ครั้งแรกเกิดขึ้นได้กับทุกคน แต่เมื่อครั้งแรกนี้มันคือความรัก รากของมันจึงหยั่งลึกจนยากเกินจะถอน **************** การบอกเลิกในวันนั้นแยกชีวิตคนสองคนออกจากกันอย่างไม่น่าเชื่อ แต่เมื่อเธอกับเขาได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ทั้งคู่จะจัดการยังไงกับความรักที่ยังฝังใจแบบไม่มีวันลืมมาตลอด 14 ปี ปากหนาที่ถอนออกมาหลังจากมอบความรู้สึกที่เขามีผ่านจูบของเขา หญิงสาวที่ยังตาปรือเพราะความหวานทำให้ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปกดริมฝีปากซ้ำบนกลีบปากบางของเธอเบาๆ “แต่งงานกันนะ” คำถามเดิมของเขาผ่านออกมาจากริมฝีปากหนาอย่างอ่อนโยน หัวใจที่พองโตของเธอตอนนี้บอกได้คำเดียวเลยว่าเธอไม่มีคำตอบไหนที่จะให้กับเขาได้เลยนอกจาก... “อืม!” หญิงสาวได้แต่ทำเสียงในลำคอและพยักหน้าเป็นคำตอบ ความสุขที่จุกอกทำให้น้ำใสๆ ไหลมาคลอรอบดวงตากลมโตของเธอ เธอไม่ได้เสียใจแต่มันคือความสุข มันเป็นความสุขที่เธอบรรยายไม่ได้ มันมีมากจนเธอไม่อาจกลั้นน้ำตาของความดีใจเอาไว้จนต้องปล่อยให้มันไหลรินในที่สุด

ข้ามีนามว่าฮุ่ยน่า เกิดมาอาภัพนัก มารดาจากไปตั้งแต่ข้ายังเยาว์ บิดาละเลย ไร้คนค้ำชู เป็นถึงคุณหนูใหญ่ แต่เทียบมิได้แม้แต่สาวใช้ในเรือน ********************* บทนำ เมฆสีเทาลอยต่ำบดบังแสงตะวัน สายลมบางเบาพัดหอบปุยหิมะหมุนวนเป็นเกลียวอยู่ในอากาศ แดดอ่อนๆ ส่องกระทบผิวน้ำใส สะท้อนเห็นดวงหน้างามพิลาสของสตรีผู้หนึ่งยืนอยู่เหนือลำธารน้ำใส เส้นผมสีดำขลับยาวปกคลุมสะโพกอ้อนแอ้น พลิ้วไหวล้อเล่นสายลม นัยน์ตาสีนิลทอดมองภูเขาสูงชันที่อยู่เบื้องหน้า วันเวลาแห่งความสุขมักจะสั้น สิบกว่าปีที่ใช้ชีวิตอยู่ในจวนเสนาบดีเจิ้ง แม้จะพยายามอยู่อย่างไร้ตัวตน ทำตัวคล้ายเป็นอากาศ ที่ผ่านมานางพยายามจะแสวงหาแต่ความสงบให้ตนเอง หากแต่ก็ไม่เคยได้มันมาโดยง่าย นับวันยิ่งคล้ายขอนไม้ที่ขวางทางน้ำ ขัดตาขัดใจผู้อื่น ฮุ่ยน่า มองกองหิมะขาวโพลน ทับถมจนเกิดเป็นภูเขาขนาดเล็ก อากาศเริ่มจะหนาวเย็นขึ้นเรื่อยๆ นางในฐานะคุณหนูใหญ่แห่งจวนเสนาบดี ควรสวมอาภรณ์ที่สวยสดงดงาม แน่นอนว่าเนื้อผ้านั้นต้องหนาและนุ่ม แต่เพราะเป็นเพียงบุตรสาวที่มิมีตัวตนพอจะให้บิดาหันมาเหลียวแล อาภรณ์ที่สวมใส่จึงไม่ต่างจากบ่าวผู้หนึ่งในเรือน หากมองดูให้ดีสาวใช้คนสนิทขั้นหนึ่งของฮูหยินใหญ่ ยังสวมอาภรณ์เนื้อดีกว่าคุณหนูตกยากอย่างนางเสียอีก ผู้อื่นย่างเข้าวัยสิบหกหนาว บิดาหน้าบาน มารดายิ้มกว้างด้วยบุตรสาวถึงวัยออกเรือน หากบุตรสาวบ้านใดงดงามย่อมร่ำลือไปทั่ว หน้าประตูจึงไม่เคยขาดแม่สื่อพากันเข้าทาบทาม เชื่อมสัมพันธ์ผูกด้ายแดงที่ปลายนิ้วนาง นางล่วงเลยวัยปักปิ่นเข้าสู่วัยออกเรือน ยามนั้นแม้แต่พิธีสู่ความเป็นผู้ใหญ่ยังถูกบิดาละเลย ไม่มีมารดาคอยเกล้าผม ไร้ซึ่งบิดาคอยปักปิ่น คุณหนูใหญ่ของจวนเสนาบดี เป็นแค่บุตรีที่ถูกลืม แม้จะมีฐานะเป็นคุณหนูใหญ่ มีมารดาเป็นถึงภรรยาเอก อีกทั้งได้สลักชื่อลงในตระกูลเจิ้ง แต่ก็แล้วอย่างไรเล่า! ในเมื่อนางอยู่ในจวนนี้อย่างไร้ตัวตน ไร้ค่านับตั้งแต่มารดาจากไป นางไม่อาจลืม! ทุกคืนวันที่อาศัยอยู่ในจวนเสนาบดี ถึงจะผ่านมาสิบแปดปีแล้วก็ตาม ยามหลับตาลงคราใดก็มักเห็นภาพเมื่อครั้งมารดาจากไป ทว่ายังไม่ถึงเจ็ดราตรีเสียด้วยซ้ำบุรุษมากรักผู้นั้นไม่คิดจะรั้งรอ รีบยกย่องภรรยารองแต่งตั้งขึ้นเป็นภรรยาเอก นับจากนั้นชีวิตของเด็กสาวในวัยเพียงแปดหนาว ก็ล้มคว่ำไม่เป็นท่า เรือนที่เคยอาศัยหลับนอนกลับถูกสองแม่ลูกเข้ายึดครอง เด็กน้อยแอบซุกตัวอยู่ข้างเตียงลอบมองสินเดิมของมารดาที่เก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี ถูกพวกสุนัขหิวโซแย่งชิงไว้เป็นของตนเองทั้งที่ไม่ใช่ ฮุ่ยน่ามองบิดาด้วยสายตาตัดพ้อ แต่ก็ไม่เห็นสิ่งใดในแววตาคู่นั้นนอกจากความเฉยชา กระทั่งไม่อาจเก็บกักน้ำตาไว้ได้ มันจุกแน่นในอกตีขึ้นผ่านลำคอจนนางอาเจียนโลหิตออกมา สติที่เลือนรางคล้ายม่านหมอกบดบัง เห็นเพียงบ่าวชายร่างใหญ่กำยำยกร่างของนางแบกขึ้นบ่า แล้วโยนลงบนเตียงแคบๆ ในเรือนเก่าที่ทรุดโทรม และเหม็นอับ ข้างกายมีเพียงมี่ซินที่นั่งตัวสั่นงันงกร่ำไห้อยู่ข้างเตียง สาวใช้ผู้นี้มารดาซื้อมาจากตลาดทาสด้วยวัยเพียงสิบหนาว นับจากวันที่ถูกโยนเข้ามาในเรือนเก่าชีวิตก็ไม่ต่างจากบ่าวคนหนึ่งในเรือน มีสิ่งใดบ้างที่สองนายบ่าวไม่ได้ทำ แม้กระทั่งขโมยอาหารกินให้ตนเองได้อิ่มท้องก็ตาม ตะวันคล้อยดวงจันทร์สลับขึ้นจากขอบฟ้า สตรีที่มีอายุย่างเข้าสิบแปดหนาวเลยวัยออกเรือนมาหลายปีแต่ยังไม่มีแม่สื่อทาบทาม คาดว่าอีกไม่เกินสองปีนางจะกลายเป็นสาวเทื้อ ไม่คาดคิดจะมีผู้หวังดีช่วยกระพือข่าวเสียใหญ่โต ไม่เช่นนั้นบุตรสาวที่ไร้ตัวตนผู้ใดจะสนใจ น้ำใส่ย่อมมองเห็นก้นบ่อ สตรีที่ตกเป็นหัวข้อสนทนาก็หาได้สนใจไม่ ปล่อยให้เรื่องทั้งหมดแพร่สะพัดไป แล้วแค่รอให้ฝนตกเพลิงก็จะดับเอง ทว่าผู้ที่นั่งไม่ติดราวกับไฟลนก้นกลับเป็นบุรุษผู้ที่รักหน้าตายิ่งกว่าสิ่งใด เขาคือผู้ที่นางไม่เคยเรียกขานว่าบิดานานร่วมสิบปี กระทั่งความอดทนของบิดาสิ้นสุดลง จึงออกคำสั่งราวกับสายฟ้าฟาดกลางศีรษะ ขับไล่บุตรสาวที่ไร้ค่าออกจากจวน เนรเทศสู่หมู่บ้านดินแดนทุรกันดารที่มีไว้กักขังบุตร และสตรีที่ไร้ค่าของผู้คนชั้นสูง และนั่นคือวันแรกของการเริ่มต้นชีวิตใหม่ของนาง ฮุ่ยน่า

เจ็ดปีที่ถูกพร่ำสอนให้เป็นภรรยาที่ดียึดถือหลัก สามเชื่อฟังมาตลอด สองปีที่เป็นภรรยาคอยเฝ้าเรือนร้าง..... เวลาเก้าปีที่เสียไปผู้ใดจะชดใช้ให้นาง...... กาลเวลาที่ผ่านไปปีแล้วปีเล่า ได้ขโมยสิ่งต่างๆ จากเราไปทีละสิ่ง.....

หลังหย่าขาดกับสามีที่แอบมีเมียน้อย ม่านมุกหญิงสาววัยใกล้เลข4 ได้มาอาศัยอยู่กับครอบครัวของเพื่อนชั่วคราว หล่อนใช้ชีวิตเช่นแม่หม้ายปกติ ไม่ได้สนใจผู้ชายคนไหน มีเพียงแต่ ธันวา ลูกชายสุดหล่อหุ่นล้ำของเพื่อนที่เข้ามาใกล้ชิดกับเธอจนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งเกิดขึ้น ความรักที่เกิดท่ามกลางความหื่นกระหายในเซ็ก เริ่มก่อตัวขึ้น พร้อมกับสามีเก่าที่กลับมาทวงเธอคืน บทสรุปสุดท้ายนั้นเธอจะเลือกใคร ?

เฮ็คเตอร์ แม็คเคนนา เขาไม่คิดว่าจะได้กลับมาพบเธออีกครั้ง ผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเคยทำให้เขาเจ็บจำเจียนตาย วันนี้เธอกลับอยู่แทบเท้าเขา สยบยอมอย่างคนสิ้นไร้หนทาง เขาช่วยฉุดเธอขึ้นสู่หอคอยแห่งความหวัง ก่อนจะบดขยี้ทุกอย่างไม่ให้เหลือซากแม้แต่ลมหายใจ ณชนก เปรมปริยากุล ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา เธออยากพบเขาอีกครั้ง แต่เมื่อได้พบ เธอกลับไม่อาจบอกเขาได้ ว่าเธอรักเขามากแค่ไหน ได้แต่เก็บงำความรู้สึก รัก และ คิดถึง ไว้ในใจ และต้องอยู่ท่ามกลางเปลวไฟแห่งความเคียดแค้นชิงชัง หญิงสาวทำได้แค่ครางอยู่กับไหล่กว้าง มือของเขาบดบี้ไปตามเนื้อนุ่มบนเรือนร่างแสนสวย เขาไม่ถามสักคำว่าเธอเจ็บแค่ไหน ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งกลายเป็นวัตถุบำเรอใคร่ให้คนหยาบกระด้าง เขาไม่เล้าโลมให้เธอรู้สึกถึงแม้เศษเสี้ยวของความหวั่นหวาม หญิงสาวมีแต่ความกลัว กระทั่งเรียวขางามถูกแทรกด้วยท่อนขาแกร่งให้มันแยกจากกัน “ลีแอน...บอกสิว่าคุณรอคอยเวลานี้...บอกผมสิ...ว่าคุณรอคอย” “ไม่...เฮ็คเตอร์...ไม่...” ณชนกหอบหายใจอย่างสั่นสะท้าน เสียงกระซิบของเขาราวกับเสียงของซาตานที่กำลังจะกระชากวิญญาณของเธอลงสู่เหวลึก แล้วเขาก็บีบบังคับให้เธอรับความเจ็บปวดอีกครั้งด้วยการแทรกความแข็งแกร่งลงไปในร่องหลืบฉ่ำอย่างไร้ปราณี “ฮึก!”

คลีฟ เวสเนอร์... เพราะบาดแผลฉกรรจ์จากสงครามทิ้งรอยบาดลึกไว้ในใจ เขา...จึงเลือกปกป้องความรักของตัวเองด้วยการดำดิ่งลงไปในหุบเหวแห่งความเจ็บปวด กีดกั้นหัวใจจากความรักทั้งที่รู้ว่าไม่มีวันลบเลือน เธอ ได้ตลอดชีวิต นิตา รัตนะรัศมี... เพราะหัวใจที่ร้อยรัดความรักไว้กับ เขา อย่างแนบแน่นแม้ต้องแลกกับความเจ็บปวดทรมานสาหัสแม้ความฝันจะถูกทำลายจนย่อยยับหากแต่เธอก็ยินดี นิตา รัตนะรัศมี เฝ้ารอคอยการกลับมาของ คลีฟ เวสเนอร์ นาวิกโยธินหนุ่มชาวอเมริกันที่จดทะเบียนสมรสกับเธอก่อนกลับไปร่วมปฏิบัติการทางการทหารในอาฟกานิสถาน หลังจากนั้นเขาไม่ได้ติดต่อกลับมาหาเธอเป็นเวลาเกือบสองปี หญิงสาวตัดสินใจไปตามหาสามีที่อเมริกา จนกระทั่งได้พบกับเขา ทว่า คลีฟ เวสเนอร์ที่เธอเคยรู้จักกลับไม่ใช่นายทหารนาวิกโยธินคนนั้นอีกต่อไป ...แต่ เขา คือประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่ เวสเนอร์ เรียล เอสเตท กรุ๊ป ที่ทำเหมือนไม่เคยรู้จักเธอมาก่อน นิตาไม่รู้ว่าเธอทำอะไรผิด เขาถึงลงทัณฑ์เธอให้เจ็บปวดทรมานทั้งด้วยสายตาและคำพูด กรีดหัวใจของเธอให้เป็นแผลบาดลึกและผลักไสเธอลงสู่หุบเหวแห่งความเศร้าอย่างไร้ปรานี

ชาคริยา ตอบรับข้อเสนอของมหาเศรษฐีวัยคราวพ่อเพื่อคอยดูแลเขาแลกกับค่าตอบแทนจำนวนมหาศาลซึ่งเธอต้องหาเงินไปรักษามารดาที่ป่วยหนักและต้องได้รับการรักษาด่วน โดยไม่รู้เลยว่าข้อเสนอนั้นคือตรวนเส้นใหญ่ที่พันธนาการชีวิตของเธอไว้กับลูกชายของเขา อีธาน อัลเบิร์ตสัน ผู้ชายหยิ่งผยองที่เกลียดชังเธอยิ่งกว่าอะไร เขาคิดว่าเธอเป็นโสเภณี ขายตัวแลกกับเงินของมหาเศรษฐี ดูถูกชาคริยาสารพัด ในสายตาของเขา เธอมันก็แค่ผู้หญิงหากิน ที่รู้จักแต่เซ็กส์และเงินเท่านั้น!!

ในความคิดของมู่หานเซี่ย ผู้ชายอย่างหลินม่อเฉินเปรียบดังเหล้าพิษที่ร้ายกาจ ทว่ามีแต่เขา เขาคนเดียวเท่านั้นที่กอดเธออย่างทะนุถนอมและแนบแน่น เขาคนเดียวเท่านั้นที่จดจำคำมั่นสัญญาระหว่างกันได้ เขาบอกกับเธอว่า “คุณบอกว่าไม่รักผม คิดหรือว่าผมจะเชื่อ” เขาบอกกับเธอว่า “จะรักก็ดี จะเกลียดก็ช่าง แต่เราจะไม่แยกจากกัน” ทุกช่วงเวลาในชีวิตของมู่หานเซี่ย จะมีหลินม่อเฉินคอยประคับประคอง เขาเฝ้าเลี้ยงดู ฟูมฟัก ผลักดันเธอจากลูกเป็ดตัวน้อย ๆ จนกลายเป็นนางหงส์ เขาเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ และพร้อมจะวางทุกอย่างในมือลง เพื่อรอเธอกลับมา เป็นเช่นนี้แล้ว... ต่อให้รู้ว่าเขาเปรียบดังเหล้าพิษ เธอยังกล้าจะกล้าปฏิเสธอีกหรือ? (บทที่ 40-บทที่ 80)

เขาร้าย! แต่รักแค่เธอหมดหัวใจ เมื่อพรหมร้ายลิขิตรักทำให้เธอต้องกลายมาเป็นเจ้าสาวมาเฟียรูปหล่อที่ชอบตีหน้ายักษ์ใส่ กามเทพตัวน้อยแผลงศรรักทรงฤทธิ์ ลิขิตให้ผู้ชายหน้ายักษ์ปากร้ายยอมมอบทั้งหัวใจให้กับเธอ

สาวน้อยวัยละอ่อนมองหน้าชายรุ่นคุณปู่พร้อมกับยิ้มล้อเลียนอย่างสบประมาท “แหม อายุขนาดนี้จะมีแรงหรือคะ” ดันแคนบิดริมฝีปากเป็นรอยยิ้ม “เชื่อมั้ยสาวน้อย… ว่าอีกไม่กี่นาทีต่อจากนี้ เธอจะร้องครางจนเสียงแหบแห้งอยู่ใต้ร่างของฉัน ตลอดจนรุ่งเช้า”

อุตส่าห์ลากผู้ชายคนใหม่มาขึ้นเตียงแทนแฟนเก่าที่เพิ่งเลิกไป แต่ดันได้นายนายเวอร์จิ้นมาเสียนี่ แต่ไม่เป็นไรจัสมินคนนี้จะเป็นคนถ่ายทอดวิชาให้เอง

Original title: 有匪 Author: PRIEST Original Chinese copyright by 北京晋江原创网络科技有限公司 Thai translation copyright by PaLang Publishing Co., Ltd. ALL RIGHTS RESERVED ------------------------- สักวัน ข้าจะเก่งพอ... สักวัน ข้าจะข้ามผ่านแม่น้ำสี่ม่อที่เย็นยะเยือกสายนี้ ไปยังโลกกว้างภายนอกให้ได้ ยี่สิบปีก่อน... หลี่เวย--ดาบใต้ผู้โด่งดังผันตัวเป็นโจร และปักหลักซ่องสุมค่ายโจรที่หุบเขาสู่ซัน ทุกคนต่างพากันเรียกขานที่แห่งนี้ว่า ‘สี่สิบแปดค่ายโจร’ ‘สี่สิบแปดค่ายโจร’ อ้าแขนต้อนรับเหล่าจอมยุทธ์ผู้ไร้ที่พึ่ง ตั้งแต่ราชนิกุลตกอับยันยาจก ตั้งแต่ประมุขพรรคชื่อก้องยันขอทาน ขอเพียงท่านทั้งหลายไม่มีที่ไป ปฏิบัติตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด สี่สิบแปดค่ายโจรล้วนยินดี โจวเฝ่ย... หลานสาวคนเดียวของหลี่เวยถือกำเนิดกลางสี่สิบแปดค่าย ตลอดชีวิตไม่เคยก้าวออกไปจากที่นี่แม้แต่ก้าวเดียว แต่แล้ววันหนึ่ง... ชายหนุ่มชื่อเซี่ยอวิ่น ก็ลักลอบเข้ามาในค่ายพร้อมกับคำสั่งจากเบื้องบน จากนั้นทุกอย่างก็เริ่มต้น โลกของโจวเฝ่ยเปลี่ยนไป จากสาวน้อยที่ไม่เคยรับรู้อะไรเลย ต้องก้าวออกไปเผชิญหน้ากับอันตรายในยุทธภพ เข้าไปในที่ที่ไม่ควรอยู่ พบเจอบุคคลในตำนานที่ไม่เคยคิดว่าจะมีจริง และแล้ว... ความลับยี่สิบปีก็เริ่มเปิดเผย

“ปล่อยข้านะ ข้าจะไปจากที่นี่” มือหนาใหญ่กุมมือของนางไว้ ไม่ เขาปล่อยนางไปเด็ดขาด เขารักนางตั้งแต่วันแรกเจอ นางพยายามสะบัดมือเขาออก มันไม่ออกเสียที เขากลับกุมมือนางแน่นกว่าเดิม นางจะไม่ยอมเป็นเหยื่อของเขาเป็นอันขาด ขืนอยู่กับเขาต่อไป นางต้องเป็นอาหารของเขาแน่ “ไม่! ข้าไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เจ้ามันปีศาจ” ชายหนุ่มได้ยินคำสบถด่าของนาง ดวงตาเขาจากสีฟ้า มันเปลี่ยนสีเป็นสีแดงทันที เขาปล่อยมือนาง เวยหลันหลันรีบลุกออกจากเตียง “เจ้าโกหกข้า บอกว่ารักข้า ที่แท้เจ้าจะกินข้า ข้าไม่อยู่ให้เจ้ากินหรอก” ชายหนุ่มหัวใจห่อเหี่ยวเมื่อได้ยินคำพูดของนาง เขาเจ็บปวดใจเหลือเกิน นางวิ่งออกไปจากห้องแล้ว นางจะไปไหน นางกลัวเขา “หลันเอ๋อร์กลับมาก่อน”

名门医女 Author: ชีฉิง Translator:  hongsamut Chinese edition copyright by 上海玄霆娱乐信息有限公司 Thai edition copyright by Hongsamut.com  All right reserved ----------------------------- คุณเป็นหมอเพราะอะไร? เพราะเรียนเก่งเกินกว่าจะไปทำอย่างอื่น เพราะเป็นอาชีพที่ทรงเกียรติ เพราะผลตอบแทนสูง? คุณเป็นหมอเพราะอะไร? เพราะยึดมั่นในคุณธรรม เพราะถือความเมตตาเป็นที่ตั้ง? ไม่ว่าเหตุผลใดที่ ‘ฉีเยว่’ ใช้ในการก้าวเข้าสู่อาชีพหมอ เธอคิดว่า...มันอาจเป็นแรงจูงใจจากเบื้องบน ในช่วงชีวิตหนึ่งของฉีเยว่เป็นช่วงที่ยากลำเค็ญที่สุด เธอย้อนอดีตกลับเข้าไปอาศัยในร่างหญิงสาวผู้ถูกทิ้ง แม้กระทั่ง ‘เสี่ยวโหวเหย่’ ผู้เป็นสามีก็ยังไม่แยแส ต้องหลบๆ ซ่อนๆ อยู่ในห้องเล็กๆ แคบๆ ในจวนหลังใหญ่เสมือนเป็นสิ่งของที่ไร้ค่า สองสิ่งที่ติดตัวคุณหมอฉีมาก็คือความมุ่งมั่นไม่ย่อท้อและปณิธานอันแน่วแน่ของหมอคนหนึ่ง ความมุ่งมั่นไม่ย่อท้อ จะช่วยให้เธอดิ้นรนเอาตัวรอดจากการหาเรื่องของคนในบ้านได้หรือไม่ ปณิธานอันแน่วแน่ จะช่วยให้เธอรักษาผู้ป่วยท่ามกลางยุคสมัยที่ขาดแคลนตัวยาและอุปกรณ์ทางการแพทย์ได้หรือไม่ ฉีเยว่เลือกเป็นหมอเพราะอะไร? สุดท้ายแล้วหัวใจจะตอบเธอเอง     (บทที่ 61 - บทที่ 70)

แค่สบตาความรักก็เอ่อล้นหัวใจ รัก... เริ่มต้นและก่อตัวเป็นความหอมหวาน แต่จะราบรื่นหรือไม่ต้องติดตามนะคะ

ดนัยกำลังมองหาเรื่องทำแก้เบื่อ เจ้าทอมที่มีชื่อน่ารักๆ ว่าที่รักดันมาเข้าตาเขา เกมเปลี่ยนสาวทอมให้เป็นสาวแท้จึงเริ่มขึ้น ใครจะเป็นผู้ชนะ ก็คงต้องดูกันที่ความสามารถเสียแล้ว ...รุกฆาตแบบรวบรัดจึงเป็นวิธีเริ่มเกมของดนัย

เพราะถูกทรยสหักหลังจากเพื่อนและแฟน เธอจึงรับงานเป็นเด็กนั่งดริงก์ ทำให้เธอได้พบกันเขา ชายผู้มอบสัมผัสแห่งปรารถนาให้อย่างเร่าร้อน ก่อนเขาจะกลายเป็นผู้กุมชะตาชีวิตเธอในฐานะนางบำเรอชั่วคราว

แผนการง่ายๆ ในใจ ‘ลุคส์ อัลเบอร์ทีน’ นักธุรกิจหนุ่มมหาเศรษฐีผู้เย็นชาราวกับปีศาจน้ำแข็ง มีเพียงแค่ ‘ลากตัวหลานสาวขึ้นเตียง’ เพื่อที่จะสาวตัวไปให้ถึงลุงของเธอ... อดีตลูกน้องผู้กล้าขโมยความลับสำคัญทางธุรกิจหนีไปจากเขา เขาคิดว่าแผนการนี้ไม่มีวันที่จะผิดพลาด และสิ่งที่คุ้มค่ายิ่งกว่าการได้ตัวคนทรยศมาลงโทษ นั่นก็คือความพึงพอใจอย่างเปี่ยมล้นในยามที่ร่างกายของหญิงสาวบิดเร่าอยู่ใต้ร่างเขา ด้วยความทุกข์ทรมานอันแสนหฤหรรษ์... แต่... ‘ปรางค์ปรียา’ ไม่ใช่คนที่เขาต้องการตัว และการที่เธอเสี่ยงชีวิต ยอมรับสมอ้างเป็นตัวประกันแทนเพื่อนสนิท ก็เพราะเธอคิดว่าท้ายที่สุด เมื่อลุคส์พบความจริง เขาก็จำจะต้องปล่อยเธอไปในภายหลัง ทว่านั่นกลับเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่หลวง เมื่อมหาเศรษฐีหนุ่มผู้หล่อเหลาและร้ายกาจไม่เพียงแต่ใช้เรือนร่างของเธอเป็นดอกเบี้ยความแค้น หากในวันที่เธอได้รับอิสรภาพ เขายังได้มอบบางสิ่งบางอย่างติดครรภ์เธอไปโดยไม่เจตนา และสิ่งนั้นก็คือพันธนาการที่จะทำให้เธอไม่สามารถหนีพ้นจากเงื้อมมือของเขาไปได้ตลอดกาล

สายไหม สาววัยกระเตาะถูกส่งตัวมาให้เขาเพื่อขัดดอก นายหัวเชน หล่อล่ำกำยำแต่กักขฬะ เขาเป็นซาตานร้ายที่บดขยี้พรหมจรรย์ของเธอ แต่มัดเธอด้วยตรวนสวาทที่สายไหม...ดิ้นไม่หลุด

Original title: 有匪 Author: PRIEST Original Chinese copyright by 北京晋江原创网络科技有限公司 Thai translation copyright by PaLang Publishing Co., Ltd. ALL RIGHTS RESERVED ------------------------- สักวัน ข้าจะเก่งพอ... สักวัน ข้าจะข้ามผ่านแม่น้ำสี่ม่อที่เย็นยะเยือกสายนี้ ไปยังโลกกว้างภายนอกให้ได้ ยี่สิบปีก่อน... หลี่เวย--ดาบใต้ผู้โด่งดังผันตัวเป็นโจร และปักหลักซ่องสุมค่ายโจรที่หุบเขาสู่ซัน ทุกคนต่างพากันเรียกขานที่แห่งนี้ว่า ‘สี่สิบแปดค่ายโจร’ ‘สี่สิบแปดค่ายโจร’ อ้าแขนต้อนรับเหล่าจอมยุทธ์ผู้ไร้ที่พึ่ง ตั้งแต่ราชนิกุลตกอับยันยาจก ตั้งแต่ประมุขพรรคชื่อก้องยันขอทาน ขอเพียงท่านทั้งหลายไม่มีที่ไป ปฏิบัติตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด สี่สิบแปดค่ายโจรล้วนยินดี โจวเฝ่ย... หลานสาวคนเดียวของหลี่เวยถือกำเนิดกลางสี่สิบแปดค่าย ตลอดชีวิตไม่เคยก้าวออกไปจากที่นี่แม้แต่ก้าวเดียว แต่แล้ววันหนึ่ง... ชายหนุ่มชื่อเซี่ยอวิ่น ก็ลักลอบเข้ามาในค่ายพร้อมกับคำสั่งจากเบื้องบน จากนั้นทุกอย่างก็เริ่มต้น โลกของโจวเฝ่ยเปลี่ยนไป จากสาวน้อยที่ไม่เคยรับรู้อะไรเลย ต้องก้าวออกไปเผชิญหน้ากับอันตรายในยุทธภพ เข้าไปในที่ที่ไม่ควรอยู่ พบเจอบุคคลในตำนานที่ไม่เคยคิดว่าจะมีจริง และแล้ว... ความลับยี่สิบปีก็เริ่มเปิดเผย

คำโปรย : “ห้าแสน!” “เจ็ดแสน!” เสียงประมูลราคาจากคนด้านล่างเวทีดังแข่งกัน “หนึ่งล้าน” การประมูลยังคงดำเนินกันต่อไปเรื่อยๆ ขวัญชนก สาวน้อยวัยใสวัยย่างสิบเก้าสอดส่ายสายตามองไปยังกลุ่มคนด้านหน้า “หนึ่งล้านสองแสน” เอาสิ! ถ้าเขาไม่มา เธอก็... ขวัญชนกยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ กระตุ้นราคาประมูลจนสูงลิ่วถึงสองล้าน “สองล้านครั้งที่หนึ่ง...” ในมุมมืดชายร่างสูงยกยิ้มมุมปากอีกครั้ง เมื่อเห็นดวงตากลมโตแสดงความหวาดหวั่นในที่สุด “ห้าล้าน!” ก่อนที่ราคาสองล้านจะถูกเคาะครั้งที่สาม เสียงบอกราคาใหม่สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนในงาน แต่กลับสร้างรอยยิ้มให้หญิงสาวบนเวที เธอไม่เคยลืมเสียงของเขา “ชนะแล้ว” ขวัญคิดในใจ “ห้าล้านครั้งที่สาม...ขาย!” ขวัญชนกถอนสายบัวบนเวที และส่งจูบอย่างยั่วยวนก่อนที่จะบ้ายบายและเดินเข้าหลังเวทีไป ม่านถูกเลื่อนปิด แต่เสียงผู้คนยังคงกระซิบกระซาบและพยายามมองหันไปมองชายในมุมมืดที่ให้ราคาหญิงบริการคืนเดียวสูงลิบลิ่ว ขวัญถูกส่งตัวไปในห้องหรูของโรงแรมหกดาวที่ถูกจัดเตรียมไว้ในทันที “เป็นอะไรไป” “คุณฟง...จะทำอะไรคะ” ขวัญตัวสั่นและค่อยๆ ถอยรักษาระยะห่างจากเขา เพราะคุณฟงในวันนี้ช่างแตกต่างเหลือเกิน “โตแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมเรื่องแค่นี้ถึงไม่รู้” ขวัญกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก สายตามองคนตัวสูงตรงหน้าไม่ยอมกระพริบตาเลย ไม่รู้ว่ากลัวเขาจะหายไป หรือกลัวว่าเขาจะเข้ามาถึงตัวเธอโดยที่เธอจะหนีไม่พ้นเงื้อมมือเขาไม่ได้กันแน่ทั้งๆที่เรื่องนี้เธอเตรียมตัวเตรียมใจมาเพื่อเขาตั้งแต่เมื่อหลายวันก่อน “เกมส์นี้ขวัญชนะ” “เกมส์อะไร ฉันไม่เข้าใจ” กึกึกึ ขวัญถอยหลังให้ห่างคุณฟงมากขึ้นเรื่อยๆ “ฉันรู้เพียงว่า คืนนี้ฉันซื้อหญิงบริการมาเท่านั้น” “คุณฟง นี่ขวัญนะคะ” เมื่อได้ยินคำว่า ‘หญิงบริการ’ จากปากเขา เธอยอมรับว่าไม่ชอบเลยสักนิด “ขวัญไหน หรือเธอจะบอกว่าเธอชื่อขวัญอย่างงั้นเหรอ” หน๋อย!!! แสร้งทำเป็นไก๋ ไม่เจอกันแค่ครึ่งเดือนสมองเขาเสื่อมไปแล้วอย่างงั้นเหรอ “ยังไม่แก่เท่าไหร่เลยนะคะ” ดีแลนยิ้ม แต่ยิ้มครั้งนี้ของเขาขวัญไม่เคยเห็นมาก่อน “หมดเวลาเวอร์จิ้นแล้ว” !!! “ภรรยาจอมซน”

ในค่ำคืนที่กรุ่นด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ พริ้มเพรา ถูกจับจูงออกไปจากผับด้วยเข้าใจว่าเป็นมือของเพื่อนรัก ทว่าเมื่อรู้ตัวอีกที เธอดันไปอยู่บนเตียงของใครก็ไม่รู้ แล้วเรื่อง 18+ 20+ 25+ ก็เกิดขึ้นตามมา พริ้มเพราอยากคร่ำครวญถึงความสาวที่สูญเสีย แต่มองหน้าผู้ชายแล้วใจมันสั่น เอาวะ! ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว หน้าตาดีลีลาเด็ด พริ้มอภัยให้ก็ได้.... แต่เรื่องไม่จบแค่คืนนั้นสิ เพราะผู้ชายอันตรายไม่ยอมปล่อยมือ แล้วเธอควรทำเช่นไรดี ในอดีตที่ผ่านมา มีใครบางคนถูกฆ่าเพราะรักเขา และแน่นอนว่านางสาวพริ้มเพรา อาจเป็นรายต่อไป! ******* นิยายแนวพิศวาสฆาตกรรม เร่าร้อนและลึกลับ ********

ทั่วทั้งทวีปกำลังครึกครื้นไปด้วยงานประลองห้าจักรวรรดิ เหล่าผู้นำสำนักชั้นนำและผู้ปกครองได้เดินทางมาถึงเมืองหลวงของจักวรรดิมังกรสวรรค์! ภายใต้การนำทัพของหยางอี้ทำให้จักรวรรดิเมฆาหวนที่รั้งท้ายมาตลอดหลายปีลุกผงาดขึ้นมาระหว่างการประลอง! โดยไม่คาดคิดการลงมือของหยางอี้ได้เปิดเผยสถานะเทพดาราออกไปและทำให้สี่สำนักพิทักษ์ฟ้าเคลื่อนไหว

หลังจากฝึกฝนในวิหารสวรรค์ด้วยความโดดเด่นหยางอี้จึงได้รับสิทธิ์ในการแย่งชิงที่นั่งสู่งานประลองห้าจักรวรรดิอันยิ่งใหญ่! อย่างไรก็ตามในงานประลองก็ได้เกิดเหตุการไม่คาดฝันขึ้น! หยางอี้เข้าห้ำหั่นกับหนึ่งในห้าตำนานของแผ่นดินเมฆาหวนจนเกิดเป็นเรื่องสั่นสะเทือนไปทั้วทั้งยุทธภพ!