สำหรับนิยายเรื่อง “ท่านหญิงเลอสวาท” เป็นนิยายรักโรมานซ์ของท่านหญิง 2 พระองค์ หนึ่งคือ หญิงสามัญชนสู่ชนชั้นสูง เบื้องหน้าอันงดงามกลับซ่อนอดีตอันปวดร้าวเอาไว้ อีกหนึ่งคือ ท่านหญิงผู้สูงศักดิ์ แต่รากฐานกลับสั่นคลอน เพื่อดำรงไว้ซึ่งเกียรติยศต้องแลกด้วยความสาว แม้นจักสูงศักดิ์ หากไร้รัก ฤาจักสุขได้ดั่งใจหวัง บุรุษใดเล่าคือผู้ปลดปล่อย และบุรุษใดเล่า คือ ผู้กอบกู้ฐานันดรของท่านหญิงให้มั่นคง

เมื่อแม่สามีขีดเส้นตายให้เธอ ต้องมีลูกภายใน 1 ปี ถ้าทำไม่ได้สามีจะต้องตกเป็นของหญิงอื่น ! เสียทองเท่าหัว ไม่ยอมเสียผัวให้ใคร โดยเฉพาะผัวหมอ!! เธอจึงต้องบุกโรงพยาบาลชวนหมอทำลูก ใครมาขวางตาย !

เพียงแค่อยากศึกษาเรื่องใต้สะดือ แต่กลับเป็นสื่อชักนำให้สาวน้อยพบกับหมอหนุ่มคาสโนว่าแสนอันตราย สาวน้อยไร้เดียงสาอย่างเธอจะรอดพ้นจากเข็มหมอไปได้หรือไม่ !!!

"ข้าเท่านั้น คือ ผู้คุมเกมกาม" -เหมยกุ้ย-

ทุกผลการกระทำล้วนมีราคาที่ต้องจ่าย ยิ่งสะสมไว้มาก ยิ่งเหมือนดอกเบี้ยที่เพิ่มพูนทวีคูณ ... ความเกลียดก็เช่นเดียวกัน ผมเกลียดมัน  มันเด่นดังเกินไป เกินกว่าที่ผมจะรับได้ ตั้งแต่สมัยเรียนแล้วมันเป็นแค่เด็กจน ๆ ที่เทียบแล้วไม่มีอะไรดีกว่าผมเลยผมเรียนเก่ง ผมรวย ผมมีพร้อม มันไม่มีแม้แต่ท่าเทอมเสียด้วยซ้ำ แต่มันดันเด่นดังในโรงเรียน ดีกว่าผมทุกอย่าง ไม่ได้เจอกันสิบกว่าปี ตอนนี้ริอยากจะเป็นเจ้าของกิจการ  วันนี้แหละถึงคราวเอาคืนเล่น ๆชดเชยวันวาน ทั้งหน้าที่การงาน และผู้หญิง ! เรื่องนี้สะเทือนตับและ .... (ไม่เหมาะสำหรับเยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปีบริบูรณ์) ธนูลักษณ์

เรื่องราวความรักของสาวน้อยบ้านนาที่มีกลิ่นไอของอีสานบ้านเฮา เธอจะเลือกใครระหว่างหนุ่มหน้าคมใจซื่อกับหนุ่มหล่อพ่อรวย ไปติดตามกันค่ะ ---------------------------------------------- “อือออออออออ อ่า” นวลส่งเสียงครางแผ่ว ๆ รู้สึกร้อนวูบวาบหวามไปทั่วทั้งกาย พร้อมกับรู้สึกเสียวเกร็งที่ท้องน้อยอย่างประหลาด เธอจึงเลื่อนมือลูบไล้เข้าไปที่แก่นกายของชายหนุ่มใต้ร่มผ้าตามอารมณ์ แล้วต้องรีบชักมือออกกะทันหันด้วยความตื่นตกใจ เมื่อส่วนนั้นของเขามันพองใหญ่ เต้นตุบราวกับมีชีวิต “ฮึ ฮึ” ชายผละจูบออก หัวเราะอย่างพึงพอใจกับท่าทีไร้เดียงสาของสาวน้อยใต้ร่าง “ปลาข่ออ้ายใหญ่บ่” เขาถามเสียงพร่าพร้อมขยับหน้าเข้ามาจนชิดกับใบหน้าสวยที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ “บ่ฮู้ หยังบ่เห็น” สาวน้อยตอบพร้อมกับเอียงหน้าไปอีกด้านอย่างเขินอาย ชายหนุ่มยิ้มเต็มหน้าจูบลงที่แก้มสาวก่อนกระซิบเสียงพร่าว่า “จับเบิ่งตี้หล่ะ น้องสิฮู้ว่ามันใหญ่ปานได๋” สิ้นคำเขาดึงผ้าขาวม้าที่นุ่งขัดเตี่ยวออก ปล่อยให้ปลาข่อตัวอวบใหญ่ผงาดง้ำออกมา แล้วฝ่ามือหน้าก็นำมือสาวน้อยวางทาบลง

ความสงบสุขของผมจบสิ้นลงตั้งแต่หมอนั่นเดินเข้ามาในห้องเรียน มันชื่อใหญ่ มันชอบทำหน้ากวนอวัยวะเบื้องล่างผม ผมไม่ชอบที่มันหล่อมากกว่าผม ทำตัวโดดเด่นเกินหน้าเกินตาผม ดังนั้น ผมจึงต้องสั่งสอนมันให้รู้ว่าใครใหญ่ ! ………………………………………………………………….. “หรือวันนี้มันจะไม่มาฉี่วะ” ผมนั่งซุ่มดักรอมันอยู่หลังห้องน้ำเกือบ 20 นาทีแล้ว ยังไม่เห็นมันมาสักที และจวนเจียนจะหมดเวลาพักเที่ยงแล้วด้วย “ใจเย็น” ไอ้ต้นเอ่ยเสียงต่ำ ตามันมองสาดส่องรอบทิศ เมื่อเห็นคนอื่นที่ไม่ใช่เยื่อเดินมา มันจะเดินออกไปเครียส์เงียบ ๆ เพื่อกันคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไป “นั่นไงเพ่ มันเดินมานู้นแล้ว” ไอ้เตี้ยชี้ร่างสูงที่เดินดุ่ม ๆ เข้ามาอย่างตื่นเต้น “เอ่อ เงียบสิวะไอ้เตี้ย เดี๋ยวแผนกูเสียหมด” ผมเอามืออุดปากไอ้เตี้ยเอาไว้ ไอ้ต้นถอยเข้ามาหลบมุมให้พ้นสายตาของผู้มาใหม่ เมื่อเหยื่อสังหารของพวกเราเดินเข้าห้องน้ำไปเรียบร้อยแล้ว ผมพยักหน้าให้ไอ้ลูกสมุนสองตัวแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำชายโดยเร็ว ปัง ! เสียงปิดประตูใหญ่ของห้องน้ำชายดังลั่น พร้อมกับเสียงล็อคกุญแจตามมาติด ๆ ลูกน้องของผมมันทำงานกันได้ตามแผนที่วางเอาไว้เป๊ะ ๆ –ปิดประตูตีแมว- มึงมีปีกมึงก็หนีกูไม่พ้นหรอกไอ้ใหญ่ ! “ไอ้ใหญ่ ! ใหญ่นักเหรอมึงอะ !” ผมตวาดดังลั่นห้องน้ำ เพราะไอ้คนที่ผมจะสั่งสอนมันไม่มีทีท่าสะทกสะท้านแม้แต่น้อย มันยังยืนฉีกหน้าตาเฉยมาก มากจนผมหงุดหงิด “วันนี้กูจะสั่งสอนมึงให้รู้ว่าใครใหญ่ !” ผมแหกปากอีก “เอาเลยลูกเพ่ ! อัดมันให้น่วมเลย” เสียงไอ้เตี้ยแหกปากเชียร์อยู่ด้านนอก ในขณะที่ไอ้คนที่กำลังจะถูกผมกระทืบมันเก็บหนอนของมันเข้ากางเกงแล้วเดินมาล้างมืออย่างใจเย็นโดยไม่สนใจผมสักนิด ท่าทียั่วประสาทแบบนี้มันกวนอารมณ์ผมจนพุ่งปรี๊ด “เฮ้ย ! มึงตาย !” ผมพุ่งหมัดใส่หน้ามัน มันเสือกหลบทัน แถมยังคว้าข้อมือผมไว้ได้ เพียงชั่วพริบตาเดียวมันหักแขนผมไพล่หลังแล้วกระชากร่างผมกระแทกหน้าอกมัน “อื้อ ปะ ปล่อย” ผมออกเสียงได้อย่างยากลำบากเพราะมืออีกหนึ่งของมันบีบคางผมจนหน้ายู่ ‘ไอ้สัดนี่ ทำไมแรงควายจังวะ’ พอยืนเทียบกันจริง ๆ แล้วหุ่นผมบางกว่ามันเยอะมาก แผ่นหลังผมสัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อหน้าอกแน่น ๆ ของมัน “อยากพิสูจน์ไม่ใช่เหรอว่า ใคร ใหญ่”

เธอเหยียบเข้ามาในซ่องแห่งนี้ ด้วยความจำเป็นบางอย่าง เธอจะเลือกขึ้นสวรรค์ชั้นหก หรือกระโจนลงอเวจีขุมที่เก้า !!! ………………………………..............................................................................…………………. ภายในห้องมืดสลัว มีเพียงแสงไฟฟ้าดวงเล็กคล้ายเปลวเทียนส่องแสงกะพริบริบหรี่ เธอถูกให้นั่งคอยในห้องนี้นานนับชั่วโมง ชุดที่เธอสวมอยู่นั้นไม่อาจปกปิดสิ่งใดได้ ถุงน่องสีดำตาข่ายยาวถึงต้นขาอ่อน กางเกงในลูกไม้สีดำ มีช่องแหวกออกตรงเนินสามเหลี่ยมของหญิงสาว มีสายพาดผ่านร้อยมุกเม็ดโตไว้กึ่งกลางตรงกับตำแหน่งตุ่มไตสาวพอดิบพอดี ส่วนช่วงบนของร่างบางนั้นมีเพียงผ้าสีดำที่คาดรัดอกไปมาขับเน้นอกอวบให้ตั้งเด่นขึ้นจนน่าดูด มาลีนั่งรอบนเตียงทั้งตื่นเต้นทั้งกลัว สถานที่แห่งนี้ น้ามาลัยเรียกว่า “นรกแดนเก้า” ที่ที่สำหรับควีนออฟเดอะเฮลล์ ปากบางเม้มสนิท แต่ในอกกับมีเสียงหัวใจเต้นโครมคราม พร้อมกับคำถามในหัวซ้ำ ๆ เธอคิดถูกใช่ไหม ที่เลือกทางเดินนี้ และก่อนที่หล่อนจะขวัญหนีดีฝ่อไปมากกว่านี้ เสียงคลายล็อกประตูก็ลั่นขึ้น มาลีจึงรีบดึงผ้าห่มคลุมตัวเอาไว้ แสงจากภายในห้องพอที่จะส่องให้เห็นว่า เจ้ดาพาผู้ชายร่างสูงใหญ่เข้ามาด้วย “นั่นไง กระต่ายน้อยของท่านในคืนนี้ หวังว่าท่านจะมีความสุขกับการขย้ำเยื่อทั้งคืน” เสียงเย็นเฉียบของเจ้ดาเสียดแทงเข้าไปในความรู้สึกสาวน้อยบนในยิ่งสั่นระริกยิ่งขึ้น อยากจะวิ่งหนีก็ทำไม่ได้ เพราะความกตัญญูมันมัดแขนขาเธอเอาไว้ “ช่างเป็นลูกกระต่ายน้อย ๆ ที่ตื่นตกใจง่ายเสียยิ่งกระไร ฮ่า ๆ” ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่หัวเราะลั่นห้องอย่างชอบใจ เขาย่างสามขุมเข้าใกล้รางบนเตียงมากขึ้น มากขึ้น พร้อมกับถอดเสื้อผ้าของเขาออกทีละชิ้น ทีละชิ้น เมื่อสตรีผู้นำทางเห็นว่าเกมการไล่ล่าภายในห้องกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว เธอจึงออกไปจากห้องพร้อมปิดประตูอย่างมิดชิด ไม่ให้เสียงกรีดร้องใด ๆ เล็ดลอดออกมาได้ !!!

“ร่านได้ อายอด” เกมสวาทครั้งนี้ ไม่มีคำว่าเพื่อนสำหรับเรา มีแค่เขาเท่านั้นที่เธอต้องได้ครอบครอง ! “รักกันจังเลยนะ” ลิลลี่โปรยยิ้มหวานให้ทั้งคู่ โดยเฉพาะกับชายหนุ่มที่เป็นแฟนเพื่อน เธอยอมรับว่าเธออยากได้เขา และเริ่มรู้สึกว่าเพื่อนของเธอไม่เหมาะสมกับเขาเลยสักนิด “ก็ตอนที่หนุ่มอยู่ที่บ้าน หนุ่มคอยเอาใจฉันทุกอย่าง พอออกมาข้างนอกฉันก็เลยอยากเอาใจเขาบ้าง เน๊อะที่รัก” ดารากาญจน์หันไปสบตากับแฟนหนุ่ม “ครับที่รัก” หนุ่มดึงมืออวบ ๆ เข้ามากุมไว้ ราวกับแสดงว่ารักหล่อนอย่างล้นเหลือ ทั้ง ๆ ที่หัวใจของเขาเริ่มสั่นไหวกับผู้หญิงอีกคน ซึ่งขาเนียน ๆ ของหล่อนกำลังรุกล้ำเสียดสีกับขาของเขาใต้โต๊ะ เขาไม่ขยับขาหนีเพราะรู้สึกตื่นเต้นไปกับการกระทำของหล่อน อีกทั้งยังยอมรับในใจว่าชอบขายาว ๆ เนียน ๆ ของหล่อนมากกว่าขาอวบ ๆ ของแฟนเสียอีก “ขอให้รักกันนาน ๆ นะคะ” ลิลลี่อวยพรเสียงหวาน ทั้ง ๆ ที่ในใจนึกแช่งให้เขาทั้งคู่เลิกกันไว ๆ หล่อนจะได้แทนที่ “ขอบใจ อุ๊ย เดี๋ยวดาขอตัวไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะ ลิลลี่ฝากหนุ่มด้วยนะ อย่าให้สาว ๆ โต๊ะอื่นมาลากไปกินล่ะ” ดารากาญจน์หันมากำชับกับเพื่อนสาวก่อนปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำ ทิ้งคนทั้งคู่ให้อยู่กันสองต่อสองโดยเธอหารู้ไม่ว่าได้ฝากปลาย่างไว้กับแมวเสียแล้ว “ชื่อลิลลี่หรือครับ ชื่อน่าดอมดมจริง ๆ นะครับ” ชายหนุ่มชวนคุย ในขณะที่มือของเขาสอดลงใต้โต๊ะเพื่อลูบต้นขาเนียนของหญิงสาว “อยากลองดมดูไหมคะ บางทีอาจจะหอมตรึงใจไม่รู้ลืมก็ได้”

กิเลส ! ตัณหา ! ราคะ ! นำไปสู่ขุมอเวจีอันเร่าร้อน ศึกชิงสามีระหว่างเมียหลวงเมียน้อย ใครกันที่จะเป็นผู้ชนะ ! ………………………………………………………………………….. ยอดหัวเราะในลำคอ ขณะที่กระชากชุดนอนสีแดงของหญิงสาวใต้ร่างจนมันขาดออก แล้วโยนมันทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ แคว่ก ! เพี๊ยะ ! จุ๋มฟาดมือเข้าที่แก้มของเขาเต็มแรง เสียงฝ่ามือกระทบแก้มฟังคล้ายกระแสไฟฟ้าแตกเปี๊ยะ หญิงสาวทั้งถีบทั้งดิ้นรนสุดกำลังด้วยความดุดันเพื่อเอาตัวรอด ความกลัวกําลังแผ่ซ่านไปทุกอณูประสาท หล่อนกระหน่ำกำปั้นลงบนตัวเขา “ดิ้นทำไม ชอบไม่ใช่เหรอ” เขาถามร่างทับร่างของเธออย่างรวดเร็ว เรือนกายกำยำตรึงหล่อนไว้ไม่ให้กระดุกกระดิก ทรวงอกเปลือยเปล่าของเธอขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็วด้วยแรงหายใจ มันเสียดสีกับทรวงอกของเขาส่งผลให้เลือดในกายชายแล่นพล่านไปทั้งร่าง “สวย และอวบขึ้นนะ คงจะใช้เงินของบรรดาผัว ๆ ไปทำสาวมาล่ะสิ หึ หึ” เขาไล่สายมองเธออย่างโลมเลียหื่นกระหายเต็มที่ “ปล่อยกู!” เธอเหวี่ยงฝ่ามือขึ้นพยายามจะฟาดลงบนแก้มเขาอีกครั้ง แต่เขาจับข้อมือเธอไว้ได้ทัน “เรามารื้อฟื้นความหลังกันเถอะนะเมียรัก หึ หึ” เขาหัวเราะในลำคอพร้อมกับตรึงมือทั้งสองข้างของเธอไว้เหนือศีรษะ “ถ้ามึงทำอะไรกู กูฟ้องตำรวจแน่ !” จุ๋มตาลุกวาวด้วยความแค้นเคือง “ผ่านนรกคืนนี้ไปให้รอดก่อนเถอะ หึ หึ” เขาเอ่ยด้วยเสียงเหี้ยมเกรียม จากนั้น ชายหนุ่มก็จับข้อมือทั้งสองของเธอไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง มันแข็งแรงดุจปลอกเหล็ก แล้วปลดสร้อยประคำสีดำออกจากคอของตนขณะที่สายตาจ้องเขม็งมองเธออย่าระมัดระวัง ครู่หนึ่งต่อมาเขาพึมพำคาถาบางอย่างแล้วสร้อยประคำสีดำก็กลายเป็นเชือกผ้าสีดำ หญิงสาวจึงงอมือขึ้นเป็นกรงเล็บหมายจะทำร้ายเขา แต่ถูกเขาจับไว้ได้ทัน แล้วมือทั้งสองของเธอก็ผูกติดกันด้วยเชือกสีดำอันน่ากลัว จากนั้นเขาก็ยกแขนของเธอขึ้นเหนือศีรษะเพื่อผูกเชือกไหมไว้กับเสาเตียง “ไอ้ยอด ปล่อยกู” เธอตะคอกใส่หน้าเขา พร้อมกับขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน “ปล่อยแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้” เขายืนขึ้น แล้วปลดเปลื้องพันธนาการของตนออกอย่างว่องไว แล้วขึ้นคร่อมร่างสวยที่นอนแผ่หลาเปลือยเปล่าบนเตียง “อ่า อวบใหญ่ขึ้นมาก” เขาช้อนมือเข้าประคองทรวงอวบ ๆ ของเธอเอาไว้ สายตาโลมเลียอย่างโหยหิว เมื่อหลีกหนีไม่ได้เธอจึงเหลือบสายตาขึ้นมองเขาด้วยท่าทางอันยั่วเย้า ในขณะมือทั้งสองของเขาขยับไปด้านข้างทรวงอกนุ่มนิ่ม แล้วค่อย ๆ ดันมันเข้าหากันอย่างอ่อนโยน จนเนินอกอวบ ๆ เบ่งบานหัวนมสีแดงระเรื่อชูชันอย่างเชื้อเชิญ “อ้าวววว น่าดูดมาก” เขาก้มมองมันราวกับต้องมนต์สะกด ฝีปากเขาอยู่ห่างจากหัวนมชูเด่นเคร่งครัดมีน้ำนมไหลออกมานิด ๆ “ไม่ไหวแล้ว หิว” เขาพูดเสียงแหบพร่า แล้วโฉบปากลงครอบหัวนมเข้าปากกลืนกิน ตวัดเลีย ดูด ดึงอย่างหิวโหย จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

เรื่องราวความรักของวัยหนุ่มสาวที่อยากรู้อยากลองในเรื่องเพศศึกษา ครั้งแรกของพวกเขาจะซาบซ่านถึงใจสักเพียงใดไปติดตามกันค่ะ ………………………………………………. “นาง !” ด้วยความร้อนใจเขาจึงรีบหันไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนสาว “นางทำอะไรอ่ะ” เด็กสาวกำลังเปิดดูหนังสือภาพเก่า ๆ ขาด ๆ เล่มหนึ่ง และดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยินที่เขาเรียกด้วยซ้ำ เด็กหนุ่มจึงถือวิสาสะขยับเข้าไปใกล้อยากรู้ว่าเธอกำลังดูอะไรอยู่ถึงทำให้สติจดจ่อจนไม่ได้ยินเสียงเรียกของเขา และเมื่อเขาเห็นภาพในหนังสือนั้นเต็มตาก็ประจักษ์ว่าสิ่งที่หล่อนถืออยู่ในมือเป็นการ์ตูนสำหรับผู้ใหญ่ที่มีฉากการมีเพศสัมพันธ์กันอย่างเมามัน โจ่งแจ้งเห็นทุกสุดส่วน ทุกท่วงท่าลีลา ทำให้เด็กหนุ่มเกิดอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรง เขาเอื้อมมืออันสั่นเทาไปแตะบ่าของเด็กสาว “นาง” คำพูดเขาเบาหวิวกลืนไปกับเสียงฟ้าร้องและลมฝน สัมผัสจากมือเขาทำให้เด็กสาวเงยหน้าขึ้นมองเขา หัวใจของเธอเต้นกระหน่ำในอกอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อสักครู่เธอหยิบหนังสือภาพเก่า ๆ ขาด ๆ ที่ใครที่ไหนไม่รู้มาทิ้งไว้ที่นี่ขึ้นมาดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น และสิ่งที่เธอพบก็ทำให้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบ ยิ่งพลิกดูรูปต่อไปเรื่อย ๆ ยิ่งมือสั่นระริก ภาพของชายหนุ่มหญิงสาวเรือนร่างเปลือยเปล่า สอดประสานรวมกันเป็นหนึ่งเดียวในท่วงท่าต่าง ๆ มีตัวอักษรแสดงเสียงร้องครวญครางของคนในภาพ เธอเคยอ่านแต่ตำราเรียนที่มีเฉพาะตัวอักษร และเคยดูละครที่ไม่มีฉากเปิดเผยให้เห็นกระบวนการสอดใส่อวัยวะเพศชายเข้าสู่กายสาวแบบจะจะจัง ๆ แบบนี้ “มันแค่การ์ตูนที่วาดขึ้นใช่ไหม? ผู้ชายผู้หญิงจะทำท่าทางแปลก ๆ แบบนี้ได้จริง ๆเหรอ” นางยื่นหนังสือการ์ตูนสำหรับผู้ใหญ่ให้เด็กหนุ่มดูท่าทางแปลก ๆ ในหนังสือ ความตื่นตะลึงที่ได้เห็นสิ่งแปลกใหม่ทำให้เธอลืมไปแล้วว่าเธออยู่ในชุดเปียกแนบเนื้อจนเห็นยกทรงด้วยใน และเขาเองก็เปลือยกายครึ่งท่อน นัทรับหนังสือจากมือนางเพียงก็ปลายนิ้วสัมผัสกันราวกับว่ามีกระแสไฟฟ้าลวกร้อนเกิดขึ้น นางรีบหดมือเข้าหาตัวหนังสือจึงร่วงลงพื้น ดวงตาวาวโรจน์ของเด็กหนุ่มมองร่างอรชรอย่างหื่นกระหาย “พวกเราลองมาทำดูไหมล่ะ ว่ามันจะเป็นไปได้จริงไหม” เขาโน้มกายเข้าหาเด็กสาวประทับจูบลงบนกลีบปากบาง จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

เมื่อเธอไม่อาจให้ความสุขกับสามีบนเตียงได้ เขาจึงบังคับให้เธอเลือก ระหว่าง “รัก” กับ “Sex” แล้วเธอจะเลือกสิ่งใด เธอจะยอมแลก “รัก” แต่ต้องสูญเสียเขาไป หรือจะยอมแลก “Sex” เพื่อให้ได้ครองรักจากเขา ไปติดตามความสนุกสุดดราม่ากันได้ใน “คืนแลกผัว” กันเลยค่ะ ..................................................................................... “เพราะคุณคนเดียวเลย ที่ทำให้เรื่องมันวุ่นวายขนาดนี้” ทันทีที่อยู่ด้วยกันสองคนบนรถสามีก็กล่าวโทษทั้งหมดมาที่เธอ “แล้วคุณไม่คิดว่าสาเหตุทั้งหมดเป็นเพราะว่าคุณกับเพื่อนทำบ้า ๆ อะไรกันหรือไง ฉันถึงต้องเป็นแบบนี้!” เทมมี่ตวาดกลับทั้งน้ำตา เธอคิดผิดเองที่โทรเรียกให้เขามารับออกจากโรงพยาบาลเพื่อกลับบ้าน เพราะคิดว่าอย่างน้อยเธอกับเขาก็เป็นสามีภรรยาที่เคยรักกันมานาน แต่เมื่อพบหน้ากันจริง ๆ เขากลับชักสีหน้าใส่หล่อน แล้วพาลโกรธหล่อนไปเสียทุกเรื่อง ทั้ง ๆ ที่คนที่เริ่มทำผิดก่อนคือเขา “ก็เพราะคุณให้ความสุขกับผมไม่ได้ ผมก็ต้องลองใช้วิธีนี้ แต่คุณก็ทำให้ทุกอย่างมันพังลง คุณไปทุบหัวเพื่อนผมอย่างนั้นได้ยังไง ดีที่เพื่อนผมมันยังไม่ตาย แล้วนี่ยังหนีออกจากบ้านจนเกิดอุบัติเหตุ รถก็พัง แล้วยังจะต้องมาเสียเงินค่าซ่อมรถอีก แล้วไหนจะให้ผมวุ่นวายรับส่งคุณไปทำงานอีก” เทมมี่กัดริมฝีปากจนเจ็บมองเขาด้วยสายตาผิดหวัง เขาห่วงแต่ตัวเอง ไม่สนใจเธอแม้แต่น้อย “คุณไม่ต้องมามองผมด้วยสายตาแบบนั้น” สายตาของเขาดุดัน ตอบกลับด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว ไม่หลงเหลือเยื่อใยของสายสัมพันธ์รักเก่าแม้แต่น้อย เมียเพื่อนเมื่อคืนคงจะทำให้เขามีความสุขมากสินะ และคงกลัวว่าจะไม่ได้เอาเมียเพื่อนอีกถึงได้มาโทษหล่อนแบบนี้ จากนั้น ชายหนุ่มก็ออกรถแบบกระชากเช่นเดียวกับอารมณ์เขาที่คุกรุ่นในตอนนี้ โดยไม่สนใจว่าภรรยาจะหัวคะมำไปข้างหน้าหรือไม่ เทมมี่แทบอยากจะกรีดร้องออกมา แต่ความเสียใจ บวกกับร่างกายที่ยังระบมจากบาดแผลทำให้หล่อนได้แต่นั่งนิ่ง ๆ ไปตลอดทาง แล้วปล่อยให้น้ำตาไหลรินอย่างคนสิ้นหวัง

“โสด” ไม่ได้แปลว่าง่าย สาวสวยแสนเก่งอย่าง “กวาง” จึงไม่ลงเอ่ยกับใครง่าย ๆ แต่แล้วผู้ชายคนนั้นก็มาทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนแปลงไปชั่วชีวิตภายในคืนเดียว ! …………………………………………………………………………………………………………….. เมื่อเช็คอินที่เคาน์เตอร์โรงแรมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ขณะที่กำลังเดินออกจากเคาท์เตอร์ กวางรู้สึกว่าโลกหมุนเคว้งจนเดินเซไปได้หนึ่ง “กวางเป็นอะไร” แจ็ครีบเข้ามาประคองหญิงสาวก่อนที่เธอจะล้มลงไป “สงสัย กวางง่วงมากจนเริ่มเบลอแล้ว” หญิงสาวพูดเสียงแผ่ว เพราะเริ่มรู้สึกคลื่นไส้แปลก ๆ “งั้นเดี๋ยวเราพาไปส่งที่ห้องนะ” แจ็คประคองหญิงสาว อาสาพาส่งถึงห้องอย่างใจดี กวางไม่ได้ขัดขืน เพราะเธอรู้สึกว่ามึนหัว ทรงตัวไม่ได้คล้ายกับคนเมาเหล้าทั้ง ๆ ที่ตนเองก็กินแค่น้ำเปล่า เมื่อมาถึงหน้าห้องกวางพยายามฝืนตัวยืนเอง พร้อมกับแตะคีย์การ์ดลงบนประตู แล้วหันมาบอกชายหนุ่มว่าที่เดินมาส่งว่า “ถึงห้องแล้ว แจ็คลงไปสนุกกับเพื่อน ๆ ต่อเถอะขอบใจมาก” “คืนนี้ให้แจ็คนอนเป็นเพื่อนนะ” ชายหนุ่มเข้ามาโอบกอดหญิงสาวจากด้านหลัง แล้วพยายามเปิดประตูห้องเข้าไป “แจ็ค ! ทำอะไรนะ ! ปล่อยกวางเดี๋ยวนี้นะ!” กวางพยายามดิ้นขัดขืน จนคีย์การ์ดหล่นลงพื้น “หยุด ! เลิกดิ้น เลิกทำตัวเป็นผู้หญิงแสนดีสูงส่งได้แล้ว จะบอกให้นะสมัยนี้ พอใจใครเขาก็เอากันทั้งนั้นแหละ” เขากอดเธอแน่นขึ้น ในขณะที่มืออีกข้างพยายามที่จะก้มลงหยิบคีย์การ์ดที่พื้นเพื่อเอามาเปิดห้อง “แจ็ค ! อย่าทำแบบนี้ ปล่อย เราเป็นเพื่อนกันนะ” กวางขอร้องเขาออกมาทั้งน้ำตา หัวใจเธอเต้นรัวสั่นระทึกไปหมด เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าคนใกล้ตัวจะกระทำสิ่งเลวร้ายกับเธอเช่นนี้ “แต่ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ อยากได้เธอเป็นเมียมากกว่า” ชายหนุ่มสายตาวาวโรจน์ด้วยความหื่นกระหาย ยิ่งร่างอวบอัดดีดิ้น เสียดสีกับเรือนกายเขายิ่งทำให้เขาต้องการเธอมากขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ “ช่วยด้วย ! ช่วยด้วย ! ช่วยฉันด้วยค่ะ” กวางทั้งร้องทั้งดิ้น เพื่อหวังว่าใครสักคนให้อื่น ๆ จะได้ยินเสียงของเธอบ้าง ตอนนี้เธอทั้งรู้สึกไร้เรี่ยวแรง และรู้สึกร้อนวูบวาบอย่างประหลาด จึงตระหนักได้ทันทีว่าต้องถูกเพื่อนชายวางยาแน่ ๆ “เฮ้ย ! ปล่อยผู้หญิงนะเว้ย !” เสียงห้าวตะโกนขึ้น พร้อมกับร่างสูงวิ่งตรงมาที่คนทั้งคู่ “ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย อื้อ อึก” แจ็ครีบเอามือปิดปากหญิงสาว แล้วตวาดกลับไปเสียงเหี้ยมว่า “อย่ายุ่งกับเรื่องผัวเมียคนอื่น” กวางได้ยินดังนั้นถึงกับเบิกตากว้างกับสิ่งที่ได้ยิน เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเพื่อนของเธอจะเลวได้ขนาดนี้ หล่อนพยายามส่ายศีรษะให้เป้รู้ว่าเธอกับผู้ชายคนนี้ไม่ได้เป็นอะไรกัน แววตาของเธอสั่นระริกด้วยความกลัวจนจับขั้วหัวใจ เป้ยิ้มที่มุมปากแค่นเสียงเสียงหัวเราะในลำคอ ถ้าเขาไม่รู้จักผู้หญิงในอ้อมกอดมัน เขาก็คงจะเชื่อในสิ่งที่มันพูด แต่เขาเห็นชัด ๆ ว่าคนที่มันกล่าวอ้างว่าเป็นเมียคือคนที่เพิ่งจะบอกเขาไปเมื่อไม่นานมานี้ว่าโสด และที่สำคัญเธอมากับเพื่อนที่เป็นผู้หญิงด้วยกันไม่ได้มากับไอ้ฝรั่งลูกครึ่งนี่ เขาย่างสามขุมเข้าหาคนทั้งคู่อย่าใจเย็น แล้วเอ่ยเนิบนาบว่า “แต่บังเอิญว่าผม เป็นคนชอบเสือก !” สิ้นคำชายหนุ่มก็ชกเข้าที่ใบหน้าแจ็คเต็มหมัดจนหัวของมันกระแทกเข้ากับประตูห้องเต็มแรง ปัก ! โครม ! เมื่อมือของชายหนุ่มหลุดออก หญิงสาวที่ถูกปล่อยเป็นอิสระ เธอจึงวิ่งเข้าหาคนที่ช่วยเธอไว้ ปึง ! ปัก ! เป้ตวัดขาเตะเข้าที่ขาของคนร้าย เมื่อมันล้มลงเขาก็ตวัดปลายเท้าเสยเข้าปลายคางของมันอีกทีเต็ม ๆ จนใบหน้าของมันมีเลือดไหลออกจากปาก มันสะบัดหัวไปมาอย่างมึนงงคล้ายไก่ที่ถูกค้อนทุบหัว “ไป วิ่ง” เป้อาศัยจังหวะนั้นคว้าจับมือหญิงสาวที่ยืนตัวสั่นงันงกทั้งลากทั้งวิ่งเลี้ยวไปยังอีกฝั่งของห้องพัก

ใคร ๆ ต่างก็บอกเธอ ห้ามยุ่งกับผู้ชายแสนอันตรายคนนี้ “หมอต้น” แต่เธอกลับเชื่อเพียงเสียงหัวใจของตนเอง ยอมกระโดดลงไปในไฟซาตาน ! เรื่องราวจะสนุกสุดฟินแค่ไหนไปติดตามกันค่ะ ……………………………………………………………………. “เธอนี่เอง คงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องสิ” เขาแค่เอ่ยเสียงเรียบ ๆ แต่คำพูดของเขามันกลับทิ่มแทงลงไปในหัวใจของพีรดาให้รู้สึกเจ็บแปลบ ๆ “เอ่อคือ.....” พีรดาได้แต่ส่งยิ้มแห้ง ๆ ตอบกลับไปให้เขา ขณะที่กำลังคิดหาข้ออ้างกับการที่ขึ้นมาพบเขาถึงในห้องพักวันนี้ “ไม่ใช่วิชานั้นหรอกค่ะ” เธอปฏิเสธเขาไปก่อนอย่างน้อยก็เพื่อลบคำสบประมาทของเขาที่กล่าวหาว่าเธอพูดภาษาคนไม่รู้เรื่อง “ถ้าไม่ใช่วิชาที่ผมสอนก็กรุณาออกไปได้แล้ว ผมจะทำงาน เชิญ” เขาไล่เธอออกจากห้องโดยไม่มองเธอแม้แต่น้อย ดวงตาคมกริบของเขาจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ พีรดากลืนก้อนแข็ง ๆลงคออย่างยากลำบาก แล้วโพล่งออกไปโดยไม่คิดว่า “หนูรักอาจารย์หมอต้นค่ะ รักมาตั้งนานแล้วด้วย” และคำพูดของเธอก็ทำให้เขาหยุดชะงัก เขาชี้นิ้วไปที่ประตูห้อง แล้วตวาดออกมาด้วยเสียงอันดังว่า “ไร้สาระ ไสหัวออกไปซะ” ดวงตาของเขาวาวโรจน์ ดวงหน้าของหญิงสาวชาจนแทบจะไม่มีความรู้สึก เธอไม่เคยหน้าด้านเท่านี้มาก่อนในชีวิต แต่เพราะว่ารักเขามาก เธอจึงตัดสินใจทำอะไรโง่ ๆ ออกมา และเธอก็ถลำลึกเข้าไปมากขึ้น เมื่อเธอเอ่ยด้วยเสียงสั่นระริกว่า “ต่อให้เขาลือกันว่าอาจารย์กินเมีย หนูก็ไม่สนใจค่ะ” ปัง ! “พีรดา !” เขาลุกขึ้นตบโต๊ะพร้อมกับเรียกชื่อเธอเสียงดังลั่น เพราะคำพูดของเธอได้สะกิดเอาแผลในใจที่มันเรื้อรังมานานให้น้ำหนองแตกทะลักออก “ได้โปรดให้โอกาสหนูได้รักอาจารย์เถอะค่ะ” หญิงสาวกล่าวเสียงสะอื้น ในเมื่อได้บอกออกแล้วเธอก็จะพูดให้มันหมด จะได้ไม่เสียใจที่ไม่ลงมือทำ เขาลุกออกจากโต๊ะ ขายาว ๆ ของเขาก้าวพรวดเดียวถึงตัวเธอ แล้วกระชากไหล่ของเธอเต็มแรง ผลักเข้าชิดผนังห้อง เขามองเธอนิ่ง พีรดารู้สึกกลัวสายตาของเขา เธอรู้สึกว่าวินาทีนี้เขาอาจจะฆ่าเธอให้ตายได้ เธอนึกเสียใจตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว “ได้ในเมื่อเธอพูดภาษาคนไม่รู้เรื่อง ฉันก็จะสั่งสอนเธอเอง !” น้ำเสียงของเขาทุ่มต่ำกว่าปกติ และเขาก็ประกบปากบางสั่นระริกของเธอด้วยริมฝีปากของเขา เพื่อเป็นการทําโทษ เขาบดขยี้ ริมฝีปากของเธออย่างรุนแรงจนพีรดารับรู้ได้ถึงรสฝาดของเลือดที่ไหลซิบๆ ออกมา หญิงสาวเริ่มสะอื้นแต่เขาไม่ยอมหยุด เขาจับหัวไหล่เธอไว้แน่น แล้วบดริมฝีปากเธอต่อไปราวกับว่าเขาเป็นสัตว์ดุร้ายตัวหนึ่งที่เข้ามาทําร้ายเธอด้วยอาการหิวกระหายและเดือดดาล แล้วอยู่ ๆ หมอต้นก็หยุด เขาผลักเธอออกไปคล้ายกับสิ่งของที่น่ารังเกียจ พร้อมกับเอ่ยเสียงต่ำว่า "สนใจอยากแล้วใช่ไหม ทีนี้ก็กลับไปได้ แล้วอย่ามายุ่งกับผม" พีรดารีบวิ่งออกมาจากห้องของเขา เธอรู้สึกทั้งเจ็บทั้งอาย เขาทําเหมือนเธอเป็นท่อนไม้ที่ไร้หัวใจและวิญญาณ

เรื่องราวความรักต้องห้ามระหว่างอาหลานนอกสายเลือด “เอมอร” เด็กสาววัยไร้เดียงสา ที่หลงรักผู้เป็นอามาตั้งแต่เด็ก เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ความรักจากเขา แต่เขาทำทุกอย่างเพื่อให้เธอไปจากเขา ความรักต้องห้ามเช่นนี้จะลงเอยอย่างไร ไปติดตามกันค่ะ -------------------------------------------------------- “อาวี” เธอกลั้นหายใจพร้อมกับตะโกนออกไปสุดเสียง แล้ววิ่งถาโถมร่างเข้ากอดหนุ่มใหญ่วัยสามสิบสองปีด้วยความดีใจ “เอ่อ” นาวีอึ้งไปชั่วขณะ เขามายืนรอรับหลานสาวตามที่พี่ชายคนโตได้โทรกำชับว่าให้ดูแลลูกสาวของภรรยาให้ด้วยระหว่างที่ตนไปติดต่อธุรกิจที่อเมริกา หลานสาวที่ตนเคยดูแลเมื่อสิบปีก่อนคือเด็กน้อยหน้าตาจิ้มลิ้ม ร่างอ้วนท้วมเหมือนตุ๊กตาล้มลุก ดังนั้น สิ่งที่เขาจินตนาการถึงหลานสาวนั้น จึงเป็นเด็กสาวอวบอ้วน ไม่ใช่หญิงสาวหุ่นเพรียว มีส่วนเว้าส่วนโค้งอันน่ายั่วยวนเช่นนี้ จึงทำให้เขารู้สึกแปลก ๆ เกิดอาการร้อนวูบวาบอย่างประหลาดจนเขาต้องแกะมือเรียวที่กำลังกอดเขาแน่น และดันตัวเธอให้ออกห่าง “หนูเอมหรือครับ” เสียงทุ้มถาม เด็กสาวพยักหน้ารัว ๆ พร้อมกับส่งยิ้มกว้างมาให้เขา เธอยิ้มจนแก้มสองข้างมีรอยบุ๋มลงไป ยิ่งเพิ่มความน่ารักสดใสชวนใจเต้นให้ปรากฏแก่สายตาของเขา จนเขาไม่อาจจะสายตาจากใบหน้าสวยใสไร้การตกแต่งใด ๆ ได้เลย “หนูเอม ยัยหมูอ้วนของอาวีไงคะ” เสียงใส ๆ ของเด็กสาวตอบ “โตขึ้นจนอาจำแทบไม่ได้ มาเดี๋ยวอาถือกระเป๋าให้” นาวีรีบดึงกระเป๋าลากของเธอมา แล้วออกเดินนำไปที่รถ “โตขึ้นมาก และสวยขึ้นมาด้วยใช่ไหมคะอาวี” เอมอรเจื่อยแจ่ววิ่งตามชายหนุ่ม เมื่ออยู่ในระยะเดียวกันเธอก็ถือวิสาสะคล้องแขนเขาเข้าไว้ แล้วเดินเคียงคู่กันออกไป “หนูเอมปล่อยแขนอา แล้วเดินดี ๆ เป็นสาวเป็นนางเกาะแขนผู้ชายแบบนี้ได้ไง” ใบหน้าคมบึ้งตึงขึ้น พร้อมกับดุเด็กสาวเสียงเข้ม ใช่ว่าเขาไม่ชอบให้สาว ๆ แตะเนื้อต้องตัว แต่กับเด็กคนนี้เขาจะคิดเกินเลยมากกว่านี้ไม่ได้ เพราะเธอเป็นลูกเลี้ยงของพี่ชายเขา ! “ผู้ชายที่ไหน หนูเอมเกาะแขนอาวีต่างหาก” เสียงใส ๆ เถียงข้าง ๆ คู ๆ อย่างแสนดื้อรั้นเอาแต่ใจ เมื่อทุกคนในบ้านล้วนตามใจเธอทุกสิ่ง เธอก็เหมารวมเอาว่า อาวีก็ต้องตามใจเธอเช่นกัน ดังนั้น นอกจากเธอจะไม่ปล่อยแขนเขาแล้วยังกระชับแขนแน่นเข้าไปอีก ราวกับว่าเธอเป็นคนรักของชายหนุ่ม พร้อมกับส่งรอยยิ้มที่แสนจะทำให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะมาให้ “หนูเอม” เขาหยุดเดินแล้วเรียกเธอเสียงเข้ม เขาต้องรีบตัดไฟเสียต้องแต่ตนลม ก่อนที่เขาจะปล่อยตัวปล่อยใจให้คิดเกินเลยกับหลานสาวของตนไปมากกว่านี้ “ที่นี่คือต่างจังหวัด ไม่ใช่กรุงเทพ คนที่นี่เขายังถือขนบธรรมเนียมไทย ผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว จะทำอะไรตามอำเภอใจเหมือนที่นู่นไม่ได้ มันไม่งาม” สีหน้าดุดันและน้ำเสียงกร้าวขึ้นนั้น ทำให้เด็กสาวค่อย ๆ ปล่อยมือจากลำแขนกำยำของเขา ส่งสายตาละห้อยคล้ายเด็กกำลังถูกครูดุเมื่อกระทำความผิด “ผู้ชายอะไรหวงตัวฉิบหาย บ่นเป็นตาแก่ไปได้” เอมอรบ่นเบา ๆ พร้อมกับทำปากยื่น “เอม” เขากดเสียงต่ำคล้ายคำรามเรียกหล่อนสั้นคำเดียว แล้วหัวใจเขาก็กระตุกขึ้นมาฉับพลัน เพียงแค่เจอกันไม่กี่นาที หล่อนก็ทำให้เขาปั่นป่วนใจได้อย่างที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยทำมาก่อน แล้วสีหน้าเขาก็พลันเคร่งเครียดขึ้นมาทันที เมื่อคิดไปถึงว่าหล่อนต้องอยู่กับเขาเป็นเดือนจนกว่าพี่ชายกับพี่สะใภ้จะกลับมาจากอเมริกา เขากลัวเหลือเกินว่า จนกว่าจะถึงวันนั้นเขาจะหักห้ามใจได้หรือไม่

โชคชะตาเล่นตลกหมอหนุ่มจากแดนไกลให้มาเจอกับพยาบาลจอมแสบ วันนรกแตกของทั้งคู่จึงเกิดขึ้น จะสนุกแค่ไหน ไปติดตามกันค่ะ ...................................................................... “ก็” หมอหนุ่มหยุดพูดจ้องลึกเข้าไปในดวงตาสาวสวยอย่างผู้เหนือชั้นกว่าในเกมรัก จากนั้นจึงเอ่ยว่า “ทำเหมือนที่คุณปั๊มหัวใจคนไข้บนเตียงไง” คำพูดของเขาทำให้ใบหน้าพยาบาลสาวแดงก่ำจนลามไปถึงใบหู ดวงตาของชายหนุ่มวูบไหวรู้สึกว่าหญิงสาวตรงหน้าช่างน่ารักยิ่งนัก “เพียงแต่เปลี่ยนจากการใช้มือปั๊ม มาใช้ส่วนนั้นของคุณ ปั๊มลงบนเข็มของผม” ในขณะที่เขาพูดฝ่ามือหนาก็ช้อนเข้าใต้สะโพกหล่อน ยกขึ้น แล้วกดลง ราวกับจะสอนเธอเรื่องท่วงท่าลีลารัก “งื้อออ ค่ะ หมอ”

หลิงชิงเฟยสูญเสียทุกอย่างไปในชั่วข้ามคืน เป้าหมายเดียวที่มีคือทวงความเป็นธรรมให้แก่ทุกคนในเผ่า และคนที่ชดใช้จะต้องเป็นแม่ทัพผู้นั้น แต่ไฉนเรื่องราวกลับเป็นเช่นนี้ไปได้เล่า ระหว่างความรักกับความแค้นนางควรเลือกสิ่งใดดี... เขา..ผู้ที่คอยเป็นเงาของคนอื่นอยู่เสมอ สิ่งเดียวในใต้หล้าที่ปรารถนาก็คือนาง แต่เหตุใดระหว่างเขาและนางต้องมีบัญชีหนี้เลือดด้วยเล่า แล้วเขาจะจัดการเช่นไรกับเรื่องยุ่งยากใจนี้ ******* “นั่งลงสิ เจ้าไม่หิวหรืออย่างไร” สิ้นคำถามนั้น เสียงโครกครากก็ดังมาจากร่างอรชรที่ยืนอยู่ข้างๆ ไม่รอให้นางได้ตั้งตัว เฉินหย่งเจี๋ยก็ฉุดคนนั่งลงบนตักของตนทันที หลิงชิงเฟยสะดุ้งเฮือกดีดกายลงจากตักเขาอย่างลืมตัว เมื่อรู้ตัวว่าทำพลาดไป จึงได้แต่ส่งยิ้มหวานกลบเกลื่อน “เอ่อ..ให้ข้ารินสุราให้นะเจ้าคะ” “ไม่ต้อง นั่งลงเถิด” ครั้นเห็นว่านางไม่มีทีท่าว่าจะขยับ จึงได้ข่มขู่ออกไป “หากไม่อยากร่วมโต๊ะกับข้า ก็กลับห้องของเจ้าไปเสียเถิด” “ไม่กินรึ” เฉินหย่งเจี๋ยเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ “หรือกลัวว่าข้าจะวางยาเจ้า” “มิได้เจ้าค่ะ” กล่าวพลางหยิบตะเกียบขึ้นมาคีบข้าวเข้าปาก “กิริยาท่าทางเยี่ยงเจ้าไม่สมกับเป็นหญิงนางโลมเลยสักนิด” “ข้าเป็นเช่นไรหรือเจ้าคะ” พูดไปแล้วก็อยากจะตบปากตัวเอง “ทึ่มทื่อ เหลอหลา หาความเป็นหญิงไม่ได้” ไม่เอ่ยเพียงปาก สายตายังจับจ้องไปยังส่วนที่บอกว่าไม่สมกับเป็นสตรี ใบหน้าของหลิงชิงเฟยเห่อร้อนขึ้นมาโดยพลัน นางยกแขนขึ้นบังหน้าอกไว้ ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะเยาะหยันจากเขาก็ยิ่งอับอาย “ข้ายังไม่โตเจ้าค่ะ เพิ่งจะสิบห้าเท่านั้น หากอายุเยอะกว่านี้เดี๋ยวมันก็โตตามไปเอง” “จะเป็นเช่นนั้นแน่รึ” ก็ยังไม่หยุดที่จะยั่วเย้าอีกฝ่าย “เหตุใดเจ้าจึงมาเป็นหญิงคณิกาได้” “ข้าถูกครอบครัวนำมาขายเจ้าค่ะ พวกเขาต้องการเงินเพื่อส่งพี่ชายข้าเข้าเรียนสำนักศึกษาดีๆ เมื่อเขาสอบติดซิ่วไฉความเป็นอยู่ของครอบครัวจะได้ดีขึ้นเจ้าค่ะ” “ช่างเป็นการเสียสละที่น่าขันยิ่งนัก” เขาอยากจะหัวเราะให้กับคำลวงของนาง ผู้ใดเสี้ยมสอนเรื่องเช่นนี้ให้อาเฟยของเขากัน “หากพี่ชายเจ้าสอบไม่ติดเสียทีเล่า เจ้ามิต้องเอาทั้งชีวิตของตนมาทิ้งไว้ที่หอคณิกาหรอกหรือ ต้องทนให้ผู้คนดูแคลนไปชั่วชีวิต” “ข้ายินดีเป็นหญิงคณิกาไปชั่วชีวิต หากมันทำให้ครอบครัวข้าอยู่สุขสบายขึ้น” “ช่างเป็นบุตรีที่กตัญญูยิ่งนัก น่านับถือ น่านับถือ” ชายหนุ่มเอ่ยแกมประชด “เจ้ามีคนรักหรือไม่” ประกายตาของหลิงชิงเฟยวูบไหวด้วยคิดไม่ถึงว่าจะถูกถามเยี่ยงนี้ นางเผลอกำตะเกียบไว้แน่น แล้วกล่าววาจาโป้ปดออกไป “ไม่มีเจ้าค่ะ” “เจ้ามี..” เฉินหย่งเจี๋ยตอบกลับทันควัน “ข้าจะให้โอกาสตอบอีกครั้ง หากเจ้าบอกว่ามี ข้าจะส่งเสริมให้พวกเจ้าได้อยู่ด้วยกัน หากตอบว่าไม่ ชาตินี้ก็อย่าหวังว่าจะได้เป็นของผู้อื่นอีกเลย”

“ฉัน…” “ผมรู้ว่าคุณคงตกใจกำลังสิ่งได้รับรู้จากผม แต่ผมสาบานว่าเรื่องที่ผมชอบคุณ เป็นเรื่องจริง” “ฉะ…ฉัน ฉันขอตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวบอกแล้วก็เดินเลี่ยงออกมา แต่แขนถูกมือใหญ่คว้าเอาไว้ “คุณจะไม่หนีผมไปไหนใช่ไหม ลลิน” “ฉัน…ฉันไม่รู้ค่ะ” “ถ้างั้นผมขอให้คุณอย่าไปจากที่นี่ได้ไหมครับ คุณแม่ผม ท่านรักคุณ ส่วนเรื่องของผม ถ้าคุณยังไม่พร้อมให้โอกาสผม ผมรอได้ นานแค่ไหนผมก็จะรอ” พูดจบอเนชาก็ยอมปล่อยมือจากแขนเล็ก ด้านลลินลักษณ์ก็รีบเดินกลับห้องพักของตัวเอง หญิงสาวไปนั่งอยู่บนเตียงอย่างคนสับสน

หนุ่มเจ้าสเน่ห์ กับลูกสาวแสนหวงของป๊าและพี่ชายทั้ง 2 คน โชคชะตานำพาทั้งสองมาพบกันโดยบังเอิญในต่างแดนนำมาซึ่งความสัมพันธ์ในระยะเวลาอันสั้น การแยกจากด้วยความปวดร้าว ทว่าพวกเขากลับต้องหวนกลับมาใช้ชีวิตคู่แบบกะทันกันเพื่อร่วมกันรับผิดชอบชีวิตเล็กๆ ที่กำลังเติบโต การใช้ชีวิตร่วมกับคนที่แทบจะเป็นคนแปลกหน้าต่อกันอย่างสิ้นเชิง การเป็นพ่อแม่อย่างไม่ทันเตรียมตัวเตรียมใจ ผู้คนรอบกายนำพาความยุ่งเหยิงมาให้ พวกเขาต้องฟันฝ่าหัวใจของตัวเองเพื่อประดับประคองการแต่งงานครั้งนี้เพื่อ... ลูกจะเกิดขึ้นมา

เพราะความผิดพลาดในคืนหนึ่ง คนสองคนจึงเกิดความสัมพันธ์ที่ยากจะเปิดเผย จำต้องมีอะไรเกินเลยแค่ในที่ลับเท่านั้น

แนวคุณแม่ยั่วลูกชาย(ลูกเลี้ยง) มุตาคุณแม่สาวใหญ่วัย38ปี เธอเป็นอดีตนางงามที่สวยไม่สร่างซา เธอแต่งงานกับนักธุรกิจใหญ่ที่ร่ำรวยทว่าเธอกลับไม่สามารถมีลูกให้เขาได้ เมื่อเธอและสามีรับเด็กกำพร้ามาเลี้ยงดูจนโตเป็นหนุ่มหล่อวัย19ปี มุตากลับหวั่นไหวเพราะความหล่อเหลาของลูกชายตัวเองจนเกิดเป็นความใคร่อยากที่ไม่อาจฝืนทน บวกกับสามีที่เอาแต่เที่ยวสังสรรและติดเด็กสาวๆ ความแค้นเคืองในใจยิ่งเป็นแรงผลักดันให้มุตายั่วยวนลูกชายสุดหล่อ มาร่วมลุ้นกันว่ามุตาจะปลุกอารมณ์ของหนุ่มน้อยให้เขาคิดลึกกับเธอได้หรือไม่ คุณแม่ที่โหยหาจะได้ลิ้มลองรสชาติของลูกเลี้ยงที่ตัวเองเลี้ยงมากับมือได้หรือเปล่า และเธอต้องใช้มารยาเบอร์ไหนกว่าจะได้เขามาเป็นผัว ผัวที่เพิ่มขึ้นมาอีกคน

เมื่อหญิงสาวฝาแฝดที่ได้พบกันโดยบังเอิญ แฝดพี่ต้องการที่จะสลับตัวกับแฝดน้องไปสืบหาความจริงเรื่องระหว่างเธอทั้งสองคน และเหตุการณ์ในเรื่องจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามกันได้ในเรื่องนะคะ **เรื่องนี้มีคู่พระนาง 2 คู่ ให้ฟินไปพร้อมๆ กันเลยค่ะ

“ขอยอมรับแบบอายๆ ว่าผมนัด Fet.ผู้ชายผ่านแอป”

เมื่อสวรรค์ให้โอกาส 'เสวี่ยเหมย' ได้มีชีวิตใหม่อีกครั้ง พร้อมกับทดแทนทุกสิ่งที่นางไม่เคยได้รับ นางก็ขอบคุณมากแล้ว แต่...ต้องรวมถึงชายผู้เย็นชาที่ตามตอแยนางไม่เลิกผู้นี้ด้วยหรือ!!! เอาเถอะ! ใครใช้ให้เขาหยอดคำหวานพร่ำเพ้อบ่อยๆ จนใจนางต้องแอบเอนเอียงไปหาเขาเสียทุกครั้งด้วยเล่า ฉะนั้นนางจะยอมให้โอกาสเขาสักครั้งในชีวิตก็แล้วกัน ชายผู้ได้รับฉายาว่าเย็นชาเสมือนไร้ใจ ไม่สนสตรีนางใดเสมือนไร้รักน่ะรึ เฮอะ! ไม่สนกับผีน่ะสิ รีบเปลี่ยนฉายาให้ชายหื่นกามที่ชอบทำรุ่มร่ามกับนางโดยด่วน!!! --------------------------------------------- คำโปรย อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้ "เธอ" ได้เกิดใหม่นามว่า "เสวี่ยเหมย" ความทรงจำภพเก่าเธออยู่ครบถ้วน ทำให้เธอเติบโตมาพร้อมสติปัญญาฉลาดทันคน เมื่อยามเหมันต์มาเยือนที่งานเลี้ยงชมดอกเหมยกุ้ย ของบรรณาการจากต่างแคว้น ทำให้เธอได้เจอ "เขา" "องค์ชายสาม " --------------------------------------------- ตัวอย่างในเรื่อง เสวี่ยเหมยคิดสักครู่ จากนั้นค่อยๆ เขย่งปลายเท้าทำท่าจะหอมแก้มเขา จนชายหนุ่มอ่อนแรงในทันที เยี่ยม! เป็นไปตามแผนที่นางวางไว้ นางคิดได้จึงรีบสะบัดมือเขาออกแล้ววิ่งไปทางศพนางคณิกา เพื่อเอื้อมมือไปจะถกกระโปรงขึ้นดู “มานี่!” เสียงร้องตามหลังของบุรุษออกมาเสียงเข้มจนดูน่ากลัว หากแต่มีนางผู้เดียวเท่านั้นที่ไม่มองว่ามันน่ากลัวเลย “เหมยเอ๋อร์ มานี่” ชินอ๋องกระโดดไปคว้ามือนางไว้ได้ทันอีกครั้งหนึ่ง ว่าที่พระชายาของเขาไยจึงซุกซนเช่นนี้ ทำเขาปั่นป่วนไปหมดแล้ว “แต่ข้าอยาก...” เสียงออดอ้อนของนางกระซิบเข้าข้างหูเบาๆ จนเขาอดเกร็งขึ้นมาไม่ได้ “ไม่อนุญาต” “ท่านไม่ใช่พ่อข้าเสียหน่อย ทำไมต้องมาอนุญาตไม่อนุญาตด้วยเล่า” ชินอ๋องก้มมองนางด้วยแววตาน่าเอ็นดู ก่อนจะพูดออกมาเพียงลมให้นางเห็นว่า “ข้าไม่ใช่บิดาของเจ้า แต่เป็นว่าที่สามีเจ้าต่างหาก” -------------------------------------------------- ฝากผลงาน E-Book เรื่องแรกด้วยนะคะ นักอ่านที่น่ารักทุกท่าน ด้วยรัก จาก I-KYEOM