“ไม่ต้องทำเป็นมารยาบีบน้ำตากับฉันหรอกนะสาวน้อยเพราะไม่ว่าอย่างไรที่ไหนหรือเมื่อไหร่ ถ้าฉันต้องการปลดปล่อยเธอก็ต้องพร้อมที่จะเป็นเครื่องสนองความอยากของฉันได้ทุกเวลา” ชายหนุ่มพูดเสียงเหี้ยมพร้อมกับรวบข้อมือบางทั้งสองข้างกดลงกับที่นอนด้วยมือแกร่งเพียงข้างเดียว ในขณะที่มือหนาอีกข้างดึงทึ้งชุดสวยที่ขาดวิ่นหลุดจากเรือนกายบอบบางเผยให้เห็นความงามที่เขาเชยชมมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ยิ่งได้เชยชม ยิ่งได้สัมผัสความต้องการของเขากลับยิ่งเพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ “ไม่...อย่านะ ได้โปรดเถอะคุณแอนดี้” หญิงสาวร้องห้ามด้วยความหวาดกลัวกับการกระทำอันป่าเถื่อนของอสูรร้ายเอาแต่ใจ “อ้อนวอนร้องขอทั้งๆที่เธอเพิ่งจะด่าว่าฉันมันเป็นคนชั่ว คนเห็นแก่ตัวไม่มีหัวใจ เดี๋ยวเธอก็จะได้รู้บทรักของคนชั่วมันไม่มีหัวใจมันจะรุนแรงไปถึงแก่นใจเธอเลยหรือเปล่า” รอยยิ้มเหี้ยมเกรียมปรากฏบนริมฝีปากหยักได้รูปที่ก้มลงขบเม้มรอยช้ำรอยเดิมเพื่อตีตราย้ำชัดอีกครั้งว่าเขาคือเจ้าของเธอเพียงผู้เดียว

นางคือโฉมงามหน้านิ่งแห่งบ้านตระกูลโหลว ด้วยเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงผู้คนภายนอกจึงร่ำลือกันว่าธิดาของท่านอัครเสนาบดีโหลว ทั้งหยิ่งทะนงทั้งยากที่จะเข้าถึง และนางก็ชอบที่ถูกเข้าใจผิดเช่นนี้ แต่แล้วหน้ากากยิ้มยากของนางก็ถูกฉีกขาดจนได้! จิ้นเหยี่ยนเหินคือบุรุษขวัญกล้าผู้นั้น เขาเป็นมือปราบจอมกะล่อนประจำตำบลเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ทั้งขี้เกียจ อู้งาน เหลาะแหละและเจ้าชู้ การเดินทางเพื่อเสาะหาของวิเศษของโหลวเฉิน ใยต้องมาเจอคนเช่นนี้ด้วย! ถ้าต้องเดินทางเงียบ ๆ เอาตัวรอดเพียงลำพังนั้นมิใช่เรื่องยาก แต่มือปราบที่มาพร้อมกับฝูงชน ปัญหาและความลับของใครต่อใคร ทำให้นางปวดหัวจนเกือบจะถอดใจ สาวโลกส่วนตัวสูงเช่นนาง ถูกบีบให้ต้องร่วมมือสืบคดีกับหนุ่มช่างแหย่เช่นเขา อืม...ทำอย่างไรถึงจะรักษาหน้านิ่ง ๆ ไม่ให้ยิ้มออกมาได้ล่ะเนี่ย!

นางคือโฉมงามหน้านิ่งแห่งบ้านตระกูลโหลว ด้วยเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงผู้คนภายนอกจึงร่ำลือกันว่าธิดาของท่านอัครเสนาบดีโหลว ทั้งหยิ่งทะนงทั้งยากที่จะเข้าถึง และนางก็ชอบที่ถูกเข้าใจผิดเช่นนี้ แต่แล้วหน้ากากยิ้มยากของนางก็ถูกฉีกขาดจนได้! จิ้นเหยี่ยนเหินคือบุรุษขวัญกล้าผู้นั้น เขาเป็นมือปราบจอมกะล่อนประจำตำบลเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ทั้งขี้เกียจ อู้งาน เหลาะแหละและเจ้าชู้ การเดินทางเพื่อเสาะหาของวิเศษของโหลวเฉิน ใยต้องมาเจอคนเช่นนี้ด้วย! ถ้าต้องเดินทางเงียบ ๆ เอาตัวรอดเพียงลำพังนั้นมิใช่เรื่องยาก แต่มือปราบที่มาพร้อมกับฝูงชน ปัญหาและความลับของใครต่อใคร ทำให้นางปวดหัวจนเกือบจะถอดใจ สาวโลกส่วนตัวสูงเช่นนาง ถูกบีบให้ต้องร่วมมือสืบคดีกับหนุ่มช่างแหย่เช่นเขา อืม...ทำอย่างไรถึงจะรักษาหน้านิ่ง ๆ ไม่ให้ยิ้มออกมาได้ล่ะเนี่ย!

นางคือโฉมงามหน้านิ่งแห่งบ้านตระกูลโหลว ด้วยเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงผู้คนภายนอกจึงร่ำลือกันว่าธิดาของท่านอัครเสนาบดีโหลว ทั้งหยิ่งทะนงทั้งยากที่จะเข้าถึง และนางก็ชอบที่ถูกเข้าใจผิดเช่นนี้ แต่แล้วหน้ากากยิ้มยากของนางก็ถูกฉีกขาดจนได้! จิ้นเหยี่ยนเหินคือบุรุษขวัญกล้าผู้นั้น เขาเป็นมือปราบจอมกะล่อนประจำตำบลเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ทั้งขี้เกียจ อู้งาน เหลาะแหละและเจ้าชู้ การเดินทางเพื่อเสาะหาของวิเศษของโหลวเฉิน ใยต้องมาเจอคนเช่นนี้ด้วย! ถ้าต้องเดินทางเงียบ ๆ เอาตัวรอดเพียงลำพังนั้นมิใช่เรื่องยาก แต่มือปราบที่มาพร้อมกับฝูงชน ปัญหาและความลับของใครต่อใคร ทำให้นางปวดหัวจนเกือบจะถอดใจ สาวโลกส่วนตัวสูงเช่นนาง ถูกบีบให้ต้องร่วมมือสืบคดีกับหนุ่มช่างแหย่เช่นเขา อืม...ทำอย่างไรถึงจะรักษาหน้านิ่ง ๆ ไม่ให้ยิ้มออกมาได้ล่ะเนี่ย!

การปฏิเสธความรักของตัวเองเพื่อต่อลมหายใจของน้องสาว คือการตัดสินใจพลาดผิดครั้งใหญ่ของ มัสมิน สาวสวยแสนอ่อนหวาน ผู้ต้องรับโทษทัณฑ์สาหัสจาก ลอวเรนซ์ มาร์โค ริคาร์ดิอาโด มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งไทย ฝรั่งเศส อิตาเลี่ยน ทายาทเจ้าของอาณาจักรธุรกิจการบินยักษ์ใหญ่ของอิตาลี ผู้เก็บความเคียดแค้นเพื่อรอเวลา กลับมาให้เธอ ชดใช้

รชนิชล ต้องเข้าพิธีวิวาห์กับ คาร์ลอส อเล็กซานเดอร์ มหาเศรษฐีหนุ่มเจ้าของธุรกิจปิโตรเลียมยักษ์ใหญ่ของอเมริกาแทนลูกสาวของป้าที่หายตัวไปในวันแต่งงาน เธอเคยแอบรักเขา เทพบุตรที่กลายร่างเป็นซาตานอย่างที่เธอไม่คาดคิด คาร์ลอสเห็นเธอเป็นได้แค่ตัวตายตัวแทนของผู้หญิงที่เขาเคยรัก เขาทำให้เธอเจ็บปวดสาหัสในบ่วงแค้นที่เขาตอบแทนให้อย่างสาสม เธอต้องล้างหนี้ที่ต้องชดใช้ให้ผู้ชายไร้หัวใจ บำบัดความแค้นของเขาด้วยการบำเรอความใคร่ที่ไม่มีวันได้ความรักกลับคืน

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?! (ตอนที่ 644-ตอนที่ 670)

เพราะความอยากไม่เข้าใครออกใคร ความต้องการทางกายนั้นเป็นเรื่องปกติ หากได้กอดก่ายใครสักคนก็คงจะสุขสมไม่น้อย แต่หากคุณไร้คู่เคียงข้าง อ่านเรื่องสยิวๆพร้อมกับนิ้วของคุณไปพลางๆก่อน มาเถอะค่ะ มาสยิวไปพร้อมๆกัน รวมเรื่องสั้นประสบการณ์สยิว รอให้คุณเปิดอ่านอยู่

美人谋律 Author: หลิวอั้นฮวาหมิง Translator:  hongsamut Chinese edition copyright by 上海玄霆娱乐信息有限公司 Thai edition copyright by Hongsamut.com  All right reserved -------------------------------------------- นางคือ ‘ชุนถูหมี’ หมอความอันดับหนึ่งแห่งราชวงศ์ถังผู้ฟาดฟันศัตรูด้วยคำพูด ในสายตาของบิดานางคือบุตรสาวตัวน้อยที่แบกภาระครอบครัวไว้บนบ่า ในสายตาของเพื่อนบ้าน นางคือเด็กสาวกำพร้าแม่ที่แสนจะน่าสงสาร ในสายตาประชาชน นางคือที่พึ่งสุดท้ายของผู้ตกทุกข์ได้ยาก ในสายตาของฮ่องเต้ นางคือแสงทองอันรุ่งโรจน์หนึ่งเดียวที่ราชวงศ์ถังรอคอยมานาน แต่ในสายตาของนางเอง... ชาตินี้ข้าคงต้องขึ้นคานเพราะพูดเก่งเกินไป คงไม่มีใครกล้าจีบแล้ว！ (บทที่ 336-บทที่ 390)

เมื่อ มัสยา หญิงสาวผู้เพียบพร้อม อดีตพริตตี้สาว ตัดสินใจแต่งงานกับ ธนากร ไฮโซหนุ่มและนักธุรกิจก่อสร้างยักษ์ใหญ่ของเมืองไทย เธอก็ฝากชีวิตไว้กับเขา และสัญญาว่าจะมอบหัวใจให้กับเขาเพียงคนเดียว หากชีวิตที่เต็มไปด้วยความสุขของเธอกลับมาถึงทางตัน เมื่อผ่านไปสิบสามปี เธอกับเขาก็ยังไม่มีลูกกันเสียที ในที่สุดพ่อสามีที่ต้องการอุ้มหลานชายก็กดดันเธอจนจำเป็นต้องหันไปพึ่งบริการของนักการเงินหนุ่มรุ่นน้องในบริษัท โดยหารู้ไม่ว่า...ความกำหนัดไม่เคยปรานีใคร และนั่นคือประตูสู่การเป็น...ผู้หญิงหลายผัว ที่พร้อมจะมีเซ็กซ์กับผู้ชายทุกคน นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง ตัวละคร สถานที่ ที่ปรากฏเป็นเพียงการสมมติ ไม่ได้มีอยู่จริง บางช่วงบางตอนอาจมีคำไม่สุภาพ และตัวละครอาจมีความร้อนแรงมาก โดยเฉพาะนางเอกของเรื่อง จึงเป็นนิยายรักที่เหมาะสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น

คำโปรย ไม่รู้ว่าความบังเอิญหรือโชคชะตาที่ทำให้เธอ หลงยุค หลงสมัย ข้ามภพข้ามชาติมาอยู่ที่นี้ได้ ให้ตายเถอะที่นี่มันคือที่ไหน? เด็กกะโหลกกะลาเพิ่งจบม. 6อย่างเธอ ความรู้ประวัติศาสตร์มีเท่าหางอึ่ง....แล้วแบบนี้อีบัวจะเอาตัวรอดยังไงกันเนี้ย ***************** ตัวอย่าง “เจ้าหิวแล้วฤา?” “ว้าย....” จงกลนีร้องลั่นสะดุ้งวาบเมื่อจู่ๆ ขุนสิงห์ก็โผล่มาจากข้างเกวียนเอ่ยทะลุกลางปล้องแบบไม่ทันให้ตั้งตัว หญิงสาวมองใบหน้าเรียบนิ่ง ท่าทางองอาจที่นั่งอยู่บนหลังม้าด้วยสายตาไม่เป็นมิดแบบที่ตั้งใจให้เขารู้ไปเลยว่าอย่ามายุ่งแล้วรีบปิดม่านสะบัดบ๊อบหนีเข้าข้างในทันที ซวยจริงๆ ...จากที่เห็นข้างนอก ขบวนขนาดนี้คนคงจะเยอะน่าดู แล้วมันประจวบเหมาะอะไรกันนักเขาถึงต้องมาเจอตอนเธอขอข้าวกิน คิดแล้วใบหน้างามยิ่งหงิกงอนั่งกอดเข่าฟังท้องร้องโครกครากอยู่อย่างนั้นเพราะไม่อยากออกไปเจอหน้าคนที่ไม่อยากเจออีก ขุนสิงห์มองร่างที่หายลับไป แม้นจักรู้แจ้งแก่ใจว่าเพราะเหตุใดนางจึงมีกิริยาต่อต้านตนนัก แต่ก็หาหักห้ามใจมิให้รุ่มร้อนด้วยโทสะได้ ถึงกระนั้นก็จำต้องข่มกลั้นไว้เอ่ยให้บ่าวไปนำข้าวปลาอาหารมาเสียโดยไว มิกี่อึดใจต่อมาร่างใหญ่ก็ลงจากม้าแล้วนำอาหารเข้าไปภายในเกวียน ลุงผู้บังคับเกวียนเห็นดังนั้นจึงเร่งลงไปเดินเท้าอยู่ข้างวัวด้านหน้าเยี่ยงผู้รู้หน้าที่ มือใหญ่วางถาดที่สานจากไม้ไผ่ ซึ่งมีกับข้าวเป็นปลาแห้งย่าง น้ำพริกผักต้มแลข้าวเหนียวร้อนๆ อีกหนึ่งถ้วยไว้ตรงหน้าร่างน้อย ก่อนจักหันไปจัดการปิดผ้าให้มิดกันหลากสายตาของผู้คนภายนอกแล้วนำกระบอกน้ำวางไว้ข้างๆ กัน “กินเสียคงจักหิวมากแล้วสิหนาเจ้า เมื่อคืนไข้ขึ้นสูงจักปลุกให้ลุกมากินข้าวปลาก็เกรงจักทำให้จับไข้หนักขึ้นเสียเปล่า แล้วเป็นเยี่ยงไรแล้วบ้าง?” เอ่ยเสียงทุ้มมองหน้างอง้ำนั่งกอดเข่า จงกลนีมองการกระทำนั้นตาขวาง ไม่ตอบคำซ้ำยังหันหลังให้ ไม่อยากเห็นทั้งคนที่ย่ำยีทั้งอาหารที่เรียกน้ำย่อยให้ไหลโจ๊กๆ จนแสบกระเพาะไปหมด ขุนหนุ่มเห็นท่าแสนงอนนั้นก็ให้ทอดถอนใจ ข่มกลั้นความขวยอายไว้แล้วเขยิบไปนั่งชิดหลังบาง หากเอ่ยกันตามตรงตนก็เพิ่งจักเคยคิดทำกระไรขัดกับวิสัยเป็นคราแรกก็เพลานี้แล ใบหน้าครึ้มหนวดร้อนซ่านเกาท้ายทอยก่อนจักเอ่ยคำที่ทำให้รู้สึกเก้อกระดากนัก “เจ้าป่วยไข้เสียสองคราติดกัน ร่างกายคงจักมิค่อยมีแรงสิหนา เช่นนั้นให้ข้าป้อนเจ้าเถิด” เอ่ยไปมือก็บิเนื้อปลาเป็นชิ้นน้อยประกบกับข้าวเหนียวก้อนเล็ก แล้วจึงเอี้ยวตัวนำไปจ่อตรงปากอิ่มเอิบของร่างน้อย หญิงสาวตาเบิกกว้างแทบถลนมองก้อนข้าวเหนียวกับเนื้อปลาหอม แล้วหันไปมองหน้าเรียบนิ่งมีเพียงดวงตาเท่านั้นที่พราวระยับ ไหนจะคำพูดลิเกขัดกับบุคลิกนั่นอีก จงกลนีได้แต่เม้มปากแน่นหันหน้าหนี “กินเถิดหนาสักคำก็ยังดี” “ไม่กินแล้วก็ไม่ต้องมายุ่งกับข้า” ไม่ว่าเปล่ามือเล็กยังปัดมือใหญ่ที่คอยคะยั้นคะยอให้ออกห่าง จนข้าวที่ขุนสิงห์สู้บรรจงเปิบให้หล่น กราวไปบนพื้นไม้ไผ่ ดวงตาคมกล้าที่เคยพราวระยิบกลับมาเรียบนิ่งดุจดั่งเก่า ก่อนจับร่างน้อยให้หันมาเผชิญหน้ากันแล้วเอ่ยบอกเสียงเย็น “จักโกรธเกลียดปานใดก็อย่าหาลงกับเสบียง ข้าวทุกเม็ดกว่าจักได้มานั้นมิใช่เรื่องง่าย” หญิงสาวจ้องด้วยความวาวโรจน์เช่นเดียวกัน แม้ลึกๆ แล้วจะอดเสียดายแถมยังรู้สึกไม่ดีที่แสดงกิริยาเหมือนทำร้ายจิตใจคนอื่นลงไปแต่พอคิดอีกทีก็ช่วยไม่ได้เขาทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจกันก่อนนี่ รู้เอาไว้เลยทิฐิมันค้ำคอ จะลงให้ง่ายๆ เธอทำไม่ได้หรอก “นั้นมันก็เรื่องของท่าน....” จงกลนีตอบแบบมะนาวไม่มีน้ำสะบัดตัวเองออกจากสองมือใหญ่แล้วเขยิบถอยไปราวหนึ่งช่วงแขน ก่อนทำหน้าคว่ำไม่ยอมเงยขึ้นดูอีกฝ่ายอีกเลย “เรื่องของข้าคือเหตุใดเจ้าถึงมิยอมกิน” “ก็เพราะว่าข้าเกลียดท่าน แค่เห็นหน้าของท่านข้าก็พะอืดพะอมจะแย่” พะอืดพะอมเชียวฤา? ขุนสิงห์ได้ยินแล้วก็จนด้วยคำพูด เลือดในอกเดือดพล่าน หน้าจากที่เห่อร้อนด้วยความเก้อเขินกลับกลายเป็นโทสะ ร่างใหญ่ยืดตัวตรงมิเอ่ยต่อความ แต่หันไปเปิบเข้าแลกับเข้าปากตนเองแทน จงกลนีเหลือบตามอง แม้จะแปลกใจแต่ก็อดสะใจไม่ได้ หน่อยอะไรๆ ก็บังคับ ให้มันรู้ซะบ้างถ้าคนอย่างเธอบอกไม่กินซะอย่างใครจะทำอะไรได้ แต่กระหยิ่มใจได้ไม่เท่าไหร่ร่างน้อยก็ต้องเบิกตาด้วยความตะลึง กรีดร้องลั่นเมื่อจู่ๆ ขุนสิงห์ก็จับร่างเธอดึงให้ไปนั่งคร่อมตัก ทั้งเร็วแรงจนคิดจะขัดขืนยังทำไม่ทัน “ทำบ้าอะไรปล่อยข้านะ...อื้อ” ประคุณเจ้าช่วยลูกด้วย! จงกลนีอยากจะดิ้นพล่านชักดิ้นชักงอเสียตรงนี้ แต่เกินปัญญาเมื่อมือสองข้างถูกมือข้างหนึ่งของคุณสิงห์รวบไว้ด้านหลังพร้อมกับล็อกเอวไม่ให้ขยับหนี ส่วนมือสากข้างที่เหลือจับท้ายทอยเธอไว้มั่นแล้วนำปากมาประกบกับปากของเธอ ซึ่งทั้งหมดที่ว่ามามันไม่ทำให้เธอแทบจะลมจับดิ้นทุรนทุรายอยู่อย่างนี้หรอกถ้าเขาแค่จูบเฉยๆ แต่นี่มันกลับ... ร่างกำยำจับบังคับร่างน้อยให้อยู่นิ่งๆ ริมฝีปากแข็งกระด้างใช้จังหวะที่แม่เน่งน้อยเผยอปากจักส่งเสียงดุนลิ้นให้ปากอิ่มเปิดกว้างแล้วนำอาหารที่ตนเคี้ยวจนละเอียดลำเลียงเข้าไป แม้นนางพยายามจักคายออกมาก็หาทำได้ เพราะตนปิดทางออกไว้เสียสนิทพร้อมกับจูบบังคับให้นางกลืนลงท้อง ดวงตาฉายประกายโทสะค่อยผ่อนคลายลงแล้วดูดซับปากน้อย เมื่อรู้สึกว่าอาหารถูกกลืนไปเรียบร้อยจึงได้ถอนปากออกมาและเล็มริมฝีปากอิ่มทั้งบนแลล่าง ส่วนมือข้างที่ล็อกข้อมือเล็กเปลี่ยนมาโอบเพียงเอวคอดแทน จงกลนีอยากจะเป็นลมเสียเดียวนี้จากที่พะอืดพะอมเพียงลมปาก มาตอนนี้หญิงสาวแทบอยากจะอ้วกจริงๆ รสอาหารที่ถูกเคี้ยวจนละเอียดแล้วกลืนเข้าลำคอคงไม่น่าขยะแขยงหรอกหากคนเคี้ยวเป็นเธอไม่ใช่คนอื่น มือน้อยทุบบ่ากว้างสุดแรงแต่แทนที่เขาจะสะทกสะท้านกลับเป็นเธอที่เจ็บมือซะเอง ก่อนจะผละหน้าออกมาสำเร็จแล้วทำท่าจะขย้อนของเก่าออกแต่กลับถูกมือใหญ่แทบจะเท่าหน้าของเธอปิดมันไว้แน่น “อย่าแม้นแต่จักคิดขย้อนมันออกมาเชียวหนา มิเช่นนั้นข้าจักป้อนเจ้าเยี่ยงนี้จนกว่าข้าวแลกับในถาดนี้จักหมด” เสียงทุ้มต่ำเย็นเหยียบเอ่ยมาพร้อมกับคำขู่ทำเอาเธอขยาดขนลุกไปทั้งร่าง ดวงตากลมใสน้ำตาเล็ดมองสายตาเอาเรื่องของคนตรงหน้าแทบอยากจะกินเลือดกินเนื้อ แล้วจำต้องกัดฟันกลืนก้อนฝาดๆ ที่ขึ้นมาถึงคอให้ลงกระเพาะดั่งเดิม เรียวนิ้วสองข้างจิกเล็บลงบนบ่าแกร่งแน่น บอกได้สองคำว่า’ เจ็บใจ’ เขาจงใจแก้เผ็ดเธอ เห็นสายตาแม้เรียบนิ่งแต่มีแววระรื่นนั่นก็พอจะดูออก น้ำตาหยดน้อยไหลลงข้างแก้มแม้อยากกรีดร้องแล้วทุบตีคนตรงหน้าซะให้ตายคามือ ********************* ปล.ขอให้อ่านอย่างมีความสุขนะคะ

แม้มิมีหญิงใดทั่วทั้งยุทธภพเทียบความงาม หากฟางซินคือนางมารหมื่นบุปผาที่แม่ทัพเฉิงจิ้นเหอ ต้องลากตัวมาลงอาญาฐานที่นางฆ่าคู่หมายของเขา แม่ทัพเฉิงจิ้นเหอ หนึ่งในแม่ทัพผู้เยี่ยมยุทธถูกส่งตัวมายังดินแดนลับเร้นเพื่อกวาดล้างอำนาจของเหล่ามาร และหนึ่งในเหตุผลที่เขาต้องมาที่นี่ก็เพื่อตามล่า นางมารหมื่นบุปผา ผู้ซึ่งปลิดชีวิตคู่หมายของเขาโดยไร้ความปราณี หากแต่เมื่อเฉินจิ้นเหอได้พบนาง โลกอันเปล่าร้างนั้นเสมือนกลับมาเบ่งบานในหัวใจของจอมยุทธผู้ไร้รัก ฟางซิน ประมุขพรรคบุปผาสวรรค์ ความงามของนางเป็นที่เลื่องลือพอ ๆ กับความอำมหิตที่เข่นฆ่าผู้บริสุทธิ์มากมายนับไม่ถ้วน นางกำลังจะบรรลุการฝึกวิทยายุทธขั้นสูงสุด หากไม่พบแม่ทัพเฉิงจิ้นเหอเสียก่อน บุรุษผู้เย็นชาไร้หัวใจที่ทำให้โลกของนางแปรเปลี่ยนไปจนยอมละทิ้งทุกอย่างได้แม้กระทั่ง...ลมหายใจของตัวเอง

คนเรานั้น"ความดี" เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด คนที่ร่ำรวย ทำงานเก่ง มีชื่อเสียง แต่ถ้าสิ่งที่เขามีนั้น ไม่ได้ทำประโยชน์หรือความดีใดๆ ให้ผู้อื่น โดยเฉพาะผู้ที่นำข้อดีของตนมาคอยข่มและดูถูกผู้อื่น เป็นผู้ที่"ไร้ค่าและน่ารังเกียจ"ของโลกใบนี้

เพื่่อที่จะปกป้องดูแลครอบครัวอันเป็นที่รัก เขาต้องแข็งแกร่งดั่งหินผา กล้าท้าทายทุกขีดความสามารถของมนุษย์ และก้าวเข้าสู่สุดยอดนักสู้ที่โลกต้องจารึก กลุ่มคนแซ่หลินที่อาศัยอยู่เมืองเล็ก ๆ อย่างชิงหยาง อดีตเคยเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลขุนศึกใหญ่ที่โด่งดังคับเมืองหลวง พวกเขาขอแยกตัวออกมาจากตระกูลใหญ่ หลังจากที่ผู้นำครอบครัวพ่ายแพ้อย่างยับเยิน ต่อ ‘หลินหลั่งเทียน’ ในงานประลองยุทธ์ประจำปี ความอัปยศอดสูนี้ ทายาทรุ่นหลังอย่าง ‘หลินต้ง’ ไม่เคยลืม ความแค้นหล่อหลอมให้เขากร้าวแกร่ง ความหวังที่จะนำพาครอบครัวกลับเข้าร่วมกับตระกูลใหญ่อีกครั้ง ทำให้เขายอมทำทุกอย่างโดยไม่เลือกวิธี เหมือนสวรรค์จะเป็นใจให้เด็กหนุ่มไม่ต้องสู้อย่างเดียวดาย เพราะจู่ ๆ เขาก็พบเจอหินประหลาดก้อนหนึ่งเข้า！

เทคนิคการจับยามอย่างละเอียด และตัวอย่างการทำนายจริงที่แม่นยำจนคุณต้องทึ่ง!

เรียนรู้การทำนายดวงที่ซับซ้อนขึ้น เช่น การซอยยามย่อย การทำนายว่าชีวิตจะประสบความสำเร็จหรือไม่

ปรับปรุงเพิ่มเนื้อหาจากเล่มเก่าด้วยประสบการณ์ที่มากขึ้นของผู้เขียน

เทคนิคการดูดวงที่ลึกล้ำ จากประสบการณ์ที่มากขึ้นของผู้เขียน

แนะนำวิธีการดูดวงออนไลน์ ทำอย่างไรให้มีลูกค้าตลอด เส้นทางรายได้ออนไลน์จากธุรกิจดูดวง โปรแกรมทางโหราศาสตร์ที่น่าสนใจ

名门医女 Author: ชีฉิง Translator:  hongsamut Chinese edition copyright by 上海玄霆娱乐信息有限公司 Thai edition copyright by Hongsamut.com  All right reserved ----------------------------- คุณเป็นหมอเพราะอะไร? เพราะเรียนเก่งเกินกว่าจะไปทำอย่างอื่น เพราะเป็นอาชีพที่ทรงเกียรติ เพราะผลตอบแทนสูง? คุณเป็นหมอเพราะอะไร? เพราะยึดมั่นในคุณธรรม เพราะถือความเมตตาเป็นที่ตั้ง? ไม่ว่าเหตุผลใดที่ ‘ฉีเยว่’ ใช้ในการก้าวเข้าสู่อาชีพหมอ เธอคิดว่า...มันอาจเป็นแรงจูงใจจากเบื้องบน ในช่วงชีวิตหนึ่งของฉีเยว่เป็นช่วงที่ยากลำเค็ญที่สุด เธอย้อนอดีตกลับเข้าไปอาศัยในร่างหญิงสาวผู้ถูกทิ้ง แม้กระทั่ง ‘เสี่ยวโหวเหย่’ ผู้เป็นสามีก็ยังไม่แยแส ต้องหลบๆ ซ่อนๆ อยู่ในห้องเล็กๆ แคบๆ ในจวนหลังใหญ่เสมือนเป็นสิ่งของที่ไร้ค่า สองสิ่งที่ติดตัวคุณหมอฉีมาก็คือความมุ่งมั่นไม่ย่อท้อและปณิธานอันแน่วแน่ของหมอคนหนึ่ง ความมุ่งมั่นไม่ย่อท้อ จะช่วยให้เธอดิ้นรนเอาตัวรอดจากการหาเรื่องของคนในบ้านได้หรือไม่ ปณิธานอันแน่วแน่ จะช่วยให้เธอรักษาผู้ป่วยท่ามกลางยุคสมัยที่ขาดแคลนตัวยาและอุปกรณ์ทางการแพทย์ได้หรือไม่ ฉีเยว่เลือกเป็นหมอเพราะอะไร? สุดท้ายแล้วหัวใจจะตอบเธอเอง     (บทที่ 31 - บทที่ 40)

名门医女 Author: ชีฉิง Translator:  hongsamut Chinese edition copyright by 上海玄霆娱乐信息有限公司 Thai edition copyright by Hongsamut.com  All right reserved ----------------------------- คุณเป็นหมอเพราะอะไร? เพราะเรียนเก่งเกินกว่าจะไปทำอย่างอื่น เพราะเป็นอาชีพที่ทรงเกียรติ เพราะผลตอบแทนสูง? คุณเป็นหมอเพราะอะไร? เพราะยึดมั่นในคุณธรรม เพราะถือความเมตตาเป็นที่ตั้ง? ไม่ว่าเหตุผลใดที่ ‘ฉีเยว่’ ใช้ในการก้าวเข้าสู่อาชีพหมอ เธอคิดว่า...มันอาจเป็นแรงจูงใจจากเบื้องบน ในช่วงชีวิตหนึ่งของฉีเยว่เป็นช่วงที่ยากลำเค็ญที่สุด เธอย้อนอดีตกลับเข้าไปอาศัยในร่างหญิงสาวผู้ถูกทิ้ง แม้กระทั่ง ‘เสี่ยวโหวเหย่’ ผู้เป็นสามีก็ยังไม่แยแส ต้องหลบๆ ซ่อนๆ อยู่ในห้องเล็กๆ แคบๆ ในจวนหลังใหญ่เสมือนเป็นสิ่งของที่ไร้ค่า สองสิ่งที่ติดตัวคุณหมอฉีมาก็คือความมุ่งมั่นไม่ย่อท้อและปณิธานอันแน่วแน่ของหมอคนหนึ่ง ความมุ่งมั่นไม่ย่อท้อ จะช่วยให้เธอดิ้นรนเอาตัวรอดจากการหาเรื่องของคนในบ้านได้หรือไม่ ปณิธานอันแน่วแน่ จะช่วยให้เธอรักษาผู้ป่วยท่ามกลางยุคสมัยที่ขาดแคลนตัวยาและอุปกรณ์ทางการแพทย์ได้หรือไม่ ฉีเยว่เลือกเป็นหมอเพราะอะไร? สุดท้ายแล้วหัวใจจะตอบเธอเอง     (บทที่ 21 - บทที่ 30)

‘ฟางลั่วซี’ คุณหนูรองบ้านคหบดีใหญ่ ที่เก็บงำตัวเองอยู่ในครอบครัวมานานแสนนาน ตัดสินใจหนีการแต่งงานกับบุรุษที่ตนไม่ชอบ ออกจากบ้านท่องยุทธภพแต่เพียงลำพัง การผจญภัยในครั้งนี้เสมือนเป็นการเปิดโลกใหม่สำหรับนาง นำนางเข้าไปพัวพันกับบุคคลมากมายในยุทธภพ นี่เป็นเรื่องราวเล่าขาน เกี่ยวกับมิตรภาพอันลึกซึ้งระหว่างผองเพื่อนที่สามารถตายแทนกันได้, เรื่องราวเกี่ยวกับรักแรกอันแสนบริสุทธิ์ อันเป็นจุดเริ่มต้นของสงคราม ความรัก และอำนาจ! ร่วมเดินทางย้อนอดีตไปพร้อมกันเลย!

‘ฟางลั่วซี’ คุณหนูรองบ้านคหบดีใหญ่ ที่เก็บงำตัวเองอยู่ในครอบครัวมานานแสนนาน ตัดสินใจหนีการแต่งงานกับบุรุษที่ตนไม่ชอบ ออกจากบ้านท่องยุทธภพแต่เพียงลำพัง การผจญภัยในครั้งนี้เสมือนเป็นการเปิดโลกใหม่สำหรับนาง นำนางเข้าไปพัวพันกับบุคคลมากมายในยุทธภพ นี่เป็นเรื่องราวเล่าขาน เกี่ยวกับมิตรภาพอันลึกซึ้งระหว่างผองเพื่อนที่สามารถตายแทนกันได้, เรื่องราวเกี่ยวกับรักแรกอันแสนบริสุทธิ์ อันเป็นจุดเริ่มต้นของสงคราม ความรัก และอำนาจ! ร่วมเดินทางย้อนอดีตไปพร้อมกันเลย!

‘ฟางลั่วซี’ คุณหนูรองบ้านคหบดีใหญ่ ที่เก็บงำตัวเองอยู่ในครอบครัวมานานแสนนาน ตัดสินใจหนีการแต่งงานกับบุรุษที่ตนไม่ชอบ ออกจากบ้านท่องยุทธภพแต่เพียงลำพัง การผจญภัยในครั้งนี้เสมือนเป็นการเปิดโลกใหม่สำหรับนาง นำนางเข้าไปพัวพันกับบุคคลมากมายในยุทธภพ นี่เป็นเรื่องราวเล่าขาน เกี่ยวกับมิตรภาพอันลึกซึ้งระหว่างผองเพื่อนที่สามารถตายแทนกันได้, เรื่องราวเกี่ยวกับรักแรกอันแสนบริสุทธิ์ อันเป็นจุดเริ่มต้นของสงคราม ความรัก และอำนาจ! ร่วมเดินทางย้อนอดีตไปพร้อมกันเลย!