เล่มสปินออฟ
***
พิชิตมองภาพของเพื่อนร่วมงานที่เมาไม่ได้สติ อันที่จริงตอนแรกเขาเองรู้สึกเซ็งนิด ๆ ที่เมื่ออีกฝ่ายเป็นแบบนี้ ตัวเขาก็ดูเหมือนจะถูกปรารถนาและเขมนิจยัดเยียดความรับผิดชอบมาให้ในฐานะเพื่อนร่วมห้องพักเดียวกัน
ชายหนุ่มร่างโย่งนอนแผ่หราลงไปบนเตียงของตนทั้งที่ยังใส่เสื้อผ้าชุดเดิมเต็มยศ ใบหน้าของเขาหันไปทางขวามือของตน ซึ่งเป็นเตียงนอนของฤทธิชัยและมองพิจารณาร่างของคนที่กำลังหลับ...
ฤทธิชัยนอนหลับสบาย ผ่อนลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ โดยไม่รู้เลยว่าพิชิตกำลังใช้สายตาแบบไหนมองตน
จะเรียกว่ามองอย่างลวนลามหรือเปล่า หากเป็นผู้หญิงคงต้องขอใช้คำนี้ตรง ๆ เรื่องนี้พิชิตเองก็รู้ แต่มันอดไม่ได้จริง ๆ
...หน้าสวยหวานมาก อะไรมันจะขนาดนั้น แถมยังเป็นลูกครึ่ง...
ติดอยู่อย่างเดียวคือเป็นผู้ชาย ไม่อย่างนั้นล่ะก็แบบนี้เข้าตำราตรงตามสเปคผู้หญิงในฝันของพิชิตเต็ม ๆ
ตัวเขาเองก็ดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปเหมือนกัน สุดท้ายพิชิตก็ห้ามใจไม่อยู่...
***
+ บทส่งท้าย Pour que tu m'aimes encore
(อานุภาพ x อิทธิพงษ์)
“ฉันแค่อยากจะ ดูแล คนที่ฉันรักให้ดีที่สุด ทำไม... เรื่องแค่นี้ฉันก็ผิดด้วยเหรอ ?”
อานุภาพน้ำตาไหลออกมาทันทีที่อีกฝ่ายพูดประโยคนี้
เพราะเขารู้ดี... รู้ดีมาโดยตลอดว่าทุกสิ่งที่อิทธิพงษ์เหมือนจะยัดเยียด แต่ที่จริงแล้วเป็นเพราะชายหนุ่มรักเขามากแค่ไหน