Your Guardian Angel 2 *** ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลัก

รวมบทแทรก

มุมมองของความรักจาก 'เปรี้ยว' ถึง 'กาฟิวส์' + 'กาฟิวส์' ถึง 'เปรี้ยว' ความในใจที่อยากจะบอก *** เขียนจาก เปรี้ยว's POV & กาฟิวส์'s POV

Your Guardian Angel

Wordless (no more words)

Touch me, Feel me-- *** + พาร์ทพิเศษ รัก-ลวง-'ล่อ'

(A Blind Man w/ A Golden Retriever Guide Dog)

รวมบทแทรก 9 บท *** + บทพิเศษ จากออส...ถึงเกรซ & จากเกรซ...ถึงออส (ออส x เกรซ)

ดิ ออส + เดอะ โบตาน *** คำ ‘รัก’ ที่ไม่เคยพูดออกไป & ชีวิตในรั้วมหา’ลัย

The Tip-top Story of Mr.Botarn

The Graceful Story of Mr.Oss *** + บทพิเศษ เรื่องราวของทิป (โบตาน x ทิป)

In the Evening of Fate *** + บทพิเศษ แจม : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก...น่ารักผู้โดดเดี่ยว & เบิร์ธเดย์ : จดหมายที่ไม่ได้ส่ง...ความในใจจากเบิร์ธเดย์ถึงแจม

Breaking Relationship (Three Brothers & The Little Sister)

ภาค โชติกา + ภาค อานนท์ *** Seven Days of Loneliness

เพราะตายแล้วต้องมาสิงร่างตัวประกอบสุดน่าสงสารในนิยายที่ตัวเองยังอ่านไม่จบ หมิงรั่วรั่วจึงคิดจะเปลี่ยนชะตาชีวิตของอันลั่วลั่ว ผู้อาภัพที่ต้องถูกประหารชีวิตก่อนวัยอันควร เพราะหลงกลตัวร้าย... หมิงรั่วรั่วตั้งใจว่านางจะตายซ้ำสองไม่ได้เป็นอันขาด ดังนั้น...นางจึงต้องช่วยพี่ชายของอันลั่วลั่วให้รอดพ้นกลอุบาย ช่วยครอบครัวสกุลอันมิให้ต้องพินาศ แต่ใครจะไปรู้ว่า เมื่อนางเริ่มเปลี่ยนบทบาทของอันลั่วลั่ว ชีวิตใหม่ของนางก็เริ่มวุ่นวาย เมื่อนางร้าย...คอยแต่จะหาโอกาสเกาะติดพี่ชาย ส่วนตัวอิจฉากับนางเอกดันจับมือแท็กทีมกันเพื่อทำลายชื่อเสียงของนาง เพียงเพราะ... เจ้าฮ่องเต้น่าตายนั่น...คอยแต่มาวุ่นวายเกาะแกะนาง แทนท่ี่จะเป็นนางเอกซึ่งเป็นคนรักของเขา! ป.ล. เรื่องนี้ไม่เน้นขนบธรรมเนียมประเพณีของจีนใดๆทั้งสิ้น อาจจะมีหลายๆอย่างไม่สมเหตุสมผล ขอให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะเจ้าคะ^^

เรื่องราวของสาวน้อยผู้คลั่งกล้าม กับหนุ่มตัวโตรูปงามผู้เคร่งขรึม งานนี้ระหว่างความใสของหนุ่มหน้าโหด กับความโฉดของสาวหน้าใส ใครจะชนะกันนะ ? แต่เอ๊ะ ! เดี๋ยวนะ ? ทำไมถึงมีแสงสีเขียวออกมาจากมือเขาละ !! โรมานซ์

ในบรรดาประเภทนิยายที่ฉันเกลียดที่สุด คือพวกนางเอกน้ำเน่าที่ใจดีเกินเหตุจนตัวตาย แล้วนี่อะไร? ทำไมฉันถึงกลายเป็นนางเอกน้ำเน่าซะเองละ? ** รับประกันความแซ่บของ NC และพระเอก **

ถ้าคุณสามารถย้อนเวลากลับไปในอดีตได้อีกครั้ง คุณจะทำอะไรเป็นอันดับแรก? สำหรับพระพายที่ชีวิตแหลกเหลว ลูกตาย ผัวนอกใจ เพื่อนหักหลัง เธอจะขอใช้โอกาสครั้งนี้ให้คุ้มค่า และจะไม่ยอมตกเป็นเหยื่อของใครอีกต่อไป!! *สำหรับสำนวน ตอนนี้ทางนิยายยังอยู่ในคิวรอนักพิสูจน์อักษรซึ่งจองมาข้ามปี หากได้รับการรีไรท์แล้วไรท์จะนำมาลงแก้ให้ นักอ่านสามารถอ่านได้ฟรี ไม่ต้องซื้อซ้ำค่ะ* ใครเหนื่อย ใครท้อ มาพักใจกับน้องพายกันนะคะ หากชอบหรือถูกใจ ฝากเม้น ฝากกดหัวใจเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ รักกกกกก <3

นภายังคงซอยขวดน้ำหอมอย่างไม่หยุดมือ จนเสียงร้องครางของลูกสะใภ้ดังตลบอบอวลไปทั่วบ้าน “ลูกสะใภ้จะแตกแล้วยัง แม่ผัวไม่ไหวแล้วนะ” น้ำเสียงอ่อนล้าของนภา บ่งบอกว่าร่างกายของหล่อนแทบจะไม่มีเรี่ยวแรงต่อกรกับอีกฝ่ายได้เลย “อ๊าสสสส ละ ลูกสะใภ้น้ำจะแตกแล้วค่า อ๊า! แม่ผัวรอก่อนนะคะ อ๊ายยยย” ปิ่นร้องครางบอกแม่ผัวของตน ซึ่งหล่อนได้นำใบหน้าฟุบลงกับที่พักแขนของโซฟาตัวเดิม

He Just Bad Guy

+++ รบกวนทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ขอบคุณค่ะ +++ -- เนื้อหาบางส่วน -- “จะ เจ้ากำลังทำอะไร หลีอิง” น้ำเสียงของถิงเซินกล่าวออกมา พร้อมกับขยับร่างกายให้ลุกขึ้นนั่ง หากโดนสตรีอีกนางผลักให้ถิงเซินล้มตัวลงนอนตามเดิม โดยที่หลีอิงขึ้นมาคร่อมร่างของนางเอาไว้ “ข้าก็จะปล้ำเจ้าไงถิงเซิน เจ้าไม่อยากลองมีอะไรกับสตรีเช่นข้าหรือ” ใบหน้าหื่นกระหาย สายตาเจ้าเล่ห์ของหลีอิงมองลงไปที่ใบหน้าของถิงเซินซึ่งกำลังตกใจในการกระทำของตน “จะ เจ้าอย่าทำเช่นนี้ มะ มานนน อุ๊บ!” จู่ ๆ เสียงของถิงเซินก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อหลีอิงได้นำผ้าบาง ๆ มามัดปากของนางเอาไว้ และนำผ้าบาง ๆ อีกผืนมามัดข้อมือของนางไม่ให้แกะผ้าดังกล่าวออก

คำโปรย หลินรั่วซี ทายาทของตระกูลหลินที่เหลืออยู่ถูกคนที่ไว้ใจฆ่าตาย ทำให้วิญญาณทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเป้ยม่านม่าน ที่ถูกโบยจนตายเช่นกัน เมื่อได้โอกาสมีชีวิตใหม่ หลินรั่วซีก็คิดจะใช้ชีวิตเรียบง่ายในฐานะเป้ยม่านม่าน แต่เรื่องก็เข้ามาหานางไม่หยุดหย่อน นางจึงตัดสินใจถือคติ ผู้ใดดีมาดีกลับ ร้ายมาร้ายกลับ เป้ยม่านม่านจะไม่ยอมให้ผู้ใดมารังแกได้อีกต่อไป กับองค์ชายรอง เขาก็มักจะคอยแวะเวียนมาหานางอยู่บ่อย ๆ ทั้งยังรู้ความลับของนางด้วย..จะใช้กำลังกับเขาก็ไม่ได้ เพราะบุรุษผู้นี้พลังปรานล้ำลึก วรยุทธล้ำเลิศ จึงได้แต่ยอมเป็นเบี้ยล่างเขาไปก่อน "ม่านเออร์ เจ้าเป็นชายาของพี่แล้ว และจะเป็นภรรยาของพี่แต่เพียงผู้เดียว...พี่รักเจ้า" เขาเปลี่ยนคำพูดที่ใช้แทนตนเองกับนาง กล่าวเสร็จก็โน้มตัวลงมาจุมพิศนางอย่างรักใคร่ เขายิ้มให้นางอย่างหลงใหล สายตากรุ้มกริ่มนั้นดูเหมือนจะเกิดจากการดื่มสุรามาไม่น้อย “ม่านเออร์ เจ้าอย่าได้เกร็งเช่นนี้ หาไม่แล้วพี่อาจจะทนไม่ไหว อาจจะออกแรงจนทำให้เจ้าเจ็บมากขึ้นได้” ชายหนุ่มพูดขึ้นเมื่อได้สัมผัสถึงความคับแน่น และการตอดรัดจากหญิงสาว เขาขบกรามแน่นและพยายามที่จะรุกล้ำเข้าไปอย่างอ่อนโยนที่สุด

เมื่อความรักเดินสวนทางกับความแค้น ติณภพจะไม่ยอมเจ็บปวดทรมานฝ่ายเดียว เมื่อร้ายมาเขาร้ายกลับเท่าทวีคูณ! แต่เมื่อความแค้นจบลง... เธอ...มีเพียงลมหายใจที่ต้องต่อสู้ดิ้นรน เพื่อหนึ่งชีวิตที่กำลังจะเกิดมา ส่วนเขา...อยู่อย่างโดดเดี่ยวกับความว่างเปล่า ลูกบอลสีส้มกำลังกลิ้งหลุนๆ มาหยุดที่ปลายเท้าของติณภพที่ยืนกอดอกอยู่ข้างสนาม เขาก้มมองและทำท่าจะก้มเก็บขึ้นมา ในขณะเดียวกันขาสั้นๆ ป้อมๆ เจ้าของลูกบอลสีสวยกำลังวิ่งไล่ตามมาติดๆ ถึงกับหยุดกึกกล้าๆ กลัวๆ เมื่อมองเห็นผู้ชายตัวโตยืนอยู่ตรงหน้า “ของหนูหรือเปล่าครับ” ติณภพย่อตัวลงเสมอหน้าเจ้าของร่างตะมุตะมิแล้วยิ้มให้ หัวใจเขาพองโตกับสายตาของหนูน้อยตัวกลมที่มองอย่างทึ่งกับการเล่นหมุนฟุตบอลในมือของผู้ชายตัวโต “ใช่คับ” เด็กแก้มยุ้ยพยักหน้ารับคำตาใส จ้องมองลูกบอลเพราะอยากได้คืนเต็มแก่แล้ว “เดี๋ยวลุงคืนให้ แต่บอกมาก่อนว่าหนูชื่ออะไร” เขาถามพลางสำรวจดวงหน้าของหนูน้อยด้วยความเอ็นดู “ชื่อเก้าคับ หนูเป็นลูกแม่จ๋า” ถามแค่ชื่อหนูน้อยอวดคุณแม่ไปด้วย “อ้อ...เป็นลูกของแม่จ๋า” น้องเก้าตาแป๋วสลับกับลูกบอลก่อนจะถามกลับตามประสาซื่อของเด็ก “กุนยุงชื่อไรคับ” ติณภพยิ้มอ่อนๆ กับคำถามน่ารักนั้น ถึงไม่ชัดแต่เขาก็เป็นปลื้ม “ติน-นะ-พบ” เขาพูดช้าๆ ชัดๆ ต้องการให้หนูน้อยจดจำชื่อเขาให้แม่น

เพราะอารมณ์ชั่ววูบและขาดการยั้งใจในอดีต ทำให้ก่อเกิดสายสัมพันธ์ของท่านประธานหนุ่มเอาไว้ ลูกชายก็จะเอา! เมียก็อยากได้คืน! ไรวินทร์เดินย่ำเท้าเปล่าสัมผัสยอดหญ้าที่ถูกตัดสั้นท่ามกลางบรรยากาศสดชื่นยามเช้า ดอกไม้หลายสายพันธุ์เริ่มส่งกลิ่นหอมรวยริน เขากำลังเดินเล่นเพลินๆ ทันใดนั้นมีเสียงวิ่งตุ้บตั้บใกล้มาทางที่เขายืนอยู่ “กุนพ่อคร๊าบ อุ้มหนูหน่อย” เด็กชายผิวขาวตัวป้อมแก้มยุ้ยกลมเหมือนลูกซาลาเปาวิ่งเข้ามากอดขา เงยหน้ามองส่งยิ้มให้เขาจนตาหยี “หนูเรียกลุงว่าพ่อหรือครับ” ชายหนุ่มถามพร้อมก้มตัวยกแขนสองข้างช้อนก้นของหนูน้อยขึ้นอุ้มซุกจมูกหอมแก้มยุ้ยนั้นอย่างเอ็นดู “ก็เรียกพ่อจิคับ เป็นพ่อของหนูทำไมจะเรียกไม่ได้” สองแขนอวบป้อมยกคล้องคอแนบหน้าซุกบนอกอย่างประจบประแจง ไรวินทร์รู้สึกว่าหัวใจเขาเต้นแรงเกิดความรู้สึกรักใคร่เด็กคนนี้อย่างแปลกประหลาด “หนูอยากเป็นลูกลุงหรือครับ” “อยากคับ” หนูน้อยผละหน้าออกจากอกตอบเสียงใส “ลุงก็อยากเป็นพ่อหนูเหมือนกัน” เขาหอมแก้มยุ้ยอีกครั้ง ปล่อยหนูน้อยลงพื้นดินเพราะเจ้าตัวดิ้นจะขอลง “กุนแม่เรียกแล้ว หนูไปหากุนแม่ก่อนนะ” “เดี๋ยวก่อนหนูคุยกับลุงก่อน ยังไม่ได้ถามชื่อเลยว่าหนูชื่ออะไร” “กุนพ่อรีบไปหาหนูเร็วๆ นะ” หนูน้อยโบกมือบ๊ายบายวิ่งไปทางพุ่มไม้ “อย่าเพิ่งไปลูก โอ๊ย!” เขาตะโกนเสียงดังจนมารดาที่เดินผ่านหน้าห้องต้องหยุดเท้าและเคาะห้องเรียกลูกชาย “คิน เป็นอะไรลูก” “ผมฝันครับคุณแม่ ฝันแปลกมาก มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งมาเรียกผมว่าพ่อครับ” “ฝันถึงเด็ก หรือว่าแม่จะได้หลาน คินไปทำใครท้องหรือเปล่า ตาหนูถึงได้มาตาม” คำพูดของมารดานั้นบังเกิดความเคร่งเครียดปรากฏบนใบหน้าคร้ามคม