อนามิกา หญิงสาวที่ถูกเลิกจ้างงานต้องการแค่ไปเที่ยวพักผ่อนที่ลาสเวกัสตามคำชักชวนของเพื่อนรักไม่นานก็จะกลับ แต่ก็ดันเกิดเรื่องไม่คาดฝันทำให้เธอจำเป็นต้องทำงานที่นั่นต่อ แล้วจะทำอย่างไรเมื่อเธออยากอยู่และทำงานที่ลาสเวกัสแบบถูกกฏหมาย กรีนการ์ดคือสิ่งที่เธอต้องการ และวิธีที่จะได้มันมาเธอกับเพื่อนคิดไม่ออกนอกจากการจ้างใครสักคนมาจดทะเบียนสมรส และผู้ชายที่ อนามิกา หาได้คือผู้ชายมอซอ หิวโซ ไม่มีกระทั่งเงินซื้อขนมปังกินเพราะเสียพนันจนหมดตัว แต่...ใครจะรู้ละว่าผู้ชายมอซอ หิวโซคนนั้นคือ เคเลอร์ วิล ดาเวนพอร์ต เจ้าของคาสิโนชื่อดังในลาสเวกัส

“จะกลัวอะไรฉัน ต่อให้มีอะไรกันตอนนี้ หรือหลังแต่งงานมันก็ต้องมีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ มา ๆ มาทำลูกด้วยกัน” ใบหน้าหื่นกระหาย ฝ่ามือหนาตบลงไปที่เตียงหนานุ่มเพื่อเชื้อเชิญอีกฝ่าย “มะ ไม่!” หญิงสาวปฏิเสธเสียงแข็ง ก่อนจะคว้าหมอนหนุนมาบังร่างของตนเอาไว้ “คะ คุณรู้ได้ยังไงว่าหนูอยู่ที่นี่” น้ำเสียงสั่นเครือบ่งบอกว่าเธอกลัวผู้ชายตรงหน้าเป็นอย่างมาก กลัวว่าเขาจะเกินเลยกับเธอจริง ๆ ตามคำกล่าวที่เขาเอ่ยมา

ดรัณภพ... เขาเป็นคุณหมอหนุ่มช้ำรักที่เดินทางมายังหมู่บ้านดงหวายเพื่อพักกายพักใจและทำหน้าที่หมอเพื่อดูแลชาวบ้านให้ดีที่สุด ดอกแก้ว... เธอเป็นเด็กสาวที่กำลังเสียใจกับการจากไปของแม่กับยาย พยายามจะหาตัวฆาตกรที่ฆ่าแม่ของเธออย่างเลือดเย็น เขาและเธอมาพบกันด้วยความบังเอิญหรือบุพเพฯ มิอาจรู้ได้ ทำให้เขาได้ช่วยเหลือเธอเอาไว้จากคนร้ายที่จะขืนใจเธอ จนทำให้เธอกับเขาต้องตกเป็นของกันและกัน ตัวอย่างบางช่วงบางตอน คุณหมอหนุ่มรีบรับร่างของเด็กสาวเอาไว้ได้ทัน เขาเห็นอาการของเธอก็จัดการอุ้มกลับไปยังอนามัยซึ่งไม่ห่างจากวัดมากนัก พอไปถึงห้องพัก เธอก็พยายามกอดปล้ำเขา เขาก็พยายามดึงมือของเธอออก ทำท่าจะเดินไปหาผ้ามาเช็ดเนื้อเช็ดตัว ทำให้เธอมีสติ แต่แรงของเธอมหาศาลอย่างเหลือเชื่อ เธอกระชากเขาเข้าไปหา ก่อนจะกดไปใต้ร่าง “ชะ... ช่วยหน่อย ช่วยดอกแก้วหน่อย” เขาทำท่าจะปฏิเสธอีกรอบเธอก็กดปากร้อนรุ่มลงจุมพิตเขาอย่างดูดดื่ม ทั้งกอด ทั้งจูบ ทั้งลูบ ทั้งคลำ ยิ่งเห็นใบหน้าสวยๆ ของเธอ เขาก็ยิ่งหวั่นไหว พยายามจะหักห้ามใจตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้ สุดท้ายเขาก็ถูกเธอเปลื้องผ้าออกได้เป็นผลสำเร็จ ร่างของเธอกับเขาเปลือยเปล่าเสมอกัน คราวนี้คุณหมอหนุ่มสุดจะหักห้ามใจ เขาขึ้นคร่อมทับ บดจูบเธออย่างดูดดื่ม และบดเบียดร่างกายเข้าหา มือหนาลูบไล้ไปทั่วเนื้อตัวเปลือยเปล่า กลิ่นกายของเธอช่างหอมหวานจรุงใจ ทำให้เขาต้องบดเบียดเข้าหาซ้ำๆ อย่างสนิทเสน่หา ในค่ำคืนนี้เธอกับเขาจึงตกเป็นของกันและกันอย่างแสนวาบหวาม แนวนิยาย อีโรติกหวานหื่น ไม่ปวดตับ พระนางมีเหตุผล มีสติ พล็อตเรื่องไม่ซับซ้อนชวนปวดหัว เน้นความสัมพันธ์ของพระนางเป็นหลัก นิยายมีช่วงดราม่าเพียงเล็กน้อย นางเอกสู้ชีวิต เอาตัวรอดเก่งเฉลียวฉลาด พระเอกเป็นสุภาพบุรุษรักและปราศนาดีกับนางเอกมากที่สุด โปรดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจค่ะ... ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานนะคะ

“รั่วเจิน” ตัดสินใจแต่งงานแทนพี่สาว โดยหารู้ไม่ว่า ตนเองกำลังเดินเข้าสู่อ้อมกอดซาตาน ! เรื่องราวจะสนุกเข้มข้นแค่ไหน ไปติดตามกันค่ะ ----------------------------------------------------------- “ข้าไม่ได้คิด แต่ข้าเห็นเองกับตาว่าเจ้ามีชู้ !” เฉิงอวี้ตะคอกใส่หน้านางด้วยความเกรี้ยวกราด เปลวไฟโทสะในดวงตาเขาร้อนแรงมากยิ่งขึ้น “ไม่ใช่ข้า” รั่วเจินปฏิเสธออกมาทั้งน้ำตา “สิ่งที่ข้าเกลียดมากที่สุดก็คือ คนโกหกหลอกลวง ความจริงชัดอยู่เบื้องหน้าเพียงนี้ เหตุใดเจ้ายังหลอกลวงข้า” “ขะ.... ข้า” นางไม่รู้จะบอกกับเขาอย่างไรดี ยิ่งเขาพูดเช่นนี้ นางก็ยิ่งกลัวที่จะสารภาพออกมา เพราะนางหลอกลวงเขามาตั้งแต่ต้น ! “เป็นเพราะข้าดีกับเจ้ามากไปใช่หรือไม่ เจ้าถึงได้ทำร้ายจิตใจข้าเช่นนี้ ดีงั้นต่อจากนี้ ข้าจะเป็นซาตานให้เจ้าดู” สิ้นคำ เฉิงอวี้ก็โฉบปากลงทาบทับกับกลีบปากนุ่มนิ่มของภรรยา บดจูบอย่างหนักหน่วง จนรั่วเจินรู้สึกได้ถึงความฝาดปร่าของเลือด การจูบครั้งนี้เต็มไปด้วยความโกรธแค้นมิใช่ความรัก ! “อื้อออ อึก”

“คุณปวีร์ นี่คุณจะตามฉันไปถึงไหน” กัญชลาที่หลีกหนีว่าที่เจ้าบ่าวมาได้แล้ว แต่ก็ยังมีคนบางคนตามติดไม่เลิกเลยหันไปถามด้วยสีหน้าไม่พอใจ ทั้งที่เธอก็บอกไปแล้วว่าไม่อยากคุยกับเขา แต่เขาก็ตื้อไม่เลิก “ก็ตามไปจนกว่าคุณจะยอมไปกับผมนั่นแหละ” “ฉันจะไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้น แล้วช่วยไปไกลๆ ฉันด้วย ไม่งั้นฉันจะแจ้งทางโรงแรมว่ามีพวกโรคจิตตามรังควาน” “ใจร้ายไปหรือเปล่าทูนหัว มาใส่ร้ายสามีตัวเองว่าเป็นโรคจิต” “ฉันยังไม่มีสามี!”

เธอเป็นเด็กในบ้านที่เขาได้ตอนเมา แล้วอยากเผยอขึ้นมาเป็นเมียจดทะเบียนให้เขาเชิดหน้าชูตา เขารังเกียจและไม่ปรารถนา เพราะมีคนที่คู่ควรอยู่แล้ว *** ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “เธอจะนั่งอยู่ตรงนี้ให้งอกรากเลยหรือไงกัน” เขาดึงข้อมือของกังวานขึ้นมาจากพื้น ทำให้เธอร้องด้วยความเจ็บ “โอ๊ย! เจ็บนะคะคุณพัน” “ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ตรงนี้แล้ว เธอไม่ต้องแสดงให้ใครเห็นแล้วก็ได้ว่าเธอเสียใจแค่ไหน” “คุณพัน!” “เธอต้องดีใจสิ แม่ไม่อยู่ หนูคงร่าเริง คิดจะฮุบสมบัติของแม่ฉัน อย่าหวังเลยว่าจะทำแบบนั้นได้” “กังวานเปล่านะคะ” เขายังคิดว่าเธอจะฮุบสมบัติของเขาอีกหรือไง กังวานคิดอย่างเศร้าใจ “เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้เถอะ” พันทัพพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน “เตรียมใจอะไรคะ” “อีกไม่นานฉันจะหย่ากับเธอ” ประโยคของเขาเหมือนมีดกรีดลงกลางใจของเธอ รู้ว่าต้องมีวันนี้ แต่ทำไมมันช่างเร็วเหลือเกิน เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างเหนียวหนืด รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทรงตัวไม่อยู่ ความดีของเธอไม่สามารถเอาชนะใจของเขาได้เลยอย่างนั้นหรือ “ค่ะ กังวานเข้าใจแล้ว คุณพันคงรักคุณวดีมาก” “เธอจะอยากรู้เรื่องของฉันไปทำไม เธอจะควรจะยินดีกับฉันมากกว่า ไม่ใช่ทำสีหน้าเศร้าสร้อยแบบนี้ เสียใจหรือไงที่ฉันไม่เลือกเธอ แต่จริงๆ ฉันไม่ได้เลือกเธอตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เธอเองก็รู้อยู่เต็มอก” เขาจะตอกย้ำอะไรนักหนา คนไม่ถูกเลือก รู้สึกชอกช้ำระกำใจเป็นที่สุด **** กังวานผละหนี แต่เขาตามมาคว้าแขนของเธอเอาไว้ “จะไปไหนล่ะ เธออยากได้ฉันเป็นผัวมากไม่ใช่หรือไง แล้วทำไมเวลาผัวจะนอนด้วยถึงต้องหนีแบบนี้” “ปล่อยนะคะ กังวานไม่ได้อยาก อื้อ...” เธอพูดไม่ทันจบประโยค เขาก็กุมแก้มทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ บดจูบริมฝีปากน้อยอย่างดุดัน กังวานหอบสะท้านเมื่อเขาปล่อยเป็นอิสระ เธอเตรียมหนีแต่เขาอุ้มเธอขึ้นพาดบ่า การกระทำป่าเถื่อนของเขาทำให้เธอแทบจะกรีดร้องออกมา เธอดิ้นเขาก็ฟาดฝ่ามือลงบนแก้มก้นของเธอเต็มแรง “โอ๊ย! คุณพันปล่อยนะคะ” “เปลี่ยนจากปล่อยเป็นทำกันดีกว่า” เขาโยนร่างของเธอไปบนเตียงนอนกว้าง ในขณะที่เธอขยับหนีเขาก็ขึ้นคร่อมทับร่างเอาไว้ กดมือเธอไปกับพื้นเตียง จัดหนักเธอเหมือนทุกครั้งที่ได้คลุกเคล้าร่างหอมกรุ่น

-- คำโปรย -- จากหญิงสาวบ้านนอก มาขอทำงานเป็นแม่บ้านหลังใหญ่โต แต่กลับโดนเจ้าของบ้านหรือบอส เข้าปลุกปล้ำจนได้เสียกันในที่สุด ความสัมพันธ์ ความรักของพวกเขาเป็นอย่างไร ติดตามกันได้เลยค่ะ ++ เนื้อหาบางส่วน ++ “อ๊อย~~~~ อ๊ะ! บะ บอสค่า อ๊า!” เสียงร้องครางกระเส้าของหญิงสาว ที่กำลังโดนเรย์ปลุกปล้ำเธออย่างหื่นกระหาย ร่างกายบอบบางกระสับกระส่ายไปด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับจากริมฝีปาก ปลายลิ้น และนิ้วของเขาที่เข้าไปสำรวจด้านในของเธออย่างสนุกสนาน หลังจากนั้นแค่เพียงไม่นาน ชายหนุ่มก็ยืดตัวเต็มความสูง ก่อนจะนำแท่งลำของตนถูไถลงไปที่เนินสาว พลางนำปลายนิ้วฉีกกลีบทั้งสองข้างให้อ้าออกกว้าง ๆ “ครั้งแรกมันจะเจ็บ ถ้าไม่ไหวบอกฉัน” เขาว่าพลางสาวแท่งลำไปพลาง ก่อนจะนำไปจ่อที่ร่องสาวของอายตา “อะ อย่านะบอส อะ อายตาไม่เอาแล้วค่า” หญิงสาวขยับร่างขึ้นไปด้านบน หากแต่โดนอีกฝ่ายฉุดกระชากขาเรียวงามลงมา เพื่อที่จะทำภารกิจให้สำเร็จ

++ คำโปรย ++ เมื่อคุณหนูชวนบ่าวไพร่ของตนไปเล่นน้ำในลำธาร แต่หากทว่ามันไม่จบเพียงแค่นั้น เมื่อพวกเขาทั้งสาม แอบลักลอบได้เสียกันในน้ำ ไฟร่านสวาทของหญิงสาว จะเร่าร้อนขนาดไหน สามารถติดตามอ่านได้เลยค่า ++ เนื้อหาบางส่วน ++ “อืม... อ๊า! อ๊าสสสส อ๊ะ! อ๊า!” ช่อฟ้าผละริมฝีปากออกจากนายดิน เมื่อพบว่ามีนิ้วของชายอีกคนเข้าไปสำรวจด้านในร่างกายของเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “คุณหนูยังไม่เคยใช่มั้ยขอรับ” นายแดนว่าพลางขยับนิ้วไปพลาง จนหญิงสาวกระสับกระส่ายร่างไปมา จนเธอต้องขบเม้มริมฝีปากกันจนแน่น ส่วนนายดินเองก็ใช้ฝ่ามือหนาและสากบีบนวดอกงามของเธอ พลางขบเม้มริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย โดยที่ส่วนล่างของเขามีฝ่ามือบางกำลังสาวขึ้นลงด้วยความถี่

“อื้อ! คุณสิงห์” ชนากานต์เบี่ยงหน้าหลบทำให้ริมฝีปากหยักพลาดไปถูกที่แก้มนุ่ม “ทำไมมาช้า” เขาถามเสียงพร่า ก่อนจะดันหญิงสาวไปใกล้เตียง “ตวงยังไม่เข้านอนค่ะ กานก็เลยมาช้า” “แล้วเด็กนั่นออกมาทำอะไร” “คุยโทรศัพท์ค่ะ” “บ่อยไหม” “เกือบทุกวันค่ะ” “เดี๋ยวฉันจัดการเอง” กวินภพบอกแล้วก็ปลดชุดของหญิงสาวออกไม่นานเรือนร่างขาวผ่องของหญิงสาวก็ปรากฏต่อสายตาหื่นกระหายของเขา ที่ไม่ว่าจะได้เชยชมกี่ครั้งเขาก็ยังปรารถนาในตัวเธอ ยิ่งค่ำคืนนี้เขายิ่งต้องการเธอ

“ทำตัวสบาย แล้วก็เล่ามาเลยว่าเรื่องราวเป็นมายังไง ถึงได้มาอยู่ในห้องนี้” หลังจากไปลากเก้าอี้มานั่งได้แล้วศรัทธาก็เปิดฉากถามคนตัวเล็กทันที ปลายฝันยิ้ม หน้าก็ร้อนไม่ทราบสาเหตุเมื่อถูกจ้อง “ไม่สบายเหรอ หน้าแดงเชียว” “ไม่นี่ค่ะ!” ปลายฝันตกใจยกมือลูบหน้าตัวเองไปมา ศรัทธายิ้มเล็กน้อยกับอาการตกใจของคนตัวเล็ก ก่อนถามย้ำอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง “แน่ใจว่าไม่ได้เป็นอะไร” “ฝัน...ฝันสบายดีค่ะ” “งั้นก็เล่ามาเลยว่าไปมายังไงถึงได้มาอยู่ที่นี่ได้ ว่าแต่เราสองคนไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ตั้งแต่นัดกันคราวนั้น” “ใช่ค่ะ” “แล้วคิดถึงกันบ้างไหม ผมคิดถึงฝันตลอดนะ”

โปรย “ฉันอาบน้ำก่อน” ลายเพชรเอ่ยบอก ไม่จำเป็นต้องเล่นละครอะไรอีกแล้ว ไม่มีญาติผู้ใหญ่คอยรับรู้และเธอก็ไม่ชอบขี้หน้าเขา ทำไมเธอจะต้องพูดดี ๆ กับเขาด้วย “ไม่” ราเชนตอบเจ้าสาวคนสวย ก่อนจะกอดอกหรี่ตามองความพยศของเธอ “คุณเป็นสุภาพบุรุษหรือเปล่า” “สุภาพบุรุษสะกดยังไงเหรอ ไม่เห็นรู้เลย” เขาพูดอย่างยียวนกวนประสาท เธอไม่ตอบว่ากระไร ไม่อยากจะโต้เถียงอะไรกับเขาอีก จึงรีบเดินไปที่ห้องน้ำโดยเร็ว เธออยากจะอาบน้ำชำระร่างกายเต็มทนแล้วในเวลานี้ ราเชนตามไปคว้าแขนของหล่อนเอาไว้ ไม่ยอมให้หล่อนเดินหนีเข้าห้องน้ำได้สำเร็จ “โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ ไอ้คนซาดิสม์ ไอ้คนป่าเถื่อน” เธอต่อว่าต่อขาน ก่อนจะมองตาขวาง “เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เราอาบน้ำพร้อมกันดีกว่า” ชายหนุ่มขยับใบหน้าเข้าไปหา ก่อนที่เธอจะถอยหนี รีบดันอกของเขาออกห่าง แต่มันก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเขาดึงเธอเข้าไปกอดแนบอก “นี่ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ! ฉันจะอาบน้ำ แล้วฉันไม่อาบน้ำกับคนอย่างคุณเหรอก” “ฉันแต่งงานกับเธอแล้ว เราสองคนเป็นผัวเมียกันแล้ว เข้าใจไหม ต่อจากนี้ไป เธอต้องเรียนฉันว่าพี่และแทนตัวเองด้วยชื่อเล่น” “ฉันไม่ทำอะไรแบบนั้นเหรอก ฉันไม่เรียกคุณว่าพี่เหรอก เรียกว่าอีตาแก่ดีกว่า” “แก่อย่างนั้นเหรอ คำก็แก่ สองคำก็แก่ คืนนี้ฉันจะจัดหนักจัดเต็มให้เธอพูดไม่ออกเลย ดีไหม”

เขาเป็นผู้กำกับหนุ่มรูปหล่อ เป็นที่หมายปองของสาวๆ และหนุ่มๆ ทั้งในและนอกวงการ ข่าววงในว่าเขาเป็นเกย์ลือสะพัดไปทั่ว เธอเองยังได้เห็นกับตา ว่าเขายืดกอดกับผู้ชายด้วยกัน ชะตาชีวิตเล่นตลกเหวี่ยงให้เธอเข้าไปพัวพันกับเขา จนถูกขอร้องให้สอนรักให้เลิกเป็นเกย์หน่อย เธอจะตัดสินใจเช่นไรเมื่อใจเธอก็แอบชอบเขาเหลือเกิน ทั้ง ๆ ที่คิดว่าชีวิตนี้จะไม่แต่งงาน เธอสวยรวยเก่ง ไม่เห็นต้องง้อผู้ชายเลย!!!

“เธอยินดีที่จะเป็นของฉันใช่ไหม” พันภพเอ่ยถามเด็กสาวอีกครั้ง เธอไม่ได้ตอบรับเป็นประโยคคำพูด แต่จูบตอบเขาอย่างดูดดื่ม แขนเรียวโอบกอดเขาเอาไว้อย่างฝากเนื้อฝากตัวนั่น ทำให้พันภพรู้ว่าสาวน้อยของเขายินดีปรีดาที่จะให้เขาเสพสมร่วมรักในค่ำคืนนี้ ร่างกายของสาวน้อยสัมผัสกับพื้นเตียงอย่างนุ่มนวล โดยมีร่างของชายหนุ่มแนบชิดเข้าหา เขาจุมพิตไปทั่วสรรพางค์กายอย่างเสน่หา สัมผัสและการเล้าโลมของเขา ทำให้ร่างของเธอสะท้านหวั่นไหว จากความวาบหวามที่เกิดขึ้นอย่างซ่านลึก หัวใจของสาวน้อยสั่นไหวอย่างรุนแรง จนก้อนเนื้อด้านซ้ายที่มีชีวิตแทบจะหลุดออกมาเสียเดี๋ยวนั้น

“คุณติณห์ หยุดมือเดี๋ยวนี้นะ” มุกธิดาหน้าแดงระเรื่อ แต่จะดิ้นหนีก็ดิ้นไม่ได้ เพราะถูกเขารัดไว้เสียแน่น “จะหยุดทำไมล่ะ แล้วจะบอกให้รู้ไว้ว่าฉันชอบผู้หญิงตูดงอนๆ นมใหญ่ๆ ว่าแต่เธอเคยนอนกับผู้ชายไหม แล้วหมอนั่นทำถึงใจเธอหรือเปล่า” ถามด้วยหน้าตายียวนกวนโมโห แต่บอกเลยว่าเขาอยากรู้มากว่าพนักงานสาวคนนี้ผ่านผู้ชายมาหรือยัง แล้วผ่านมากี่คน “ถามบ้าอะไรเนี่ย” จากที่อายตอนนี้กลายเป็นโกรธ ตาก็มองจนแทบถลนออกมานอกเบ้า “นี่โกรธเหรอ” ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจแต่ก็ยังถาม คราวนี้มุกธิดาเลยดิ้นใหญ่ แต่การยิ่งดิ้นกลับยิ่งทำให้เนื้อตัวเบียดสัมผัสกัน “ก็โกรธสิ ผู้ชายบ้าอะไรถึงมาถามคำถามแบบนี้กับผู้หญิง ปล่อยมุกเดี๋ยวนี้นะ” “ฉันจะได้รู้ไงว่าเธอเป็นงานหรือไม่เป็นงาน แต่ขอบอกก่อนนะว่าฉันไม่ชอบผู้หญิงที่ผ่านผู้ชายมาเยอะ เพราะมันจะทำให้เครื่องหลวม” ปากหยักคลี่ยิ้มชอบใจเมื่อเห็นสีหน้าแดงก่ำของคนในอ้อมกอด “คุณติณห์!!” “จะเสียงดังทำไม อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง” ติณห์โน้มหน้าลงต่ำมากยิ่งขึ้น จนจมูกชนกัน ก่อนที่เขาจะกดปากหอมแก้มคนในอ้อมกอด “คุณติณห์!!” “อย่าเสียงดัง” เขาเอ็ดหน้าตาดุดัน มุกธิดาก็ดิ้นหนีพัลวัน “คุณติณห์ก็หยุดทำอะไรแบบนี้กับมุกสิ” “แบบนี้ แบบไหน” เขาถามกลับด้วยสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ จนอีกคนอยากจะซัดให้สักหมัดสองหมัด “ก็กอดก็หอมแก้มมุกนี่ไง” “แค่กอดหอมนิดหน่อยมันไม่สึกหรอหรอกน่า” “คนบ้า! พูดเอาแต่ได้ ปล่อยมุกเลยนะ มุกง่วง มุกจะไปอาบน้ำนอน” **งานหมดสัญญานะคะ ชื่อเดิมอสูรร้ายบำเรอสวาท และเป็นภาคต่อเรื่อง เกมพิศวาสกระชากใจ (ทัพพ์ พิมพ์พิศา) ทุกเรื่องสามารถอ่านแยกได้ค่ะ แต่ถ้าหากต้องการอ่านเรียงตัวละครที่เข้าไปแจมในแต่ละเรื่องก็ตามนี้ค่ะ 1.เล่ห์สวาทล่ามหัวใจ (ราม นิรัสยา) 2.เพลิงปรารถนายั่วหัวใจ (อินทัช รินนภัส) 3.เกมพิศวาสกระชากใจ (ทัพพ์ พิมพ์พิศา) 4.เสน่ห์ร้ายภรรยาจำเป็น (ติณห์ มุกธิดา)**

เขาคือท่านประธานนิรันดร์ ท่านประธานที่อยู่ห้องพักข้างๆ แถมยังชอบเรียกเธอให้ไปหาตอนดึกๆ ดื่นๆ

.. คำโปรย .. เสียงขลุ่ยปริศนาในสวน มาพร้อมกับบุรุษรูปงาม แต่แล้วเขากลับจุมพิตนางโดยที่ไม่สนว่านางเป็นสตรีของจักรพรรดิ เมื่ออ๋องแอบรักชอบพอกับพระสนมขององค์ฮองเต้ แล้วแบบนี้นางจะทำอย่างไร ความรักของนางจึงบังเกิดขึ้น เมื่อเขามอบความรักให้กับนาง รวมไปถึงไฟราคะ ไฟสวาทที่ได้เริ่มขึ้น *** เนื้อหาบางส่วน *** “กะ ก็เพราะว่าของท่านไม่เหมือนกับของฝ่าบาทเพคะ อ๊า!” หญิงสาวตอบอย่างเอียงอาย ก่อนจะเบือนหน้าหนี พลางขบเม้มริมฝีปากด้วยความเสียวซ่าน “อ๊า! ของข้ามันทำไมหรือพระสนมซ่างผิน อ๊า!” ท่านอ๋องไม่พูดเปล่า เขาโน้มตัวไปด้านหน้า พลางใช้ปลายลิ้นเลียเข้าไปที่พระถันของนางอย่างหื่นกระหาย ในขณะที่ส่วนล่างของเขากำลังกระแทกใส่สตรีตรงหน้าด้วยความถี่ที่สม่ำเสมอ “อืม... กะ ก็เพราะของท่าน อ๊า! มะ มันใหญ่เพคะ อ๊าสสสส” พูดจบนางก็ส่งเสียงร้องครวญครางอีกครั้ง

เมื่อความรักที่มีทำให้เธอยอมเขามาตลอด ยอมทุกอย่างเพื่อหวังว่าเขาจะให้ความรักกลับมา ยอมจนเขามองไม่เห็นค่าและทำร้ายพวกเธออย่างเลือดเย็น สิ่งที่เธอควรจะทำก็คือหันกลับมารักตัวเองเพราะไม่จำเป็นที่เธอจะต้องสนใจรักคนไร้ค่าแบบนั้น เธอไม่คิดจะแก้แค้นแค่จะทำให้เขารู้ว่า...เมื่อไม่มีเขา ชีวิตเธอก็ไม่ได้มีปัญหาเพราะความจริงแล้วเขานั่นแหละ ‘ตัวปัญหา’

พงศ์... ชายหนุ่มผู้มีความรักมั่นคงให้แก่บัว หญิงสาวที่เขามีความผูกพันด้วยตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะมีอุปสรรคขวากหนามเพียงใด จะกี่ภพกี่ชาติ เขายังรักเธอไม่เสื่อมคลาย และพร้อมจะฟันฝ่าอุปสรรคทุกอย่างเพื่อจะให้ครองคู่อยู่กับเธอ บัว... หญิงสาวที่รักเดียวใจเดียว มีรักมั่นคงให้เขาแก่พงศ์ เพื่อนวัยเด็ก พี่ชายที่แสนดี และชายหนุ่มที่เธอจะมอบตัวมอบใจให้ทุกภพทุกชาติ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม เธอจะขอเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว

“นี่! จะทำอะไร” พิมพ์พิศาร้องถามหน้าตาตื่นเมื่อมือใหญ่ยื่นมารวบร่างเธอเข้าไปกอดโดยไม่บอกไม่กล่าว สองมือเล็กยกยันอกกว้างไว้สุดแรง “ก็คุณบอกว่าผมไม่สนใจคุณ ตอนนี้ผมก็เลยจะสนใจคุณไง” หน้าตาถมึงทึงแปรเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์ได้อย่างรวดเร็วจนตอนนี้พิมพ์พิศาเริ่มระแวง “อย่ามาทำบ้าๆ ที่นี่นะทัพพ์ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ” พิมพ์พิศาหันหน้าหลบริมฝีปากหยักที่โน้มเข้ามาหาพัลวัน ทำให้ทัพพ์ที่หมายจะจูบปากอิ่มเพื่อลงโทษที่เธอไปซบอกชายอื่นเลยพลาดเป้าไปโดนแก้มบ้าง จมูกบ้าง “จะดิ้นทำไม” คนอยากจูบดุเข้าให้ แต่มีหรือที่พิมพ์พิศาจะสนใจ ตอนนี้เธอทั้งผลักทั้งตบทั้งหยิกอีกคนเพื่อให้ตัวเองหลุดไปจากอ้อมกอดรัดแน่น “นายก็ปล่อยฉันสิ แล้วก็หันมองด้วยว่าที่นี่มันไม่ใช่ที่ส่วนตัว นายจะมาทำบ้าๆ ไม่ได้เด็ดขาด” คนตัวเล็กแย้งเสียงเขียว นัยน์ตาก็ขุ่นคลั่ก “ใครบอกทำบ้าๆ นี่ผมกำลังจะแสดงความรักกับเมียต่างหาก” “ฉันไม่ใช่เมียนาย!” เพราะโมโหที่ถูกกอดรัดแน่นจนแทบหายใจไม่ออกพิมพ์พิศาจึงโต้กลับไปแบบไม่คิด เลยทำให้หน้าหล่อเหลาขรึมขึ้นมาทันตา “พูดใหม่อีกทีสิ” ทัพพ์ย้ำชัดทุกถ้อยคำ “ฉันพูดชัดแล้ว” “งั้นเหรอ” (งานหมดสัญญานะคะชื่อเดิมเกมรักเมียยั่วสวาท) **ภาคต่อ เพลิงปรารถนายั่วหัวใจ (อินทัช รินนภัส) **

**บุญคุณครั้งแรก แลกด้วยพรหมจรรย์ บุญคุณครั้งที่สอง แลกด้วยหัวใจ แนะนำตัวละคร คาลอส เกลนดาลอร์ท (คุณคาร์)เขาเป็นนักลงทุนชาวต่างชาติ จำพวกธุรกิจอหังสาริมทรัพย์ เขาหล่อ รวย ผู้มีใบหน้าคมเข้ม ดวงตาสีฟ้าอ่อน รูปร่างสูงใหญ่ อายุ 39 ปี ละอองดาว (แป้งฝุ่น) นักเรียนทุนฝึกงานปีสุดท้าย อายุ 24 ปี เธอเป็นเด็กกำพร้า เธอเรียนเก่งจึงสอบชิงทุนเรียนแพทย์ได้สำเร็จ เธอสวย ตัวเล็ก ผิวขาว นิสัย อ่อนหวาน เจ้าน้ำตา อ่อนแอ ขี้อ้อน น่าทะนุถนอม

เมื่อลูกชายวัยสามขวบอยากได้พี่เลี้ยงมาเป็นแม่ เขาก็อยากได้เธอเช่นกัน ระหว่างพ่อกับลูกอาจจะต้องมีการแย่งแม่แย่งเมียกันเกิดขึ้นแล้วล่ะ

นั่งหน้าซื่อตาใสทำงานอยู่ดีๆ คุณบอสตัวจี๊ดก็เข้ามาวนเวียนเกี้ยวพาให้หัวใจมันแกว่ง

พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding] #รุ่งอรุโณทัย เขาเรโนลต์ที่ต้องแต่งงานกับหญิงสาวที่ไม่เคยเห็นหน้าแม้แต่ครั้งเดียวตามคำสั่งพ่อ ซึ่งทำให้เขาต้องเสียทั้งเงินและเสียสถานะโสด เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางที่จะต้องแต่งเมียคนนี้แล้วเอาขึ้นหิ้งบูชาเป็นแน่ พ่อจะจัดหนักให้อย่างไม่แทงกั๊กในทุกๆ ทั้งเรื่องXXXทั้งแสวงหาผลประโยชน์จากเมียที่ได้มาจากวิวาห์จำเป็นคนนี้เท่าทบทวีเงินที่เขาต้องลงทุนจ่ายไปไม่น้อยคืนมาจนครบพร้อมดอกเบี้ยรับและดอกเบี้ยจ่าย... คำโปรย:: … เรโนลต์ เงียบ! เขาประธานผู้มากด้วยอำนาจ เพียบพร้อมไปด้วยรูปร่างหน้าตาที่สามารถขึ้นแท่นสามีแห่งชาติได้อย่างไร้ข้อกังขา ฐานะการเงินแม้ตอนนี้จะเหลือเพียงอสังหาริมทรัพย์กับรถสามคันและเงินเดือนแต่ก็ยังน่าสนใจอยู่ในหมู่สาวๆ และเหล่าไก่วัดที่เต็มใจให้สมภารอย่างเขากัดแทะเล่นเป็นครั้งคราว คนโสดทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดไม่ผิด แต่จากคำพูดล่าสุดของคุณพ่อไม่กี่คำ เขาที่เป็นฝ่ายกระดิกนิ้วเรียกสาวๆ กลายมาเป็นคนที่ถูกกระดิกนิ้วเรียกไปแล้วอย่างงั้นเหรอ “เธอเป็นหม่อมเจ้าหรือครับ...ผมหมายถึงว่าที่สะใภ้นะครับ” เขาขยายความเมื่อจู่ๆ เขาเงียบไปนานและเอ่ยขึ้นมาคุณพ่อจึงมุ่นคิ้วไม่เข้าใจในตอนแรก คุณอำพลส่ายหน้า “นางสาวธรรมดา” “เธอเป็นลูกนักการเมืองใหญ่หรือเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของผู้ทรงอิทธิพล” เรโนลต์ยังพยายามต่อ “คุณอำพลส่ายหน้า “กำพร้า” … เรโนลต์ เงียบ! “เป็นผู้มีพระคุณของคุณพ่อ” เรโนลต์ไม่ละความพยายาม “แกดูละครมากไปมั้ย” … เรโนลต์ เงียบ! =======================

"ผู้หญิงร้ายกาจอย่างเธอ... ต้องเจอผู้ชายเลว ๆ อย่างฉัน !" ทิว ทายาทที่เหลือเพียงคนเดียวของไร่จันทิวา ออกตามล่า เพตรา นางแบบสาวสวย ผู้หญิงที่พรากความสุขไปจากชีวิตเขา ถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องชดใช้หนี้ชีวิตคืนครอยครัวเขา นับจากวันนี้เป็นต้นไป คนที่ต้องเจ็บปวดใจจะต้องเป็นเธอ ไม่ใช่เขา !