สำหรับอัสนีแล้ว มิรินคือคู่หมั้นตัวน้อยที่เขารักสุดหัวใจ

อัสนีทอดสายตามองเด็กน้อยวัยแบเบาะปากแดง แก้มใส ดวงตากลมแป๋ว มีผมขึ้นมาหย่อมหนึ่งบนศีรษะนิ่งๆ ด้วยสายตารักใคร่ระคนเอ็นดู มือน้อยบอบบางเล็กป้อม นิ้วเล็ก ๆ กำลังจับขวดนมดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย ความทรงจำของเขาตั้งแต่แรกเห็นเด็กน้อยที่ลืมตาดูโลกคือใบหน้าที่ยับย่น ตัวแดงเถือก แต่กลับน่ารักจับใจ

ตัวอย่างบางช่วงบางตอน
ร่างสูงของอัสนีแนบชิดเข้ามาหาสาวน้อยที่แสนรัก มือหนาไล้แก้มสาวไปมาเบา ๆ ด้วยความเสน่หา
“เฮียรักหนูมินะครับ”
“เฮียบอกหนูมิทุกวันเลยค่ะ”
“เบื่อคำรักของเฮียแล้วเหรอครับ” เขาเอ่ยถามพลางจุมพิตใบหน้าของเธอเบา ๆ อย่างแสนรัก
“ใครบอกว่าเบื่อกันกันคะ” เธออมยิ้ม
“นึกว่าเบื่อแล้ว”
“แค่รู้สึกว่าหัวใจมันเต้นแรงอีกแล้วน่ะค่ะ เวลาเฮียบอกรักหนูมิแบบนี้”
“บอกทุกวันยังเต้นแรงอยู่อีกเหรอครับ”
“เต้นแรงทุกครั้งที่เฮียบอกเลยค่ะ” คนพูดจับมือหนามาวางที่อกด้านซ้ายของเธอ
“หัวใจของหนูมิเต้นแรงจริง ๆ ด้วยครับ” คนพูดอมยิ้ม กดจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงด้วยความเอ็นดูสุดหัวใจ