"เฮอะผู้หญิงมีตั้งมากมายทำไมแม่ต้องให้ฉันแต่งงานกับยัยเด็กกาฝากอย่างเธอด้วย ไม่มีวัน....ไม่มีวันที่ฉันจะรักเธอ...ยัยเด็กกาฝาก...ฉันเกลียดเธอ ได้ยินไหม...เกลียดดดดด.."

"คุณรติ หลงตัวเองแล้วค่ะ วิก็ไม่มีวันจะรักผู้ชายใจร้ายแบบคุณเด็ดขาด ผู้ชายปากร้าย ขี้โมโห วิก็เกลียดคุณรติเหมือนกัน เกลียดดดดด"
"ไม่รักก็ดี จะได้แฟร์ๆ อยู่ด้วยกันแบบไม่รักนี่แหละจะได้ไม่ต้องผูกพันกัน...โอ้ยยยย จะบ้าตาย...ยายเด็กบ้า"
ภีรติ ถูกบังคับให้แต่งงานกับเด็กที่แม่เขาขอมาเลี้ยง แต่พอได้ยินยายเด็กกาฝากบอกว่าไม่รัก ทำไมเขาถึงโมโหขนาดนี้ ไม่สิคนอย่างภีรติ ไม่เคยมีผู้หญิงหน้าไหน ปฏิเสธ หยามกันชัด ๆ

“ดี งั้นก็แต่งแบบไม่รัก สะใจดี อย่ามาร้องขอความเมตตาแล้วกัน เธออยากเป็นเมียฉันเองนะ”
วิกานดา ถูกขอร้องให้แต่งงานกับบุตร ของผู้มีอุปการะคุณ ด้วยเหตุผล เขาเป็นผู้ชายขี้โมโห เอาแต่ใจ และผู้หญิงแต่ละคนที่เข้ามา มีแต่หวังเกาะเขากินไปวันๆ รักเขาที่เงินอย่างเดียวเท่านั้นคนเป็นแม่เลยกลุ้มใจกลัวสมบัติที่สะสมมาจะหมดไปเพราะลูกชายตัวดีของท่าน เมื่อมองไม่เห็นใครดีพร้อมเท่าเด็กที่ตนเองเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กจึงขอร้องแกมอ้อนวอน เธอจึงยอมตกลงแต่งงานกับเขา เพราะในใจลึก ๆ เธอก็แอบรักเขาตั้งแต่ยังวัยเยาว์ ถึงแม้เขาจะเกลียดเธอก็ตามที