ทักทายจากห้องสมุด^^ สวัสดีค่ะ ปีนี้เราจบ ‘ฮ่องเต้สุนัข’ จาก ‘กุ้ยเฟยขี้นินทา’ สาย dog lover ไม่มีเหงาใจ เพราะห้องสมุดจัด “หมาป่าแทนคุณ” มาต่อกันแบบไม่มีสะดุด มันคือฉายาพระเอกเหมือนเรื่องที่แล้วใช่ไหม? ไม่ใช่ค่ะ พระเอกเรื่องนี้เป็นหมาป่าจริงๆ！ ร่ำลือกันว่าอสูรเผ่าหมาป่าสวรรค์ ซึ่งนับว่าเป็นราชันแห่งเหล่าปีศาจที่น่ะสูญพันธุ์ไปแล้ว แต่หารู้ไม่ว่าในโลกนี้ยังเหลืออีกหนึ่ง ซึ่งก็คือ 'หนานเหอ' ที่เป็นทายาทตัวสุดท้ายของเผ่าที่ใช้ชีวิตไม่ง่ายเลย เขาต้องหนีหัวซุกหัวซุนจากการตามล่าของกลุ่มนักล่าอสูร หมาป่าสวรรค์เหล่านี้มีจุดบอดเฉพาะตอนที่พวกมันยังเล็ก ถ้ายังไม่ผ่านกระบวนการผลัดขนเปลี่ยนกระดูก จะอ่อนแออย่างมาก จึงมักบาดเจ็บล้มตายก่อนจะโตเต็มวัย แต่ถ้าได้โตเมื่อไหร่ล่ะก็ แม้แต่มังกรก็ไม่อยู่ในสายตา เจ้าตัวสุดท้ายที่เกือบจะขิตอยู่แล้ว บังเอิญโชคดีจริงๆ ที่เกิดจับพลัดจับผลูได้รับการช่วยเหลืออย่างงงๆ จาก 'หยวนเซียงเอ๋อร์' จอมเวทฝึกหัดที่คิดแค่อยากจับปีศาจเล็กๆ สักตัวมาเป็นภูตรับใช้ เจอลูกหมาก็คิดว่าน่ารักดี เลยหอบกลับไปเป็นหมาบ้าน ตั้งชื่อชื่อใหม่ที่แสนจะน่ารักว่า ‘เสี่ยวหนาน’ เนื้อเรื่องจะเป็นยังไงต้องตามอ่านกันเองนะคะ แต่บอกได้คำเดียวว่าละมุนหัวใจมาก พลอตสไตล์ความรักระหว่างมนุษย์กับปีศาจงานจีนเขาทำได้ดี แถมเรื่องนี้ยังมีคู่ของเทพหุบเขากับสาวน้อยจิ้งจอกเก้าหาง, มังกรสาวกับมนุษย์หนุ่มที่นางเลี้ยงไว้ และคู่ของปีศาจปลามาเฉลยในตอนจบด้วย เรียกว่าน่ารักอบอุ่นทุกคู่ เป็นอีกเรื่องที่คุ้มค่ากับการนอนอ่านในวันหยุดค่ะ ทีมงานห้องสมุด --------------- โปรยหลังปก 'หนานเหอ' ทายาทตัวสุดท้ายของเผ่าหมาป่าสวรรค์ต้องหนีหัวซุกหัวซุนจากการไล่ล่าแทบเอาชีวิตไม่รอด เขาเป็นลูกหมาป่าที่ยังไม่ผ่านกระบวนการผลัดขนเปลี่ยนกระดูก อ่อนแออย่างยิ่ง ฝูงหมาป่าสวรรค์มักบาดเจ็บล้มตายในวัยที่ยังไม่แข็งแกร่งเต็มที่ ไม่มีใครยอมให้ราชันแห่งปีศาจที่แม้แต่มังกรก็ไม่อยู่ในสายตา ได้มีโอกาสเติบกล้าขึ้นมาได้ ทว่าวันหนึ่ง... “อ๊ะ ลูกหมานี่นา น่ารักจังเลย” ระหว่างที่ซุกซ่อนตัวอย่างหวาดระแวง ขนร่วง เลือดอาบร่าง หนานเหอก็พบกับสาวน้อยนางหนึ่ง “เอากลับไปเลี้ยงดีกว่า” ไม่... ไม่นะ หลังจากวันนั้น หนานเหอที่เย่อหยิ่งเป็นที่สุด ก็มีชื่อใหม่ที่น่ารักว่า ‘เสี่ยวหนาน’ ทั้งยังถูกลูบหู ลูบหาง ลวนลามตลอด รู้สึกอับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน หมาป่าสวรรค์เช่นเขา อยากเอาหัวโขกกำแพงตายซะให้รู้แล้วรู้รอด! 'หยวนเซียงเอ๋อร์' จอมเวทฝึกหัดที่อยากจับปีศาจเล็กๆ สักตัวมาเป็นภูตรับใช้ แต่ด้วยความที่ฝีมือไม่เอาไหน แม้แต่กระต่าย กระรอก ก็ยังไม่ยอมทำพันธสัญญากับนาง วันหนึ่งนางพบลูกหมาใกล้ตายจึงเก็บกลับบ้าน คิดจะฝึกให้เชื่องเสียหน่อย แต่มันเย่อหยิ่งซ้ำยังดุร้าย สุดท้ายนางจึงปล่อยเข้าป่าไป หลังจากวันนั้นก็มีของขวัญแปลกๆ วางกองหน้าประตูบ้าน ส่งมาทุกวี่ทุกวัน ยิ่งส่งยิ่งเยอะ ใครกันนะ อวดรวยจริง!

เธอเข้ามาในบ้านในฐานะแฟนของลูกชาย มาเป็นสะใภ้ด้วยค่าจ้างหลักหมื่น แต่เมื่อความสวยถูกตาพ่อผัวจึงถูกยื่นข้อเสนอเป็นเงินก้อนใหญ่ เมื่อผัวที่เธอรับจ้างมาเผลอเธอจึงรับข้อเสนอพ่อของเขาโดยใช้เรือนร่างแลกกับเงินที่มากกว่า . “ดูเฉยๆ ห้าหมื่น ขอจับด้วยหนึ่งแสน แต่ถ้าได้แซ่บด้วยเอาไปเลยสองแสน” มีหรือที่เธอจะไม่เอา แบบนี้เขาเรียกว่า “ร่านได้อายอด”

“ขอโทษนะคะ พอดีวันนี้รถติดมาก กานเลยมาช้า” มลสิกานต์บอกเจ้าของห้องพักสุดหรูด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ เพราะสภาพของเขาในตอนนี้มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวปกปิดร่างกาย และดูเหมือนผ้าผืนนั้นจะหลุดได้ทุกวินาที “ไม่เป็นไร แต่อาบน้ำก่อนไหม” “ก็...ดีค่ะ” “งั้นผมให้เวลาสิบนาที พอไหม” “พอค่ะ” พัสกรยิ้มเล็กน้อย แล้วยื่นมือไปคว้าร่างเล็กเข้ามาใกล้ๆ จากนั้นเขาก็โน้มหน้าลงไปหอมแก้มนุ่ม “คิดถึงจัง” เขาบอกเบาๆ แล้วมองสบตากับหญิงสาว สายตาเหมือนจะไม่ยอมปล่อยหญิงสาวไปอาบน้ำอย่างที่บอกไปก่อนหน้า

มู่อิ๋ง! ข้าเกลียดเจ้า! ข้าจะทำให้เจ้าอยู่ก็ไม่ได้ ตายก็ไม่อาจ! หยางจ้าวฉวน! ข้าก็เกลียดเจ้า! ข้าจะทำให้เจ้าไม่อาจเป็นฮ่องเต้ได้! ข้าจะสนับสนุนหยางซูหลานทุกวิถีทาง! เขาเกลียดเจ้ามู่ตี้ยิ่งนัก เกลียดเข้ากระดูกดำเลยทีเดียว เกลียดจนอยากจะสับมันเป็นหมื่นๆ ชิ้น ในที่สุดเขาก็มีโอกาสแก้แค้นแล้ว เขาจับมันกดกับเตียง! เจ้าจะทำอะไร!? เฉินมู่อิ๋งถามอย่างหวาดหวั่น

วันนี้ใจร้ายกับข้า วันหน้าระวังตัวไว้ให้ดี! ฝ่ายหนึ่งรักจนหมดใจพยายามทำตัวให้อยู่ในสายตา อีกฝ่ายกลับผลักไสทำเหมือนไม่เห็นค่าทว่าภายในใจกลับมีความรู้สึกลึกซึ้ง สงครามการเมืองทำให้อ๋องเฉินมิอาจมีรัก เพราะไม่ปรารถนาจะให้สตรีข้างกายประสบกับอันตรายที่เขากำลังเผชิญอยู่ ขณะที่องค์หญิงซูฮวาพยายามทำทุกวิถีทาง เพื่อให้ได้เข้าไปอยู่ในใจของบุรุษแสนเย็นชาเยี่ยงเขา คาดหวัง เฝ้ารอ และใฝ่ฝัน จะกะเทาะกำแพงน้ำแข็งในหัวใจด้านชาได้สักวัน โดยหารู้ไม่ว่านางได้เข้าไปอยู่ในนั้นตั้งนานแล้ว

เขาปักหลักอยู่ที่บ้านหลังน้อยใกล้ ๆ กับเธอ เพื่อคอยดูแลเธอจากอันตรายต่าง ๆ เพราะรักเธอตั้งแต่แรกเห็น ตัวอย่างบางช่วงบางตอน ปืนทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนที่เด็กสาวปูให้ก่อนที่เขาจะหลับลงอย่างง่ายดาย “โอ๊ย!” เสียงร้องของเด็กสาวทำให้ปืนดีดตัวขึ้นจากที่นอนอย่างรวดเร็ว เขาเป็นคนประสาทสัมผัสดีไม่ขี้เซา ถ้าลืมตาตื่นก็จะลุกจากที่นอนในทันที ปืนแทบพุ่งตัวเข้าไปในห้อง เขาเปิดประตูเข้าไปก่อนจะกระโจนขึ้นไปบนเตียง พลางเอ่ยถามเด็กสาวอย่างห่วงใย “เป็นอะไรครีม” “เป็นตะคริวค่ะ โอ๊ย! เจ็บจังเลยค่ะ เฮียนวดขาให้หน่อยสิคะ” โคมไฟตรงหัวเตียงที่สว่างทำให้ปืนเห็นทุกอย่างชัดเจน เขานวดน่องให้เด็กสาวอย่างเบามือ เธอร้องอีกไม่กี่ครั้งก่อนจะสงบลงไป “หายหรือยัง” ปืนเอ่ยถาม มองหน้าเด็กสาวอย่างห่วงใย แสงสีส้มจากโคมไฟมันทำให้บรรยากาศดูโรแมนติกอย่างประหลาด “หายแล้วค่ะ” คริมาเอ่ยตอบ เธอคิดแผนการแทบแย่ที่จะยั่วเขา แต่ไม่คิดว่าจู่ ๆ จะเป็นตะคริวขึ้นมา เลยทำให้เธอได้ใกล้ชิดเขาแบบนี้ หัวใจสาวเต้นโครมครามเมื่อเขาขยับใบหน้าเข้ามาหา และเหมือนเขาจะชะงักไป คิดได้ว่าไม่ควรทำเช่นนี้ คริมาจึงอาศัยจังหวะนั้นโอบกอดคอหนาของเขาเอาไว้และบดจูบเขาอย่างเงอะงะไม่ประสา ปืนชะงักก่อนที่จะกอบกุมใบหน้าของเด็กสาวเอาไว้ เขารู้โดยสัญชาตญาณว่าเธอกำลังสมยอมและเสนอให้เขา ปืนบดจูบริมฝีปากน้อยแสนหวานอย่างดูดดื่ม เขากดร่างน้อยของเธอลงบนเตียงนอนบดเบียดร่างกายแข็งแกร่งเข้าหา “ต้องการแบบนี้จริง ๆ เหรอ” ประโยคของเขาทำให้หัวใจของคริมาเต้นแรง เธอไม่ตอบแต่พยักหน้าว่ายินยอมพร้อมใจไปกับเขา

ความผิดพลาดเมื่อห้าปีก่อนทำให้มาเฟียร้ายต้องรับผิดชอบหญิงสาววัยเยาว์ ความบรรลัยก็บังเกิด เขาจะถูกจับข้อหาพรากผู้เยาว์ ทางเดียวที่เขาจะรอดคือต้องจดทะเบียนสมรสกับเธอ “เอ่อ เราหย่ากันมั้ยคะ” หญิงสาวกลั้นใจถามออกไปกลัวชายหนุ่มจะโกรธที่เธอเป็นฝ่ายขอหย่ากันในเมื่อไม่รักกันจะอยู่ด้วยกันทำไม เป็นเธอที่รักเพียงเขาแต่เขาไม่แสดงออกว่ารักบ้างเลยแล้วเขาจะเก็บเธอไว้ทำไม “เธอว่าอะไรน่ะ!” หลี่ไคหยางพูดขึ้นอย่างตกใจนี้เธอกล้าขอเขาหย่างั้นหรอ แสดงว่าเธอมีคนรักอยู่แล้วหรือมีใครในใจอยู่ “เราไม่ได้รักกันนี้คะ หรือคุณรักมิน?” ในเมื่อชายหนุ่มเงียบไม่ยอมปริปากพูดเช่นนั้นก็แสดงว่าเขาไม่เคยคิดอะไรกับเธอ เธอก็แค่ผู้หญิงธรรมดาไม่มีชื่อเสียงไม่มีฐานะเขาก็คงไม่กล้าที่จะเชิดหน้าชูตา เธอก็เหมือนผู้หญิงที่ชายหนุ่มควงไปวันๆเบื่อเมื่อไหร่เธอคงถูกทิ้งไม่ใยดีเหมือนหญิงสาวเหล่านั้นคิดได้ดังนั้นน้ำตาเจ้ากรรมก็พร้อมจะไหลตลอดเวลา “ฉัน…อย่าคาดหวังอะไรจากฉันเลยฉันรักใครไม่เป็น” นี่ปากเขาพูดอะไรออกไป เขาอยากตบปากตัวเองสักร้อยครั้งเมื่อน้ำตาของหญิงสาวทำให้เขายิ่งรู้สึกผิด “นั้นเราก็หย่ากันสิคะ” “ไม่หย่าโว้ยยยยยยยยยยยยยยยย”

สำหรับอัสนีแล้ว มิรินคือคู่หมั้นตัวน้อยที่เขารักสุดหัวใจ อัสนีทอดสายตามองเด็กน้อยวัยแบเบาะปากแดง แก้มใส ดวงตากลมแป๋ว มีผมขึ้นมาหย่อมหนึ่งบนศีรษะนิ่งๆ ด้วยสายตารักใคร่ระคนเอ็นดู มือน้อยบอบบางเล็กป้อม นิ้วเล็ก ๆ กำลังจับขวดนมดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย ความทรงจำของเขาตั้งแต่แรกเห็นเด็กน้อยที่ลืมตาดูโลกคือใบหน้าที่ยับย่น ตัวแดงเถือก แต่กลับน่ารักจับใจ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน ร่างสูงของอัสนีแนบชิดเข้ามาหาสาวน้อยที่แสนรัก มือหนาไล้แก้มสาวไปมาเบา ๆ ด้วยความเสน่หา “เฮียรักหนูมินะครับ” “เฮียบอกหนูมิทุกวันเลยค่ะ” “เบื่อคำรักของเฮียแล้วเหรอครับ” เขาเอ่ยถามพลางจุมพิตใบหน้าของเธอเบา ๆ อย่างแสนรัก “ใครบอกว่าเบื่อกันกันคะ” เธออมยิ้ม “นึกว่าเบื่อแล้ว” “แค่รู้สึกว่าหัวใจมันเต้นแรงอีกแล้วน่ะค่ะ เวลาเฮียบอกรักหนูมิแบบนี้” “บอกทุกวันยังเต้นแรงอยู่อีกเหรอครับ” “เต้นแรงทุกครั้งที่เฮียบอกเลยค่ะ” คนพูดจับมือหนามาวางที่อกด้านซ้ายของเธอ “หัวใจของหนูมิเต้นแรงจริง ๆ ด้วยครับ” คนพูดอมยิ้ม กดจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงด้วยความเอ็นดูสุดหัวใจ

“อายุขัยของท่านที่เหลืออยู่ หากมันทำให้ท่านติดอยู่ที่นี่อย่างแค้นเคืองและทนทุกข์กับความอยุติธรรมจนเกินไป จงขายมันให้เราแล้วเข้าสู่วัฏสงสารเสีย เราจะตอบแทนอายุขัยที่ท่านขายมาเป็นความปรารถนาของท่านเอง” ร้านรับซื้ออายุขัยโลกวิญญาณตอนเหลียนหวังฟาง เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับนักธุรกิจสาวผู้อาภัพ เธอถูกคู่หมั้นและชู้รักของคู่หมั้นวางแผนทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง อีกทั้งยังยังต้องตายจากไปโดยที่ยังไม่ได้ล้างมลทินให้ตนเอง ท่านฟางหรงผู้เป็นเจ้าของร้านจึงจำเป็นต้องกลับไปเพื่อชำระหนี้แค้นของดวงวิญญาณสาวเพื่อให้เธอหมดละวางความแค้นและเข้าสู่การเวียนว่ายตายเกิดอีกครั้งอย่างหมดห่วง

สวัสดีค่ะ ช่วงต้นเดือนแบบนี้ ห้องสมุดจัดเอาเล่มสบายๆ ฮาๆ อย่าง ‘กุ้ยเฟยขี้นินทา’ มาฝากทุกคน กุ้ยเฟยขี้นินทาเป็นผลงานของนักเขียน ‘เมียหลวงยืนหนึ่ง’ อันเลื่องลือ แต่เล่มนี้มาแนวตลกและค่อนข้างทันสมัยในภาษาพูดของตัวนางเอกที่เป็นสาวยุคปัจจุบัน เรียกว่าเป็นงานแนวโบราณที่เลือกใช้ภาษาทันสมัย ถึงพริกถึงขิง และแหวกแนวกว่าเล่มอื่นๆ ของห้องสมุด นางเอกของเราค่อนข้างสำมะเลเทเมา เกเร ตีหมาด่าคนแก่ แต่ดันต้องเข้าวังแทนน้องสาวที่หนีตามผู้ชายไป นางต้องกลายเป็นพระสนมชั่วคราวให้ฮ่องเต้สายโหด ความสุขในโลกวังหลังอันแสนจะน่าเบื่อของนางก็คือการนินทาฮ่องเต้ในใจโดยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายได้ยิน–ทุก–ประโยค และจดบัญชีหนังหมาเอาไว้แล้ว แต่พอถึงวันจะเอาคืน... เอ้า! หมดโปร น้องสาวดันกลับมา สรุป ‘เต้’ จะได้เอาคืน ‘กุ้ย’ ไหม? เกมนี้ใครรักก่อน... คนนั้นแพ้ใช่หรือเปล่า? เปิดหน้าถัดไปเพื่อติดตามเรื่องราวของทั้งคู่กันได้เลย ละมุนหัวใจมากค่ะเล่มนี้ โปรย เธอคนนี้ ‘กุ้ยเฟย’ ลือกันว่าใต้หล้านี้ จะหาหญิงใดมั่นคงในรักเทียบเท่ากุ้ยเฟยเป็นไม่มี ความรักของนางแว่วหวานดุจเสียงลม มั่นคงยิ่งภูผา อุ่นละมุนกว่าแสงแดดในยามเช้า ยืนหยัดเคียงข้างฮ่องเต้ที่ประชาราษฎร์ล้วนสาปแช่ง แต่นางหาได้ใส่ใจ เพราะนางคือรักเดียว รักแท้ ที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป เขาคนโน้น ‘เกาจิ้น’ เพื่อขึ้นครองบัลลังก์ ฮ่องเต้เกาจิ้นหักหลังบิดา สังหารพี่น้อง แม้แต่ฟ้าดินได้ยินชื่อเขายังปวดใจ ถึงกับส่งสายฟ้าฟาดลงกลางม้าศึกที่เขาควบฝ่าสายฝน แต่คนเลว แม้แต่นรกยังไม่ต้องการ เขา—ไม่ตาย แล้วมันทำไม? กองทหารม้าคุ้มกันฮ่องเต้ที่บาดเจ็บสาหัสเข้าสู่วังหลวง พวกรู้ดีรีบส่งข่าวไปตำหนักของกุ้ยเฟย นางถลามาเฝ้าดูพระอาการราวกับนกน้อยปีกหัก ร่ำไห้ใจจะขาด เกาจิ้นเห็นดังนั้นพลันรู้สึกหวั่นไหว ยื่นมือลูบแก้มเนียนนุ่มของนาง “เราไม่เป็นไร เจ้าไม่ต้องห่วง” แต่หูกลับได้ยินเสียงแว่วตอบกลับ ‘ไอ้ลูกหมา ใครห่วงกัน’

'ไปอยู่กับข้าไหม' คำถามของนาง เขายังจำได้ขึ้นใจ เขาในตอนนั้น ไม่รีรอที่จะยื่นมือตอบรับนางในทันที คิดเพียงจะให้เขาเป็นทาสรับใช้ก็ยินดี ขอเพียงชีวิตนี้ได้หลุดพ้นจากที่เป็นอยู่ก็พอ ทว่าทุกอย่างกลับไม่ใช่อย่างที่เขาคาดคิดไว้ หนิงลี่แบ่งปันทุกสิ่งทุกอย่าง ถึงขั้นรับเขาเป็นน้องชายบุญธรรม แม้จะเพิ่งเคยได้พบหน้ากันก็ตาม นางไร้บิดามารดา ไร้ครอบครัว ไม่ต่างจากเขา ในขณะนั้น เขาจึงกลายเป็นครอบครัวคนเดียวที่นางมีในทันที หนิงลี่มีเรือนหลังใหญ่โตที่บิดาสร้างไว้ให้ มีเงินทองที่มารดาเก็บซ้อนไว้ ก่อนที่ทั้งสองจะจากไป จึงทำให้ชีวิตในแต่ละวันของนาง เป็นอยู่อย่างสุขสบาย แต่กระนั้น นางก็ยังคงทำงาน ทั้งยังหาเงินทองได้เพิ่มเป็นกอบเป็นกำจากงานที่ทำ แม่สื่อ เป็นอาชีพในการหาเงินของนาง

หยียนซี อดีตนักแสดงสาวดาวรุ่งตัวแม่ที่ลาออกจากวงการบันเทิงไป 2 ปีเพื่อคอยสนับสนุนไป๋ลั่วฝาน ก็ต้องมาถึงจุดที่แทบทั้งล้มทั้งยืน เมื่อพบว่าคืนก่อนแต่งงาน คู่หมั้นของเธอนอกใจเธอไปหาเจียงอวี้เหมิง นักแสดงน้องใหม่มาแรงนั่นเอง ด้วยความเสียใจและความแค้นที่ถูกจุดขึ้นในคืนนั้น เธอจึงตัดสินใจจะแก้แค้นเขา หน้าสำนักงานพลเรือน...เจียงโม่เฉิน ประธานหนุ่มแห่งบริษัทต้าฮวา เอนเตอร์เท็นเมนต์ ผู้กำลังมีปัญหาเรื่องเจ้าสาวหนีหาย และครอบครัวเขาก็ต้องการจะให้แต่งงาน...และตอนนี้เขาก็กำลังต้องการผู้หญิงที่ดูดีและเพอร์เฟคพอให้เขาแต่งงานแบบหลอก ๆ เอ๊ะ? ตัวเธอก็ครบเลยนี่นา! เธอเสนอตัวเป็นเจ้าสาวให้เขา ในเมื่อความต้องการของพวกเขาทั้งคู่มันบรรจบกันได้พอดี จึงตัดสินใจจดทะเบียนสมรสกัน ผู้ชายโปรไฟล์ดีก็มีแล้ว...การแก้แค้นเอาคืนชายโฉดหญิงชั่วก็ได้เริ่มขึ้น แต่ทั้งที่เป็นการแต่งงานแบบปลอม ๆ แท้ ๆ แต่ทำไมหัวใจเธอกลับเต้นแรงทุกครั้งที่อยู่กับเขากันนะ? แล้วแบบนี้เหยียนซีจะทำยังไง? และแผนการเอาคืนชายโฉดหญิงชั่วของเธอจะสำเร็จหรือไม่

“พวกนี้มันคืออันใดกันหรือ” ไม่พูดเปล่า ชี้นิ้วไปด้านหน้า “อันนี้เรียกโซฟา ไว้สำหรับนั่ง นอน หรือจะทำเรื่องอย่างว่าก็ได้” เป็นแก้วที่บอก พลางยกยิ้มที่มุมปากเมื่อพูดเรื่องนั้น “ส่วนนั่นคือโซนทำอาหาร หรือห้องครัว มีโต๊ะไว้สำหรับทานอาหาร หรือทำเรื่องแบบนั้น” หล่อนยังไงกล่าวต่อ พลางยกคิ้วขึ้น “ส่วนนี้คือห้องน้ำ ไว้สำหรับอาบน้ำหรือเรื่องนั้นเหมือนกัน” แก้วชี้นิ้วไปด้านหน้า ซึ่งเป็นห้องถัดไปจากโซนห้องครัว “นะ นี่อย่างบอกนะว่าพวกมนุษย์ผสมพันธ์กันได้ทุกที่” นางไพรถามด้วยความตกใจ แต่เรียกร้อยยิ้มของแก้วและเสียงหัวเราะของฉลาม “มันก็ไม่เชิง อยู่ที่ว่าอยากจะมีอะไรตรงไหนก็เท่านั้น อย่างเช่นบนรถเหมือนเมื่อวานไง” ครั้งนี้เขาเป็นคนกล่าว พลางสาวเท้าไปหานาง และใช้ปลายนิ้ววาดลงไปที่ใบหน้าของหญิงสาวอย่างเสน่หา

“จูบพี่ไปขนาดนี้แล้ว จะให้พี่เรียกค่าเสียหายเท่าไรดีนะ” เขากล่าวอย่างยิ้ม ๆ โดยที่แขนของเขาโอบไหล่ของเธอเหมือนทุกครั้ง แต่คำพูดของเขากลับเรียกคิ้วงามขมวดเข้าหากัน “เหอะ คิดว่าหล่อหรือไง” หญิงสาวสะบัดเสียงใส่ ผิดจากเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง “ไม่หล่อแต่ก็พอตัวนะครับ” ว่าแล้ว เขาก็นำมือยกปกคอเสื้อด้วยความเก๊กพร้อมยกยิ้มที่มุมปาก “จริงจังมั่งเหอะ หนูคิดอะไรกับพี่เคยรู้ไหมเนี่ย” น้ำเสียงงอน ๆ ของหญิงสาวทำให้เขาฉีกยิ้ม หากแต่เธอค้อนสายตาให้เขาวงใหญ่ ก่อนจะวิ่งหนีหายไปยังบ้านของตน “พี่รู้ซิ ทำไมจะไม่รู้ ว่าเราคิดยังไงกับพี่” น้ำเสียงจริงจัง กล่าวเบา ๆ กับตนเอง ในสิ่งที่หญิงสาวถามเขาด้วยความขุ่นเคืองและความน้อยใจ

รินดาว ผู้ช่วยคนใหม่ ได้รับความช่วยเหลือจากผู้จัดการผู้มากความลับ นานวันเข้าจนเกิดความหวั่นไหว ตกลงกันอยู่ในสถานะคู่นอน ทุกสถานะย่อมต้องมีคนเจ็บ ถ้าใจไม่ตรงกัน จะเป็นเธอที่พ่ายแพ้ให้กับความหวานล้ำนั้น หรือจะเป็นเขาที่แพ้ราบคาบกับเซ็กส์ของเธอ ____________________________ “ฉันคิดว่าคุณกับฉันไม่มีเหตุผลที่จะทำอย่างนั้นอีก” “ยังต้องหาเหตุผลอะไรอีก ขอแค่คุณกับผมพอใจไม่ใช่เหรอ?” ได้ยินอย่างนั้นไฟโทสะพุ่งขึ้น รินดาวนับหนึ่งถึงสิบในใจ พยายามควบคุมอารมณ์ไม่พุ่งไปตบคนตรงหน้า “แต่ต้องไม่ใช่สถานะนี้!” “สถานะไหน?” “ก็สถานะที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ไง ตอนนี้คุณกับฉันอยู่ในสถานะไหนก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ แล้วเราจะยังทำมันเพื่ออะไร” ยิ่งพูดเธอก็ยิ่งรู้สึกเดือดดาล “แสดงว่าคุณต้องการสถานะ?” เขาหรี่ตามองเธอ “ใช่! แต่ไม่ใช่ผู้ช่วยกับผู้จัดการ” “สถานะนั้นก็ไม่เลว หึ!” มองสีหน้าเธอที่เดือดดาล รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

ในที่สุด แม่และลูกสาวที่เหินห่างกันไปก็ได้กลับมาคืนดีกันอีกครั้ง ทุกอย่างกำลังไปเป็นอย่างราบรื่น แต่แล้วก็ต้องเกิดอุบัติเหตุที่มีคนจงใจทำให้เกิดขึ้นภายในกองถ่ายของเหยียนซีและเป้าหมายของเหตุการณ์ครั้งนี้ก็คือเธอ ในขณะเดียวกันเหยียนซีก็ต้องถูกทดสอบโดยผู้เฒ่าเจียง หรือปู่ของเจียงโม่เฉินไปด้วย

หลังผ่านแผนสังหารของผีหมัวมาได้ เรื่องราวที่ตระกูลหวังแห่งแคว้นจงจะจบลงเช่นไร? แล้วจากนั้นอีกเล่า? มันถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่ซูอี้จะทวงคืนตำแหน่งผู้แข็งแกร่งอันดับหนึ่งแห่งเก้ามหาแดนดิน! .....ขอเชิญทุกท่านไปร่วมลุ้นพร้อมกันกับเรื่องราวของซูอี้ ในบันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 19!

มหาวิถีวัฏสงสาร กฎเกณฑ์แสนยิ่งใหญ่แห่งภูมิมืดมิด แม้ดินแดนปรภพจะสิ้นสลาย หากทว่ากฎเกฑณ์นี้ยังคงอยู่!!! และเมื่อจัดการเรื่องผีเฒ่าแบกโลงจบเสียที มันก็ถึงเวลาแล้วที่ซูอี้จะหวนคืนมหาทวีปคังชิง โดยที่ไม่รู้เลยว่า ที่แห่งนั้นกำลังมีปัญหาใหญ่รอเขาอยู่! ทว่าจะเป็นเรื่องอะไร และซูอี้จะแก้หรือรับมือมันอย่างไรนั้น เห็นทีคงต้องไปติดตามกันใน บันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 18!

คิดว่าเป็นเจ้าสำนักม่วงมหากาฬแล้วหลินเป่ยเฉินคนนี้จะกลัวงั้นเหรอ?! ฝันไปเถอะ เพราะเขาคนนี้ มีเทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงคุ้มกะลาหัวอยู่ยังไงละ! ทว่าเด็กหนุ่มก็รู้สึกสงสัยอยู่อย่าง ว่าแท้จริงแล้วเทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงคนนี้มีที่มาที่ไปอย่างไรกันแน่? ...และหากนักอ่านทุกท่านอยากรู้แล้วละก็ เช่นนั้นก็ขอเชิญไปร่วมลุ้นพร้อมกันได้ใน เซียนกระบี่มาแล้ว เล่ม 47!

ราชวงศ์อี้จื่อคิดรวบอำนาจให้อาณาจักรซือเว่ยอยู่ใต้การปกครอง แต่มีหรือที่ท่านราชครู 'หลินเป่ยเฉิน' คนนี้ จะยินยอม และหากคนพวกนั้นประสงค์การสู้รบ เช่นนั้นหลินเป่ยเฉินก็จะสู้!!! ว่าแต่ศัตรูทรงพลังขนาดนั้นเขาจะสู้ไหวเหรอเนี่ย? แต่ไม่เป็นไร ปัญหานี้เดี๋ยวค่อยว่ากัน!! เด็กหนุ่มจะรับมือกับพวกศัตรูเช่นไร เขาจะต้านทานเหล่าศัตรูไหวหรือไม่... ขอเชิญทุกท่านไปร่วมลุ้นพร้อมกันได้ใน เซียบนกระบี่มาแล้ว เล่ม 46!

วันเวลาล่วงเลยผ่านไป ความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างฉินเย่จือและกู้เสี่ยวหวานก่อตัวขึ้นเป็นความรัก หากแต่ตอนนี้ยังไม่ถึงช่วงเวลาอันเหมาะสม แต่ฉินเย่จือทำได้เพียงอดทนรอและอดกลั้นกับเหล่าฮูหยินที่มายุ่งย่ามกับแมวน้อยของตนเอง ฉินเย่จือจะกำจัดกับคนพวกนี้ให้หมดไปได้อย่าง? ให้กำลังใจกู้เสี่ยวหวานและฉินเย่จือได้ในทะลุมิติไปสาวนาผู้ร่ำรวย เล่ม 15

จากความพยายามที่ผ่านมาในที่สุดฉู่โม่วก็ได้เลื่อนขั้นแล้ว! แถมการเลื่อนขั้นในครั้งนี้ยังเป็นการก้าวกระโดด แต่ไม่มีเวลาให้ดีใจ... เขายังต้องฝึกต่อไป เพราะอีกแค่สองเดือน เขตแดนศักดิ์สิทธฺ์จะเปิดออก แต่มันอะไรกัน ทำไมอยู่ๆตระกูลสวี่ถึงมาหมายหัวเขาได้ล่ะ แล้วชีวิตเขาต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร ติดตามได้ใน ระบบกลืนกินพรสวรรค์เล่ม 3

ดูเหมือนฟางชิวจะรู้ตัวคนร้ายที่กล้าวางยาเขาแล้ว แถมยังเป็นคนที่เขาไม่คาดคิด! แต่อะไรเป็นเหตุจูงใจให้เขาทำแบบนั้น แต่เขารู้เพียงอย่างเดียวงานนี้เขาต้องเอาเรื่องให้ถึงที่สุด! แล้วยังมีเรื่องการแข่งขันงานประลองการต่อสู้ที่เขาต้องเข้าร่วมในฐานะผู้อาวุโสนิรนามนั่นเข้ามาอีก ชีวิตเขาในตอนนี้ดูจะวุ่นวายเสียเหลือเกิน... ฟางชิวจะจัดการกับปัญหาที่ประเดประดังเข้ามายังไง ติดตามได้ใน คุรุการแพทย์เล่ม 4

ชาร์ล็อตต์จะสามารถเอาตัวรอดในต่างโลก ไขปริศนาความลับและใช้ชีวิตอยู่กับชายในฝันของเธออย่างมีความสุขตลอดไปได้อย่างที่เธอฝันหรือไม่