้ามากหน้าหลายตาที่แปลก ๆ ก็ดาหน้าเข้ามากันเยอะกว่าเก่าเช่นกัน โดยที่ชายหนุ่มไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าพวกเขาเข้าใจว่าเจ้าของร้านหนังสืออย่างตัวเองเป็นอะไรกันแน่? หลินเจี๋ยจะเอายังไงต่อกับเรื่องราวประหลาด ๆ ที่เข้ามาพร้อมกันแบบนี้ และเขาจะรับมือกับมันอย่างไร โปรดติดตามได้ใน เจ้าของร้านพิศวง เล่ม3 ทาง EnjoyBook!

(บทที่ 121-160) ฉินปู้เข่อกับไปเยือน ‘จวนฉิน’ อีกครั้ง มิอาจคาดเดาได้ว่าครานี้ฉินเฉิงหย่งได้วางแผนการอะไรไว้อีก นางจะกลายเป็นหนึ่งหมากของบิดาหรือไม่ และไม่รู้ว่าคราวนี้น้องสาวต่างมารดาคนนี้ร่วมมือกับผู้ใดทำลายชื่อเสียงของตนอีกหรือไม่ ติดตามให้กำลังใจฉินปู้เข่อได้ใน ‘สำรับมนตราของชายาอ๋อง’ เล่ม 4

(บทที่ 81-120) วันอภิเษกสมรสของหมี่เซวียนให้ถูกเลื่อนไปเป็นอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ทางพระราชวังได้จัดเตรียมวังน้ำพุร้อนเพื่อการพักผ่อน เสด็จอาที่เก้าต้องการให้หมี่โม่หรู่และฉินปู้เข่อเข้าร่วมการพักผ่อนในครั้งนี้ การไปที่วังน้ำพุร้อน ในช่วงฤดหูนาวจะช่วยให้หมี่โม่หรู่รักษาสุขภาพได้ แท้จริงแล้วเสด็จอาผู้นี้หวังดีหรือมีสิ่งใดแอบแฝงกันแน่? เอาใจช่วยฉินปู้เข่อและหมี่โม่หรูได้ใน ‘สำรับมนตราของชายาอ๋อง’ เล่ม 3

(บทที่ 41-80) ฉินปู้เข่อต้องการหย่ากับหมี่โม่หรู พยายามทำที่ทุกอย่างเพื่อให้ชายหนุ่มขับไล่นางออกจากตำหนัก ทำทุกหนทางให้เขาหย่ากับนาง ขณะเดียวงานเลี้ยงในพระราชวังเริ่มขึ้น ฉินปู้เข่อจะแสดงความสามารถใดในงานเลี้ยงครั้งนี้กัน และแผนการในครั้งนี้จะสำเร็จหรือไม่ เอาใจช่วยฉินปู้เข่อได้ใน ‘สำรับมนตราของชายาอ๋อง’ เล่ม 2

เมื่อยานอวกาศตกลงมาอย่างมีเงื่อนงำบางอย่างบนดาวอารยธรรมพื้นเมือง คณะของสวี่หลิงอวิ๋นจึงจำต้องใช้ชีวิตอยู่ในดาวอารยธรรมพื้นเมืองไปก่อน ซึ่งระหว่างที่ทางชิงเหย้าสร้างทางเชื่อมมิติอยู่นั้น สวี่หลิงอวิ๋นก็ได้สร้างสิ่งดี ๆ เพิ่มขึ้นมาอีกแล้ว ส่วนโอคาซีกับแลนเซล็อตก็จับพลัดจับผลูจนโด่งดังไปทั่วห้วงดวงดาว ทว่าเรื่องไม่ได้มีเพียงเท่านี้ ยังมีเรื่องการกลั่นแกล้งรังแกเข้ามาเกี่ยว ทว่าสวี่หลิงอวิ๋นจะรับมืออย่างไร และของหวานที่เธอคิดค้นขึ้นมาจะหอมหวานน่ากินขนาดไหน? โปรดติดตามได้ใน สตรีมเมอร์สาวกินพิชิตอวกาศ เล่ม 4 ทาง EnjoyBook!

ซูเซียงเสวี่ยได้ทราบข่าวคราวของผู้เป็นบิดา ‘จักรพรรดิอสูรองค์แรก’ สิ้นลมหายใจ!! นางกับไป๋ชิวหราณจึงเดินทางมายังโลกมารเพื่อร่วมพิธีไว้อาลัยตามคำเชิญ ผู้เป็นบุตรีไม่มีหยาดน้ำตาแม้เพียงหยด… ภายหลังจากจักรพรรดิอสูรองค์แรกมอดม้วย ภายในโลกมารกลับปั่นป่วน แบ่งฝักแบ่งฝ่าย และเต็มไปด้วยสงครามไร้ซึ่งผู้ปกครอง องค์ชายอสรพิษ รวมไปถึงพรรคพวกมารในโลกตะวันตกจึงขอให้ซูเซียงเสวี่ยขึ้นเป็นผู้นำ… ไป๋ชิวหราณกับซูเซียงเสวี่ยเข้ามาเอี่ยวกับเรื่องนี้เข้าจนได้ พวกเขาจะจัดการเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้หรือไม่ ไปร่วมติดตามกันต่อได้ใน ข้าก็แค่กลั่นลมปราณ 3,000 ปี เล่ม 3

[บทที่ 301-360] หลินเหราจับตัวคนร้ายมาได้ หากแต่ยังต้องการรู้ว่าบุคคลผู้บงการเรื่องนี้คือคนที่เขาสังสัยอยู่หรือไม่ การไต่สวนได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง หากแต่คนร้ายจะปริปากบอกหรือไม่ว่าผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้คือใคร ภายในเวลานั้นเรื่องราวภายในราชสำนักก็เป็นไปอย่างเข้มข้น เมื่อเซี่ยเซียนกล่าวว่ามีหลักฐานของผู้บงการเรื่องนี้ พวกเขาจะสามารถจับคนร้ายตัวจริงได้หรือไม่ติดตามได้ใน ‘ทะลุมิติไปเป็นแม่ของวายร้ายทั้งสาม’ เล่ม 6

บทที่ 201-250 จ้าวเหวินเทากำลังวางแผนใหญ่ในการซื้อฟาร์มกระต่ายตรงชานเมือง​ แต่ด้วยความที่เห็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่​ เขาจึงปิดข่าวไว้​ กลับนึกไม่ถึงเลยว่าการปิดข่าวครั้งนี้จะทำให้ทุกคนพากันจินตนาการ​ไปว่าเขากำลังกระทำสิ่งผิดกฎหมาย​เสียอย่างนั้น... ในขณะที่อีกด้านหนึ่ง​ เย่ฉูฉู่ก็ต้องเจอบททดสอบสัญชาตญาณ​ความเป็นแม่ เมื่อจู่ๆ​ ก็มีคนมาหาในยามวิกาลขณะที่สามีของเธอไม่อยู่บ้าน... สองสามีภรรยา​จะฝ่าฟันปัญหาที่เกิดขึ้นไปได้อย่างไร​ ติดตามได้ใน 'เกิดใหม่เป็นสามีภรรยาชาวสวนผู้มั่งคั่งยุค​70' เล่ม​ ​5

ตอนที่ 301-360 คุณหนูสวีผู้สามารถจัดการวิญญาณของพระสนมเอกได้ภายในตำหนักองค์ชายสาม ทำให้ซูหวานหว่านรู้ว่าแท้จริงแล้วนางเป็น หญิงสาวที่เติบโตมาพร้อมกับฉีเฉิงเฟิง หัวใจของนางรู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาฉับพลัน แต่แล้วเรื่องราวกลับพลิกพลันเมื่อฉีเฉิงเฟิงได้วางแผนบางอย่างเอาไว้ แผนการของชายหนุ่มจะเป็นอย่างติดตามได้ใน ‘เกิดใหม่เป็นสาวน้อยชนบท เล่ม 6’

บทที่ 471-515 เรื่องราวล้วนดำเนินมาถึงจุดสิ้นสุด แม้จะพบเจอกับอุปสรรคระหว่างทาง แต่ชีวิตยังต้องเดินทางต่อไป ถึงจะมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นมากมาย หากแต่ภายใต้ความวุ่นวายก็ยังแฝงไปด้วยเรื่องราวดี ๆ กิจการของครอบครัวหยุนดำเนินไปได้ด้วยดี ทุกคนขยันขันแข็งตั้งใจทำมาหากิน ทำให้ของครอบครัวของตนเองและชาวบ้านในหมู่บ้านมีรายได้เพิ่มขึ้น บทสรุปของครอบครัวหยุนจะดำเนินไปในทิศทางใดติดตามได้ใน ‘ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยชาวสวน เล่ม 9”

บทที่ 541-600 ช่วยเหลือคนที่ถูกต้องถึงนับว่าเป็นการทำบุญ แต่ถ้าช่วยเหลือผิดคนแล้วก็จะกลายเป็นหายนะให้ตัวเอง จางซิ่วเอ๋อยังเผชิญกับความอาฆาตมาดร้ายจากฮูหยินเนี่ยอย่างไม่จบสิ้น​ ซึ่งเรื่องนี้ก็ทำให้นางคิดได้ว่าควรจะใช้ไม้แข็งจัดการฮูหยินเนี่ยอย่างเด็ดขาดเสียที​ แต่ชีวิตก็ยังซ้ำเติมนางอีกครั้งด้วยการให้นางช่วยเหลือจ้าวเสี่ยวฮวาไม่ให้เสียชีวิตจากการฆ่าตัวตาย​ ทว่าจ้าวเสี่ยวฮวาคนนี้กลับหักหลังนาง... จางซิ่วเอ๋อจะต้านทานการสู้กลับของชีวิตตนเองอย่างไร​ ติดตามใน​ 'ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายสาวชาวสวน'​ เล่ม​ 10

[บทที่ 651-701] กฎแห่งกรรมเที่ยงแท้เสมอ​ แม้จะแสดงผลช้าแต่ก็ไม่มีทางหนีพ้นจากมันไปได้ เรื่องราวในหมู่บ้านเริ่มแปรเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น​ ด้วยคุณงามความดีและบารมีที่สั่งสมมาของครอบครัวสามแห่งตระกูลจี้​ เหล่าคนที่ประสงค์ร้ายทั้งหลายก็ได้พ่ายแพ้ภัยตัวเองและถูกเนรเทศออกจากหมู่บ้าน​ ยังความสงบสุขให้เกิดขึ้นกับหมู่บ้านต้นแบบด้านการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ​แห่งนี้อีกครั้ง ส่วนอีกฝั่งหนึ่งของเมืองมหาวิทยาลัยกลับเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น​ เมื่อตระกูลหลี่อันเป็นตระกูลใหญ่ในวงสังคมธุรกิจที่จี้อวิ๋นอวิ๋นพึ่งใบบุญอยู่กลับส่อเค้าลางความหายนะทีละน้อย​ หรือว่านี่จะเป็นสัญญาณการล่มสลายของตัวหล่อนแล้ว? เชิญติดตามบทสรุปของทุกตัวละครในเรื่องได้ใน 'ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค​ 80' เล่ม​ 12 ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่ติดตามมาด้วยกันจนจบนะคะ

[บทที่ 601-650] กิจการบ้านพักตากอากาศของบ้านสามตระกูลจี้ยังเจริญรุ่งเรืองจนไม่น่าจะเกิดอุปสรรค​ใดๆ​ แต่แล้วก็มีเรื่องราวอื้อฉาวอย่างหนึ่งเกิดขึ้นจนได้​ เมื่อจู่ๆ​ ก็มีข่าวลือว่าจี้เจี้ยนอวิ๋นมีความสัมพันธ์กับสาวชาวบ้านคนหนึ่งจนอีกฝ่ายตั้งครรภ์! และสาวเจ้าคนนี้ยังคบหาสมาคมกับอดีตน้องสาวที่เขาตัดขาดกันเป็นชาติเศษอย่างจี้อวิ๋นอวิ๋นอีกด้วย!? ส่วนทางด้านตัวการอย่างจี้อวิ๋นอวิ๋นก็ไม่ได้มีชีวิตที่ราบรื่นเท่าใดนัก​ ล่าสุดนี้ดูเหมือนว่ากรรมจะเริ่มตามสนองเจ้าหล่อนเข้าให้แล้ว... ครอบครัวสามแห่งตระกูลจี้จะล้างมลทินให้ตัวเองอย่างไร​ และจะเกิดเรื่อง​อะไรขึ้นกับจี้อวิ๋นอวิ๋น​ ติดตามได้ใน 'ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค​80' เล่ม​ 11

คำโปรยปกหน้า คณิกาฝันอยากมีบุตรนับว่าเรียบง่ายธรรมดาสามัญ ติดก็แต่หนทางที่จะสานฝันนั้นช่างทุลักทุเลเหลือเกิน… คำโปรยปกหลัง มี่จื่อเป็นคณิกาตัวเล็กๆ ที่มีความฝันแสนจะสามัญธรรมดาเช่นการมีบุตร และใช้ชีวิตเรียบง่ายในชนบท ทว่าชีวิตไม่ราบรื่นเท่าไหร่ออกรับแขกทีไรเป็นต้องตะกุยหน้าแขกเหล่านั้นจนเสียโฉม อยู่ท่ามกลางดงบุรุษผู้มาหาความสำราญแต่กลับบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้ราคีเช่นนี้ ไม่เรียกนางว่าตัวประหลาดแล้วจะเป็นอะไร ชีวิตที่ไม่มีโอกาสสานสัมพันธ์กับบุรุษสักครึ่ง คนเช่นนี้ยังจะสานฝันธรรมดาของนางให้เป็นจริงได้อย่างไร ถึงกระนั้นในความมืดยังมีแสงอันริบหรี่ สวรรค์ยังเข้าข้างอยู่บ้างเมื่อโจรหนุ่มผู้ลึกลับปรากฏตัวขึ้น ประเด็นสำคัญคือยามตกใจนางหาได้ตะกุยหน้าเขา นางชักชวนให้เขาย่ำยีนางโดยหารู้ไม่ว่าบุรุษผู้นี้ จะทำให้ความฝันแสนธรรมดาไม่ง่ายดายอย่างที่ควรเป็นเสียแล้ว... จินจิ่นกวางไม่รู้ว่าระหว่างเขากับคณิกาน้อยนางนี้ใครลึกลับกว่ากันแน่ เพราะยิ่งรู้จักนางมากเท่าไรเขาก็ยิ่งแน่ใจว่านางไม่เหมือนคณิกาแม้แต่น้อย แล้วเหตุใดนางถึงทำท่าจะรุกล้ำเข้ามาในหัวใจเขาได้ง่ายดายเช่นนั้นเล่า บางทีที่เขาเข้าใจว่าทรวงอกของตนไร้หัวใจคงต้องคิดใหม่เสียแล้วกระมัง “แม่นางเจ้าทำอะไร?” ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองหญิงสาวจับมือตนไปวางบนหน้าอกนาง สัมผัสนุ่มหยุ่นทำให้ดวงตาเขาลุกวาว “ข้า...” นางแก้มแดง มือน้อยๆ บีบมือเขาแน่น เพื่อความฝัน นางต้องยอมกล่าวประโยคน่าขายหน้าอีกรอบด้วยเสียงดังขึ้นเล็กน้อย “ข้าอยากให้ท่านย่ำยีข้าเจ้าค่ะ”

คำโปรยปกหน้า คณิกาฝันอยากมีบุตรนับว่าเรียบง่ายธรรมดาสามัญ ติดก็แต่หนทางที่จะสานฝันนั้นช่างทุลักทุเลเหลือเกิน… คำโปรยปกหลัง มี่จื่อเป็นคณิกาตัวเล็กๆ ที่มีความฝันแสนจะสามัญธรรมดาเช่นการมีบุตร และใช้ชีวิตเรียบง่ายในชนบท ทว่าชีวิตไม่ราบรื่นเท่าไหร่ออกรับแขกทีไรเป็นต้องตะกุยหน้าแขกเหล่านั้นจนเสียโฉม อยู่ท่ามกลางดงบุรุษผู้มาหาความสำราญแต่กลับบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้ราคีเช่นนี้ ไม่เรียกนางว่าตัวประหลาดแล้วจะเป็นอะไร ชีวิตที่ไม่มีโอกาสสานสัมพันธ์กับบุรุษสักครึ่ง คนเช่นนี้ยังจะสานฝันธรรมดาของนางให้เป็นจริงได้อย่างไร ถึงกระนั้นในความมืดยังมีแสงอันริบหรี่ สวรรค์ยังเข้าข้างอยู่บ้างเมื่อโจรหนุ่มผู้ลึกลับปรากฏตัวขึ้น ประเด็นสำคัญคือยามตกใจนางหาได้ตะกุยหน้าเขา นางชักชวนให้เขาย่ำยีนางโดยหารู้ไม่ว่าบุรุษผู้นี้ จะทำให้ความฝันแสนธรรมดาไม่ง่ายดายอย่างที่ควรเป็นเสียแล้ว... จินจิ่นกวางไม่รู้ว่าระหว่างเขากับคณิกาน้อยนางนี้ใครลึกลับกว่ากันแน่ เพราะยิ่งรู้จักนางมากเท่าไรเขาก็ยิ่งแน่ใจว่านางไม่เหมือนคณิกาแม้แต่น้อย แล้วเหตุใดนางถึงทำท่าจะรุกล้ำเข้ามาในหัวใจเขาได้ง่ายดายเช่นนั้นเล่า บางทีที่เขาเข้าใจว่าทรวงอกของตนไร้หัวใจคงต้องคิดใหม่เสียแล้วกระมัง “แม่นางเจ้าทำอะไร?” ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองหญิงสาวจับมือตนไปวางบนหน้าอกนาง สัมผัสนุ่มหยุ่นทำให้ดวงตาเขาลุกวาว “ข้า...” นางแก้มแดง มือน้อยๆ บีบมือเขาแน่น เพื่อความฝัน นางต้องยอมกล่าวประโยคน่าขายหน้าอีกรอบด้วยเสียงดังขึ้นเล็กน้อย “ข้าอยากให้ท่านย่ำยีข้าเจ้าค่ะ”

“รั่วเจิน” ตัดสินใจแต่งงานแทนพี่สาว โดยหารู้ไม่ว่า ตนเองกำลังเดินเข้าสู่อ้อมกอดซาตาน ! เรื่องราวจะสนุกเข้มข้นแค่ไหน ไปติดตามกันค่ะ ----------------------------------------------------------- “ข้าไม่ได้คิด แต่ข้าเห็นเองกับตาว่าเจ้ามีชู้ !” เฉิงอวี้ตะคอกใส่หน้านางด้วยความเกรี้ยวกราด เปลวไฟโทสะในดวงตาเขาร้อนแรงมากยิ่งขึ้น “ไม่ใช่ข้า” รั่วเจินปฏิเสธออกมาทั้งน้ำตา “สิ่งที่ข้าเกลียดมากที่สุดก็คือ คนโกหกหลอกลวง ความจริงชัดอยู่เบื้องหน้าเพียงนี้ เหตุใดเจ้ายังหลอกลวงข้า” “ขะ.... ข้า” นางไม่รู้จะบอกกับเขาอย่างไรดี ยิ่งเขาพูดเช่นนี้ นางก็ยิ่งกลัวที่จะสารภาพออกมา เพราะนางหลอกลวงเขามาตั้งแต่ต้น ! “เป็นเพราะข้าดีกับเจ้ามากไปใช่หรือไม่ เจ้าถึงได้ทำร้ายจิตใจข้าเช่นนี้ ดีงั้นต่อจากนี้ ข้าจะเป็นซาตานให้เจ้าดู” สิ้นคำ เฉิงอวี้ก็โฉบปากลงทาบทับกับกลีบปากนุ่มนิ่มของภรรยา บดจูบอย่างหนักหน่วง จนรั่วเจินรู้สึกได้ถึงความฝาดปร่าของเลือด การจูบครั้งนี้เต็มไปด้วยความโกรธแค้นมิใช่ความรัก ! “อื้อออ อึก”

“คุณปวีร์ นี่คุณจะตามฉันไปถึงไหน” กัญชลาที่หลีกหนีว่าที่เจ้าบ่าวมาได้แล้ว แต่ก็ยังมีคนบางคนตามติดไม่เลิกเลยหันไปถามด้วยสีหน้าไม่พอใจ ทั้งที่เธอก็บอกไปแล้วว่าไม่อยากคุยกับเขา แต่เขาก็ตื้อไม่เลิก “ก็ตามไปจนกว่าคุณจะยอมไปกับผมนั่นแหละ” “ฉันจะไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้น แล้วช่วยไปไกลๆ ฉันด้วย ไม่งั้นฉันจะแจ้งทางโรงแรมว่ามีพวกโรคจิตตามรังควาน” “ใจร้ายไปหรือเปล่าทูนหัว มาใส่ร้ายสามีตัวเองว่าเป็นโรคจิต” “ฉันยังไม่มีสามี!”

อินมีเหตุที่ให้ต้องย้ายโรงเรียนมาเรียนที่อื่น เพราะเหตุนี้จึงทำให้มาเจอกับลูกมาเฟียผู้ที่ชอบใช้แต่กำลัง จุดเริ่มต้นของทั้งคู่จึงเกิดขึ้น

เธอเป็นเด็กในบ้านที่เขาได้ตอนเมา แล้วอยากเผยอขึ้นมาเป็นเมียจดทะเบียนให้เขาเชิดหน้าชูตา เขารังเกียจและไม่ปรารถนา เพราะมีคนที่คู่ควรอยู่แล้ว *** ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “เธอจะนั่งอยู่ตรงนี้ให้งอกรากเลยหรือไงกัน” เขาดึงข้อมือของกังวานขึ้นมาจากพื้น ทำให้เธอร้องด้วยความเจ็บ “โอ๊ย! เจ็บนะคะคุณพัน” “ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ตรงนี้แล้ว เธอไม่ต้องแสดงให้ใครเห็นแล้วก็ได้ว่าเธอเสียใจแค่ไหน” “คุณพัน!” “เธอต้องดีใจสิ แม่ไม่อยู่ หนูคงร่าเริง คิดจะฮุบสมบัติของแม่ฉัน อย่าหวังเลยว่าจะทำแบบนั้นได้” “กังวานเปล่านะคะ” เขายังคิดว่าเธอจะฮุบสมบัติของเขาอีกหรือไง กังวานคิดอย่างเศร้าใจ “เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้เถอะ” พันทัพพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน “เตรียมใจอะไรคะ” “อีกไม่นานฉันจะหย่ากับเธอ” ประโยคของเขาเหมือนมีดกรีดลงกลางใจของเธอ รู้ว่าต้องมีวันนี้ แต่ทำไมมันช่างเร็วเหลือเกิน เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างเหนียวหนืด รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทรงตัวไม่อยู่ ความดีของเธอไม่สามารถเอาชนะใจของเขาได้เลยอย่างนั้นหรือ “ค่ะ กังวานเข้าใจแล้ว คุณพันคงรักคุณวดีมาก” “เธอจะอยากรู้เรื่องของฉันไปทำไม เธอจะควรจะยินดีกับฉันมากกว่า ไม่ใช่ทำสีหน้าเศร้าสร้อยแบบนี้ เสียใจหรือไงที่ฉันไม่เลือกเธอ แต่จริงๆ ฉันไม่ได้เลือกเธอตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เธอเองก็รู้อยู่เต็มอก” เขาจะตอกย้ำอะไรนักหนา คนไม่ถูกเลือก รู้สึกชอกช้ำระกำใจเป็นที่สุด **** กังวานผละหนี แต่เขาตามมาคว้าแขนของเธอเอาไว้ “จะไปไหนล่ะ เธออยากได้ฉันเป็นผัวมากไม่ใช่หรือไง แล้วทำไมเวลาผัวจะนอนด้วยถึงต้องหนีแบบนี้” “ปล่อยนะคะ กังวานไม่ได้อยาก อื้อ...” เธอพูดไม่ทันจบประโยค เขาก็กุมแก้มทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ บดจูบริมฝีปากน้อยอย่างดุดัน กังวานหอบสะท้านเมื่อเขาปล่อยเป็นอิสระ เธอเตรียมหนีแต่เขาอุ้มเธอขึ้นพาดบ่า การกระทำป่าเถื่อนของเขาทำให้เธอแทบจะกรีดร้องออกมา เธอดิ้นเขาก็ฟาดฝ่ามือลงบนแก้มก้นของเธอเต็มแรง “โอ๊ย! คุณพันปล่อยนะคะ” “เปลี่ยนจากปล่อยเป็นทำกันดีกว่า” เขาโยนร่างของเธอไปบนเตียงนอนกว้าง ในขณะที่เธอขยับหนีเขาก็ขึ้นคร่อมทับร่างเอาไว้ กดมือเธอไปกับพื้นเตียง จัดหนักเธอเหมือนทุกครั้งที่ได้คลุกเคล้าร่างหอมกรุ่น

เพราะถูกลอบทำร้ายจากชนเผ่าป่าเถื่อนจนสูญเสียมารดาอันเป็นที่รัก นางจึงยอมสละชีวิตตัวเองเพื่อจะได้ไปใช้ชีวิตกับมารดาในปรโลก แต่ทว่า...เทพเซียนกลับให้นางยังมีชีวิตอยู่ นางพบว่าตนหายไปจากแคว้นเมืองเกิดนานนับสองปี เพื่อจะได้ยินข่าวว่าไท่จื่อแห่งต้าจ้าวคู่หมั้นคู่หมายของนาง ได้ตบแต่งกับหญิงชาวบ้านและมีลูกด้วยกันหนึ่งคน แต่ภรรยาของไท่จื่อผู้นั้นกลับเสียชีวิตลงแล้ว เมื่อนางต้องพบสองพ่อลูกในวันขึ้นครองราชย์ของพี่ชาย ไท่จื่อผู้นั้นกับลูกสาวของเขาต่างพากันเรียกนางว่า "ฮูหยิน" และ"ท่านแม่" ไม่ขาดปาก แต่ทว่า...นางยังเป็นสาวบริสุทธิ์ไม่เคยแต่งงานกับบุรุษใดมาก่อน ไท่จื่อกับเด็กคนนั้นคงจำคนผิดแล้วกระมัง!!!