เรื่องราวของไป๋เฉิน ชายผู้ใช้ชีวิตอยู่ในเรือนจำถึง 12 ปีเต็ม โดยเขาที่ไม่ได้ทำอะไรผิด เขาถูกยัดข้อหา พ่อและแม่ถูกฆ่าตาย เพียงเพื่อผลประโยชน์ของคนในตระกูลใหญ่ เขามีความโกรธแค้น และเขาก็ได้รับโอกาสในการแก้แค้น เขาได้ย้อนกลับไปเมื่อ 12 ปี ก่อน ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาที่หายนะจะมาถึงเขาและครอบครัว และสิ่งที่ทำให้เขาย้อนกลับไปก็คือระบบเปลี่ยนชีวิตอันน่าอัศจรรย์ เขาได้สาบานว่าจะแก้แค้น เขาจะฆ่าและทำลายตระกูลของคนที่ทำให้เขาต้องทุกข์ทรมานถึง 12 ปีเต็ม! นอกจากนี้กุญแจสำคัญที่จะทำให้การแก้แค้นของเขาประสบความสำเร็จก็คือ ระบบเปลี่ยนชีวิต!

เรื่องราวของไป๋เฉิน ชายผู้ใช้ชีวิตอยู่ในเรือนจำถึง 12 ปีเต็ม โดยเขาที่ไม่ได้ทำอะไรผิด เขาถูกยัดข้อหา พ่อและแม่ถูกฆ่าตาย เพียงเพื่อผลประโยชน์ของคนในตระกูลใหญ่ เขามีความโกรธแค้น และเขาก็ได้รับโอกาสในการแก้แค้น เขาได้ย้อนกลับไปเมื่อ 12 ปี ก่อน ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาที่หายนะจะมาถึงเขาและครอบครัว และสิ่งที่ทำให้เขาย้อนกลับไปก็คือระบบเปลี่ยนชีวิตอันน่าอัศจรรย์ เขาได้สาบานว่าจะแก้แค้น เขาจะฆ่าและทำลายตระกูลของคนที่ทำให้เขาต้องทุกข์ทรมานถึง 12 ปีเต็ม! นอกจากนี้กุญแจสำคัญที่จะทำให้การแก้แค้นของเขาประสบความสำเร็จก็คือ ระบบเปลี่ยนชีวิต!

ถ้าอ่านหนังสือเจอพลอตย้อนเวลาเมื่อไหร่ ร้อยทั้งร้อยพวกผู้หญิงที่ย้อนเวลากลับมาในยุคอดีตมักเป็นนางเอก พวกนางจะชนะทุกคน ฉลาดเป็นกรด เพราะล่วงรู้อนาคตที่คนอื่นไม่รู้ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่คนรอบกายนางจะพ่ายแพ้ราบคาบ กลายเป็นตัวตลกไปแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว เช่นเดียวกับเซี่ยหว่านหยู... นางต้องสูญเสียสามีที่ ‘นกเขาไม่ขัน’ ให้กับผู้หญิงอีกคนที่ทำให้เขา ‘ผงาด’ ขึ้นมาเป็นชายเต็มตัวได้อีกครั้ง จะด้วยเหตุผลกลใดนางไม่รู้ รู้เพียงว่าตั้งแต่ที่หญิงคนนี้เข้ามา ชีวิตสมรสของนางก็พังไม่เป็นท่าและต้องลาจากโลกนี้ไปพร้อมกับความอาฆาตแค้น แต่โชคดีที่นิยายเล่มนี้มีปีศาจแมวเช่น ‘อาหยู’ คอยเฝ้าดูอยู่ เพื่อจะบำเพ็ญเพียรให้ได้หางที่เก้า ปีศาจแมวเช่น ‘อาหยู’ จำต้องตามหานางรองโชคร้ายเหล่านี้แล้วแก้ไขให้ชีวิตของพวกนางสมหวังอย่างที่ควรจะเป็น สิ่งที่ปีศาจแมวอยากจะบอกนักท่องเวลาทั้งหลายก็คือ อย่าคิดว่าย้อนเวลาได้แล้วจะสุขสมหวังเสมอไป ทะลุมิติมาโดนกระทืบ ก็เป็นไปได้เหมือนกัน!

เมื่อฮ่องเต้มีรักปักใจเพียงฮองเฮาโดยไม่คิดรับสนมชายา การบริหารบ้านเมืองจึงเหน็ดเหนื่อยหนักหนา เหล่าบุตรสาวและบุตรชายจึงไม่อาจนิ่งดูดาย พวกเขาพร้อมใจกันปกปักษ์พิทักษ์แคว้นด้วยวิถีทางแห่งตนโดยไม่สนใจวิธีการ เพื่อเสด็จพ่อกับเสด็จแม่จักได้ครองรักกันอย่างยาวนานสุขสำราญจนแก่เฒ่า ทั้งยุทธจักร ทั้งราชสำนัก ทั่วดินแดนใต้หล้า จงมาอยู่ในกำมือเรา เรื่องราวความรักอันอลหม่านวุ่นวายจึงมีตามมาอย่างช่วยมิได้ ภาคต่อจากเรื่องพยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ด้วยเซตรักไร้วาจา -องค์ชายรอง อ๋องทมิฬ รักคือการครอบครอง -องค์ชายใหญ่ ฮ่องเต้ไร้ใจ รักคือการไม่เรียกร้อง -พี่หญิงใหญ่ พยัคฆ์สาวจ้าวยุทธจักร รักคือการปกป้อง *** หมายเหตุ: สามารถแยกอ่านได้

รื่องย่อ จักรพรรดิ์เซียนหวนคืน เมื่อความแค้นทำให้เขาต้องกลับมา.. ฉู่ชวิ้น เด็กหนุ่มผู้ใสซื่อถูกจับเข้าคุกในข้อหาที่เขาเองก็ยังสงสัยมามันคืออะไร อีกทั้งชีวิตในคุกของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด จนกระทั้งเขาถูกกระทืบตาย หลังจากที่เขาตายแล้ววิญญาญได้ข้ามไปยังโลกแห่งผู้ฝึกตน คนอื่นใช้เวลาหมื่นปีเป็นจักรพรรดิ์เซียน แต่สำหรับเขานั้น ใช่เวลาเพียง 3000 ปีก็อยู่บนจุดสูงสุดของจักพรรดิ์เซียน แต่ในเวลานั้นจิตใจของเขายังคงสับสนเพราะต้องการรู้ความจริงที่เกิดขึ้นในภพชาติก่อน เขาจึงใช้พลังเซียนทั้งหมดเพื่อเปิดประตูมิติ ส่งวิญญาณของเขากลับมาที่ร่างเก่าที่อยู่ในคุก ก่อนวันที่เขาจะตายเพียงหนึ่งวัน........... นี้คือการกลับมาล้างแค้นและค้นหาความจริงแต่เขานั้นไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปเขาคือ จักรพรรดิเซียน!

เรื่องย่อ ซอมบี้ร้ายอันตรายถึงชีวิต เซี่ยปู้เอ้อร์เป็นเพียงเด็กที่ถูกไล่ออกจากโรงเรียนด้วยเหตุผลบางประการ แต่เขายังคงพยายามเอาชีวิตรอดในสังคมให้ได้ แต่แล้ววันหนึ่ง เหตุการณ์บางอย่างก็เกิดขึ้น ไม่เพียงแต่เขาต้องเอาตัวรอดจากสังคมแต่เขายังต้องเอาตัวรอด จากสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า ซอมบี้ และมนุษย์สายพันธ์ใหม่ เมียก็อยากมี..ซอมบี้ก็ต้องหนี..เขาจะเอาชีวิตรอดได้หรือไม่!!

เรื่องย่อ สุดยอดชาวประมง (极品小渔民) ฉู่เหิน เด็กหนุ่มธรรมดาที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านชาวประมง ทุกวันเขาจะออกไปหาปลาที่ทะเลกับพี่ชาย แต่วันนั้นก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น มีพายุไต้ฝุ่นขนาดใหญ่เกิดขึ้นตรงหน้า ทั้งสองพยายามหนีจากพายุลูกนั้นอย่างสุดความสามารถ แต่ก็ไม่ทัน...ในขณะนั้นเองฉูเหินรับรู้ได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง มีเสียงดังขึ้นในหัวของเขาทันใดนั้นก็มีแหปรากฎออกมาตรงหน้าเขา หลังจากนั้นไม่นานเขาก็หมดสติไป เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในโรงพยายาบาลและโดยที่ตัวเขาเองไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย แต่กลับกันกับพี่ชายของเขาที่อยู่ในห้องผู้ป่วยข้างๆ มีสภาพที่ขาหัก หรืออาจจะต้องเสียขาและพิการไปตลอดชีวิต ซึ่งค่ารักษาพยายาบาลของพี่ชายเขาไม่ใช่เงินน้อยๆ แล้วอย่างนี้ฉูเหินจะทำยังไงต่อไป....

ฉู่อวี๋-- วีรสตรีสองชาติ ชาติที่แล้วนางไล่ตามความรักไปไกลสุดหล้า ละทิ้งทั้งเกียรติยศ ศักดิ์ศรี และคู่หมั้นผู้องอาจจากตระกูลแม่ทัพใหญ่ ไปเป็นเพียงภรรยาไร้ศักดินาของนายอำเภอตัวเล็ก ๆ ใช้เลือดเนื้อและหยาดเหงื่อของตน ผลักดันจนเขาคนนั้นกลายเป็นมหาเสนาบดีอันดับหนึ่ง แต่สุดท้ายเขากลับทอดทิ้งนาง กู้ฉู่เซิง-- มหาเสนาบดีคู่บัลลังก์ หลังจากที่นางสิ้นลมหายใจ เขาเพิ่งตระหนักถึงความรู้สึกที่แท้จริงของตน เขารักนาง! ชีวิตที่เหลืออีกสามสิบปีต่อจากนั้นช่างว่างเปล่าเมื่อไม่มีดวงตะวันดวงนั้นอีก หากความตายเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยปลดปล่อยเขาจากความทุกข์... เขาก็ยอม ขอเพียงได้เจอนางอีกครั้ง ได้บอกรักนางอีกหนก็พอ! เว่ยอวิ้น แม่ทัพของแผ่นดิน นางเป็นสะใภ้ใหญ่ของบ้าน เป็นภรรยาของพี่ชายที่เขาไม่ควรใกล้ชิดด้วย แต่วันเวลากลับผลักดันให้เขาเข้าใกล้นาง ร่วมเป็นร่วมตายกับนาง พอรู้สึกตัวอีกที... เขาก็อยู่ในโลกที่ไม่มีนางไม่ได้อีก ถ้ารักนี้ผิดนัก ก็ขอให้ความผิดบาปทั้งหมดตกอยู่ที่เขาคนเดียวเถอะ!

คนอื่นข้ามภพสวยๆ มาเป็นนางเอกหรือไม่ก็นางมารร้าย แต่วิญญาณสาวอ้วนจอมฉ้อฉลต้องมาสิงร่างสตรีอัปลักษณ์ที่โง่งมงาย ซึ่งชีวิตนี้ หากไม่รุ่งก็คงวอดวาย เพราะผู้ชายกินเมีย “คุณโป๊...” หล่อนว่าพร้อมกับชี้มือสั่นจัดไปยังร่างสูงใหญ่ พยายามไม่มองสัดส่วนเร้นลับของเขา แต่สายตาก็ซุกซนเหลือเกิน! “โธ่...ตกใจอันใด เมื่อครู่เรายังอภิรมย์บนเตียง เหตุใดตอนนี้ถึงแสดงท่ารังเกียจข้าเพียงนั้น...ภรรยา” “อร๊าย บ้าบอ! แก้มอุ่นนี่นะ ชะ ช่วยคุณอุ่นเตียง ถะ แถมเรายังเป็น เอ่อ...สามีภรรยากันด้วย” หัวใจหญิงสาวเต้นโครมคราม ทั้งช็อกและขัดเขิน คนหล่ออะไร ขี้ตู่เสียจริง หนุ่มรูปงามถอนหายใจเสียงดังราวสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ เขาต้องรับมืออยู่บ่อยครั้ง “ข้ารู้ ในหัวเจ้าเลอะเลือนอยู่หลายส่วน แต่เรื่องนี้ถูกต้องตามกฎหมายบ้านเมือง และข้าสัญญากับฟ้าดินแล้วว่าจะเป็นสามีที่ซื่อสัตย์ตลอดไป ฉะนั้นโปรดรับรู้ไว้ หัวใจของข้าดวงนี้เป็นของเจ้าแต่เพียงผู้เดียว ...หงเซ่อ” “หงเซ่อ!!” หญิงสาวทวนคำ หล่อนมีชื่อประหลาดนี้ตั้งแต่ตอนไหน?

นางแมวตัวร้าย คุณชายหม้อยา ปรารถนารักทุกชาติภพ กระพรวนทองคำที่คอนาง เขาเป็นผู้สวม หัวใจนาง เขาเป็นผู้เหยียบย่ำทำลาย ในเมื่อรักครั้งนี้สมหวังไม่ได้ นางคงต้องงัดแผนชั่วร้าย เสกให้เขากลาย...เป็นทาสแมว!! ณ หนานอานซึ่งอยู่ด้านล่างภูเขาต้ากวนหมิงซาน มีสำนักหมอยาชื่อดังของสกุลไป๋ กล่าวกันว่าทุกๆ หนึ่งร้อยปี จะมีบุรุษเทพเซียนถือกำเนิดเพื่อช่วยเหลือผู้คน ไป๋หลิวหยาง คือคุณชายหม้อยา เขาทั้งรูปงามและสง่าผ่าเผย จิตใจดีงาม และนอกจากมีกลิ่นอายเทพเซียนอันเป็นที่โปรดปรานของเหล่าปีศาจ เขายังเฉลียวฉลาดรอบรู้ในหลายๆ สิ่ง คุณสมบัติเหล่านี้ทำให้คุณชายสกุลไป๋เป็นที่หมายปองของหญิงสาวทั่วหล้า ชีวิตของ ‘อิ้งเยว่’ นางแมวป่าแห่งเผ่าจิ่วเซิงหัว (เก้าชีวิต) จะว่าดีก็ไม่เต็มปาก จะว่าร้ายก็ไม่เชิง ในคืนที่ครอบครัวถูกไฟป่าคลอกตาย นางถูกบิดาผนึกไว้ในถ้ำน้ำแข็ง กระทั่งได้รับการช่วยเหลือจากเวยเฟิง ภูตสายลม นางจึงได้ออกมาใช้ชีวิตบนโลกอีกครั้ง แต่อนิจจา ด้วยความเสียใจอย่างหนัก ทำให้นางสติเลอะเลือนบางส่วน ความทรงจำเก่าก่อนในอดีตจึงขาดหายไป และหลังจากถูกปลดปล่อย อิ้งเยว่กลายเป็นแมวป่าสองหางเร่ร่อน นางอาศัยเรือนกายหญิงสาวเสพรักกับบุรุษมากหน้าเพื่อต่อลมหายใจตัวเอง ปีศาจแมวสาวใช้ชีวิตอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ รอคอยชายผู้มีกลิ่นกายเทพเซียนเพื่อที่จะช่วยให้นางมีร่างเป็นมนุษย์ จวบจนได้พบไป๋หลิวหยาง นางแมวจึงวางแผนที่จะใช้อุ้งเท้าและพวงหางแสนน่ารักมัดใจเขาให้ได้อีกครั้ง!

“อยู่นิ่งๆ ก่อนได้ไหม ผมจะคุยเรื่องสำคัญ” “คุณก็ปล่อยฉันไปสิ จะมากอดรัดฉันไว้ทำไม” ลลิสาตอบกลับเสียงเขียว ก่อนจะทั้งหยิกทั้งผลักคนตัวใหญ่ “นิ่ง!” เขาดุแล้วรับสายจากคนในวังของผู้เป็นย่า จากนั้นดาเนียลก็คุยไม่กี่คำก็วางสาย ด้านลลิสาก็ยอมนิ่งจนเขาคุยโทรศัพท์จบ เธอก็เริ่มแผลงฤทธิ์อีกรอบ “ถ้าไม่ปล่อย คุณเจอดีแน่” ลลิสาขู่ฟ่อๆ เมื่อดิ้นจนเหนื่อยแล้วก็ยังไม่หลุดจากอ้อมกอดที่รัดแน่น “ทำไม จะกระทืบเท้า หรือจะยกเข่าทะลวงหว่างขาผม” ลลิสาเม้มปากแน่นเมื่อคนตัวใหญ่รู้ทัน “งั้นก็ฟังผม” “ฉันไม่ฟัง!” “งั้นผมจูบ!” ลลิสาเงยหน้าขึ้นมองตาขวางทันที ก่อนจะยกมือผลักใบหน้าหล่อเหลาออกห่าง เมื่อเขาโน้มหน้าลงมาใกล้ ทั้งที่ตอนนี้ก็ใกล้กันมากเกินไปแล้ว “จะฟังผมดีๆ ไหม” “ฟังก็ได้!” “ว่าง่ายๆแบบนี้สิ น่ารักขึ้นเยอะ” ลลิสาเบ้ปากใส่ “ผมจะหาหลักฐานไปพิสูจน์กับพ่อกับพี่ชายคุณให้ เรื่องที่อดีตคู่หมั้นของคุณเป็นชู้กับแม่เลี้ยง แต่ผมมีข้อแม้ว่าคุณต้องพูดความจริงเรื่องอดีตคู่หมั้นของคุณกับผม” ดาเนียลต่อรอง เพราะเขาต้องการรู้ความรู้สึกจริงๆ จากใจของหญิงสาว คนที่เขาจะให้เป็นภรรยาและแม่ของทายาท ลลิสานิ่งไม่ตอบโต้ “ผมอยากรู้ว่าคุณยังรักอดีตคู่หมั้นของคุณอยู่หรือเปล่า”

เซียวหรูอวี้กับโอวหยางหลิงหลง เรื่องข้ามภพข้ามชาติมาเป็นชายาอ๋อง เรื่องข้าอยากเป็นภรรยาเจ้า เป็นเรื่องบุตรสาวของเซียวหรูอวี้ คือท่านหญิงเปยเปยกับอวครักษ์จาง เรื่องราวระหว่างท่านหญิงกับองครักษ์ที่มีความรักให้กัน คนทั้งคู่จะได้มีวาสนาได้ครองรักกันหรือไม่? ................................................................................................................................................................ ใต้น้ำ ชายหนุ่มกอดหญิงสาวไว้ ริมฝีปากรีบประกบปากนาง ทั้งคู่มองหน้ากันแม้จะอยู่ใต้น้ำ เขาต้องต่อลมหายใจให้นาง ถ้าขืนโผล่หน้าขึ้นไปพวกมันอาจซุ่มอยู่ก็เป็นได้ การประกบริมฝีปากอยู่ใต้น้ำช่างเนิ่นนานเหลือเกิน พรึ่บ! ในที่สุดทั้งคู่ก็โผล่หัวออกมาจากใต้น้ำ หญิงสาวหายใจเฮือกใหญ่ “ข้าหนาว พาข้าขึ้นฝั่งที” ชายหนุ่มไม่รอช้า เขาพานางขึ้นฝั่ง เขาพานางขึ้นฝั่งแล้วเข้าไปในถ้ำ โชคดีในถ้ำเหมือนจะมีคนเคยมาพักที่นี่ ทิ้งฟืนไว้จำนวนมาก หญิงสาวนั่งตัวสั่น นางหนาวเหลือเกิน “เจ้าถอดเสื้อผ้าออกเถอะ” ชายหนุ่มหันไปบอกหญิงสาว แต่ในมือยังคงก่อไฟ เป่ยเป่ยได้ยินดังนั้นก็ปลดอาภรณ์สีแดงเพลิงออกเหลือเพียงแค่เอี๊ยมสีชมพู หญิงสาวนั่งผิงไฟอย่างเขินอาย

เรื่องราวของไป๋เฉิน ชายผู้ใช้ชีวิตอยู่ในเรือนจำถึง 12 ปีเต็ม โดยเขาที่ไม่ได้ทำอะไรผิด เขาถูกยัดข้อหา พ่อและแม่ถูกฆ่าตาย เพียงเพื่อผลประโยชน์ของคนในตระกูลใหญ่ เขามีความโกรธแค้น และเขาก็ได้รับโอกาสในการแก้แค้น เขาได้ย้อนกลับไปเมื่อ 12 ปี ก่อน ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาที่หายนะจะมาถึงเขาและครอบครัว และสิ่งที่ทำให้เขาย้อนกลับไปก็คือระบบเปลี่ยนชีวิตอันน่าอัศจรรย์ เขาได้สาบานว่าจะแก้แค้น เขาจะฆ่าและทำลายตระกูลของคนที่ทำให้เขาต้องทุกข์ทรมานถึง 12 ปีเต็ม! นอกจากนี้กุญแจสำคัญที่จะทำให้การแก้แค้นของเขาประสบความสำเร็จก็คือ ระบบเปลี่ยนชีวิต!

“เด็กๆ ตบนางต่อ” เซียวเผยหลานเอ่ยขึ้น สาวใช้ทั้งสองนางรีบจับตัวเซียวหรูอวี้ทันที อะไรกันรังแกเกินไปแล้วนะ รู้จักหรูอวี้น้อยไปแล้ว หญิงสาวสะบัดสาวใช้ทั้งสองคนออกแล้วถีบจนกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง “เข้ามา ถ้าพวกเจ้ามิอยากตาย” ชาติก่อนนางอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าต้องปากกัดตีนถีบสู้กับเด็กเหลือขอพวกนั้น นางก็มิให้ใครรังแกนางง่ายเช่นกัน เซียวหรูอวี้ตั้งท่ารับมือ เซียวเผยหลานและเซียวรั่วเสวียตกใจกับภาพที่เห็นมองสาวใช้กระเด็นคนละทิศคนละทาง เซียวหรูอวี้มองสตรีสองนาง ข้ามเวลามามิทันไรก็สั่งให้คนรังแกนางเสียแล้ว แบบนี้ต้องสั่งสอนเสียหน่อย “พี่หญิงใหญ่จะทำอะไร” เซียวเผยหลานตกใจกลัวจนหน้าซีด “ทำอะไรน่ะหรือ เจ้าเป็นคนสั่งให้พวกนางตบข้า ข้าจะสนองคืนเจ้าเอง” เซียวหรูอวี้กระชากศีรษะเซียวเผยหลาน “กรี๊ด! ช่วยด้วย ช่วยด้วย” เซียวเผยหลานร้องอย่างเจ็บปวด เซียวหรูอวี้จิกผมเซียวเผยหลานจนมิเป็นทรง ศีรษะที่ประดับด้วยปิ่นงดงามยุ่งเหยิง ปิ่นงามร่วงหล่นลงกับพื้น เซียวรั่วเสวียตกใจจนทำอะไรมิถูก ตุบ! ร่างงามถูกถีบไปกระแทกกับกะละมังซักผ้า “เจ้า!” เซียวหรูอวี้ชี้หน้าเซียวรั่วเสวีย “พี่หญิงใหญ่ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับข้า เป็นพี่หญิงรองต่างหากที่กลั่นแกล้งท่าน” เมื่อกี้เซียวรั่วเสวียยังพูดจาถากถางนางจะปล่อยไปมิได้ “กรี๊ด! ช่วยด้วย” เซียวรั่วเสวียตกใจเป็นอย่างยิ่ง นางมิเคยเห็นพี่หญิงใหญ่เป็นเยี่ยงนี้มาก่อน มวยผมที่สวยงามราวกับเทพเซียนได้พังลงในพริบตา เซียวหรูอวี้กระชากผมเซียวรั่วเสวียอย่างแรง หญิงสาวมิรู้ว่านางได้เข้ามาอยู่ในร่างใคร แต่ใครคิดรังแกนางก่อนนางก็จะสนองคืนแบบนี้ล่ะ

“คุณหนูดูนั่นเจ้าค่ะ” ดวงตาอาเซิงแทบถลนออกมา หญิงสาวกำลังจะกินข้าวหันไปมองหน้าประตู “ไอ้หยา!” นางอุทานอย่างตกใจตะเกียบในมือก็ร่วงหล่น เขาเป็นบ้ารึกระไรมิใส่กางเกงดีนะที่เสื้อยาว “พี่สาวเป็นอะไร” ชายหนุ่มเดินโทงๆมาหานาง อาเซิงรีบเอามือปิดตาทันที “เจ้า…ไปใส่กางเกงบัดเดียวนี้” ก่อนที่นางจะออกมานางวางเสื้อผ้าใหม่ให้เขาครบ ตายๆๆๆ เจ้าบ้านี่! เจ้าบ้านี่ต้องทำให้นางต้องเป็นตากุ้งยิ่งแน่! “พี่สาวไปใส่ให้ข้าหน่อย” เขาเข่ยาแขนนาง

น้ำค้าง สาวไซด์ไลน์ อายุ 19 ปี ถูกจ้างให้ไปทำงานที่ลำปาง 2 อาทิตย์ เธอรู้ตัวเสมอว่าอาชีพนี้ไม่ยั่งยืน แต่ก็ไม่คิดว่า จะมีผู้ชายที่รักเธอจริงๆ เสี่ยกฤษณนัยน์ผู้มั่่งคั่งร่ำรวยที่สุดในลำปาง ดันหลงรักสาวไซด์ไลน์ตั้งแต่ยังไม่ได้เห็นตัวจริง มันอาจจะเป็นโชคชะตาเล่นตลกอะไรสักอย่าง ทำให้ฉันต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้ ฉันก็ไม่ได้อยากทำงานนี้ แต่ในเมื่อชีวิตมันมาทางนี้ ก็ทำมันให้สุด ในเมื่อมันจะแย่ ก็ให้มันแย่ไปเถอะ ฉันรับงานนี้ เพราะเงินหนัก ไม่คิดเลยว่า ผู้หญิงไซด์ไลน์อย่างฉัน จะมีคนมารักจริง ๆ Sideline in love ไซด์ไลน์พบรัก เรื่องนี้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้นค่ะ เหตุการณ์และเรื่องราวทั้งหมดเป็นเรื่องสมมุติ ไม่ได้มีเจตนาจะพาดพิงถึงอาชีพ หรือบุคคลใดนะคะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน .εїз︷✿‧:﹎｡‧::‧ .｡.:*･❀●•♪..εїз︷✿‧:﹎｡‧::‧ .｡.:*･❀●•♪. ถ้าชอบใจเรื่องนี้ ติดตามกันอยู่ คอมเม้นท์ด้านล่างด้วยนะคะ จะได้มีกำลังใจ เขียนตอนต่อไปจ้า #ขุมมิเนะ

ค่ายทหาร… มักเป็นที่ที่นางเอกส่วนใหญ่ ‘ปลอมตัวเป็นชาย’ เข้าไปโลดแล่นภายในแล้วได้สามีกลับมา ท่านหญิงจิ้นหยางเองก็เหมือนกัน ระหว่างที่ปลอมเป็นชาย นางตกหลุมรัก ‘ลู่หมิงหย่วน’ นายทหารผู้หนึ่งเข้าอย่างจัง ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขามีคู่หมั้นอยู่แล้วแต่นางหาได้ใส่ใจไม่ หญิงผู้นั้นคงเป็นได้แค่นางรองไร้บทบาท สุดท้ายก็ต้องยอมถอยให้ท่านหญิงตระกูลสูงอย่างนางอยู่ดี มิใช่ว่านิยายทุกเล่มเป็นอย่างนี้หรือ? ทว่า... ท่านหญิงจิ้นหยางมองพลาดไปประการหนึ่ง นิยายเล่มนี้มีปีศาจแมวเช่น ‘อาหยู’ คอยเฝ้าดูอยู่ เพื่อจะบำเพ็ญเพียรให้ได้หางที่เก้า ปีศาจแมวเช่น ‘อาหยู’ จำต้องตามหานางรองโชคร้ายเหล่านี้ แล้วแก้ไขให้ชีวิตของพวกนางสมหวังอย่างที่ควรจะเป็น สิ่งที่ปีศาจแมวเกลียดที่สุดก็คือนางเอก ‘ร้ายเดียงสา’ นี่แหละ ปลอมตัวเป็นชายหาผัว นั่นมันพลอตเก่าแล้ว อยากได้ของของคนอื่น มันต้องแลกเยอะหน่อย!

ในอ่างไม้นั้น พรึบ! บุรุษร่างสูงโปร่งโผล่ขึ้นจากอ่างไม้ “เจ้าเป็นใคร” ดวงหน้าหล่อเหลาเอ่ยถามบุรุษที่ไร้มารยาทเข้ามาในห้องของเขา เซียวหมิงเหลือบมองเรือนร่างอันสวยงามถึงกลับกลืนน้ำลายลงคอ “ข้า…ขออภัยขอรับ เข้าผิดห้อง” เซียวหมิงกล่าวจบร่างบางหันหลังกลับไปแต่ทว่าก้าวไปได้เพียงก้าวเดียว พรึ่บ! นางได้อยู่ในอ่างไม้กับบุรุษผู้นั้นเรียบร้อยแล้ว หนวดปลอมเมื่อโดนน้ำถึงกับหลุดออกมาทั้งยังเส้นผมยามสลวยสยายลงมาหลังหมวกหล่น นางเป็นสตรี!

นางเอกต้องข้ามภพมาหาเนื้อคู่เจ้าค่ะ จะฮาปาน .......................................................................................................... ลมหายใจนางถี่กระชันชิด นางเหมือนกับคนใจจะขาดตายอยู่แล้วเวลาผ่านไปสองก้านธูปมือหนาใหญ่ยังคงหยอกเย้ากับบุปผาด้านล่างอย่างสนุกสนาน ใบหน้าหล่อเหล่ซุกเข้าไปที่ลำคองามระหง กลิ่นกายสตรีช่างปลุกเร้าอารมณ์ยิ่งนัก

เพราะสะใภ้คนนี้... บุตรสาวของนางจึงต้องตาย เพราะสะใภ้คนนี้... บุตรชายที่เคยดีกลับหลงใหลภรรยา ถึงขั้นขับไล่มารดาแก่ ๆ ไปให้พ้นหูพ้นตา เพราะสะใภ้คนนี้... แม่สามีผู้พ่ายแพ้อย่างนางจึงต้องจบชีวิตลงในศาลบรรพชน เพราะตรอมใจตาย! ชาติที่แล้วนางเป็นเสมือน ‘ตัวประกอบอดทน’ ที่ต้องกรีดร้องไปตามบทบาท ออกท่าทางใส่จริตจะก้านให้เยอะเข้าไว้ เพื่อช่วยส่งเสริมให้นางเอกดูน่าทะนุถนอมยิ่งกว่าเดิม ใครจะไปสนเล่าว่านางจะมีจุดจบแบบไหน ในเมื่อเป็นแค่ตัวประกอบ! ชาตินี้... เมื่อนางมีโอกาสย้อนกลับมาเล่นบทเดิมซ้ำเป็นรอบสอง ได้กลับมาตอนที่บุตรชายยังเยาว์วัย บุตรสาวยังมีชีวิตและตัวนางยังไม่แก่เฒ่า ใครจะยอมตายโง่ ๆ ครั้งที่สองเล่า โจวหวั่นหนิง สะใภ้ใหญ่สุดที่รัก มาเลย... แม่จะลับมีดรอ!

สังคมประณามไม่เท่าไหร่หรอก เพราะสังคมไม่มีวันเข้าใจ ฉันเป็นคนเทา ๆ แต่บางคนว่าไม่เทาแล้ว แต่ถึงขั้นดำเลยละ หัวใจฉันทำด้วยอะไร จริง ๆ ก็เป็นหัวใจแบบเดียวกับคนอื่น ตัวตนของฉันเป็นอย่างไร ฉันเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวหรือ ไม่รู้สิคะ ฉันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่พยายามดูแลตัวเอง รักตัวเอง จนอาจลืมไปว่า ครั้งหนึ่ง ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้ ฉันเปลี่ยนไปจนแม้แต่ฉันเองก็เริ่มจะกลัวตัวเอง ฉันยังกล้าที่จะมองแววตาของตัวเองจากกระจกเงาหรือเปล่านะ ไม่รู้สิ ตอนนี้ฉันเศร้า ไม่หรอกนะ ไม่ใช่เศร้า แต่มันคือความเคว้งคว้าง ความเคว้งโดดเดี่ยว และกำลังดิ่งลง ฉันหวังเพียงแค่ว่า มันจะไม่ได้เป็นอย่างนี้อีกนานเท่าไรนัก เพราะถึงอย่างไร ฉันต้องอยู่ต่อ ชีวิตต้องก้าวต่อไป

“ให้ข้าเป็นสามีเจ้าดีหรือไม่” จือเจี่ยวถามยิ้มๆ แทรกกายนอนลงข้างนาง บีบแก้มนุ่มนิ่มอย่างเพลิดเพลิน “ไม่เอา ท่านเป็นเสือดาว...” โหรวโหร่วปรือตามองบุรุษตรงหน้า พลางย่นปากน้อยๆ “ข้าเป็นเสือดาวแล้วไม่ดีตรงไหนเล่า อย่างน้อยรูปร่างข้าก็ดีกว่ากระต่ายนุ่มนิ่มเหล่านั้นมาก” จือเจี่ยวกระแซะกายเข้าแนบชิด พลางแบะอกเสื้อออกให้นางมองเห็นแผ่นอกกำยำของตน “ข้าเป็นกระต่ายจะมีสามีเป็นเสือดาวได้อย่างไร” โหรวโหร่วเอ่ยออกมาเสียงเบา ยื่นมือไปลูบไล้แผ่นอกเขาอย่างชื่นชม “ทำไมจะไม่ได้เล่า ยวีเอ๋อร์เป็นปลานางยังมีสามีเป็นงูเลย ซ้ำนางยังมีสามีสองคนเชียวนะ “จือเจี่ยวมองดวงตาของโหรวโหร่วที่ทอประกายเข้มขึ้น ฟูฟูและตูตูบอกว่าช่วงนี้เข้าฤดูผสมพันธุ์ของนางแล้ว ถือว่าตนโชคดีไม่เบาเลย... “แล้วจะมีเจ้าตัวน้อยได้อย่างไรเล่า” โหรวโหร่วย่นปาก ใช้ปลายเล็บวาดวงกลมบนแผ่นอกจือเจี่ยวไปมา ความผิดหวังน้อยๆ ฉายอยู่บนดวงตา จือเจี่ยวนั้นดีมากจริงๆ ทั้งนิสัยและรูปร่างหน้าตา จือเจี่ยวรั้งร่างนางนอนบนอก สองแขนรั้งเอวบางไว้ มองโหรวโหร่วยอมให้จับแต่โดยดีก็รู้สึกว่าดีมากจริงๆ จะได้ไม่ต้องเปลืองแรงหลอกล่อเจ้าตัวน้อยนี่มากนัก มือหนาลูบไล้เอวบางเบาๆ เอ่ยออกมาข้างหูนาง “โหรวโหร่วเจ้าและข้าก็ต่างบำเพ็ญเพียรจนได้ร่างมนุษย์ ย่อมแต่ต่างจากสัตว์อสูรที่ยังไม่มีร่างมนุษย์มากนัก แม้ยามนี้เจ้าจะตบะอ่อนด้อยไปสักหน่อยแต่หากบำเพ็ญเพียรต่อไปอีกสักนิดเจ้าก็มีลูกกับข้าได้แล้ว” จือเจี่ยวเลื่อนมือต่ำไปยังบั้นท้ายลูบเบาๆ ผ่านเนื้อผ้าอย่างนุ่มนวล “หากเจ้าอยากลองในร่างเสือดาว...ข้าก็ไม่ขัดข้อง” เขาเอ่ยพลางเป่าลมข้างหู มองเห็นขนอ่อนของนางลุกชันก็หัวเราะเบาๆ ------------------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและมีฮาเร็ม,3P

มีภาพประกอบ 18+ ในเล่มด้วยน้า ภาพประกอบไรท์ได้อัพทั้งสองแบบทั้ง pdf และ epub แต่ไม่แน่ใจว่า epub ภาพขึ้นหรือไม่ ถ้าไม่ขึ้นลองรีดาวน์โหลดเป็น pdf น้า ------------------------------ “นี่ก็ดึกแล้วเจ้าไปนอนเถอะ ไม่ต้องคอยดูข้าแล้ว” แต่เมื่อยังได้ยินเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามาก็แปลกใจลืมตาขึ้นมองก็พบว่าเถ้าแก่ใหญ่และเถ้าแก่รองอยู่ในชุดนอนตัวกลางพากันกอดหมอนเดินเข้ามา ไป๋เหลียนขมวดคิ้วเอ่ยออกมา “นี่! เรื่องนี้พวกเราตกลงกันแล้วนะ” “นี่...สมองเจ้าวันๆ คิดแต่เรื่องเช่นนั้นหรือ” เจี้ยนคุนกลอกตามองนางอย่างเหนื่อยหน่าย “หากวันๆ ข้าไม่คิดเรื่องเช่นนั้น ข้าจะทำงานให้พวกท่านได้หรือ” ไป๋เหลียนถลึงตามองอย่างดุดัน “เดิมที่เรือนนี้ก็เป็นเรือนที่ข้าเอาไว้ชมดวงจันทร์มองดูดอกบัวในสระ วันนี้ดวงจันทร์งดงามข้าก็เลยจะมาดูเสียหน่อย” เหล่ยเหิงเอ่ยยิ้มๆ พร้อมกับแทรกผ่านร่างนางเข้าไปนั่งด้านในเตียง “เช่นนั้นข้าจะไปนอนที่ตั่ง” ไป๋เหลียนเอ่ยออกมาพร้อมกับหิ้วหมอนตนเองยังไม่ทันได้ลุกยืนขึ้นเจี้ยนคุนก็เข้ามาปิดทางนางไว้แล้ว เขาปีนขึ้นเตียงมาอย่างว่องไวพลางฉีกยิ้มให้นางอย่างสดใส “ข้าบอกแล้วว่าจะไม่ทำอะไร ไม่ต้องกลัวไปหรอก” เหล่ยเหิงเอ่ยยิ้มๆ ศีรษะหนุนแขนทั้งสองข้าง จับจ้องดวงจันทร์กลมโตที่ดูงดงามเป็นพิเศษ “ตั่งด้านนอกแข็งจะตาย” เจี้ยนคุนพึมพำออกมาเสียงเบา พลางทิ้งตัวนอนด้านนอกประกบไป๋เหลียนไว้ตรงกลาง นางนั่งมองบุรุษตัวโตสองคนข้างกายก็ถอนหายใจออกมา “หากไม่ทำตามสัญญาข้าจะกัดลิ้นตาย” “หากกลัวเพียงนั้นเจ้าไม่ยอมเข้ามาทำงานในหอคณิกาหรอก หากเจ้าไม่อยากพวกข้าก็ไม่บังคับ” เจี้ยนคุนเอ่ยออกมามองใบหน้าที่ดูปั้นยากของนางก่อนเบ้ปากออกมา คนเช่นเขาไม่จำเป็นต้องร้องขอนางหรอก! ----------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและมีฮาเร็ม,4P

“ หาอะไรอยู่ ” เสวี่ยหลิงที่ใช้สมาธิอยู่กับบทเรียนที่อาจารย์หญิงสั่งสอนก็ตอบออกไปอย่างว่าง่าย “ สายรัดเอว ” ฮั่วเจ๋อรับรู้ได้ว่ามือนุ่มนิ่มกำลังลูบคลำเอวตนเองความร้อนรุ่มก็ผุดขึ้นช้าๆ “ หาสายรัดเอวข้าทำไมกัน ” เสียงแหบแห้งของผีร้ายทำให้เสวี่ยหลิงเงยหน้าขึ้นมองแต่กลับเห็นเพียงปลายคางเท่านั้น ลอบชมเชยตนเองในใจ เพียงแต่หาสายรัดเอวเท่านั้นยังไม่ทันได้ปลดออกก็ทำให้เจ้าผีร้ายนี้ทุกข์ทรมาณแล้วหรือ อาจารย์หญิงของนางช่างเก่งกาจยิ่ง! ---------------------------------------------------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและมีฮาเร็ม