เพลิงแค้นทัณฑ์เถื่อน ผ่านการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ Smartbook เมื่อปี 2555 ในชื่อ ลิขิตรักอสูร นามปากกา ธิชาร์

เมื่อหมดสัญญา นักเขียนจึงนำมารีไรท์เนื้อหาใหม่ โดยการเปลี่ยนชื่อตัวละครบางตัว ปรับปรุงเนื้อหาให้กระชับขึ้น และลดการกระทำของพระเอกที่มีต่อนางเอกให้เบาลง

แต่! ฉบับรีไรท์ใหม่ พระเอกของเรายังไม่เลิกการทารุณนะคะ แล้วๆๆ ความหื่นของพระเอกก็ยังมีอยู่ >_<

ปล.โปรดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ พระเอกเป็นคนโมโหร้าย เอะอะ(จะ)ตบ เอะอะปล้ำ T__T

ตัวอย่างบางส่วน

“ไอ้บ้า แกจะมาจ้องฉันทำไม” ธีรตาต่อว่าด้วยใบหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย ก่อนจะดิ้นรนเพื่อให้หลุดจากพันธนาการ

“อายหรือไง” เมคินทร์เลื่อนสายตามาหยุดที่หน้าอกอวบใหญ่ยิ่งเรียกอาการหน้าแดงของธีรตาให้มากขึ้น

“ปล่อยฉัน ไอ้คนเฮงซวย ไอ้คนป่าเถื่อน”

“แล้วอยากได้คนป่าเถื่อนเป็นผัวหรือเปล่าล่ะ” ปากหยักกระตุกยิ้มเหี้ยม ทำเอาธีรตาขวัญหนีดีฟ่อ ทว่าเธอยังไม่ทันได้ตอบอะไรปากหยักร้ายจะบดขยี้ลงมา

ธีรตาสะบัดหน้าหนีแต่กลับถูกมือใหญ่เข้ายึดที่ท้ายทอย แล้วกระหน่ำจูบราวกับคนตายอดตายยาก ด้านคนถูกกระหน่ำจูบก็เจ็บร้าวไปทั้งปาก น้ำตาก็เริ่มไหลอาบแก้ม ทว่าไม่ได้ทำให้อีกคนหยุดการกระทำ สองมือเล็กจึงทุบตีและหยิกข่วนหนักขึ้นเรื่อยๆ

“เธอกล้าดียังไง ถึงมาทำร้ายฉัน” เมคินทร์ที่กำลังหลงมัวเมากับรสหวานในโพรงปากเล็ก ถอนใบหน้าออกมากระซิบเสียงเหี้ยม

“หยุดทำบ้าๆ กับฉันสักที แล้วบอกฉันมาว่าฉันไปทำให้อะไร ทำไมต้องจับฉันมาด้วย ฉันมั่นใจว่าแกกับฉันไม่รู้จักกัน” ถามเสียงสั่นๆ

“หึ” คนถูกถามทำเสียงครางลึกในลำคอ แล้ววางมือบนหน้าอก ธีรตาหน้าตาตื่นตกใจ เอื้อมมือมาจะปัดออกแต่ถูกมือใหญ่รวบไว้แล้วปากหยักก็บดขยี้ลงมาอีกครั้ง ลิ้นร้อนซอกซอนเข้าไปตวัดไล้กับลิ้นเล็กที่พลิกหนีพัลวัน แต่สุดท้ายก็จนมุมถูกเขารีดรัดจนร่างอ่อนระทวย