เห็นเขาขอสามีกันได้โครมๆ แต่พอเป็นดิฉันขอบ้าง ทำไมมันถึงไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่คุณเรียก ชีวิตคนเราก็พลิกผันกันได้ตลอดดูอย่างชีวิตของเจนจิราเป็นตัวอย่างจากที่เคยเป็นสาวออฟฟิศทำงานนั่งโต๊ะสวยๆ ก็ว่างงานจนต้องหันมาเปิดร้านขายอาหารผ่านแอปเดลิเวอรี่ที่ถึงจะมีฝีมือแต่ก็ยังต้องพึ่งดวงพึ่งการมูเตลูเหตุเพราะในตลาดมีการแข่งขันที่ค่อนข้างจะสูง มูเรื่องงานเรื่องการลามมาจนถึงเรื่องความรักซึ่งไม่รู้ว่าไปบรีฟอะไรผิดพลาดพระแม่ถึงได้ส่งคนที่เคยไม่ชอบขี้หน้ากันให้กลับมาเจอกันอีกครั้งแล้วตาบ้านั่นก็วุ่นวายวุ่นวนจนมันชักจะเกิดอาการคันยุบยิบๆ ในหัวใจ

เธอทะลุมิติมาอยู่ในร่างตัวประกอบที่เป็นฮูหยินของพระเอก เจ้าของร่างเดิมไม่ได้รักสามีแต่เลือกกลับไปคบชู้กับคนรักเก่าจนถูกจับถ่วงน้ำในตอนจบ พ่อไมโครเวฟน่ารักขนาดนี้กล้าทิ้งเขาไปได้ยังไง งั้นเธอขอแล้วกัน!

ฮ่องเต้ของกระหม่อมหลังเข้าพิธีอภิเษกสมรสได้วันเดียวก็เปลี่ยนไป จากที่เคร่งขรึมเข้าขั้นสุขุมเย็นชา กลายกลับเป็นบุรุษผู้ร่าเริงและอารมณ์ดีเป็นนิจ ส่วนฮองเฮาที่มาจากต่างแคว้นซึ่งใครๆล่ำลือกันว่า ร่าเริง สดใสเหมือนดอกไม้แรกแย้ม ไยถึงได้เย็นชานักเล่า กงกงอย่างข้าไม่เข้าใจ...ไม่เข้าใจจริงๆ! ...เนื้อเรื่องเล็กน้อย... “ฮองเฮาจะมาอยู่ดูแลฝ่าบาทคืนนี้พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทจะอนุญาตหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ” ข้ากำลังสะลึมสะลือ คิดอะไรไม่ออกจึงพยักหน้า บอกเสียงงัวเงียว่า “ตามใจฮองเฮาเถอะ!” ใครจะไปคิดว่าฮองเฮาจ้าวชินหลงจะเข้ามาเพื่อทำเรื่องบ้าบอคอแตก!!!

‘เฟิ่งมู่ชิง’ ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองอยู่ในร่างของสตรีอัปลักษณ์ที่ไร้ประโยชน์ในดินแดนที่ตนไม่คุ้นเคย ไร้ประโยชน์งั้นหรือ? หารู้ไม่ว่า นางคืออดีตเทพเซียนผู้ทรงพลังที่ไม่หวั่นเกรงผู้ใด ต่อให้อีกฝ่ายจะสูงส่งมาจากไหน นางก็ฟาดหมดไม่สนลูกใคร เพราะสามีใหญ่มาก! สตรีอัปลักษณ์งั้นหรือ? หารู้ไม่ว่า หลังจากที่หญิงสาวขจัดพิษในตัวได้สำเร็จ นางก็กลายเป็นสาวงามล่มเมืองที่ไปเยือนที่ใดผู้คนก็ต้องเหลียวมองนาง การเกิดใหม่ในครั้งนี้ เฟิ่งมู่ชิงจำต้องฝ่าฟันอุปสรรคมากมายเพื่อขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดในใต้หล้า ไม่ว่าใครหน้าไหนเข้ามาขัดขวาง จะเป็นเทพบนสวรรค์หรือปีศาจร้ายในขุมนรก นางก็จะกำจัดพวกมันทิ้งให้หมด! ว่าแต่… มีใครสามารถบอกได้บ้างไหมว่านางมองข้ามบุรุษหน้าตาหล่อเหลาที่คอยอยู่เคียงข้างนางมาตลอดได้อย่างไรกัน?! หรือนี่จะเป็นอย่างที่คนเขาพูดกันว่า... น้ำหยดลงบนหินทุกวัน หินบอกว่าเป็นเพื่อนกัน

แค่โดนเธอจุ๊บเหม่งคนละที เจ้าเด็กแฝดสองคนนี้ถึงกับอยากได้เธอไปอยู่ด้วย จากพนักงานบัญชีเพียงหนึ่งวันสู่วิถีแม่ลูกสองซะงั้น ไหนจะคนเป็นพ่อที่เดินหน้ารุกหนัก หนีไปตั้งหลักก่อนจะทันไหมนะ! เพราะมีตัวอย่างที่ดีของคุณปู่คุณย่าและบิดามารดาให้เห็นตั้งแต่เล็กจนโต กอปรกับความไว้เนื้อเชื่อใจว่าคนที่ผู้ใหญ่เลือกให้ยังไงก็ย่อมดี จึงไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจไว้เผื่อให้กับการถูกทรยศหักหลังแต่แรกเช่นนี้ ชีวิตคู่ของผู้ชายคนหนึ่งที่ถูกผู้ใหญ่จับคลุมถุงชนให้แต่งงานกันตั้งแต่เรียนจบถูกสวมเขาหักหลังทำให้ล้มเหลวไม่เป็นท่า ชีวิตคู่ต้องพังทลาย กลับกลายเป็นคนไร้หัวใจและมีอคติ เพราะความเจ็บช้ำจากการกระทำของคนที่รักมากที่สุด ได้แต่เก็บความทุกข์นั้นไว้กับตัวเพราะคำว่ารักของคนในครอบครัว ก้มหน้ารับความเจ็บปวดเหล่านั้นไว้เพียงลำพัง หัวใจแกร่งดุจเพชรเหมือนถูกมีดอาบพิษกรีดเฉือนจนเป็นบาดแผลร้าวลึกยากจะเยียวยา ทำให้ เมธัส กลายเป็นผู้ชายที่แสนเย็นชากับผู้หญิงทุกคนที่เข้าหา เพราะคิดว่าพวกเธอเหล่านั้นจะเป็นเหมือนกับอดีตภรรยา แต่แล้วหัวใจที่เคยด้านชามานานหลายปีของเขาก็แปรเปลี่ยนไปเมื่อสาวสวยผู้รวยด้วยรอยยิ้มและความจริงใจอย่าง เมริตา ก้าวเข้ามาในชีวิต ผู้หญิงที่เข้ามาเขย่าหัวใจอันไร้ความรู้สึกจนเต้นระส่ำตั้งแต่แรกพบ ผู้หญิงที่ไม่สนใจไยดีกับเงินทองมากมายที่เขามี เผลอ ๆ บางทีก็อาจจะพร้อมวิ่งหนีเมื่อสบโอกาส ไม่ได้การแล้ว เพื่อลูก ๆ ที่เรียกร้องต้องการให้เธอมารักมาเป็นแม่ทุกวัน พ่อม่ายหัดรักจึงต้องรุกหน้าจีบให้หนัก เมริตาจะต้องเป็นของเขากับลูกเพียงเท่านั้น เมริตา มั่งมีทรัพย์ (ริต้า) มาสมัครงานตำแหน่งพนักงานบัญชีของบริษัทส่งออกอาหารแปรรูปที่ผู้เป็นน้องสาวของบิดาทำงานอยู่ ทว่าอนิจจาเข้ามาทำงานได้เพียงแค่วันเดียวก็ถูกท่านประธานผู้เด็ดเดี่ยวไล่ออกพร้อมคำสั่งสายฟ้าแลบให้ย้ายมารับตำแหน่งว่างในหัวใจผู้เป็นเจ้าของที่ใคร ๆ ต่างก็หมายปองแทน เพียงแค่เธอแวะมาเอาของและเอาข้าวมันไก่สูตรเด็ดมาส่งให้อาสาวที่ห้องทำงานทำให้ตกเป็นเป้าหมายการตามล่าหาแม่ของเจ้าสองแสบลูก ๆ ฝาแฝดของท่านประธานบริษัทเสียนี่ เมธัส เกียรติก้องฤทธา (เมธ) พ่อม่ายเลี้ยงเดี่ยวสุดเนี๊ยบและแสนเย็นชาไม่มีสายตาไว้แลมองใคร นอกจากลูกแฝดทั้งสอง แต่นั่นกลับยิ่งทำให้สาวโสดทุกคนทั้งนอกบริษัทและในบริษัทที่ได้พบเห็นต่างหมายปองอยากจับจองเป็นเจ้าของ ติดที่ว่าไม่เข้าตาลูก ๆ ทั้งสองของเขา และถึงแม้จะไม่ค่อยมีเวลาให้กับลูกแฝดชายหญิงที่กำลังซนได้ที่สักเท่าไหร่ แต่ยามเมื่อลูกอยากได้อะไรเขาก็จะหามาประเคนให้ไม่เคยขาด ยิ่งลูก ๆ เอ่ยปากอยากได้เธอคนนี้มาเป็นแม่ มีหรือเขาจะยอมแพ้ก็ต้องรุกให้หนัก เสนอตัวให้เธอรักเต็มที่ ต่อให้เธอหนีไปสุดฟ้าเขาก็จะพลิกแผ่นดินตามหาทั่วหล้าพากลับมาเป็นแม่ของลูก ๆ ให้ได้! เด็กชาย เมธาวิน เกียรติก้องฤทธา (น้องมาร์ช) แฝดพี่ผู้เป็นหัวโจกหรือตัวตั้งตัวตีในการเรียกร้องหาแม่ครั้งนี้ เด็กหญิง เมธาวี เกียรติก้องฤทธา (หนูเมญ่า) แฝดน้องผู้เอาแต่ใจเป็นใหญ่แต่ตามพี่ชายต้อย ๆ ทั้งวัน พี่ว่าไงน้องก็ว่าตาม งานนี้สองแฝดตัวน้อยจะสามารถไล่ล่าหาแม่ใหม่มาให้ผู้เป็นพ่อได้ไหม เมริตาจะทนความน่ารักน่าเอ็นดูของเด็กน้อยทั้งคู่ได้หรือไม่แล้วเธอจะรอดพ้นเงื้อมมือของพ่อม่ายลูกติดที่เสน่ห์เหลือร้ายอย่างเมธัสได้หรือเปล่า โปรดติดตามอ่านใน พ่อม่ายหัดรัก

ยัยแม่เลี้ยงแต่งงานกับคุณพ่อไม่ทันไรก็ออกลายซะแล้ว ผมเห็นเธอควงชู้หน้าระรื่นระริกระรี้ ฮึ่ม! วันทอง โมรา กากี ยังร้ายไม่เท่าเธอเลย!

ยัยแม่เลี้ยงแต่งงานกับคุณพ่อไม่ทันไรก็ออกลายซะแล้ว ผมเห็นเธอควงชู้หน้าระรื่นระริกระรี้ ฮึ่ม! วันทอง โมรา กากี ยังร้ายไม่เท่าเธอเลย!

ยัยแม่เลี้ยงแต่งงานกับคุณพ่อไม่ทันไรก็ออกลายซะแล้ว ผมเห็นเธอควงชู้หน้าระรื่นระริกระรี้ ฮึ่ม! วันทอง โมรา กากี ยังร้ายไม่เท่าเธอเลย!

ยัยแม่เลี้ยงแต่งงานกับคุณพ่อไม่ทันไรก็ออกลายซะแล้ว ผมเห็นเธอควงชู้หน้าระรื่นระริกระรี้ ฮึ่ม! วันทอง โมรา กากี ยังร้ายไม่เท่าเธอเลย!

โปรย หวานใจเฮียเจ้า ปิ่นเพชรยืนมองประตูห้องน้ำอย่างลังเล เขากำลังอาบน้ำเช่นนี้ เธอควรจะเข้าไปดูแลเขาไหมนะ เขาไม่เคยเรียกร้อง ทำให้เธอรู้สึกอึดอัด ถ้าเขาจะทำอะไรก็ควรทำสักที เธอมาอยู่กับเขาเพื่อสิ่งนี้ไม่ใช่หรือ ตัดสินใจได้ดังนั้น ปิ่นเพชรก็ทะลึ่งพรวดพราดเข้าไปในห้องน้ำของเขาในทันที เจ้าทัพตกใจเมื่อจู่ ๆ เธอก็โผเข้ามากอดเขาเอาไว้ทั้งตัว ในขณะที่เขาเองก็กำลังเปลือยเปล่าอยู่ “มีอะไร” เขาเอ่ยถามเหมือนเพิ่งหาเสียงเจอ ไม่คิดว่าเธอจะโผล่พรวดเข้ามาแบบนี้ “คือปิ่นจะมาช่วยอาบน้ำให้คุณน่ะค่ะ” คนบอกว่าจะมาช่วยอาบน้ำกอดเขาเอาไว้แน่น ไม่กล้าผละออกห่างหรือเงยหน้ามองเขาเพราะอาย “จะมาช่วยอาบน้ำให้ผม แต่กอดผมเอาไว้ซะแน่นแบบนี้จะอาบได้ยังไงกันครรับ” เขาเอ่ยเสียงนุ่ม พลางกลั้นยิ้มเอาไว้ “ก็คุณโป๊อยู่” “มาช่วยผมอาบน้ำก็ต้องรู้สิครับว่าผมโป๊” “เอ่อ...” เธออึกอัก เขาจึงค่อย ๆ ดันเธอออกห่าง ก่อนจะมองหน้าเธอไม่วาง เจ้าทัพทาบริมฝีปากลงไปหาริมฝีปากน้อยสั่นระริกของเธอ เธอเกร็งตัวหลับตาแน่น จิกมือเข้าที่บ่าของเขา ท่าทีของเธอบอกว่ากำลังหวาดกลัว และไม่พร้อม ทำให้เขาต้องละริมฝีปากออกห่าง เมื่อเขาจูบลงไปแต่เธอกลับปิดปากแน่น “คุณไม่ต้องฝืนใจตัวเองหรอกนะ ผมไม่บังคับคุณจนกว่าคุณจะเต็มใจ” ประโยคของเขาทำให้เธอชะงักและอึ้งไป

อะไรนะ!? ป่าหิมพานต์! ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง!? แล้วฉันจะกลับบ้านได้ยังไง!? ฉันจะทำยังไงดี!? มีนาค ครุฑ ยักษ์ คนธรรพ์ ฉันจะรอดชีวิตไหมนะ? โอ้เอยนางแก้ว เจ้าแก้วกัลยา พาใจไหวหวั่น พันวันคืนค่ำ กรรมก่อนพันผูก ปลูกรักเจ้าเอย

Ferin : พี่เจได มีแฟนแล้วเหรอคะ ? Jadai : อืมมม "คำถามที่พี่ถามเฟว่าชอบอะไรที่สุด ตอนที่เรานั่งอยู่บนชิงช้าสวรรค์" ฉันจ้องหน้าพี่เขานิ่งแบบไม่หลบสายตาขณะที่ฉันกำลังให้คำตอบพี่เขา "สำหรับที่นี่ เฟ ชอบ พี่ ที่สุดค่ะ" "เฟรู้ ว่าพี่ไม่คิดอะไรกับเฟ แต่เฟขอเวลาจริงๆค่ะ เฟตัดใจจากพี่ได้เมื่อไหร่ เดี๋ยวเฟจะกลับมาเป็นเพื่อนร่วมงาน ที่ไม่คิดกับพี่เกินคำว่าเพื่อนร่วมงานจริงๆ" ฉันพูดออกมาเสียงเริ่มสั่น การแอบชอบใครสักคนมันต้องปวดใจแบบนี้ด้วยเหรอ นี่แค่เริ่มชอบนะ หรือว่าที่จริงตอนนี้ฉันถลำตัวเกินกว่าคำว่า เริ่มต้นชอบ ไปซะแล้ว มันถึงได้รู้สึกจี๊ดที่หัวใจแบบนี้ "ใครบอกว่าไม่ได้คิด" พี่เขาพูดขึ้นหลังจากที่ฟังฉันระบายความในใจออกมา "ถ้าพี่รู้สึกกับเรา เหมือนที่เรารู้สึกกับพี่ เราทำตัวเหมือนเดิมกันได้มั๊ย" โรมานซ์โรแมนติก18+แอบรักประสบการณ์รัก

อะไรนะ!? ป่าหิมพานต์! ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง!? แล้วฉันจะกลับบ้านได้ยังไง!? ฉันจะทำยังไงดี!? มีนาค ครุฑ ยักษ์ คนธรรพ์ ฉันจะรอดชีวิตไหมนะ? โอ้เอยนางแก้ว เจ้าแก้วกัลยา พาใจไหวหวั่น พันวันคืนค่ำ กรรมก่อนพันผูก ปลูกรักเจ้าเอย

“เดี๋ยวพลอยไปเอาเสื้อผ้ามาให้พี่แล้วกันค่ะ” เขาทำท่าจะตามมา เธอเลยรีบปรามเอาไว้ “พี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องพลอยดีกว่า ยืนรอตรงนี้มันหนาว” “ไม่ได้ค่ะ” “กลัวพี่เหรอ” “กลัวค่ะ” เธอตอบตามตรง จะไปอวดดีว่าไม่กลัวเขา เดี๋ยวก็เจอดีเข้าหรอก “พี่ไม่ทำอะไรหรอก ถ้าพลอยไม่ยอม” “แน่ใช่ไหม” เธอพูดอย่างไม่ไว้ใจ “แน่ครับ” เขาเอานิ้วไปเกี่ยวไว้ทางด้านหลัง ก่อนจะฉีกยิ้มให้เธออย่างบริสุทธิ์ใจ “พลอยไม่ไว้ใจพี่เจตน์หรอกค่ะ พี่น่ะเสือผู้หญิง รออยู่นี่แหละค่ะ พลอยจะไปเอาเสื้อผ้ามาให้” เธอรีบตัดบท ไม่ยอมใจอ่อนง่าย ๆ พลอยไพลินเปิดตู้เสื้อผ้าและหยิบชุดให้เขา พอหันมาก็ต้องสะดุ้ง “อุ๊ย! พี่เจตน์เข้ามาตอนไหนคะ พลอยบอกว่าให้รออยู่ข้างนอกไง” “ห้องน้องพลอยเรียบร้อยจังเลยครับ หอมด้วย” เขาได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากห้องนอนของเธอ “ชุดพี่เจตน์ค่ะ” เธอยื่นให้เขา เขาก็รับมาถือเอาไว้ “ชุดน้องพลอยหอมจังเลยครับ” เจตน์ยกขึ้นมาดม ก่อนจะยิ้มหวานให้เธอ “เวลาพี่เจตน์จีบผู้หญิงก็ใช้มุขนี้เหรอคะ” “พี่ไม่เคยจีบผู้หญิง” “จะบอกว่าผู้หญิงวิ่งเข้าหาพี่เองเหรอคะ” “น้องพลอยเห็นยังไงก็อย่างนั้นแหละ” “...” เธอเงียบไม่ได้ตอบโต้ “หึงพี่เหรอ” เขาเดินเข้าหา ก่อนจะใช้มือดันไปที่ตู้เสื้อผ้า ทำให้เธอตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา “ใครจะไปหึงพี่กันล่ะคะ” “น้องพลอยก็เปียกไปหมดแล้ว เปลี่ยนชุดพร้อมพี่ไหม” “อุ๊ย! อย่ามาลามกกับพลอยนะคะ” เธอยกขึ้นกอดอกเมื่อเขาหลุบสายตามองต่ำลง “ยังไม่ตอบเลยว่าหึงพี่เหรอ” เขาขยับเข้าไปใกล้ พลางกระซิบถามตรงริมหู ลมหายใจร้อนแรงของเขาเป่ารดอยู่ตรงพวงแก้มหอมกรุ่น “ไม่ได้หึงค่ะ” เธอตอบเขาออกไป ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด การใกล้ชิดกับผู้ชายที่เต็มไปด้วยเสน่ห์เหลือร้ายแบบเขา ทำให้เธอใจสั่น พยายามจะอยู่ให้ไกลจากเขา เพราะรู้ว่าหัวใจตัวเองคงทานทนไม่ไหว แต่ก็เผลอเปิดโอกาสให้เขาเข้ามาในชีวิตอยู่ร่ำไป “อย่าค่ะ” เธอดันใบหน้าของเขาออกห่าง เมื่อเขาทำท่าจะก้มลงมาประทับริมฝีปากกับกลีบปากหวานฉ่ำของเธอ

เขา สำหรับ ฉัน นั้น มันเป็นได้เพียงแค่ฝันเท่านั้น เพราะในโลกความจริง ฉันไม่สามารถยืนเคียงข้างเขาได้เลย "ทำไมไม่คุยกันดีๆ หนีหน้ากันทำไม" "เพราะ..ทำได้แค่นี้ไง" "หมายความว่ายังไง" "ช่างเถอะ สำหรับเราสองคนก็เป็นได้แค่ ผู้จัดการวงกับศิลปินที่ต้องดูแล" "ตอนนี้ผมเป็นแค่เพียงผู้ชายธรรมดาแล้วครับ " "โรสครับ...เรากลับมารักกันเหมือนเดิม...อีกครั้งได้มั้ย" กวินทร์พูดออกไปพร้อมกับกระชับมืออีกฝ่ายที่ยังกุมมือไว้ให้แน่นขึ้นกว่าเดิมอย่างรอคำตอบด้วยหัวใจที่เต้นแรง "แน่ใจแล้วใช่มั้ย" รสาเอ่ยถามคนตรงหน้าแล้วอยู่ๆน้ำในตาของเธอก็คลอเบ้าขึ้นมา "แน่ใจ...ที่สุดในชีวิตเลย" กวินทร์บอกออกไปด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ​ควินน์ กวินทร์ มือคีบอร์ดแห่งวงแบดกาย (BG) หนุ่มพูดน้อย เย็นชา ฉายา เจ้าชายน้ำแข็ง แต่อ่อนโยนและพูดมากกับผู้หญิงเพียงคนเดียว คือ เธอคนที่อยู่ในใจของเขาตลอดเวลา ​โรส รสา ผู้จัดการสาววงแบดกาย (BG) มาเป็นผู้จัดการวงอย่างไม่ตั้งใจเพราะใครบางคนทำให้เธอต้องมาอยู่ตรงนี้ เป็นสาวแกร่ง เก่ง ต่อหน้าคนมากมาย แต่อ่อนไหวง่ายเมื่ออยู่เพียงลำพัง เพราะต่อสู้ดิ้นรนมาตั้งแต่เด็กทำให้มีเกราะหนาไม่ยอมให้ใครเข้ามาง่ายๆ ยกเว้น เขา ผู้ชายคนแรกของเธอ

คิดอยากหยุดเสือ ก็ต้องเป็นเหยื่อที่เด็ด สักวันนายต้องมาแทบเท้าฉันแน่นอน จำไว้..คาสโนว่าตัวพ่อ อยู่กับเขา..ฉันรู้สึกสบายใจ..มากกว่าที่จะอึดอัดใจ อยู่กับเขา..ฉันไม่กลัวอะไร..กลับไว้ใจให้เขาเข้าใกล้ได้ง่าย อยู่กับเขา..ฉันยิ้มออกมาอย่างง่ายดาย..ทั้งที่เขาไม่ใช่คนที่ฉันรู้จักมานาน อยู่กับเขา..ฉันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก..ทั้งที่ผ่านมาฉันไม่เคยอยู่ใกล้ใครแล้วรู้สึกแบบนี้มาก่อน "หน้าผมมีอะไรติดเหรอ" เสียงของคนตรงหน้าทำให้ฉันตื่นจากภวังค์ความคิดทันที ทำเอาฉันยิ้มออกมาเก้อๆ โดยที่ไม่รู้จะตอบเขาว่าอย่างไรดี "ตกหลุมรักผมแล้วหละสิ" น้ำเสียงที่ฟังดูกึ่ทีเล่นทีจริงของเขาทำเอาฉันไม่รู้ว่าเขาคิดอย่างที่พูดออกมาหรือเปล่า "ตลก" ฉันตอบกลับไปสั้นๆ ด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งก่อนจะก้มหน้ารับประทานอาหารต่อ โดยไม่กล้าที่จะสบตาเขา คิง ราชันย์ มือกีตาร์วงแบดกายที่ดังไปทั่วเอเชีย เจ้าชู้เป็นนิสัยปกติของผู้ชาย ไม่อยากเป็นตัวเลือกก็ทำตัวให้เด็ดสิ น้ำชา ชาลิดา ลูกสาวเจ้าของไร่ชาที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ฉันปากร้ายใครจะทำไม สวยอย่างฉันหาแฟนได้ไม่ยากหรอก

ไม่รู้ว่า โชคชะตา หรือ ความบังเอิญ ที่ทำให้คนสองคนมาเจอกันในที่แบบที่ไม่ควรเจอกัน และรักกันในเหตุการ์ที่ไม่ควรจะรักกันได้ ทำให้ผู้หญิงธรรมดาอย่างเธอต้องมาเป็น คนรัก ของซุปเปอร์สตาร์ดังระดับเอเชีย แล้วชีวิตของพวกเขาทั้งสองจะต้องเจออะไรกันบ้าง จะผ่านอุปสรรคสำคัญที่เรียกว่า แฟนคลับ ได้หรือไม่ "เมื่อไหร่พายจะเลิกรักลมได้สักที" "พายเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของลม" เมื่อฉันตื่นขึ้นมาอยู่บนเตียงซุปเปอร์สตาร์ดังระดับเอเชีย แล้วต้องมาอยู่ในสถานะหวานใจของเขา เราสองคนจะไปกันรอดรึเปล่านะ ลม พายุ นักร้องนำวงแบดกายที่ดังไปทั่วเอเชีย พ่วงด้วยสถานะนักศึกษาแพทย์ปี 4 พาย พระพาย หวานใจของนักร้องนำวงแบดกาย และสถานะนักศึกษาแพทย์ปี 2

อะไรนะ!? ป่าหิมพานต์! ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง!? แล้วฉันจะกลับบ้านได้ยังไง!? ฉันจะทำยังไงดี!? มีนาค ครุฑ ยักษ์ คนธรรพ์ ฉันจะรอดชีวิตไหมนะ? โอ้เอยนางแก้ว เจ้าแก้วกัลยา พาใจไหวหวั่น พันวันคืนค่ำ กรรมก่อนพันผูก ปลูกรักเจ้าเอย

“รับปากผมซิ ไม่งั้นผมจะไม่หยุด ...และจะทำต่อไป แบบนั้น ....แบบคืนนั้น...” เขาไม่หยุดและทำท่าว่าจะทำจริง ๆ ลลันตาเสียงสั่น... “ฉันรับปากค่ะ...ฉันจะไม่ลาออกฉันจะทำ...แต่คุณได้โปรด...อ่ะ...อาส์ หยุดๆ หยุดตอนนี้เลยได้ไหมคะ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์กับดวงตาคมเข้ม จ้องมองใบหน้าหวาน ๆ นั้นอย่างรักใคร่ “ตกลง...หยุดก็หยุด” ชายหนุ่มพูดพลางดึงกระโปรงเดรสที่เขาถลกจนถึงเอวหญิงสาวกลับเข้าที่ให้เรียบร้อย... ผมเผ้าของลลันตาดูยุ่งเล็กน้อย “โอเคร..งั้นเรามาคุยรายละเอียดและเริ่มงานกันเลยนะครับ...” ราชันย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภาพ พร้อมดึงร่างแบบบางให้นั่งลงบนเก้าอี้ หน้าโต๊ะทำงานของเขา ลลันตาได้แต่มองตาปริบๆ และสังเกตว่าปากเขามีลิปสติกสีแดงของหล่อนติดอยู่ที่ริมฝีปาก ราชันย์เหมือนจะรู้ หยิบทิชชูมาเช็ดออกเบา ๆ ก่อนจะมองลลันตา ด้วยสายตากรุ้มกริ่ม “ขอโทษด้วยนะครับที่ผมรู้สึกหิวขึ้นมา เมื่อเวลาที่เห็นหน้าคุณ” ชายหนุ่มบอกอย่างไม่เขินอาย แต่ทำไมลลันตาใจเต้นแรง เกิดอะไร ขึ้น ทำไมใบหน้านั้นช่างดูมีเสน่ห์แม้จะดูเจ้าเล่ห์แต่มันทำให้หล่อนใจสั่นหวั่นไหว... ทำไมมันชอบกับรสสัมผัสนั้น ทำไมหล่อนแทบจะไม่ต่อต้าน แทบจะไม่ปฏิเสธแค่คิดก็โมโหแล้ว ยายลลันตาคนใจง่าย....

จากมหาเศรษฐีหมื่นล้านผู้เกรียงไกร ปิดตำนานชีวิตด้วยการดึงท่อออกซิเจนออกด้วยตัวเอง กลับตื่นมาในร่างของคนอนาถาในยุค 90 นี่ฉันไม่ได้ปล้นฆ่าใครไปใช่ไหม

น้องสาวฝาแฝดของนางต้องตายอย่างไม่เป็นธรรม นางจึงสวมรอยกลับจวนอ๋องเพื่อหาทางแก้แค้นให้น้องสาว โดยมิคิดฝันว่านางจะมีแบ็กอัพดีถึงเพียงนี้!!!

จู่ๆ เธอมีลูกมีสามีแบบไม่ทันตั้งตัว อะไรจะเกิดขึ้นกับความรักครั้งนี้ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "ผมมีงานให้คุณทำ ไม่รู้ว่าคุณจะสนใจหรือเปล่า" "ฉันจบบัญชีมาน่ะค่ะ ถ้ามีงานอะไรในไร่เกี่ยวกับบัญชีฉันทำได้หมดเลยค่ะ แต่ถ้าไม่มี จะให้ไปเป็นคนงานในไร่ก็ได้นะคะ" "ผมไม่ได้จะให้คุณไปเป็นคนงานในไร่ เพราะผมไม่ได้ขาดคนงาน และไม่ได้จะให้คุณไปทำบัญชีด้วยเพราะผมมีพนักงานบัญชีอยู่แล้ว" "อ้าว... แล้วคุณจะให้ฉันไปช่วยทำงานอะไรคะ" เธอถามเขาอย่างสงสัย "คุณเลี้ยงเด็กเป็นไหม" "คะ" เธอหลุดอุทานออกมา "ผมมีลูกอยู่สามคน พี่เลี้ยงคนก่อนก็เพิ่งลาออกไป ถ้าคุณสนใจจะไปเป็นพี่เลี้ยงลูกให้ผม ผมจะรับคุณเข้าทำงานทันที" "เลี้ยงลูกของคุณเหรอคะ" "ใช่" "ลูกของผมไม่มีแม่คอยอบรมสั่งสอน เพราะเธอจากฉันไปหลายปีแล้ว ผมเองก็งานยุ่ง ถ้าได้พี่เลี้ยงที่ไว้ใจได้ไปช่วยดูแล ผมคงเบาใจ" "ได้ค่ะ คุณมีบุญคุณช่วยเหลือฉันเอาไว้ ฉันพร้อมที่จะดูแลลูกของคุณรัณให้เต็มที่เลยค่ะ" "แต่มีงานอีกอย่างหนึ่งที่ผมอยากให้คุณช่วยทำ" คนเจ้าเล่ห์หลุบเปลือกตาลงเล็กน้อย เพื่อไม่ให้เธอได้เห็นแววตาบางอย่างที่ซุกซ่อนเอาไว้ "อะไรคะ" "เป็นภรรยาของผม" "คะ" เธออุทาน คราวนี้ตกใจเสียยิ่งกว่าอะไร

“พี่ธิชาก็ออกจะน่ารัก ทำไมยังไม่ยอมมีแฟนสักทีคะเนี่ย” หญิงสาวที่ทำงานในแผนกเดียวกับธิชามานานกว่าสองปีถามอย่างสงสัย “ทั้งเก่งและน่ารักขนาดนี้ ต้องมีซุกไว้แน่ๆ ไม่เชื่อหรอกว่าไม่มี แค่ไม่อยากเปิดตัวเท่านั้น ดีไม่ดีอาจจะเป็นเด็กเอาะๆ ที่อย่างพวกเราไม่มีวันได้กิน” หญิงสาวอีกคนคาดเดา และไม่ใช่แค่เธอคนเดียวรวมไปถึงเพื่อนๆ ในแผนกอีกหลายคนต่างก็คิดอย่างนั้น “พอๆ พวกเธอนี่ก็เดาไปเรื่อย ไม่มีก็คือไม่มีจ้ะ พี่มีแค่งานกับเงินก็มีความสุขแล้ว” พูดจบก็แทบอยากจะร้องไห้ เพราะนั่นมันเมื่อก่อน ตอนที่ยังไม่รู้สึกตัว แต่ตอนนี้บอกเลยว่ามาเถอะ จะเด็กจะแก่ลองคุยได้หมดแหละ ถ้าคลิกถูกใจและไปกันได้ ขอแต่งก็จะแต่งเดี๋ยวนั้นเลยค่ะ

เธอขอพรได้ 1 ข้อ ถ้าเป็นไปได้ คุณจะขอพรอะไรเหรอ เมื่อเพียงดาวเจอกับชีวิตครอบครัวที่มีแม่สามีประสาทแดก สามีนอกใจไปเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน เขาดีแต่ดีไม่เกินแม่ของเขา เพียงดาวจึงขอพรหนึ่งข้อให้กับตัวเองในวันปีใหม่ ในวันที่เธอคิดสั้นฆ่าตัวตาย