สามปีก่อนเธอจากไปโดยไม่มีคำล่ำลา แต่วันนี้เธอกลับมาพร้อมกับหนูน้อยอีกคนที่บอกว่า ‘เป็นลูกเขา “โอ้พระเจ้า!” หนุ่มโสดอยู่ในโหมดคาสโนวา อยากจะบ้าตายวันละหลายๆ รอบ “ลูกพี่ภีมค่ะ ชื่อน้องเกี่ยวก้อย” เก็ตถวาแนะนำเด็กน้อยวันกระเตาะให้เขาได้รู้จักอย่างแสนธรรมดา ราวกับว่ากำลังแนะนำให้รู้จักเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น แต่นี่มัน.. ลูก ลูก ลูก! “นี่จ้อจี้ใช่ไหมแก้ม” ไม่ใช่ว่าไม่ยอมรับ แต่มันยังเร็วเกินไปสำหรับการทำใจเป็นพ่อคนแบบปุ๊บปั๊บ ยังไม่ทันได้ตั้งตัวแบบนี้ “เรื่องจริงค่ะ ช่วยกันทำมา ก็ต้องช่วยแก้มเลี้ยงด้วย” ให้ตายเถอะ! หมดกันชีวิตโสดที่กวินทร์หวงแหน คนที่กำลังจะร้องไห้หันไปมองเด็กหญิงแก้มป่องที่ยิ้มแฉ่งให้เขา สายตาของแม่หนูเหมือนกับกำลังบอกว่า.. ‘พ่อจ๋าๆ มาเล่นกันเถอะ’ สองมือของกวินทร์ยกขึ้นปิดหน้า ก่อนที่ชายหนุ่มจะตะโกนร้องในใจว่า ‘กูจะบ้าตายยยย’

ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีจุดสิ้นสุดของมัน ความรักก็เช่นกัน.. “ตอนที่ฉันทำหน้าที่เป็นภรรยาที่แสนดีให้คุณ ไม่มีวันไหนเลยที่แก้มของฉันจะไม่อาบน้ำตา คุณทำลายทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของลูกผู้หญิงคนหนึ่ง... แล้ววันนี้ยังมีหน้ากลับมาทวง ‘ลูก’ ที่คุณไม่เคยรู้ว่ามีพวกเขาเลยด้วยซ้ำ” ++++++++++++++++++++++ “ฉันต้องการสิทธิ์ในการเลี้ยงลูก และลูกต้องไปอยู่กับฉัน” “เฮอะ! เลี้ยงลูกยังไงมิทราบ? ฉันขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะ ฉันจะไม่ยอมให้ตาเมฆกับยัยฟ้าต้องไปรับรู้ว่าตัวเองมีแม่เลี้ยงมากมายจนนับ หนึ่งถึงร้อยยังไม่หมดแน่” คนที่นั่งอยู่บนโซฟาเงยหน้าขึ้นมองอดีตภรรยา มือข้างหนึ่งของเจ้าหล่อนยืนเท้าสะเอว ส่วนอีกข้างก็ชี้หน้าด่าเขาฉอดๆ แบบไม่มีการยั้งเลยสักนิด “นี่! เธอจะดูถูกฉันมากเกินไปแล้วนะหมอก” “ก็ใช่ไง ฉันน่ะดูคุณ ‘ถูก’ ไม่ได้ดูผิดเลยสักนิด หรือว่าจะปฏิเสธว่าที่ผ่านมาคุณไม่เคยมีพฤติกรรมเปลี่ยนคู่ควงไปเรื่อยแบบไม่ซ้ำหน้า?” “ฉันไม่ปฏิเสธ แต่ตอนนั้นฉันยังไม่มีลูกและไม่มีใคร แล้วจะควงคนอื่นมันผิดตรงไหนมิทราบ” ฮึ! ตอนนั้นฉันไม่มีใคร แล้วผู้หญิงที่นั่งหน้าสลอนรอเปิดประตู ให้แกจนดึกดื่นน่ะมันใครกัน.. ฉันไง! มณีมันตราหน้าโง่คนนี้ หลายต่อหลายครั้งที่ชายหนุ่มทำให้เธอเสียใจ แต่เธอเลือกที่จะทนเพราะคำว่ารักที่มันไม่มีอยู่จริงของเขา เมื่อนึกย้อนกลับไป แล้วอยากจะหัวเราะให้กับความโง่เง่าและน่าสมเพชของตัวเองเหลือเกิน “ฉันไม่เชื่อ! คนแบบคุณมันเชื่อถือไม่ได้” “ฉันไม่สนหรอกนะว่าเธอจะเชื่อหรือไม่ แต่ที่ฉันสนคือลูก!” “คุณจะมาเรียกร้องเอาอะไรตอนนี้ ในเมื่อสี่ปีที่ผ่านมาคุณไม่รู้ว่า มีพวกแกอยู่บนโลก ก็ไม่เห็นว่ามันจะเป็นอะไรเลยนี่คะ คุณก็ยังหายใจต่อไปได้ ไม่ได้ตายซะหน่อย! ปล่อยฉันกับเด็กๆไป ให้พวกเขาเข้าใจว่าพ่อได้ตายจากโลกนี้ไปแล้วเหมือนเดิมดีกว่านะคะ”

"อย่ามาเล่นตัวหน่อยเลย ฉันจ่ายให้แม่เธอไปตั้งครึ่งล้าน คิดว่าทำแบบนี้แล้วฉันจะเพิ่มค่าตัวให้หรอ !" ความสาวที่มนสิชาเฝ้าทะนุถนอมมันมาเกือบยี่สิบปี ถูก ‘ดนย์’ ย่ำยีอย่างไม่เหลือชิ้นดี เขาเลี้ยงดูเธอเหมือนดั่งนกน้อยในกรงทอง โดยระบุสถานะ 'นางบำเรอ' ให้เธอ ++++++++++++++++ แต่ใครจะรู้ว่าจากเมีย (ร้าย) จะกลายเป็นเมีย (รัก) เพราะความรักความผูกพันและสายใยที่ก่อกำเนิดขึ้น ทำให้ชายหนุ่มหญิงสาวที่โคจรมาพบกันด้วยความร้ายกลับกลายมาเป็นความรัก ที่ไม่มีใครจะสามารถแยกหัวใจที่หลอมรวมเป็นหนึ่งออกจากกันได้

จาก ‘เลขา ‘ ขยับสถานะขึ้นมาเป็น ‘ว่าที่เมีย’ เพราะคนอื่นคิดว่าได้เสียเป็นเมียผัวกัน แล้วเลขาหน้าใสจะทนได้อย่างไรเมื่อต้องอยู่ใกล้ๆกับบอสที่มีเลเวลความขี้อ่อยสูงแทบจะทะเลุเพดาน +++++++++++++++++++++++++++++++ “ตายซะเถอะ!” เลขาสาวที่เปลี่ยนสถานะมาเป็น ‘ว่าที่เมีย’ ตวัดสายตามามองคนที่นั่งประจำตำแหน่งคนขับก่อนจะยกมือขึ้นแล้วบีบคอว่าที่เจ้าบ่าวของตนเองอย่างแค้นใจที่ชายหนุ่มไม่ได้พยายามอธิบายให้ผู้ใหญ่เข้าใจไปทางที่เธอต้องการให้เป็น แต่กลับมาขอเธอแต่งงานแบบหน้าด้านๆ “โอ๊ย! ถ้าผมตายคุณจะเป็นหม้ายขันหมากนะคุณจันทร์” “อย่างงั้นยิ่งสมควรตายเป็นที่สุดเลยบอส!” “ถ้าผมตายขึ้นมาจริงๆผมจะเป็นผีมาปล้ำคุณ” เพลงจันทร์มองหน้าที่จะตายแล้วอยู่ยังไม่สำนึก เพราะเขาทำหน้าตาล้อเลียนแถมแลบลิ้นปลิ้นตาใส่เธออีก ยิ่งเห็นมันก็ยิ่งแค้น! “เป็นผีแล้วยังจะหื่นอีก” มือเล็กของหญิงสาวเปลี่ยนตำแหน่งจากลำคอมาเป็นเอวสอบของชายหนุ่ม ก่อนจะใช้นิ้วจิ้มเพื่อแก้แค้น “ฮ่าๆ โอ๊ย! จันทร์พอแล้ว ผมจั๊กจี้” คีรีพยายามดิ้นหนีแต่เพราะที่นั่งมันแคบเขาจึงขยับตัวไปไหนไม่ได้ มือที่พยายามปัดป่ายมือของหญิงสาวก็เหมือนจะไม่ได้ผล “นี่คุณ! ไม่หยุดผมจะแสดงฉากเลิฟซีนบนรถจริงๆนะ” หญิงสาวที่กำลังจิ้มเอวของเขาอย่างเมามันรีบชักมือกลับทันที เพราะกลัวว่าเขาจะบ้าจี้แล้วพาเธอฮันนีมูนในรถขึ้นมาจริงๆ “ออกรถสิคะ พวกแม่ของเราไปถึงกรุงเทพแล้วมั้ง” “แหม! ไม่ทันไรก็ออกคำสั่งกับผัวแล้วนะครับคุณว่าที่เมีย” “บอส! อย่าเรียกฉันแบบนี้อีกนะ จะไม่มีเมียไม่มีผัวอะไรทั้งนั้นเพราะงานแต่งงานของเราจะไม่มีวันเกิดขึ้น” “อ้าว แต่คุณรับปากแม่ผมไปแล้วนะ” “ฉันแค่ขายผ้าเอาหน้ารอดแค่นั้นแหละค่ะ แล้วฉันก็รู้ด้วยว่าบอสคงไม่อยากเอาเชือกรัดคอตัวเองโดยการมาแต่งงานกับฉันหรอกใช่ไหมคะ” “ใครว่า ผมอยากจะแต่งงานกับคุณจริงๆนะจันทร์ ก็ไม่รู้ทำไมรู้แค่ว่าอยากแต่ง แล้วก็…” “แล้วก็อะไรคะบอส” คิ้วของหญิงสาวแทบจะผูกเป็นโบ เพราะความเครียดที่ต้องมานั่งเสวนากับคีรี “ก็อยากเข้าหอนะสิครับ” หมอนใบเล็กที่เพลงจันทร์ใช้อิงหลัง ถูกเปลี่ยนมาเป็นอาวุธชั้นดีในการโจมตีบุคคลที่มีความหื่นสูงชนิดที่ใครก็ไม่สามารถเทียบได้ “พอแล้วจันทร์ โอ๊ย!ทำไมคุณซาดิสท์แบบนี้นะ” คีรีเหลือบมองคนที่นั่งหน้ามุ้ยอยู่ข้างๆอยากจะขำก็สงสาร เพราะนอกจากจะโดนบังคับให้แต่งงานกับเขาแล้วยังโดนแม่ๆบังคับให้นั่งรถกลับเป็นเพื่อนเขาอีก ไม่ว่าชายหนุ่มพยายามจะชวนคุยแค่ไหนแต่สาวเจ้าก็ทำแค่สองอย่างคือพยักหน้ากับส่ายหน้า “จันทร์ คุณไม่อยากแต่งงานกับผมจริงๆ หรอ” “ไม่ค่ะ” “ผมเสียใจนะเนี่ยที่ยินคุณตอบแบบนี้” “บอสจะเสียใจทำไมคะ ในเมื่อเราไม่ได้รักกันจะแต่งงานกันได้ยังไง” “ตอนนี้ยัง แต่ต่อไปเดี๋ยวเราก็รักกันเองแหละน่า” “ไม่มีทางค่ะ” “ทำไม ผมไม่ดีตรงไหน” “บอสขี้หลี มีชะนีในลิสต์เป็นสิบๆคน เจ้าชู้ประตูดินแถมไปจิ้มใครบ้างก็ไม่รู้ ฉันไม่อยากติดโรคตายก่อนแก่” อึ้งสิครับ! ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนว่าเขาแบบนี้มาก่อน ยัยนี้คนแรกเลย “นั่นมันแต่ก่อน ผมสัญญาน่าผมจะเลิกทุกอย่างแล้วหันมาจิ้มคุณคนเดียว” “บอส!”

แม้สูงเทียมฟ้าก็จะโน้มตัวลงมาหา ‘หญ้า’ อย่างเธอ "ไหนบอกแค่แกล้งเป็นแฟนปลอมๆ แต่นี่มันจะไม่ปลอมแล้วนะคะคุณดิน" อย่าให้ผู้หญิงชื่อตมิสาอยู่ใกล้ต้นไม้ ใบจะไม่เหลือ เพราะเธอ 'เด็ด' +++++++++++++ “เพราะคุณมันเป็นดอกฟ้า แต่ฉันมันแค่กอหญ้าบนดิน” “แล้วถ้าดอกฟ้าจะโน้มตัวลงมาหากอหญ้าล่ะ หญ้าน้อยต้นนี้จะว่ายังไง” เจ้าของดวงตาแป๋วที่แอบร้ายลึกอยู่บ้างในบางทีมองช้อนขึ้นมาอย่างพยายามค้นหาว่าสิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้มันเป็นความจริงหรือความฝันกันแน่ นี่หล่อนไม่ได้กำลังละเมออยู่ใช่ไหม.. “คุณดินหมายความว่าอะไรคะ” ริมฝีปากบางวางทาบลงบนปากอิ่มที่มันเผยอหลอกล้อให้เขาแทบจะเป็นบ้ามาหลายวัน สัมผัสในตอนแรกร้อนแรงจนแทบจะแผดเผาตมิสาให้แหลกคาอ้อมกอดที่มันรัดแน่นขึ้นเรื่อยๆของชายหนุ่ม แต่ทว่าเมื่อไฟร้อนมอดดับลงก็เหลือไว้เพียงไฟรักที่มันทั้งหวาบหวามและนุ่มนวลอยู่ในที ปฐพีถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะมองไปที่ตาหวานฉ่ำของเจ้าตัวเล็ก “ผมคงเป็นควายเพราะตอนนี้รู้สึกอยากกินหญ้าหนักมาก”