“ถ้าท่านไม่พอใจ ท่านก็แต่งแทนข้าสิเจ้าคะ!”

“ข้ากับไอ้คุณชายนั่นก็มิได้มีจิตพิศวาสกันเสียหน่อย เขาก็มีคนที่เขาผูกพันอยู่แล้ว ส่วนตัวข้าก็อยากครองตัวโสดแบบนี้จนตายเจ้าค่ะ ได้โปรดเถิดท่านพ่อ ถอนหมั้นให้ข้าที”

“ข้าก็แต่งให้ท่านพ่อแล้ว เหตุใดข้าต้องย้ายไปอยู่จวนสกุลเขาด้วย!หากอยากให้ข้าไปนักก็เอาช้างมาฉุดเถิดเจ้าค่ะ!”

“สตรีทั้งแผ่นดิน มิมีใครกระทำเยี่ยงนาง เห็นทีข้าจำต้องสั่งสอนเสียหน่อยแล้ว!”

“ข้าเองก็หาได้รักใคร่นางไม่ คราแรกข้าก็คิดจะขอถอนหมั้น แต่ในเมื่อนางดูรังเกียจข้านัก ข้าก็มิยอมให้นางสมหวังดอก จงไปบอกนาง เรื่องถอนหมั้นน่ะฝันไปเสียเถอะ”

“เป็นถึงฮูหยินสกุลเซี่ยแล้ว ก็ต้องย้ายมาอยู่ที่จวนสกุลเซี่ยสิ นางมีสิทธิ์มาทำอะไรตามใจชอบได้อย่างไรหา!”

ฤดูกาลเริ่มต้นจาก ใบไม้ผลิ->ร้อน->ใบไม้ร่วง->หนาว

การใช้ภาษายังไม่ค่อยถูกต้องตามหลัก 100% นะคะ;w;

*คำเตือน: เรื่องนี้หาได้มีสาระไม่ การใช้คำบางคำและตำแหน่งต่างๆ อาจจะมั่วๆ หน่อย ใครใคร่อ่านก็อ่าน ใครใคร่กดออกก็กดออกนะเจ้าคะ ตัวละครและสถานที่ในเรื่องเป็นสิ่งที่ผู้เขียนมโนขึ้นมาทั้งหมด

ร่วมพูดคุยกันได้ที่ Han Yu หานยวี่ น้า

@นิยายเรื่องนี้และเรื่องอื่นๆ ของ 'หานยวี่ 含玉' สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช 2558 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอก หรือนำไปใช้บางส่วน เเละนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537 รวมทั้งการทำนิยายเสียง อ่านเนื้อหาลงยูทูบ ทวิตเตอร์ ช่องทางโซเชียลมีเดียต่างๆ ด้วย

มีผลทั้งทางอาญาและแพ่ง มีโทษทั้งจำทั้งปรับ จริงๆ ถ้าไม่นับเรื่องกฎหมายเอาแค่จริยธรรมกับใจเขาใจเราก็ไม่ควรแล้วนะคะ กว่าเราจะแต่งจะนั่งพิมพ์ตัวอักษรแต่ละตัวออกมาได้ T^T