สำหรับเรื่อง “Sex ลับ หลัง Office” ในซีรี่ย์ชุด Fast Food Sex : ลำดับที่ 13 เป็นเรื่องราวของการแอบกินกันลับ ๆ ของพนักงานออฟฟิศแห่งหนึ่ง ลักกิน ขโมยกิน จะซาบซ่านถึงใจขนาดไหนไปติดตามกันค่ะ ....................................................................... “อูยยยย หุ้นพี่โด่งแมร่งโครตแซ่บ กล้ามเนื้อหน้าท้องเป็นมัด ๆ ผิวขาวจั๊วะ อูยยยย ที่สำคัญนะมึง ดุ้นอันเท่านี่ !” แทตตี้หันมาชูกำปั้นขึ้นให้เพื่อนดู “อุ แม่เจ้า” ปอยเอามือปิดปากตาโต จากนั้นก็รีบเต้นเขย่งเท้าเพื่อให้มองเห็น “ถอย ๆ ไม่ต้องใจร้อน เดี๋ยวกูอัดวิดีโอให้ หึ หึ” แทตตี้ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วใช้บันทึกภาพพร้อมเสียงของคนสองคนที่กำลังนัวเนียกันอยู่ในห้องข้าง ๆ “โอ้ คุณพระ ! ห้องนั้นเป็นเวทีหมวยรึ คริ คริ” ปอยเห็นภาพในหน้าจอมือถือที่กำลังบันทึกวิดีโอหนังสด ใบหน้าของเธอเริ่มขึ้นสีแดงระเรื่อ เพราะตอนนี้ชายหนุ่มที่เปลือยทั้งร่างกำลังใช้ผ้ามัดแขนมัดขาหญิงสาวคนหนึ่งที่ใส่หน้ากากขนนกเอาไว้จึงทำให้ไม่รู้ว่า หญิงสาวภายใต้หน้ากากนั้นเป็นใคร “มันเล่นกันเถื่อนมากอ่ามึง อู้ยยยย” แทตตี้กัดริมฝีปาก ยิ่งเห็นเรือนร่างกำยำสมบูรณ์ พร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนไหวไปมาเขาก็แทบอยากจะถลาเข้าไปพลีกายแทนผู้หญิงคนนั้นเสียเหลือเกิน “อ๊ายยยย กูอยากให้ผัวกูทำแบบนี้” ปอยเผลอทุบกำแพง “อีหอยหลอด ! เก็บอาการหน่อย เดี๋ยวพี่โด่งรู้ตัว” แทตตี้หันมาถลึงตาใส่เพื่อนสาว โชคดีที่คนห้องข้าง ๆ กำลังใจจรดใจจ่อกับกิจกรรมตรงหน้า พวกเขาจึงไม่ได้สนใจเสียงแปลก ๆ ที่เล็ดลอดเข้ามา “เอ่อ... กูขอโทษดูต่อ ๆ” ปอยหันไปตั้งอกตั้งใจดูต่อ

คิมหันต์เจ้าของไร่ชาที่ใหญ่ที่สุดทางภาคเหนือของประเทศ เขามีลูกสาววัยขวบครึ่งกำลังน่ารัก แต่ไม่มีแม่ และตอนนี้เขาก็ต้องการหาแม่ให้กับลูกของเขา ลูกหนี้จึงเป็นเป้าหมายแรกที่คิมหันต์เลือก...

ชายหญิงแต่งงานมิอาจเลือกคู่ครองตามแต่ใจ คู่ชีวิตศีลเสมอกัน บัณฑิตคู่กับบัณฑิต คุณชายสูงศักดิ์ย่อมคู่กับคุณหนูในห้องหับแสนเรียบร้อย ทว่าแม่ทัพผู้สูงส่งเกรียงไกรทั้งเคร่งครัดศีลธรรมจรรยากลับได้ภรรยาเป็นสตรีจอมมารยาเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวทั้งกลิ้งกลอกไม่ต่างจากจิ้งจอกสาว การเป็นสตรีผู้เพียบพร้อมงดงามมีคุณธรรมสูงส่งช่างยากเย็นแสนเข็น การประคองชีวิตคู่ที่ดำขาวผิดแผกเยี่ยงนี้จะเป็นสุขตลอดรอดฝั่งได้หรือไม่ ปัญหาหลังเรือนคงมิใช่บานปลาย จนต้องตามแก้ไขทุกวันกระมัง

หย่าหยาเป็นเด็กสาวรักดีอายุ18ปีกว่าๆ เธอยอมออกจากบ้านมาทำงานเพื่อหาเงินเรียนมหาลัยเปิดแบบท่องตำราเอง สาวน้อยได้งานเป็นแม่บ้านในคฤหาสน์หลังใหญ่ของเจ้านายหญิงสุดสวยที่แสนเพอร์เฟกต์ เธอชื่อน้ำฟ้าสาววัย30ที่ชอบหื่นใส่หย่าหยาเป็นประจำ นับวันยิ่งมีเรื่องถึงเนื้อต้องตัวกันระหว่างเจ้านายและสาวใช้จนถลำลึกซึ้งเกินบรรยาย สาวน้อยเกิดหึงหวงเจ้านายคนสวยขึ้นมาเสียได้ นายหญิงก็หื่นไม่เลิกแถมยังไม่เลือกที่ไม่เลือกเวลาเอาเสียเลย

สำหรับ เรื่อง “ทาสรักเจ้าปีศาจ” ซึ่งเป็นเรื่องราวของ ทายาทมหาเศรษฐีสุดหล่อ ดันข้ามภพมาเป็นทาสของเจ้าปีศาจหน้าหยกที่แสนจะเย็นชาและแสนโหดร้าย ! เขาจะเอาตัวรอดจากความโชคร้ายนี้ไปได้อย่างไร ไปติดตามกันนะคะ ......................................................................................... “อ๊ากกกกก ช่วย ด้วยยยย” แล้วแรงดึงดูดมหาศาลนั้นก็สงบนิ่งลง ตงเปียนรับรู้ถึงความอ่อนนุ่มของเตียง และอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของใครบางคนทั้ง ๆ ที่ยังหลับตาแน่น จนทำให้เขาคิดไปว่า หรือเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่เป็นแค่ความฝัน แต่ความจริงแล้วเขาแค่เมาหนักมาก และตอนนี้เขาก็กำลังอยู่บนเตียงอุ่น ๆ กับสาว ๆ ที่เขามักจะหิ้วมาอุ่นเตียงด้วยทุกคืน นั่นสิ ! เขาต้องนอนกอดอยู่กับสาว ๆ แน่ ๆ สิ่งที่ยืนยันได้คือรสสัมผัสอุ่นซ่านที่ริมฝีปาก รสหวานซาบซ่านที่เขารู้สึกได้ ด้วยความเคลิบเคลิ้มเขาจึงขบกัดริมฝีปากอุ่นซ่าน แล้วแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากอุ่นเพื่อลิ้มรสชาติความหอมหวาน แต่แล้วเขากลับรู้สึกว่ามือที่โอบกอดเขาอยู่เกร็งขึ้นมาชั่วขณะ เขาจึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและพบกับใบหน้าของคนผู้หนึ่ง ดวงตาคมดุจเหยี่ยวของคนผู้นั้นกำลังเบิกตากว้าง ตงเปียนเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตนกำลังจูบอยู่กับบุรุษ เขาก็รีบผลักอกแกร่งของชายผู้นั้น พร้อมกับร้องขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า “อ๊ากกกกกกกก” ตงเปียนขยับตัวเข้าชิดอีกด้านของเตียงให้ห่างจากบุรุษหน้าหยก ผมยาวสลวยราวกับผู้หญิงนั่น ดวงหน้าได้รูปสมชายชาตรีนั้นราวกับภาพวาด แต่สิ่งที่เห็นก็ไม่น่าตกตะลึงเท่าการที่เขาจูบอยู่กับบุรุษผู้นั้น เขาจึงออกแรงเช็ดปากไม่ให้หลงเหลือคาบน้ำลายของบุรุษแปลกหน้าอย่างนึกรังเกียจ ตั้งแต่จำความได้เขาไม่เคยลิ้มรสจูบจากบุรุษด้วยกัน และมักจะถูกความเชื่อของคนรุ่นเก่า ๆ ฝังหัวว่า –บุรุษมิอาจมีสัมพันธ์กับบุรุษ- รวมถึง -บุรุษร่วมสัมพันธ์กับบุรุษเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ- “อี๋ กะ แก จูบฉันทำไมมมมม เอี๊ยะ จะอ้วก” บุรุษที่ถูกผลักโดยแรงสะบัดแขนเสื้อ แล้วลุกขึ้นยืนพลางส่งสายตาอันเฉียบมาที่คนที่กำลังโวยวายบนเตียง แล้วส่งเสียง “หึ” ในลำคอขึ้นทีหนึ่ง คล้ายจะบอกว่า ใครกันแน่ที่เป็นฝ่ายกระทำ “ตายเสียเถอะ เจ้าลูกเต่า!” บุรุษในชุดดำตวาดขึ้นพร้อมกับชักดาบออกมาหมายจะฟันคนบนเตียงให้ดับไปต่อหน้า แต่ยังไม่ทันที่ดาบจะได้ระคายผิวของคนชะตาขาด เสียงทุ้มอันทรงอำนาจของบุรุษที่รุกรานริมฝีปากของตงเปียนก็ร้องห้ามขึ้น “อานฉวน ! หยุด” “มันบังอาจใช้วาจาล่วงเกินท่านประมุข ไม่สำนึกบุญคุณที่ช่วยชีวิตมัน คนผู้นี้มันสมควรตาย !” อานฉวนกำกระบี่ในมือสั่นระริก ขอเพียงไม่มีใครขัดขวางแค่พริบตาเดียว เขามั่นใจว่าคนตรงหน้าจะไม่มีชีวิตได้ดูถูกเหยียดหยามประมุขของเขาอีกเป็นแน่ บุรุษหนึ่งเดียวที่ทรงอำนาจมากที่สุด ไม่ได้กล่าววาจาเป็นครั้งที่สอง เพียงแค่ส่งสายตาอันแรงกล้า ย้ำถึงคำสั่งในคราแรก อานฉวนก็เข้าใจแล้วว่าเขาต้องยอมถอยตามคำสั่งของท่านประมุข จึงได้แต่กัดฟันฮึดฮัด เก็บกระบี่เข้าฝัก

เพราะความผิดพลาดของยมทูตฝึกหัด จึงทำให้สาวน้อยสุดแสนจะไร้เดียงสา ผู้ไม่เคยสัมผัสแม้กระทั่งมือบุรุษ ต้องข้ามภพไปอยู่ในร่างของปีศาจสาวล่าสวาทที่ดำรงชีพด้วยกามตัณหาของบุรุษ ! (3P 4P หลบไป เรื่องนี้แม่จัดให้เป็นกองทัพ ) .............................................................................. “อูยยย หิวจังเลย คอก็แห้ง” บุษบาในร่างของอี๊หลาน เดินเข้ามาในตลาด นางดึงเอาผ้าคลุมสีทึบ ๆ ทึม ๆ ของชาวบ้านมาคลุมเรือนร่างที่นางประเมินในใจแล้วว่าเย้ายวนเกินไป “ซาลาเปาร้อน ๆ จ้า” “หมั่นโถวลูกใหญ่ ๆ” “บะหมี่ บะหมี่ต้นตำรับสูตรเง็กเซียนเจ้าเดิม” อี๊หลานมองซ้ายที มองขวาที ลอบกลืนน้ำลายลงคออยู่หลายครั้งหลายครา นางรู้สึกว่าร่างกายนี้น่าจะถูกขังมานานแล้วแน่ ๆ เพราะเพียงแค่นางใช้พลังเหาะมาถึงที่หมู่บ้านนี้ก็หิวจนตาลายแทบจะหมดแรงเลยทีเดียว “หลบหน่อย ๆ” ช่างร่างยักษ์สามสี่คนแบกข้าวสารผ่านมา อี๊หลานหลบไม่ทันจึงถูกกระแทกเข้าเต็มแรง ร่างสวยล้มลงพื้นอย่างไม่เป็นท่า “อ๊ายยยยยยย” “แม่นาง เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” บุรุษแบกข้าวสารหยุดยืนตรงหน้าของสตรีที่เขาชนล้มลงไป เขาไม่สามารถก้มมองนางได้เพราะต้องแบกข้าวสารหนักถึงร้อยกิโลเอาไว้บนบ่า “ข้าไม่เป็นไร ขะ ข้า” อี๊หลานเงยหน้าขึ้นมาแล้วต้องชะงักไปเมื่อสายตาของนางปะทะเข้ากับร่างกายกำยำ ท่อนบนเปลือยเปล่าอวดกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ เหงื่อเกาะพราวไหลเยิ้มจนน่าเลีย - ไม่ ๆ ข้าหิวข้าว ไม่ได้หิวผู้ชาย – อี๊หลานสะบัดศีรษะเพื่อขับไล่ความคิดอันชั่วร้ายออกไปจากสมอง “แม่นางมีอะไรให้ข้าช่วยหรือไม่” บุรุษผู้นั้นขมวดคิ้วมองร่างในผ้าคลุมสีทึบทึม ที่ไม่ยอมลุกขึ้นจากพื้น ซึ่งตัวเขาก็ไม่อาจก้มพยุงให้นางลุกขึ้นได้เพราะยังแบกข้าวสารอยู่บนบ่า อี๊หลานลืมตาขึ้นอีกครั้ง แล้วก็เห็นส่วนนูนใหญ่ตรงหน้าขาของบุรุษคนนั้น คราวนี้นางแลบลิ้นเลียริมฝีปากโดยไม่รู้ตัว “ขะ ข้าอยากกิน” “ท่านหิวเหรอ ข้ามีหมั่นโถวติดตัวแค่ชิ้นเดียว รับไว้เถอะถือเป็นการไถ่โทษที่ข้าชนท่าน” บุรุษแบกข้าวสารล้วงหมั่นโถวก้อนเล็ก ๆ แข็ง ๆ เย็น ๆ ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วส่งให้นาง จากนั้นก็แบกข้าวสารเดินจากไป อี๊หลานมองตามบุรุษแบกข้าวสารตาปริบ ๆ มือถือหมั่นโถวที่เขาให้มาด้วยความงงงวย เมื่อสักครู่เกิดอะไรขึ้น ขะ ข้า รู้สึกเหมือนข้าจะหิวบางสิ่งบางอย่างอย่างรุนแรงที่ไม่ใช่สิ่งที่ถืออยู่ในมือแน่ ๆ

นางร้ายไป๋หรงระลึกชาติได้ว่าตนเองเมื่อชาติที่แล้วเป็นฮองเฮา ชาตินี้เธอมีชาติกำเนิดต่ำต้อย เธอจะใช้ความสามารถเมื่ออดีตชาติให้ตนกลายหงส์อีกครั้ง

นางร้ายไป๋หรงระลึกชาติได้ว่าตนเองเมื่อชาติที่แล้วเป็นฮองเฮา ชาตินี้เธอมีชาติกำเนิดต่ำต้อย เธอจะใช้ความสามารถเมื่ออดีตชาติให้ตนกลายหงส์อีกครั้ง

“เขม” “ครับ” “เธออยากได้ฉันหรือเปล่า” “คุณโรส!!” เขมทัตตกใจ แต่ไม่ทันได้ตอบอะไร เจ้านายคนสวยก็ยกมือขึ้นคล้องคอแล้วจัดการโน้มเขาลงไปหา นาทีต่อมาปากอิ่มสวยก็ประกบเข้ากับปากหยักร้อน ด้านคนถูกจู่โจมด้วยจุมพิตก็นิ่งพยายามยั้งมือไม่ให้ไปแตะต้องร่างกายของเจ้านายคนสวย ไม่งั้น เขาคงหยุดตัวเองไม่ได้ “อือ…” กฤติกานต์ครางอย่างขัดใจเมื่ออีกคนไม่ยอมจูบตอบเสียที เธอจึงบดขยี้จุมพิตหนักขึ้น ด้านเขมทัตก็พยายามปลดมือของเจ้านายออกพร้อมเบี่ยงหน้าหนีจุมพิต “คุณ…คุณโรส อย่าครับ” เขาเตือนด้วยเสียงที่แตกพร่า “เธอไม่อยากได้ฉันเหรอ” “ผม…” เขมทัตเอ่ยได้แค่นั้นก็ถูกเจ้านายคนสวยประกบปากจูบอีกครั้ง คราวนี้เจ้านายคนสวยรุกหนักกว่าเดิม มือก็เริ่มซน จนเขมทัตชักจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน แต่ก็พยายามยั้งตัวเองเอาไว้ ‘ให้ตายเถอะ!’

นางเป็นถึงฮองเฮา ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังหลัง แต่กลับถูกคนใกล้ชิดทรยศหักหลัง นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ จนพระสวามีจำใจต้องพระราชทานยาพิษให้นาง นางตายตาไม่หลับ แค้นมันยิ่งนัก! แค้นเหลือเกิน ข้าจะต้องแก้แค้น!

#กาวน์ผัวช็อปเมีย “ทศกัณฐ์ ไอ้หมอเหี้.ยมึงอย่ามาขึ้นคร่อมกูนะ มึงมันไอ้โรคจิต ปล่อย ปล่อย!!!” “นอนให้กูกระแทกดีๆไม่ชอบ ชอบให้ใช้อะไรมัด เออดีแบบนี้แหละเมียในอุดมคติกูเลย เอ้า อ้าปากออกดิ” “ไอ้ทุเรศ มึงมันโรคจิตวิปริตทศกัณฐ์!!!” “เออ กูโรคจิต กูวิปริต แล้วกูก็ซาดิสม์ด้วย วันนี้กูจะจัดให้มึงหนักๆจนมึงร้องขอชีวิตเลยคอยดู หึ...” ไม่สปอยมากเจ็บคอ ทดลองอ่านฟรีได้ที่ Chapter 1 เลยจ๊ะ

มีคู่หมั้นทั้งทีก็ดันได้มาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ชื่อก็ไม่รู้ หน้าตาก็ไม่เคยเห็น แต่ใครจะรู้ว่าจู่ๆ เธอจะลากเขามาทำปู้ยี่ปู้ยำก่อนเปิดตัวหมั้นหมาย

+++ ก่อนกดซื้อ กดอ่านตัวอย่างก่อนนะคะ +++ .. คำโปรย .. จากสาวโคโยตี้ กลับกลายมาเป็นเมียจำเป็น โดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อจู่ ๆ ก็มีผู้ชายมาสนใจตัวเธอ พร้อมกับจ่ายเงินไปหนึ่งล้านบาท เพียงเพราะ เขาต้องการให้โคโยตี้สาวคนนั้น เป็นของเขาแค่คนเดียว ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ “อือ ด...เดี๋ยวซิ อ๊า! นี่มันบนรถเลยนะ” แพรพิไลห่อปากร้องด้วยความเสียวในขณะที่เขากำลังดูดเลียนมสองเต้าของเธอ ซึ่งตอนนี้เสื้อผ้าของแพรพิไลโดนชายหนุ่มถกเสื้อขึ้นจนถึงเนินอก ถัดลงไปกางเกงถูกดึงมาไว้ที่หัวเข่า พร้อมกับเอนเบาะรถในท่านอนเรียบร้อยแล้ว จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ! แผล็บ! แผล็บ! แผล็บ! “ในรถนี่ซิดี สนุกกว่าบนเตียงตั้งเยอะ” กรกันต์โผล่หน้าขึ้นมาจากนมสองเต้าของเธอ พร้อมกับเอ่ยปากบอกหญิงสาว “อ๊า! ด...เดี๋ยวก็มีคนมาเห็นหรอก อ๊ะ! อือ” เธอร้องไป ห้ามไป ในขณะที่เขาไม่ได้สนใจเธอเลย +++++ เพิ่มตอนพิเศษ 2 ตอนด้วยนะคะ +++++

ความรักของปิ่นมุขจะจบลงเช่นไร...เมื่อเขาคือคนที่เธอเอื้อมไม่ถึงอีกแล้ว

ในความฝัน เด็กผู้หญิงตัวเล็กในชุดสีขาววิ่งไล่จับปูลมอยู่ริมชายหาด วิ่งไปซ้าย วิ่งไปขวาจนดูท่าจะเหน็ดเหนื่อย ก่อนเจ้าตัวจะวิ่งกลับมาทางเขา ณนนท์ยิ้มรับก่อนกางแขนรอแก้วตาดวงใจโผล่เข้าสวมกอด "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮา" เสียงลูกน้อยหัวเราะเหมือนเสียงสวรรค์ให้คุณเป็นพ่อสุขใจ "คุณพ่อขา น้องณุดีจับปูลมได้แล้วเห็นไหมคะ" ในมือเล็กมีเจ้าปูตัวจ้อยอยู่จริง "ปล่อยมันไปเถอะลูก ถ้าแม่ขิมรู้จะโดนดุเอา" "แล้วแม่ขิมอยู่ไหนล่ะคะ น้องณุดีอยากเจอแม่ขิม ฮือ ฮือ ฮือ แม่ขา แม่ขิมอยู่ไหนคะ" บทสรุปของณนนท์และสะอองดาว ชีวิตที่ไม่ได้โรยด้วยดอกกุหลาบ แต่มันกลับโรยด้วยขวากหนาม

"นวลอนงค์" หญิงสาวหยุดนิ่งเพราะเสียงตะโกนที่เขาเรียกชื่อเธอเอาไว้ ร่างเเน่งน้อยกำลังจะตัดสินใจหันกลับไปมองหน้าคนรักอีกครั้ง แต่ประโยคสังขารก็ดังขึ้นมาเสียก่อน "ฝากไปบอกคุณนายจอมเจ้าเล่ห์นั้นด้วย ให้รีบเอาเงินมาคืนฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะตามไปเล่นงานให้ถึงที่ ส่วนเธอ...ออกไปจากชีวิตฉันเลยนะนวลอนงค์ แล้วไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้าอีก" ภูบดินทร์โมโหที่สุดในชีวิต เขาจึงตะโกนออกมาสุดเสียง ทุกถ้อยทุกคำชัดเจนในสมองและหัวใจดวงน้อยที่กำลังแหลกสลาย นวลอนงค์กอดกระชับกระเป๋าคู่ใจไว้แน่นเเนบกับอก หญิงสาวเนื้อตัวสั่นเทาค่อยก้าวต่อไปข้างหน้า ลาก่อนค่ะพี่ภูของนวล หากชาติหน้ามีจริง ขอเกิดมาเพื่อได้รักพี่ภูเหมือนในชาตินี้ เเละทุกชาติไป

ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอบ่งบอกว่าตัวเล็กของเขาเข้าสู่ห่วงนิทราไปแล้ว จอมทัพกระชับร่างแน่งน้อยแน่นกว่าเดิม ริมฝีปากประกบแก้มนวลอย่างเผลอไผล เขาจะขจัดความอายที่มีต่อภรรยาในอ้อมกอดไปทีละเล็ก ทีละน้อย รอวันเวลาให้สุขงอม...ถึงวันนั้นเมื่อไร่เขาจะตักตวงความหอมหวานทบต้นทบดอกให้หน่ำใจเลยทีเดียว ฝากนิยายรัก ดราม่าวุ่นๆ พัลวันของนายจอมทัพผู้เอาเเต่ใจ แต่ความรักที่มอบให้เมียสาวบ้านไร่จะยิ่งใหญ่เเค่ไหน...ฝากด้วยนะคะ

มิวส์ สาววัย20ปีที่มีเป้าหมายอยากจะเป็นนางเอกหนังโป๊ ภาพฝันของเธอคือเป็นนางเอกดังระดับต้นๆที่รวยและสวยเริ่ด สิ่งเหล่านี้ดูจะเป็นไปได้ง่ายสำหรับคนสวยและหุ่นดีอย่างเธอ ทว่าลีลารักของเธอนั้นห่วยแตก การจะเป็นนางเอกAVนั้นจึงยากยิ่ง มิวส์จึงต้องหาประสบการณ์กับหนุ่มๆให้มากๆเข้าไว้ จนในที่สุดเธอก็ได้แคสต์งานแรกผ่านไปเป็นนางเอกหน้าใหม่ของวงการ

สตั้นท์จนกลุ้ม พ่อหนุ่มสตั้นท์แมน ... ชายผู้ที่ชีวิตนี้มีแต่เรื่องสตั้นท์ ๆ แฟนบอกเลิก โดนสวมเขา โดนแย่งงาน แต่เขาก็ดันตัวเองจนกลับมาสตั้นท์อีกครั้ง มันยังไงกันเนี่ย !

“มีผัวไม่ดี ดีกว่ามีผัวไม่เอา” ซีรี่ย์ชุด Fast Food Sex : ลำดับที่ 12 เรื่อง “เมียข้างบ้าน” เป็นเรื่องราวของภรรยาสาวที่ถูกสามีทอดทิ้งให้อยู่อย่างเหงา ๆ คนเดียวที่บ้าน แต่แล้ววันหนึ่งสวรรค์ก็ส่งผู้ชายหุ่นแซ่บให้มาอยู่บ้านข้าง ๆ ชีวิตของเธอจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างอย่างไรไปติดตามกันค่ะ --------------------------------------------------------------- เหมียวดูดเลียน้ำหวานจากแท่งทองคำจนหมดทุกหยาดหยด เขาดึงแก่นกายออกจากปากเธอ “อุ่นจัง อยากโดนหนัก ๆ” หญิงสาวช้อนตาขึ้นมองเขาอย่างออดอ้อน พลางสาวแท่งทองคำที่ถูกรีดน้ำออกจนเฉา ให้กลับพองโตขึ้นมาอีกครั้ง “อู้ยยยยยย อ้อนขนาดนี้ เดี๋ยวพี่จัดหนัก ๆ ให้ !” ------------------------------------------------------------------------------

“คุณภวินท์!” “ไปซื้อน้ำที่ซุปเปอร์มาเก็ตมาหรือไง ถึงไปนานขนาดนั้น” “คุณภวินท์ ปละ…ปล่อยพลอยก่อนนะคะ” คนถูกสวมกอดและตอนนี้ก็ถูกปากหยักร้อนไล่จูบบอกเสียงสั่นๆ “ทำไมต้องปล่อย” “ก็…ก็พลอยง่วงแล้ว พลอยขอตัวไปนอนก่อนนะคะ” “แต่ผมยังไม่ง่วง” ภวินท์หอมแก้มนุ่มแล้วก็จับภรรยาหันมาเผชิญหน้า ด้านพันธิภาก็หน้าแดงระเรื่อ เมื่อหันมาเจอสามีอยู่ในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียว “เอ่อ…” “ไม่เคยเห็นผู้ชายใส่ผ้าเช็ดตัวหรือไง” เขาถามแล้วก็ยิ้มมุมปาก แววตาแพรวพราวดูไม่น่าไว้ใจ ยิ่งทำให้พันธิภาหวาดหวั่น ที่ใจก็คิดค้านกันไปมา เมื่อใจหนึ่งก็รักเขา แต่อีกใจก็บอกให้ตัดใจแล้วจบเรื่องราวที่ผูกมัดกันด้วยสัญญาเสีย ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ และเธอคงจะถอนตัวถอนใจไปจากอาหนุ่มของเพื่อนรักไม่ได้ “คุณภวินท์ เอ่อ…” หญิงสาวเรียกสามี ขณะที่สามีกำลังจูบหน้าผากของเธอ “มีอะไรก็พูดมา ไม่งั้นผมจะจูบต่อ”

เมื่อหญิงสาวใจแหลกสลายในคืนแห่งความรัก มีเพียงหมอเช่นเขาเท่านั้นที่จะช่วยเยียวยาในคืนข้ามปี --------------------------------------------------------- “หมอก็ใจร้าย ! ใจร้ายเหมือนกับผู้ชายทุกคน ! ฉันคบกับเขาตั้งแต่อยู่ ม. 4 จนถึง ม. 6 สอบเข้ามหาลัยด้วยกันได้ ฉันอุตส่าห์ตั้งปณิธานไว้ในใจว่า เมื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ในคืนข้ามปีของปีนั้น ฉันจะมอบสิ่งที่มีค่าที่สุดให้เขา แต่สุดท้ายเขากลับไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น” เธอร้องไห้ฟูมฟายออกมา ผมได้แต่ยืนอึ้งกับสถานการณ์ดราม่าตรงหน้า เธอร้องไห้เสียงดัง จนผมกลัวว่าคนข้างนอกจะแห่กันเข้ามาแล้วเข้าใจผมผิดว่าผมไปรังแกเธอหรือเปล่า ผมจึงรีบขยับเข้าไปใกล้เธอพร้อมกับลูบหลังปลอบโยนเธอเบา ๆ ว่า “กลับบ้านไปเถอะนะ ถึงแฟนเธอจะไม่รัก แต่พ่อกับแม่ยังรอเธออยู่” ผมพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอออกไปจากห้องพักแพทย์โดยดี เพราะผมจะได้พักผ่อน ผมเป็นหมอรักษากายไม่ใช่หมอรักษาใจ เรื่องปัญหาหัวใจผมช่วยรักษาให้เธอไม่ได้จริง ๆ “ฉันไปไหนไม่ได้จนกว่าฉันจะได้ทำอย่างที่ได้ตั้งใจไว้” เธอปาดน้ำตาออกแล้วหันมามองผมอย่างจริงจัง ก่อนที่จะเอ่ยประโยคที่ทำให้ผมอึ้งไปว่า “คือ ฉันอยากมีอะไรกับผู้ชายในคืนข้ามปี”

ยุค 90’s เป็นยุคทองของวัยรุ่นที่มีจังหวะชีวิตที่การรอคอยมีความหมาย ทุกอย่างที่อยู่ในยุคนั้นจึงมีเสน่ห์ และมีมนต์ขลัง ที่ไม่อาจลืมเลือนได้เลย บทเพลง และความรักครั้งแรกในยุคนั่นก็เช่นกัน

:: คำเตือน :: นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะแก่เด็กและผู้หญิงมี (คัน) ครรภ์ เพราะอาจจะสะกิดสามีข้าง ๆ ให้มานั่งเล่นจ้ำจี้มะเขือเปราะ และเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายรักใส ๆ หัวใจฟรุ้งฟริ้ง หรือรักโรแมนติกทั่วไป ภาษาเขียนและตัวหนังสือไม่สุภาพก็ขออภัยด้วยนะคะ ไรท์เตือนแล้วนะคะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไรท์รับคำติ คำชม พร้อมรับคำแนะนำค่ะ .. คำโปรย .. เมื่อปลายดาวตกเป็นของธีวราอย่างไม่เต็มใจ เขากลับทำป่่าเถื่อนใส่เธอขนาดนี้ แถมไม่เห็นเธอเป็นพี่ด้วยซ้ำ จากคนที่เธอเคยรักเหมือนพี่น้อง ปลายดาวกลับเกลียดธีวราเข้าไส้ เพราะ ธีวรา เพียงคนเดียวที่เธอไม่อยากเอามาทำผัว!!! +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เนื้อหาบางส่วนของเรื่องนี้จ้า แควก! เป็นเสียงที่ธีวรากระชากชุดชั้นในของปรายดาวออกอย่างไม่ไยดี ก่อนที่จะปลุกปล้ำเธอด้วยความเหลืออด ไม่ว่าเขาจะพูดยังไง จะทำอะไร เขาก็คงจะไม่ได้หัวใจของเธอ ‘ในเมื่อไม่ได้หัวใจ ก็ขอได้ตัวไว้ครอบครองก็ยังดี’ “อือ…อุดอะ” ปากของปรายดาวยังโดนมัดด้วยผ้า แต่เธอก็ยังคงร้องโวยวายไม่หยุด “ผมไม่หยุด คืนนี้ผมจะทำให้พี่ขึ้นสวรรค์ด้วยของชิ้นนี้” ธีวราโผล่ศีรษะขึ้นมาจากซอกคอของปรายดาว พร้อมกับหยิบของชิ้นนั้นมาโชว์ให้เธอเห็น จากนั้นเขาก็กระชากกางเกงของเธอออกอย่างไม่ไยดี ขาของปรายดาวไขว้เข้าหากันพร้อมกับเอามือมาปิดของสงวนไว้เพื่อป้องกันไม่ให้ธีวราได้รุกล้ำเข้าไปได้ แต่มีหรือที่แรงผู้หญิงจะต้านทานแรงของผู้ชายได้ แล้วเขาก็จับมันสอดเข้าไปในกางเกงชั้นในของเธอได้สำเร็จ +++++ เพิ่มตอนพิเศษ 2 ตอนด้วยนะคะ +++++