เพื่อรักษาแผลใจและยุติปัญหาทั้งหมด ญาสุมินทร์จึงเลือกจากไปพร้อมกับลูกในท้องและทิ้งความเจ็บปวดทั้งหมดไว้เบื้องหลังจนเวลาล่วงเลยเธอต้องกลับมาเผชิญหน้ากับธีร์ พ่อของลูกและทุกคนที่มีส่วนร่วมสร้างบาดแผลให้เธอ ญาสุมินทร์จะรับมือกับเรื่องราวทั้งหมดต่อยังไงเมื่อสุดท้ายลูกแฝดของเธอยังโหยหาพ่อและอยากมีชีวิตครอบครัวปกติเหมือนบ้านอื่น

“ได้ยินว่ามินทร์จะพาลูกๆ กลับมาอยู่ไทยแล้ว นายรู้เรื่องนี้รึเปล่าธีร์?” ยุวดีถามขึ้นระหว่างที่กำลังรับประทานอาหารด้วยกัน

“เมื่อไหร่?” แต่ดูเหมือนธีร์จะไม่รู้เรื่องนี้เลย

“เหมือนจะเป็นต้นเดือนหน้า”

“นี่แสดงว่าความสัมพันธ์ของนายกับมินทร์ไม่ดีขึ้นเลยสินะ” ยุวดีพูดต่อ หล่อนรู้เรื่องราวของสองคนนี้ดี

“นึกไม่ถึงว่ามินทร์จะใจแข็งขนาดนี้”

“ทุกครั้งที่บินไปเจอลูก เราแทบไม่ได้เจอหน้ามินทร์เลย”

“มินทร์คงเกลียดเรา แม้แต่หน้าก็ไม่อยากมอง” ธีร์เริ่มระบายความรู้สึกในใจออกมา .

“ไม่มีใครเกลียดคนที่ตัวเองรักลงจริงๆหรอก” ยุวดีบอก หล่อนรู้จักญาสุมินทร์ดี

เรื่องราวของสองคนนี้เอาเป็นว่าทุกคนต่างก็มีส่วน ธีร์นึกถึงเรื่องราวระหว่างตนกับญาสุมินทร์ที่ผ่านมา

“มีข่าวดีจะบอก มินทร์ไม่ท้องนะ”

“ประจำเดือนมินทร์เพิ่งมาเมื่อเช้า” ญาสุมินทร์เดินเข้ามาบอกเขาหลังจากที่เครียดเรื่องนี้อยู่หลายวัน

“งั้นก็ดีแล้วล่ะ มินทร์ก็ทานน้ำอุ่นๆ แล้วพักผ่อนเยอะๆ นะจะได้ไม่ปวดท้อง” เขาบอกเธอ

“อื้มมมมมมม” ญาสุมินทร์ยิ้มให้ แต่มันช่างเป็นรอยยิ้มที่เจ็บปวดสำหรับหญิงสาว ชายหนุ่มสัมผัสได้ เขาเองก็รู้สึกผิดและเป็นห่วงเธอ แต่จะให้ทำยังไงได้เล่าในเมื่อเรื่องระหว่างเธอกับเขามันไปต่อด้วยกันไม่ได้

“ดูแลตัวเองดีๆ” เขาพูดต่อ

“ธีร์ก็ดูแลตัวเองด้วย” เธอบอกเขาและพยายามบังคับตัวเองไม่ให้เสียงสั่นไปมากกว่านี้

กลับมาที่ปัจจุบัน….

หลังจากวันนั้นเขากับญาสุมินทร์ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยและญาสุมินทร์ก็ไม่ได้ยื้อหรือรั้งเขาไว้ ชายหนุ่มเห็นเพียงโพสต์เศร้าๆ ของเธอในโซเชี่ยลไม่กี่โพสต์ แล้วก็ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ ให้เห็นอีก ธีร์รู้ว่าเธอเสียใจมากแค่ไหนเขารู้ดี

ญาสุมินทร์มีเพื่อนน้อย แต่ก็ยังยอมตัดการติดต่อจากทุกคนแม้กระทั่งเพื่อนสนิทของเธอ จนกระทั่งมาได้ข่าวจากยุวดีในเดือนถัดมาว่าเธอย้ายไปอยู่ต่างประเทศแล้ว ไปแบบเงียบๆ ไม่ได้บอกใครเลยด้วยซ้ำ ซึ่งในขณะเดียวกันตัวเขาเองกำลังเริ่มต้นใหม่กับพิชานันท์ แต่ทว่าในใจลึกๆ ของเขาก็ยังคงนึกถึงญาสุมินทร์อยู่ดีทั้งที่เขาก็รู้ว่าตัวเองไม่สามารถให้ความรักตามที่เธอต้องการได้จึงตีความว่านั่นคงเป็นความห่วงใยที่เขามีต่อเธอ .

“ฉันเคยคิดนะว่าถ้ามินทร์บอกนายเรื่องท้อง แล้วยอมรับความรับผิดชอบจากนายทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้ แต่มินทร์ก็คงคิดดีแล้วล่ะ” ยุวดีพูดต่อ ตนเองก็แอบรู้สึกผิดกับญาสุมินทร์อยู่เช่นกัน

“คนกลางอย่างฉัน ลำบากใจจริงๆ”

นิยายทุกเรื่องที่ขวัญชนิดาแต่ง เป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียนขวัญชนิดาเท่านั้น ห้ามบุคคลใดคัดลอกเนื้อหาหรือดัดแปลงเนื้อหาหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนไดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีไดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของ ผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องได้รับโทษตามพระราชบัญญัติที่กำหนดไว้