แนะนำตัวละคร
เสือ
วิศวะ ปี1 เดือนมหาลัย หนุ่มหล่อเจ้าของใบหน้าคมที่สาวๆต่างหมายปองอยากเป็นคู่นอนของเขา แต่หารู้ไม่ว่าเขาคนนี้มีตัวจริงที่ไม่ได้เปิดเผยอยู่แล้ว
.
เสือ : เชื่อเถอะว่าของๆใครเขาก็หวง
น้ำขิง
แพทย์ ปี1 คนที่หน้าตาธรรมดาบ้านๆอย่างเธอได้ถือครองหัวใจของเขาแต่ไม่รวมร่างกาย
น้ำขิง : หวงมากแต่ห้ามไม่ได้
เพื่อนน้ำขิง
มิน
แพทย์ ปี1 เป็นคนตรงๆ ดีมาดีตอบร้ายมาร้ายกว่าเป็นสองเท่า!
พี่รหัสน้ำขิง
ชน
แพทย์ ปี2 อดีตเดือนคณะแพทย์ อัธยาศัยดี มีน้ำใจ แต่ใครจะรู้ว่ารุ่นพี่คนนี้แอบแซ่บและมีคนเข้าหามากมายอยู่ตลอด
เพื่อนเสือ
วิต
ไม่พูดมากเจ็บคอ ใจดีและอ่อนโยน(แค่บนเตียง)
ผิง
นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นเย...
เรน
มีชิป มีเกียร์ ยังไม่มีเมียสนใจมั้ย
ข้าว
ชอบมองนม ไม่ใหญ่ไม่คุยด้วยหรอกนะ
บทนำ
"ขิง!!!"
ฉันหันไปมองมินที่เดินเข้ามาในห้องเรียนด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก เหงือของเธอออกเยอะอย่างกับว่าไปแข่งวิ่งที่ไหนมา
"มีอะไรหรอ แล้วทำไมถึงเพิ่งมา เรียนเสร็จแล้วนะ"
ฉันที่กำลังเก็บชีทและสมุดเล่มเล็กๆใส่ในกระเป๋าส่ายหัวเบาๆ
"เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน!"
"เรื่องที่กูจะพูดต่อจากนี้สำคัญกว่า"
ฉันขมวดคิ้วเข้าหากัน พรางมองหน้ามินด้วยความอยากรู้
"อะไรหรอ?"
"อีจันเจ้าอ่ะ แฮกๆ"
"ใจเย็นๆ ค่อยๆพูด จันเจ้าทำไม?"
"มันประกาศว่ากำลังคบกับเสืออยู่น่ะสิ!"
ฉันยืนนิ่ง แต่ความรู้สึกของฉันมันตีกันยุ่งไปหมด
"อือ ก็ดีแล้วนิ"
ฉันทำเป็นไม่สนใจแล้วเก็บของต่อ จนเพื่อนสาวของฉันต้องมาดึงแขนให้หันไปมองหน้ากันอีกครั้ง
"มึงจะปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้นะ มึงกับเสือเป็น.."
"มิน!"
ฉันเรียกชื่อมินเสียงดังหน่อยเพราะเกรงว่าคนที่เก็บของไม่หมดจะรู้ความสัมพันของฉันละเสือ จริงๆเราคบกันตั้งแต่อยู่ม.5แล้วล่ะ จนถึงตอนนี้ก็ยังคบกันอยู่ แต่มันมีกฏนะ
*ย้อนกลับไป*
"นี่เธอ ยัยแว่นหยุดก่อน"
ฉันค่อยๆหันไปมองก็เห็นเป็นร่างสูงขาวสมส่วนของเขา "เสือ" ไม่น่าเชื่อว่าคนที่เป็นที่น่าจบจ้องของสาวๆในโรงเรียนจะมาจับไหล่ฉัน
"มีอะไรหรอ?"
"ฉันชอบเธอ"
"..."
"ได้ข่าวมาว่าเธอก็ชอบฉันนิ"
"แต่.."
ฉันพูดไม่ออก มันเหลือเชื่อมาก ใครจะคิดว่าคนแบบเสือจะมาขอคบกับคนอย่างฉันได้
"คบกับฉัน"
"คือ.."
"หรือว่าเธอชอบคนอื่นแล้ว? โอเค ฉันจะไม่มา.."
"ไม่ๆ ฉันไม่ได้ชอบใครนะ"
"งั้นก็ตอบมา"
"อะ..โอเค"
"แต่มีข้อแม้นะ"
"ข้อแม้?"
"เราจะไม่เปิดเผย ฉันจะทำอะไรก็ได้ ห้ามหึง ห้ามหวง และอย่างงี่เง่า สุดท้ายเธอห้ามมองใครหรือเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นนอกจากฉัน"
มันอาจจะฟังดูเห็นแก่ตัวนะ แต่เชื่อมั้ยว่าฉันยอมรับข้อเสนอนั้นของเสือ
"ขิง!"
"น้ำขิง!!"
"หะ..ห้ะ?"
"มึงต้องจัดการมันนะ"
"ช่างมันเถอะมิน เราไปหาอะไรกินกันดีกว่า"
"กูไม่เข้าใจเลยทำไมมึงถึงต้องยอมขนาดนี้วะ มึงดูไอ้เสือมันทำอะไรเพื่อมึงบ้าง"
"ฉันยอมเอง ไม่เป็นไรน่า ไปหาไรกินเหอะหิว"
"เชอะ จริงๆเลยยัยคนนี้ เธอก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่ม.5เทอม2ละ"
ถึงปากจะบ่นแต่ก็บ่นด้วยความหวังดี ฉันมีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว และฉันแน่ใจว่ามินจะสามารถอยู่ข้างๆฉันได้ทุกๆสถานะการณ์