婵安 ยอดบรรณาการสองจอมทัพ
婵安 ยอดบรรณาการสองจอมทัพ
เฉินคุน (晨焜)
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
ท่านหญิงฉานอัน ท่านหญิงบรรณาการจากเผ่าเหลียงที่เดิมทีถูกวางตัวให้แต่งเป็นพระชายาขององค์รัชทายาทฟ่งเฟยเทียน แต่เพราะนางไม่ต้องการเกี่ยวดองกับเชื้อพระวงศ์ของแคว้นต้าเจิ้ง และไม่ต้องการเป็นหมากทางการเมืองของเผ่าเหลียง ในวันที่มาเจรจายกเลิกการแต่งงานกับองค์รัชทายาทแล้วถูกอีกฝ่ายปฏิเสธ ยืนยันจะแต่งนางเข้าตำหนักบูรพา ท่านหญิงฉานอันจึงได้ลอบวางยาปลุกกำหนัดในกาน้ำชาของกุนซือเมิ่งซืออิง โดยหวังใช้เขาเป็นทางรอดของตน และทุกอย่างคงไม่วุ่นวายหากแม่ทัพเกาเฉิงหนางจะไม่พักอยู่ในเรือนเดียวกับกุนซือเมิ่งซืออิง ที่สำคัญพวกเขาทั้งสองคนล้วนดื่มน้ำชาที่นางลอบใส่ยาปลุกกำหนัด นิยายในชุด ยอดบุปผา ประกอบไปด้วย - 芳娘 ยอดภรรยา 3 สามี - 芳荣 ยอดศิษย์เหนืออาจารย์ - 玉兰 ยอดบุปผาเหนือบูรพา - 婵安ยอดบรรณาการสองจอมทัพ - ข้ากลายเป็นสาวใช้ของตัวร้าย - ข้ากลายเป็นนางร้ายในนิยาย
พี่เขยเจ้าคะ สามีข้าหลับแล้ว
พี่เขยเจ้าคะ สามีข้าหลับแล้ว
ลี้ซ้อ-美女
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
สวรรค์ท่านรังแกข้าเกินไปแล้ว ! สาวโสดอย่างฉันไม่รู้จะซวยอะไรนักหนา หงี่จนตายเพราะดิลโด้แท่งเดียว มิหนำซ้ำยังเกิดใหม่เป็นลูกเมียน้อย แถมถูกบังคับให้แต่งกับบุรุษปัญญาอ่อน ! ..................................................................... “ข้านั่งรอเจ้าบ่าวอยู่ในห้องหอ ไม่รู้ว่าขั้นตอนต่อไปควรจะทำอย่างไร จึงได้แอบมาดูเจ้าค่ะ” คุณหนูชุนหลานหาคำแก้ตัว “เช่นนั้นแล้ว.... เจ้ารู้หรือยัง ว่าเข้าหอต้องทำอย่างไร” หวงเหยาโน้มเข้าไปใกล้นาง “ข้าเพิ่งจะดูได้นิดเดียว ก็วิ่งเตลิดหนีมาเสียก่อนเจ้าค่ะ” นางตอบอย่างไร้เดียงสา “งั้น... ให้ข้าสอนบทเรียนการเข้าหอให้เจ้าด้วยตนเองดีหรือไม่” “แต่ข้ากลัวพี่สาวข้าจะล่วงรู้” คุณหนูชุนหลานแกล้งตีหน้าเศร้า ทั้ง ๆ ที่ในใจนั้นตะโกนตอบรับเขาไปนานแล้ว “เรื่องนี้ มีแค่พวกเราสองคนที่รู้ มาเถิดข้าจะพาเจ้าไปที่ที่ไม่มีผู้ใดหาเราพบ แล้วข้าจะสอนให้เจ้าร้องถึงสวรรค์เชียวหละ"
Set ซีรีส์ชุดรักเร่าร้อน (เกมรักบรรณาการร้อน+เกมรักกับดักพิศวาส+โซ่ตรวนสวาท)
Set ซีรีส์ชุดรักเร่าร้อน (เกมรักบรรณาการร้อน+เกมรักกับดักพิศวาส+โซ่ตรวนสวาท)
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
***เกมรักบรรณาการร้อน*** “อย่ามาทำเป็นเล่นตัว ได้เวลาทำหน้าที่ของตัวเองแล้ว” ไมก้าห์ตามไปนั่งคร่อมร่างบางที่ตอนนี้มือทั้งสองข้างของหญิงสาวถูกเขาตรึงไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียวแล้ว “นะ…หน้าที่บ้าบออะไรจะมาทำกันตอนนี้ คุณต้องการกาแฟเพิ่ม ปล่อยฉันสิเดี๋ยวจะไปชงให้ค่ะ” ไออุ่นพยายามพูดคุยอย่างใจเย็น ทั้งที่มาอีหรอบนี้หรือจะต้องการดื่มกาแฟ “ไม่ได้จะกินกาแฟ” “งั้นคุณจะเอาอะไร นี่มันดึกแล้ว จะใช้อะไรฉันก็รอพรุ่งนี้เซ่!” เธอตะโกนสุดเสียงดิ้นสุดฤทธิ์แต่ก็ไม่สามารถหลุดออกจากการควบคุมของมือใหญ่ของไมก้าห์ได้ “หน้าที่กลางคืนก็ต้องทำกลางคืนสิ” ไม่พูดเปล่าไมก้าห์ยังก้มลงไปสูดกลิ่นสาวจากซอกคอหอมกรุ่นอย่างพอใจ แม้รูปร่างจะห่างไกลจากสเปกของเขาแต่กลิ่นเนื้อสาวนี้ถูกใจเขาอย่างประหลาด ดูท่ากลิ่นหอมอ่อนๆ ดูจะถูกจริตเขามากกว่ากลิ่นฉุนๆ ของน้ำหอมยี่ห้อดัง “ไม่ ไม่ มันไม่ใช่แบบนี้” ไออุ่นที่ขนลุกซู่บอกเสียงสะอื้น แต่ไมก้าห์ไม่คิดจะสน ผู้หญิงที่ชอบทำตัวอ่อนประสบการณ์เรียกร้องความใจแบบนี้เขาเจอมาเยอะแล้ว ร้อยทั้งร้อยเครื่องร้อนเต็มที่พวกเธอเหล่านั้นก็กลายร่างเป็นแม่เสือสาวพราวสวาททั้งนั้น “แบบนี้แหละถูกต้องที่สุดแล้ว” ตอบเสียงอู้อี้ ก่อนจะลากไล้ปลายจมูกและริมฝีปากไปทั่วลำคอขาวผ่อง ก่อนจะไล้ขึ้นมายังแก้มใสที่…เปียกชื่นน้ำตา และนั่นทำให้ไมก้าห์ที่กำลังเมากับกลิ่นกายสาวถึงนิ่ง แล้วค่อยๆ ยันตัวขึ้น “อย่ามาเรียกร้องความสนใจด้วยน้ำตา” เขาคำรามอย่างไม่สบอารมณ์ ให้ตาย เขาเกลียดที่สุดคือน้ำตาของผู้หญิง “ก็คุณกำลังจะข่มขื่นฉัน ฉันต้องดีใจหรือไง” ตะคอกกลับเสียงสะอื้น “ข่มขื่นเหรอ พูดให้ถูกมันคือหน้าที่ของเธอต่างหาก” ***เกมรักกับดักพิศวาส*** “ผมต้องการคุณ และรู้ว่าคุณเองก็ต้องการผม เราสองคนต้องการกันและกัน แต่ต่างคนต่างก็ไม่อยากมีพันธะ เซ็กเฟรนด์มันคือคำตอบที่ดีที่สุด” ชายหนุ่มอธิบายเสียงพร่า จมูกโด่งยังคลอเคลียไม่ห่างจากแก้มแดงระเรื่อ “ดียังไง” บุษบันถามเสียงสั่น ดวงตากลมโตยังฉ่ำปรืออย่างคนที่ยังเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่เรียกความร้อนและแรงปรารถนาของเธอให้ตื่นขึ้น “ระหว่างเรามันคือความพอใจในเซ็กส์ของกันและกัน มีอิสระที่จะคบหาคนอื่น ไม่มีการหึงหวงหรือก้าวก่ายล่วงล้ำการเป็นส่วนตัว ของกันและกัน เมื่อใครคนใดคนหนึ่งเจอคนที่ใช่ เรื่องของเราคือจบ และผมคิดว่ามันจะต้องจบด้วยดี” มือใหญ่ประคองใบหน้าสวย ดวงตาสีน้ำตาลเข้มมองสบดวงตาสีดำกลมโต นานชั่วอึดใจ ก่อนบุษบันจะเป็นคนหลบสายตา เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่ปฏิเสธและมีท่าทีเริ่มจะโอนอ่อนผ่อนตาม บอลด์วินจึงรีบเกลี้ยกล่อมต่อ “เราต่างฝ่ายต่างก็เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว การหาความสุขใส่ตัวมันไม่ใช่เรื่องผิดหรอก” บุษบันเหลือบตามองชายหนุ่มรูปงามตรงหน้าอีกครั้งแล้วถอนหายใจ เธอไม่ปฏิเสธหรอกว่าพึงพอใจในตัวของบอลด์วินมากเป็นพิเศษ และเขาก็พูดถูกเธอโตแล้ว จะเป็นอะไรไปเล่าถ้าช่วงเวลาหนึ่งเธอจะทำอะไรตามใจตัวเองแบบสุดๆ บ้าง “ตกลง” ***โซ่ตรวนสวาท*** “ผมจะกลืนกินคุณทั้งตัว” คาร์ลอสที่ถอนจูบออกมาอย่างอ้อยอิ่งบอกพลางจัดการเสื้อผ้าของทั้งตัวเองและหญิงสาวทิ้งกระจายบนพื้นอย่างคนใจร้อน “สวยเหลือเกิน” ชายหนุ่มครางเสียงพร่า จับเรียวแขนเล็กที่หญิงสาวยกขึ้นมาบดบังหน้าอกอวบอิ่มของตัวเองแล้วใช้ปากครอบครองดูดดึงราวกับทารกหิวกระหาย ขณะที่มือทั้งสองข้างก็สัมผัสลูบไล้ไปทั่วร่างบางอย่างถนัดถนี่ไม่ต้องเกรงใจเหมือนอย่างเมื่อคืน “คาร์ล...คะ...” กิ่งแก้วครางเสียงสั่นกระเซ้าบิดเร้าแอ่นอกขึ้นรับสัมผัส ที่ไม่ว่าชายหนุ่มจะแตะต้องลูบคลำส่วนไหนร่างกายของเธอก็เหมือนมันจะร้อนและวาบหวิวไปซะทุกที
เกมรักกับดักพิศวาส
เกมรักกับดักพิศวาส
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
“ผมต้องการคุณ และรู้ว่าคุณเองก็ต้องการผม เราสองคนต้องการกันและกัน แต่ต่างคนต่างก็ไม่อยากมีพันธะ เซ็กเฟรนด์มันคือคำตอบที่ดีที่สุด” ชายหนุ่มอธิบายเสียงพร่า จมูกโด่งยังคลอเคลียไม่ห่างจากแก้มแดงระเรื่อ “ดียังไง” บุษบันถามเสียงสั่น ดวงตากลมโตยังฉ่ำปรืออย่างคนที่ยังเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่เรียกความร้อนและแรงปรารถนาของเธอให้ตื่นขึ้น “ระหว่างเรามันคือความพอใจในเซ็กส์ของกันและกัน มีอิสระที่จะคบหาคนอื่น ไม่มีการหึงหวงหรือก้าวก่ายล่วงล้ำการเป็นส่วนตัว ของกันและกัน เมื่อใครคนใดคนหนึ่งเจอคนที่ใช่ เรื่องของเราคือจบ และผมคิดว่ามันจะต้องจบด้วยดี” มือใหญ่ประคองใบหน้าสวย ดวงตาสีน้ำตาลเข้มมองสบดวงตาสีดำกลมโต นานชั่วอึดใจ ก่อนบุษบันจะเป็นคนหลบสายตา เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่ปฏิเสธและมีท่าทีเริ่มจะโอนอ่อนผ่อนตาม บอลด์วินจึงรีบเกลี้ยกล่อมต่อ “เราต่างฝ่ายต่างก็เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว การหาความสุขใส่ตัวมันไม่ใช่เรื่องผิดหรอก” บุษบันเหลือบตามองชายหนุ่มรูปงามตรงหน้าอีกครั้งแล้วถอนหายใจ เธอไม่ปฏิเสธหรอกว่าพึงพอใจในตัวของบอลด์วินมากเป็นพิเศษ และเขาก็พูดถูกเธอโตแล้ว จะเป็นอะไรไปเล่าถ้าช่วงเวลาหนึ่งเธอจะทำอะไรตามใจตัวเองแบบสุดๆ บ้าง “ตกลง”
เกมรักบรรณาการร้อน
เกมรักบรรณาการร้อน
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
“อย่ามาทำเป็นเล่นตัว ได้เวลาทำหน้าที่ของตัวเองแล้ว” ไมก้าห์ตามไปนั่งคร่อมร่างบางที่ตอนนี้มือทั้งสองข้างของหญิงสาวถูกเขาตรึงไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียวแล้ว “นะ…หน้าที่บ้าบออะไรจะมาทำกันตอนนี้ คุณต้องการกาแฟเพิ่ม ปล่อยฉันสิเดี๋ยวจะไปชงให้ค่ะ” ไออุ่นพยายามพูดคุยอย่างใจเย็น ทั้งที่มาอีหรอบนี้หรือจะต้องการดื่มกาแฟ “ไม่ได้จะกินกาแฟ” “งั้นคุณจะเอาอะไร นี่มันดึกแล้ว จะใช้อะไรฉันก็รอพรุ่งนี้เซ่!” เธอตะโกนสุดเสียงดิ้นสุดฤทธิ์แต่ก็ไม่สามารถหลุดออกจากการควบคุมของมือใหญ่ของไมก้าห์ได้ “หน้าที่กลางคืนก็ต้องทำกลางคืนสิ” ไม่พูดเปล่าไมก้าห์ยังก้มลงไปสูดกลิ่นสาวจากซอกคอหอมกรุ่นอย่างพอใจ แม้รูปร่างจะห่างไกลจากสเปกของเขาแต่กลิ่นเนื้อสาวนี้ถูกใจเขาอย่างประหลาด ดูท่ากลิ่นหอมอ่อนๆ ดูจะถูกจริตเขามากกว่ากลิ่นฉุนๆ ของน้ำหอมยี่ห้อดัง “ไม่ ไม่ มันไม่ใช่แบบนี้” ไออุ่นที่ขนลุกซู่บอกเสียงสะอื้น แต่ไมก้าห์ไม่คิดจะสน ผู้หญิงที่ชอบทำตัวอ่อนประสบการณ์เรียกร้องความใจแบบนี้เขาเจอมาเยอะแล้ว ร้อยทั้งร้อยเครื่องร้อนเต็มที่พวกเธอเหล่านั้นก็กลายร่างเป็นแม่เสือสาวพราวสวาททั้งนั้น “แบบนี้แหละถูกต้องที่สุดแล้ว” ตอบเสียงอู้อี้ ก่อนจะลากไล้ปลายจมูกและริมฝีปากไปทั่วลำคอขาวผ่อง ก่อนจะไล้ขึ้นมายังแก้มใสที่…เปียกชื่นน้ำตา และนั่นทำให้ไมก้าห์ที่กำลังเมากับกลิ่นกายสาวถึงนิ่ง แล้วค่อยๆ ยันตัวขึ้น “อย่ามาเรียกร้องความสนใจด้วยน้ำตา” เขาคำรามอย่างไม่สบอารมณ์ ให้ตาย เขาเกลียดที่สุดคือน้ำตาของผู้หญิง “ก็คุณกำลังจะข่มขื่นฉัน ฉันต้องดีใจหรือไง” ตะคอกกลับเสียงสะอื้น “ข่มขื่นเหรอ พูดให้ถูกมันคือหน้าที่ของเธอต่างหาก”