เธอจะแต่งงานกับฉันไหม? ตอนนี้เลย ห๊ะ! แต่ฉันจนมากนะ ยังเด็กอยู่เลยแถมยังเรียนไม่จบด้วย ไม่เป็นไร ขอแค่เป็นเธอก็พอแล้ว... ... .. . . โชคชะตาฟ้าลิขิตหรือสวรรค์สาปส่งให้หลินเฉี่ยน—เด็กสาวก๋ากั่นไม่รักดี ดีกรีคุณชายสุดเท่ เรื่องเรียนไม่ยุ่งมุ่งมั่นตั้งใจแต่เรื่องตบตีชกต่อย ต้องมาเจอกับกู้เฉิงเซียว—นายทหารรูปงามฐานะร่ำรวยแถมยังทรงอิทธิพลจนน่ากลัว แต่! ไม่หมดแค่นั้นเพราะเขายังเต็มไปด้วยความซื่อสัตย์สุจริต กล้าหาญและที่สำคัญ..มีอำนาจ! ใครจะไปคิดว่าผู้ชายเฟอร์เฟคแบบกู้เฉิงเซียวจะจัดการจอมวายร้ายอย่างหลินเฉี่ยนให้อยู่หมัดได้ . .. .. ... คุณผู้ชายครับ คุณผู้หญิงไปมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นอีกแล้วครับ รีบไปสิ เร็วเข้า! ครับ? ไปดูเธอที อย่าปล่อยให้ชกจนเจ็บมือล่ะ

เธอจะแต่งงานกับฉันไหม? ตอนนี้เลย ห๊ะ! แต่ฉันจนมากนะ ยังเด็กอยู่เลยแถมยังเรียนไม่จบด้วย ไม่เป็นไร ขอแค่เป็นเธอก็พอแล้ว... ... .. . . โชคชะตาฟ้าลิขิตหรือสวรรค์สาปส่งให้หลินเฉี่ยน—เด็กสาวก๋ากั่นไม่รักดี ดีกรีคุณชายสุดเท่ เรื่องเรียนไม่ยุ่งมุ่งมั่นตั้งใจแต่เรื่องตบตีชกต่อย ต้องมาเจอกับกู้เฉิงเซียว—นายทหารรูปงามฐานะร่ำรวยแถมยังทรงอิทธิพลจนน่ากลัว แต่! ไม่หมดแค่นั้นเพราะเขายังเต็มไปด้วยความซื่อสัตย์สุจริต กล้าหาญและที่สำคัญ..มีอำนาจ! ใครจะไปคิดว่าผู้ชายเฟอร์เฟคแบบกู้เฉิงเซียวจะจัดการจอมวายร้ายอย่างหลินเฉี่ยนให้อยู่หมัดได้ . .. .. ... คุณผู้ชายครับ คุณผู้หญิงไปมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นอีกแล้วครับ รีบไปสิ เร็วเข้า! ครับ? ไปดูเธอที อย่าปล่อยให้ชกจนเจ็บมือล่ะ

เธอจะแต่งงานกับฉันไหม? ตอนนี้เลย ห๊ะ! แต่ฉันจนมากนะ ยังเด็กอยู่เลยแถมยังเรียนไม่จบด้วย ไม่เป็นไร ขอแค่เป็นเธอก็พอแล้ว... ... .. . . โชคชะตาฟ้าลิขิตหรือสวรรค์สาปส่งให้หลินเฉี่ยน—เด็กสาวก๋ากั่นไม่รักดี ดีกรีคุณชายสุดเท่ เรื่องเรียนไม่ยุ่งมุ่งมั่นตั้งใจแต่เรื่องตบตีชกต่อย ต้องมาเจอกับกู้เฉิงเซียว—นายทหารรูปงามฐานะร่ำรวยแถมยังทรงอิทธิพลจนน่ากลัว แต่! ไม่หมดแค่นั้นเพราะเขายังเต็มไปด้วยความซื่อสัตย์สุจริต กล้าหาญและที่สำคัญ..มีอำนาจ! ใครจะไปคิดว่าผู้ชายเฟอร์เฟคแบบกู้เฉิงเซียวจะจัดการจอมวายร้ายอย่างหลินเฉี่ยนให้อยู่หมัดได้ . .. .. ... คุณผู้ชายครับ คุณผู้หญิงไปมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นอีกแล้วครับ รีบไปสิ เร็วเข้า! ครับ? ไปดูเธอที อย่าปล่อยให้ชกจนเจ็บมือล่ะ

เธอจะแต่งงานกับฉันไหม? ตอนนี้เลย ห๊ะ! แต่ฉันจนมากนะ ยังเด็กอยู่เลยแถมยังเรียนไม่จบด้วย ไม่เป็นไร ขอแค่เป็นเธอก็พอแล้ว... ... .. . . โชคชะตาฟ้าลิขิตหรือสวรรค์สาปส่งให้หลินเฉี่ยน—เด็กสาวก๋ากั่นไม่รักดี ดีกรีคุณชายสุดเท่ เรื่องเรียนไม่ยุ่งมุ่งมั่นตั้งใจแต่เรื่องตบตีชกต่อย ต้องมาเจอกับกู้เฉิงเซียว—นายทหารรูปงามฐานะร่ำรวยแถมยังทรงอิทธิพลจนน่ากลัว แต่! ไม่หมดแค่นั้นเพราะเขายังเต็มไปด้วยความซื่อสัตย์สุจริต กล้าหาญและที่สำคัญ..มีอำนาจ! ใครจะไปคิดว่าผู้ชายเฟอร์เฟคแบบกู้เฉิงเซียวจะจัดการจอมวายร้ายอย่างหลินเฉี่ยนให้อยู่หมัดได้ . .. .. ... คุณผู้ชายครับ คุณผู้หญิงไปมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นอีกแล้วครับ รีบไปสิ เร็วเข้า! ครับ? ไปดูเธอที อย่าปล่อยให้ชกจนเจ็บมือล่ะ

เธอจะแต่งงานกับฉันไหม? ตอนนี้เลย ห๊ะ! แต่ฉันจนมากนะ ยังเด็กอยู่เลยแถมยังเรียนไม่จบด้วย ไม่เป็นไร ขอแค่เป็นเธอก็พอแล้ว... ... .. . . โชคชะตาฟ้าลิขิตหรือสวรรค์สาปส่งให้หลินเฉี่ยน—เด็กสาวก๋ากั่นไม่รักดี ดีกรีคุณชายสุดเท่ เรื่องเรียนไม่ยุ่งมุ่งมั่นตั้งใจแต่เรื่องตบตีชกต่อย ต้องมาเจอกับกู้เฉิงเซียว—นายทหารรูปงามฐานะร่ำรวยแถมยังทรงอิทธิพลจนน่ากลัว แต่! ไม่หมดแค่นั้นเพราะเขายังเต็มไปด้วยความซื่อสัตย์สุจริต กล้าหาญและที่สำคัญ..มีอำนาจ! ใครจะไปคิดว่าผู้ชายเฟอร์เฟคแบบกู้เฉิงเซียวจะจัดการจอมวายร้ายอย่างหลินเฉี่ยนให้อยู่หมัดได้ . .. .. ... คุณผู้ชายครับ คุณผู้หญิงไปมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นอีกแล้วครับ รีบไปสิ เร็วเข้า! ครับ? ไปดูเธอที อย่าปล่อยให้ชกจนเจ็บมือล่ะ

ภาคต่อที่จะเฉลยทุกความคาใจที่คุณอยากรู้ จุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมด จะถูกคลี่คลายในเล่มนี้ หรือว่าปมจะมีมากขึ้นไปอีก จนยากเกินจะยอมรับได้ หรือว่า .... สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาก่อนหน้านี้ ล้วนจงใจให้เกิดขึ้น จากใครคนหนึ่ง ... เกมโศกนาฎกรรมแห่งความใคร่นี้ ช่างไม่เคยปราณีใคร

เธอคือหญิงสาวที่เพียบพร้อมไปด้วยรูปทรัพย์ที่แอบซ่อน ตัณหา ราคะ อย่างปิดเงียบ และมอบความแค้นที่น่าหลงใหลนั้นให้กับเขา .... จนถอนตัวไม่ขึ้น ...

นิยายพื้นบ้านภาคต่อ เล่มที่ไตรภาค ที่จะคลี่คลายทุกปมคำถามในหมู่บ้านดงตะเคียน ดังว่าเป็นหมู่บ้านต้องคำสาป และดินแดนต้องห้ามสำหรับคนต่างถิ่น ทะลวงทุกจินตนาการใด ๆ ที่เคยได้ยินได้ฟังมาจากคนเฒ่าคนแก่ ไม่ว่าเรื่องราวจะก่อกำเนิดมาเยี่ยงไรทุกตำนานล้วนมีที่มาอันเป็นปริศนา อย่าได้กล้ำกรายแม้จะนึกถึงมัน แล้วคุณจะวางไม่ลง สมราคาคุยจากทีมผู้สร้างตานี

“มาจากที่ไหน นำไปทำลายที่นั่น” ไอ้ขามพูดทวนคำสั่งเสียสุดท้ายของสมภารกร่าง สิ่งที่อยู่ในมือของมันนี้ ไอ้ขามมันพร่ำหาวิธีทำลายมานานนักแล้ว ด้วยว่าหากใครครอบครองล้วนนำมาซึ่งกิเลสตัณหา และความฉิบหายให้กับผู้ครอบครองและคนใกล้ตัว ดังกับผู้เป็นอาจารย์ของมันที่มีวาระสุดท้ายอันน่าอนาถ หากนับกันแล้ว บัดนี้ไอ้ขามก็มิต่างจากว่าถูกคำสาปนั้นเข้าให้แล้ว แม้ว่ามันจะไม่เต็มใจก็ตามมันจะละทิ้งให้ผู้ใดก็ล้วนเป็นกรรมแก่ผู้ครอบครอง หากมันเก็บไว้ คนที่มันรักก็ล้วนต้องมีชะตาเดียวกับครอบครัวอาจารย์ของมัน แล้วมันก็ล้วงห่อผ้าสีแดงในย่ามออกมา ด้านในคงมิต้องคาดเดาอีกว่ามันคือกระไร แม้แต่ไอ้อั๋นก็รู้ดีถึงกับเผลอก่นเสียงเรียกตำราในห่อผ้านี้ออกมาเบา ๆ มันไม่เคยหายไปไหน “ตำรานางพรายตานี !”

บทสรุปของเรื่องทั้งหมด ที่คนทั้งบางค้างคาใจ และความอิ่มเอมใจที่ยากเกินจะพรรณนา ...

เด็กสาวในวัย 20 ปี เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อตื่นมาอีกครั้งพบว่าเธอกลายเป็นเด็กสาวในวัย 14 ปี แถมยังเป็นถึงองค์หญิงสองที่เกิดจากฮองเฮาชีวิตช่างอาภัพแม้จะเกิดจากเสด็จแม่ที่เป็นถึงฮองเฮาแต่นางก็ไม่เคยได้รับความโปรดปรานจากฮองเต้ผู้เป็นเสร็จพ่อเลยสักนิดเดียวเมื่อชีวิตยังต้องเดินหน้าต่อนางเลือกที่จะเดินออกจากวังหลวงมุ่งหน้าสู่สามัญชนคนธรรมดาก็แน่สิ เสร็จแม่คลอดนางในตำหนักเย็นอันหนาวเหน็บโดยที่เสร็จพ่อเอาแต่สนใจโอรสที่เกิดจากนางสนมคนโปรดขังลืมนางกับเสด็จแม่ใครมันจะไปทนอยู่ในวังหลวงเฮงซวยนี้กันมิสู้ไปหาอิสระภาพสร้างฐานะให้มันมั่งคลังไม่ดีกว่าหรือ...?

ชายหนุ่มวัย35 เป็นเจ้าเข้าทรงกำมะลอ สร้างชื่อกระฉ่อนในนามพ่อปู่ไทร ที่กรุงเทพเมืองใหญ่ วันหนึ่งเพื่อนที่ทำงานเป็นนักโบราณคดี นำกล่องไม้ปริศนามาฝากเอาไว กำชับหนักแน่นว่าห้ามเปิด แต่ใคร่รู้จึงง้างกล่องดู จนเกิดวิบัติ อักขระขอมอันเก่าแก่เกิดฤทธิ์มหัศจรรย์ ชักจูงคนบ้าผู้หญิงเข้าสู่ยุคอดีต พลิกผันอายุสู่ชายหนุ่มวัย20ที่มีไฟยิ่งกว่า ในฉบับฮาเร็มไทยในยุคอดีตย้อนไปเมื่อ500ปี

ตอนพิเศษแจกฟรี จากเรื่อง สหายข้า... เจ้าเป็นใคร! จ้า

“หลายปีก่อนตอนนั้น... เจ้าถูกเจ้าลูกตะพาบจู้ข่งจับเปลือยคิดจะนำเจ้าถ่วงทะเล เป็นข้าที่ช่วยเจ้าไว้ ดังนั้น... ร่างกายของเขาข้าล้วนเห็นหมดแล้ว เจ้าคงไม่รู้ลึกซึ้งเรื่องราวระหว่างหญิงชาย ดังนั้นจีจีก็นอนนิ่งๆ ทุกสิ่งอย่างข้าจะจัดการเอง” จู้จีได้ยินเช่นนี้ใบหน้าก็กระตุกเกร็งมือหนาบีบแก้มนางด้วยความมันเขี้ยว บีบบี้ไปมาจนยืดย้วย เอ่ยเสียงเข้มออกมา “ข่มขู่หรือ ข้าทุบเจ้าให้สลบดีหรือไม่ จะได้ไม่ต้องมานั่งอดทนอดกลั้นข่มอารมณ์เช่นนี้” เอินอวี๋สะบัดหน้าหนีนิ้วของเขาที่กำลังบีบแก้มนางอย่างดุดัน สองมือพยายามดึงสายรัดเอวของเขาออกพยายามอยู่นานจนเล็บแทบหักก็ไม่สามารถทำให้สายรัดเอวของเขาคลายออกแม้แต่น้อย จนทำให้เอินอวี๋เริ่มหมดความอดทน “ได้! ในเมื่อข้าถอดเสื้อเจ้าไม่ได้ เช่นนั้นข้าจะถอดเสื้อของข้าออกเอง!” เอินอวี๋เอ่ยออกมา แม้ดวงตาจะพร่ามัวและเลือนรางแต่กลับสามารถแก้สายรัดเอวออกอย่างรวดเร็ว แก้สายรัดเอวเสร็จก่อนที่จะเอ่ยออกมาเสียอีก พลางดึงสาบอาภรณ์ของตนออกอย่างรวดเร็วจนทำให้จู้จีนั้นไม่ทันห้ามปรามและไม่ทันขัดขวาง แต่กลับต้องนิ่งค้างมองผิวพรรณที่เผยเร้นออกมา กลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก ผิวนางไม่ได้ขาวเช่นหิมะแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความงดงามนางลดลงแต่กลับยิ่งทำให้นางนั้นดูโดดเด่นกว่าสตรีคนใดในสายตาของตน จู้จีเบือนหน้าหนีด้วยความขัดเขินอีกทั้งยังเผลอเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตนโดยไม่รู้ตัว แม้ใบหน้าจะดูนิ่งเฉยแต่ใบหูของเขากลับแดงก่ำ เอ่ยปรามเสียงสั่น “ขะ... ข้าไม่... วะ... หวั่นไหวหรอกอวี๋เอ๋อร์ อะแฮ่ม... คะ... ความพยายาม ขะ... ของเจ้า สูญ...” จู้จีเอ่ยไม่ทันจบก็ต้องออกอ้าปากค้างเมื่อตนเห็นเอี๊ยมตัวน้อยที่ควรจะอยู่บนตัวนางปรากฏขึ้นเต็มๆ ตา พยายามฝืนดวงตาไม่ให้หันกลับไปมองนาง แต่สุดท้ายแล้วก็ต้องพ่ายแพ้เหลือบมองใบหน้าเล็กๆ ที่ยามนี้กำลังยิ้มกว้างจนตาหยี อีกทั้งยังยิ้มแย้มกว้างจนเห็นฟันขาวราวไข่มุกครบทุกซี่ เอินอวี๋ชูเอี๊ยมตัวน้อยขึ้นสูงเหนือศีรษะของเขาพลางปล่อยมือออกจนทำให้เอี๊ยมตัวน้อยนั้นแปะแหมะอยู่บนหัวของเขา มองจู้จีที่อ้าปากค้างจนทำให้สายเอี๊ยมที่ห้อยย้อยแทบเข้าไปอยู่ในปาก นางที่เห็นใบหน้าลางๆ ของเขาหันมองมาก็คว้าจับฝ่ามือของเขามาแปะไว้ที่หน้าอกตนเต็มๆ แรง ยิ่งเห็นว่าเขาไม่ขัดขืนอีกทั้งยังไม่เอ่ยวาจาก็ยิ่งทำให้นางได้ใจ มือบางขยับควบคุมให้ฝ่ามือของเขานั้นขย้ำที่อกอิ่มไปมา “เจ้า... ยั่วยวนข้า” ------------------------------ นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้าา

ความรู้สึกที่ต้องเก็บไว้เพียงคนเดียว มันอึดอัดมากขนาดไหนคนๆ นั้นไม่มีทางเข้าใจ ทั้งที่พยายามมาตลอด ทำทุกอย่างให้เหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ทำไมถึงต้องแสดงท่าทีแบบนั้นออกมา ได้โปรด...เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่นะ

ชุดภาคต่อ หวงรักซาตานนะคะ ยิ่งหนียิ่งโหยหา ยิ่งพยายามดิ้นให้หลุดยิ่งผูกมัด “ฉันนอนกับนายไปแล้ว นายก็รักษาสัญญาบ้างสิ! ...” เธอกำลังกลัว “ฉันไม่เคยบอกว่าจะนอนกับเธอแค่ครั้งเดียว” “ณัฐ!...” เขายิ้มที่มุมปากในขณะที่มองท่าทางโกรธของอีกฝ่าย “นอนกับฉันจนกว่า ฉันจะพอใจแล้วจะไปตามคำที่เธอขอ”

เอวิตราหรือเอวี่ เธอเป็นสาวน้อยวัยสิบแปดปีที่มีพ่อเลี้ยงเป็นนายแบบฝรั่ง ทว่าเมื่อแม่ของเธอจากไปด้วยโรคร้าย พ่อเลี้ยงจึงเลือกที่จะดูแลเธอต่อ เรื่องราวของเอวี่กับไบรอันพ่อเลี้ยงของเธอเริ่มลึกซึ้งเมื่อเธอค่อยๆโตเป็นสาว ความใกล้ชิดทำให้ทั้งคู่เกิดพลาดพลั้งเผลอใจจนเกิดสัมพันธ์สวาท ทว่าพ่อเลี้ยงของเอวี่ทั้งเท่ห์ ทั้งหล่อ ทั้งดัง จะเป็นไปได้ไหมกับความรักของสาวน้อยและพ่อเลี้ยงสุดหล่อที่โดนสาวๆมากหน้าหลายตาหมายปอง.....

พอได้โอกาสเริ่มต้นใหม่ไม่เท่าไร หลินซีก็ทำความลับแตกจนถูกฉู่เฉิงจับได้ ความสัมพันธ์ของเธอและเขาจึงพัฒนาไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางเรื่องราวต่าง ๆ ที่ประเดประดังเข้ามาจนเธอตั้งรับแทบไม่ทัน ไม่ว่าจะเป็นญาติที่พลัดพรากจากกันไปของฉู่เฉิง ความฝันและอนาคตของเขาและเธอ ผู้คนรอบข้างที่อยากจะเข้ามาแทรกกลางระหว่างพวกเธอ รวมไปถึงอัตราความสำเร็จของภารกิจที่เป็นเหมือนนาฬิกานับถอยหลังนั่นด้วย สุดท้ายแล้วหลินซีจะตัดสินใจอย่างไร? ตอนนี้ถึงเวลาที่เธอต้องเลือกแล้ว

‘ตระกูลหลงเคยเป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่ในโลกนี้จริงๆ หรือ?’ ด้วยหยกมังกรลึกลับที่บิดาทิ้งไว้ให้ เขาจำต้องแบกรับและสานต่อภารกิจอันยิ่งใหญ่ของบิดา เด็กหนุ่มหลงเฉินค่อยๆ ค้นพบปริศนาแห่งการสูญพันธุ์ของเผ่าของมังกร ….จนในที่สุดก็ได้กลายเป็น ‘นักรบมังกร’ คนแรกในรอบหนึ่งร้อยล้านปี!

ในยุคโบราณที่ทั้งสวรรค์และโลกอุบัติขึ้นเป็นครั้งแรก เผ่ามังกรถือเป็นผู้ปกครองแห่งทวีปมังกรอุทิศ แต่บัดนี้มังกรได้สูญพันธุ์ไปแล้ว และหายนะอันลึกลับก็กำลังคืบคลานเข้ามาอีกครั้ง --โลกนี้กำลังตกอยู่ในอันตราย ‘หลงเฉิน’ เด็กหนุ่มไม่เอาไหนแห่งเมืองพฤกษาหมอก เป็นเพราะมีบิดาไม่ได้เรื่องและมารดาก็ไม่เคยเหลียวแล ทำให้เขาไม่สามารถแม้แต่จะทะลวงผ่านเส้นชีพจรมังกรเส้นแรกได้ ทว่า...ในตอนที่บิดาของเขาตาย หลงเฉินก็ได้รู้ความจริงว่าบิดาเคยเป็นยอดฝีมือที่มีพรสวรรค์มากมาก่อน --แต่พลังยุทธ์ทั้งหมดได้ถูกหยกมังกรลึกลับดูดกลืนไป! -- ‘ตระกูลหลงเคยเป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่ในโลกนี้จริงๆ หรือ?’ ด้วยหยกมังกรลึกลับที่บิดาทิ้งไว้ให้ เขาจำต้องแบกรับและสานต่อภารกิจอันยิ่งใหญ่ของบิดา เด็กหนุ่มหลงเฉินค่อยๆ ค้นพบปริศนาแห่งการสูญพันธุ์ของเผ่าของมังกร ….จนในที่สุดก็ได้กลายเป็น ‘นักรบมังกร’ คนแรกในรอบหนึ่งร้อยล้านปี!

天才嫡女，废材四小姐  Author: 一块小肥肉  ลิขสิทธิ์: Ireader (zhangyue)  ลิขสิทธิ์ฉบับภาษาไทย: Novel Kingdom --คุณหนูสี่ สตรีเปื้อนเลือด-- นิยายน้องใหม่แห่งค่าย Novel Kingdom ที่ติดท็อปฮิตในเว็บไซต์ชื่อดังของประเทศจีนและมียอดวิวการันตีแล้วกว่า 250 ล้านวิว  เธอ คือนักฆ่าสาวผู้โหดเหี้ยมและเด็ดเดี่ยวแห่งศตรวรรษที่ 21 ความพลาดพลั้งเพียงน้อยนิดปลิดชีวิตของนักฆ่าให้ดับสูญ ทว่าโชคชะตากลับพลิกผันนำพาดวงวิญญาณเข้ามาสิงสถิตในร่างของคุณหนูผู้ไร้ค่าที่ถูกทั่วหล้าเย้ยหยัน  --เมื่อกายาอันศักดิ์สิทธิ์ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นจากการหลับใหล! ความงดงามอันที่ไร้ที่ติจึงมิอาจซ่อนเร้นอำพราง -- …. อสูรมายา การหล่อหลอมอุปกรณ์ ความงดงามจากภายในช่วงชิงหัวใจชายรูปงาม …. ….ในชีวิตนี้ ผู้ใดก็ตามที่หยามเกียรติข้า มันผู้นั้นจะต้องชดใช้คืนมาเป็นพันเท่า!!!!….

หนึ่งบุรุษ ถูกพิษประหลาดจนสิ้นความเป็นชาย จนต้องกลายมาเป็นสตรี กับ หนึ่งสตรี มีความจำเป็นต้องแต่งเป็นบุรุษ คนประหลาดทั้งสองคนได้มาพบกันราวสวรรค์แกล้ง จนต้องร่วมชะตาอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง ท่านอ๋องป่วยเป็นโรคหมดความเป็นชาย ความวุ่นวายจึงตามมา เขากล่าวหาว่านางเป็นหมอเถื่อนที่เอาแต่ รังแกเขาขณะอยู่ในคราบของดรุณีน้อย ทว่า...ครานี้ไม่รู้ว่าใครที่ฉวยโอกาสกันแน่ แต่อย่างน้อยหมอเถื่อนที่ว่า ใต้เสื้อผ้ามีความเป็นสตรีครบกระทั่งหัวใจก็แล้วกัน ~~~~~~~~~~ตัวอย่าง~~~~~~~~~ ……………… ซวี่เหยาถูกดึงให้มาอยู่มุมตู้ หลบสายตาของคนจะเข้ามา แสงสว่างวาบจากท้องฟ้าสาดกระทบเข้าดาบเล่มหนึ่งในมือผู้บุกรุก มันเข้ามาด้านใน รีบค้นห่อผ้าที่คาดว่าน่าจะมีเงินก้อน ฝ่ามือเรียวยาวปิดทาบปากนางไว้แน่น ตัวแนบชิดระหว่างซอกหลืบ ความหนาวเย็นที่นางมีเริ่มจางหายไป กระนั้น ผู้บุกรุกยังเห็นเงาสองร่างอยู่มุม จึงง้างดาบขึ้นฟันลงไม่ต้องคิด ใบดาบหวดลงผ่ากลางอากาศส่งเสียงดัง ควับ! จื่อถงขยับตัวออกอย่างรวดเร็ว ปลายดาบแยกทั้งคู่ออกห่าง แต่ทันทีที่เขาถอยออกก็หมุนตัวมาประจันหน้า หักศอกกระแทกใส่หัวไหล่ผู้บุกรุก แล้วหมุนกายมาแนบข้างมัน จับแขนข้างที่มันถือดาบไว้ฟันแน่น ไล่ปลายนิ้วกรีดตามเนื้อผ้า ไล่มือกดดึงเส้นเอ็นจนมือมันชาวาบ จากนั้น เข่าจื่อถงกระทั้นขึ้นลำแขน แล้วแย่งดาบมาได้ “อ้าาากกก!!” ผู้บุกรุกแผดเสียงร้องราวกับกระดูกหักลงไปแล้ว มันทิ้งตัวกองกับพื้น จากนั้นเมื่อรู้ว่ากำลังจะเสียท่าหนักกว่าเดิมจึงรีบกระโจนตัวออกหน้าต่าง ถึงกระนั้น จื่อถงไม่ยอมปล่อย จะตามจับมันให้ได้ ทว่าต้องชะงัก มีเสียงกรีดร้องที่แหลมยิ่งกว่าเก่าดังขึ้นรอบสอง “จื่อถงไปเร็ว!” ซวี่เหยาเปิดประตูวิ่งนำหน้า ครั้นจะต่อว่าอยากให้อยู่นิ่งก็ไม่ทันเสียแล้ว นางวิ่งตัวปลิวออกไปก่อนเขาจะอ้าปากส่งเสียงเสียอีก เด็กสาวลูกเจ้าของโรงเตี๊ยมนั่งทรุดลงข้างร่างมารดานาง ปากคอยพร่ำเรียกว่า “ท่านแม่ ท่านแม่” อยู่หลายหน ซวี่เหยาหน้ายุ่งเหยิง รีบเข้าไปจับตรวจชีพจร “เลือดไหลไม่หยุด ไม่ถูกจุดสำคัญ” นางเปิดแผลจากใต้ร่มผ้าดูก็ให้ผลสรุปอย่างนั้น ม่านตาเปิดเพียงน้อยนิด ลมหายใจคล้ายโรยริน “เรียกนางอีกสิ เรียกให้ดังกว่านี้ บอกให้นางลืมตา เร็วเข้า!” หมอเหยาบอกเด็กสาวอย่างหนักแน่น นางทำตามที่บอก ปากเอ่ยย้ำคำเดิมต่อไปอีกหลายครา ซวี่เหยาจึงหันไปหาจื่อถง “มองอะไร เจ้าเป็นหมอนี่” “ข้าต้องการยาห้ามเลือด มืดค่ำป่านนี้ไม่รู้ว่าเกิดอยู่แถวไหน” มือเรียวกดแผลไว้ด้วยแรงพอเหมาะ เห็นเด็กสาวอยู่ตรงหน้าตัวซีด ใบหน้าคล้ำหมอง มือและปากสั่นจนเห็นได้ชัดเจน จะให้มาทำงานอย่างนี้ มารดานางมีแต่จะตายลง “จื่อถง ช่วยกดแผลนางให้ที ข้าจะออกไปหายา” เสียงดังเฮอะหลุดออกจากปาก ดูเฉยชาต่อความเป็นความตาย จื่อถงมองลงมา กล่าวอย่างสบายว่า “มือข้าก็เลอะเทอะสิ ให้ลูกนางกดไว้สิ ไยเจ้าไม่บอกนางแทน” “สภาพเด็กตัวสั่นอย่างนี้คงจะทำอะไรได้หรอก แค่ให้นางมีสติเรียกแม่ก็ยากแล้ว!” ซวี่เหยาเลือดสูบฉีดในกายแรงจนวิ่งพล่านไปทั่วตัว เมื่อวาจาฟังไม่ได้คำอันน่าพิสมัยหลุดจากปากผู้สูงศักดิ์ “เจ้ามาทำ!” “อย่ามาสั่งเชียวนะซวี่เหยา ต่อให้ใครจะเป็นจะตายก็ไม่เกี่ยวกับข้า ชีวิตข้ารื่นรมย์เป็นพอ” ครั้นจื่อถงหันหลังให้ จะก้าวขาออก นางก็เปล่งเสียงสั่นปะปนอารมณ์โกรธขึ้น “เช่นนั้นก็ไป จะหาหมอที่ไหนแก้พิษให้ท่านก็เชิญ เพราะข้าจะไม่ช่วยคนที่ไร้ประโยชน์ต่อผู้อื่น ช่วยไปทำการใดให้ดีไม่ได้ ก็อยู่มันในสภาพนี้แหละ ตายทั้งเป็นเหมือนกับเด็กสาวคนนี้ไง ข้าไม่มีแม่ ท่านก็ไม่มีแม่ แล้วอยากให้นางคนนี้ไม่มีแม่เหมือนเราก็ก้าวขาไป!” จื่อถงกัดฟันกรอด โกรธจัดที่นางกล่าวมาอย่างนี้ ชี้นิ้วให้นาง ดวงตาจ้องเขม็ง พูดอย่างดุดัน “ดี! ชีวิตเจ้าแลกมือข้า จะกล้าต่อรองหรือไม่ หากข้ากดแผลให้นาง ชีวิตเจ้าเป็นของข้าทั้งตัวและความรู้สึก!” “ได้!” นางไม่รั้งรอการใด ตอบไปเพื่อให้คนเจ็บมีทางรอด จื่อถงกระตุกยิ้มมุมปาก แล้วย่อตัวลงกดแผลให้คนเจ็บอย่างง่ายดาย ซวี่เหยาแปลกใจ แล้วเปลี่ยนจากสีหน้าโกรธจนแดงก่ำกลายเป็นซีดลงฉับพลัน กล่าวออกปากมาหนึ่งประโยคถามขึ้น “นี่เจ้า...หลอกให้ข้ารับปากหรือ!?” “เจ้าเป็นของข้าแล้ว เหยาเอ๋อร์ ตั้งแต่บัดนี้ ไปหายาห้ามเลือดสิ ข้ามิใช่ต้นยาเสียด้วย พอจะวางๆ แปะๆ แล้วเลือดนางจะหยุด”

จูจื่ออิงในสายตาของจ้าวชิงหลงเคยเป็นเด็กดี ทว่าผ่านไปไม่กี่ปีนางก็ทำให้พี่ชายร่วมสาบานของจ้าวชิงหลงตาย ยอมกลายเป็นสตรีอำมหิตด้วยเหตุผลบางอย่าง เมื่อเขารู้เหตุผลของนางแล้ว จ้าวชิงหลงก็เกิดโทสะอย่างมาก จึงจับจูจื่ออิงมาลงทัณฑ์ให้สาสมกับความผิดที่ก่อไว้ แต่บทลงโทษที่นางได้กลับเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึง เนื้อหาบางส่วน “คุณชายจ้าวตอบมาสิ ท่านต้องการให้ข้าทำอย่างไร ท่านถึงจะปล่อยข้าไป...” นางทำทีคล้ายจะพูดอะไรบางอย่าง ระหว่างที่ทั่วร่างกำลังปั่นป่วนราวคลื่นลมร้อนจากเปลวไฟโหมปะทุอย่างฉับพลันอยู่หลายระลอก คำห้ามปรามที่เรียบเรียงมามากมายกลับเลือนหายไปจนหมด เมื่อครู่นี้จะพูดคำใดกัน ไฉนถึงลืมราวกับเสียสติไปเช่นนี้ “อยากรู้หรือ ข้าเคยพูดเป็นนัยๆ เอาไว้ก่อนหน้านี้แล้วมิใช่หรือ ข้าจะให้เจ้าพลีกาย ยกความบริสุทธิ์ที่ถนอมเพื่อหลี่ซู่เฟิงมาตลอดชีวิตให้ข้าแทนอย่างไรเล่า เดิมทีจะให้ข้าเอาชีวิตของเจ้า แต่มาคิดอีกที เจ้าตายไปจะสนุกอันใดเล่า บทลงโทษคนที่กล้าทำคนตายโดยไม่รู้สึกรู้สาเช่นนี้ มันไม่ได้ง่ายดายเพียงแค่ตายแล้วเรื่องก็จบหรอกนะ” เขาเอ่ยด้วยเสียงเสียดสีทิ้งท้ายด้วยคำใช้อำนาจ “อีกทั้งตลอดทั้งวันนี้เจ้ายั่วโทสะข้าไปไม่น้อย อารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไร โมโหเจ้าเสียจนอยากลงโทษทัณฑ์เสียมากกว่า เช่นนั้นก็คิดเสียว่านี่คือโทษทัณฑ์จากข้า ลองทำให้ข้าอารมณ์ดีหน่อยเป็นไร”

"จ้าวเมิ่งเจี๋ยไม่รู้จริงๆว่านางเข้าไปอยู่ในฝันของเฉินหงหมิงได้อย่างไร? ยิ่งไม่เข้าใจว่าเหตุใดในฝันจึงมีเพียงนางที่ขยับตัวได้? นางรู้แค่ตนไม่ค่อยชอบหน้าเขานัก แต่เอ๊ะ! แล้วทำไมนางถึงบอกไปว่าตนเป็นหวางเฟยในอนาคตของเขา..แถมยังจะคลอดลูกแฝดให้เขาด้วยเล่า!?"