ชุด พ่ายเสน่หา

1.ไฟพยาบาทจอมมาร (ภานุภัทร กิ่งเพชร)

2.ทัณฑ์ร้ายปรารถนาเถื่อน (พายุ ล้อมเดือน)

3.บ่วงร้ายต้อนรัก (กรณ์ พราวรัมภา)

+++++++

บ่วงร้ายต้อนรัก เล่มจบ ปิดชุดพ่ายเสน่หา

ปล. เรื่องนี้เคยตีพิมพ์มาแล้วนะคะในชื่อเรื่อง บำเรอสวาทเมียเลขา นามปากกา ธิชาร์

(ฉบับebookปรับเนื้อหาเยอะมากกกกกกก >.<)

ตัวอย่างบางส่วน

“นังพราว! จะไปนอนเฝ้าป้าแกหรือไง ท่าทางรีบร้อนน่าดู” คนข้างห้องร้องทักเมื่อเปิดประตูออกมาเห็นพอดี

“จ้ะ พราวไปก่อนนะ” บอกแล้วก็รีบเดินขึ้นรถของเจ้านายหนุ่มจนขาดแทบขวิด

“เกินไปหนึ่งนาที”

“นาทีเดียวเองนะคะ แล้วตอนนี้พราวก็ทำตามที่คุณบอกแล้วด้วย พราวว่าเรารีบไปเถอะค่ะ ดึกแล้ว”

กรณ์ดูนาฬิกาบนข้อมือที่บอกเวลาสามทุ่มกว่า ก่อนจะหันไปขับรถพาเลขาสาวไปพักที่คอนโดของเขา กระทั่งมาถึงคอนโดหรูแล้วพราวรัมภาก็อยากเปลี่ยนใจกลับไปพักที่หอ หรือไม่ก็ไปนอนเฝ้าป้าดีกว่า แต่ไม่รู้ว่าถ้าบอกเจ้านายไป เจ้านายจะอนุญาตหรือไม่

“พราว!”

“คะ?”

“เข้ามาสิ ถึงห้องพักผมแล้ว” คนพูดเปิดประตูรออยู่ ด้านพราวรัมภาก็เงยหน้าไปยิ้มเล็กน้อย ใจก็นึกถึงคำพูดของป้าแล้วก็รู้สึกร้อนวูบวาบตั้งแต่หัวจรดเท้า ภาพที่โดนเจ้านายจูบก็วนเวียนเข้ามาให้ใจเต้น

‘ฉันยกแกให้เป็นเมียเขาไปแล้ว’

‘ป้านะป้า ทำอะไรก็ไม่คิดจะถามกันซักคำ’ พราวมรัมภาโอดครวญอยู่ในใจ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำอย่างไรต่อไป เมื่อจู่ๆ ป้าก็ดันมายกเธอให้เป็นเมียเจ้านายไปซะดื้อๆ

‘หวังว่าคืนนี้คุณกรณ์คงไม่ทำอะไรนะ’

“พราว!”

“คะ! มีอะไรคะ”

“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า”

“เปล่าค่ะ”

กรณ์ได้ฟังคำแล้วก็ยิ้มเล็กน้อย เขารู้ดีว่าเลขาคนสวยคงจะอึดอัด หรือไม่ก็ตื่นเต้นที่ต้องมาอยู่ที่นี่

“ทำตัวตามสบายนะ คิดซะว่าที่นี่เป็นบ้านพักของคุณเอง ว่าแต่คุณหิวไหม”

“เอ่อ…หิว…ไม่หิวค่ะ” คนที่กำลังคิดไม่ตกกับชีวิตตอบกลับไปอย่างลังเล

“เอาเป็นว่าผมจะสรุปว่าคุณหิวแล้วกัน เพราะผมเองก็หิว”

“คุณกรณ์อยากทานอะไรคะ เดี๋ยวพราวทำให้ ถ้าง่ายๆ ก็บะหมี่ดีไหมคะ แต่ไม่รู้ว่าที่ห้องพักของคุณจะมีบะหมี่หรือเปล่า” บอกกล่าวไปแล้วก็ยิ้มเล็กน้อย เพราะคนระดับเขาคงไม่กินบะหมี่ ส่วนเธอมีตุนไว้ในห้องพักเป็นกล่อง

“มี แต่ผมไม่ชอบกินบะหมี่”

“แล้วคุณจะกินอะไรคะ”

กรณ์ทำท่าคิด ส่วนคนรอฟัง ก็รอฟังอย่างใจจดใจจ่อ

“กินคุณได้ไหม”

“คุณกรณ์!”

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++