“อย่าอ้างแต่เรื่องพวกนั้นได้มั้ย มันเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ชายที่จะมีกิ๊กมีกั๊ก มีเล็กมีน้อย”
ประโยคนี้อีกแล้ว!
แอมฟังแล้วกัดฟันอย่างเจ็บใจ ตาวาววับจับจ้องหน้าคนเคยรัก
“งั้นมันคงเป็นความจำเป็นแล้ว ที่ผู้หญิงอย่างแอมจะต้องเปลี่ยนมุมมอง หาหนุ่ม หาผัวสำรองเอาไว้ใช้งานเวลาผัวที่บ้านมันอยากจะเปลี่ยนรสชาติเปลี่ยนกลิ่นใหม่”
“แอม! อย่ามาหาข้ออ้างลบล้างความผิดตัวเอง ผู้หญิงกับผู้ชายมันเหมือนกันที่ไหน”
***********
เมื่อสามีขยันนอกกาย แล้วผิดมากไหม? หากเธอจะเผลอมีใจให้ชายคนอื่น
“พี่เสก...ปละ ปล่อยแอมเถอะจ้ะ”
แอมสะดุ้ง พยายามขืนตัวลุกออกห่าง ลมเย็นๆ พัดกรูผ่านร่าง เธอใจไหววาบ มันช่างคล้ายกับเหตุการณ์ในคืนนั้น
เสกชะงักมือ มองสบตาตื่นๆ อีกครั้งก่อนจะยอมปล่อยให้เธอหยัดตัวยืน
“เอ่อ แอมกลับบ้านก่อนนะจ๊ะ”
แอมรีบบอก หมุนตัวเดินไปหาประตูกระจกที่อยู่ห่างแค่สามก้าว ยังไม่ทันได้ก้าวผ่านธรณีประตูออกไป ร่างกายก็ถูกดึงจนหมุนกลับอีกครั้ง คราวนี้ไม่ล้ม และกายสูงใหญ่ของเสกก็ยืนอยู่ข้างหน้า เธอเงยหน้ามองอย่างตกใจและแปลกใจ เขาก้มลงมา แววตาหื่นหิวบางอย่างไม่ปิดบัง เธอใจสะท้าน เขาเอื้อมมือไปจับประตูดึงรูดปิด เสียงหมุนปิดล็อกดังคลิก ใจดวงน้อยกระตุกวาบ
“พี่ทนไม่ไหวแล้วแอม...”
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว