"ห้า สี่ สาม สอง แอ็คชั่น" เสียงสั่งดังไปทั่วสตูดิโอของบริษัทกันตนวยจำกัด ผู้ผลิตรายการโทรทัศน์ชื่อดังของเมืองไทย ภายในห้องใหญ่เก็บเสียงที่ติดแอร์เย็นฉ่ำนั้น มีแต่เสียงเด็กที่กำลังอัดรายการใหม่

ล่าสุดของบริษัท รายการสำหรับเด็ก สาวน้อยเซลเลอร์มูน ซึ่งจะออกอากาศให้ประชาชนได้ชมในเร็ววันนี้ นี่เป็นเทปแรกของรายการ จึงมีการขลุกขลักบ้างเล็กน้อย ต้องถ่ายซ่อมกันใหม่หลายคน เด็กหลายคนตื่นกล้อง

ประหม่าพูดอะไรไมม่ออก ทั้งๆที่ได้ท่องจำบทกันมาแล้ว มันเป็นธรรมดาของการทำงานกับเด็ก ถึงแม้หลายคนในนั้นจะย่างเข้าวัยรุ่นแล้วก็ตาม ผมเองนั้นรับหน้าที่ผู้ช่วยผู้กำกับ ต้องดูแลให้เด็กที่มาร่วมรายการทำอะไรก็

ได้ตามแต่ผู้กำกับจะสั่ง "คัท พักก่อน กินข้าวเที่ยงแล้วบ่ายสองโมงถ่ายต่อ ขอให้พร้อมกันทุกคนตามเวลา" เสียงผู้กำกับสั่งดังลั่น ผมนึกขำในใจ แกคงหัวเสียเพมือนกันที่งานเดินไปได้ช้า ผมกินข้าวแบบ

แดกด่วน ยัดอาหารกล่องที่ทีมงานสรรหามาให้แต่รสชาติเหมือนขยะอย่างรวดเร็ว เสร็จสรรพก็ไปล้างหน้าล้างตา กะว่าจะพักสายตาสักครู่ก่อนทำงานต่อ ผมเดินเข้าไปในสตูดิโอที่ปิดไฟสำหรับถ่ายทำหมดแล้ว มีเพียงไฟ

สลัวๆ อ้อมไปด้านหลังผ้าใบฉากผืนใหญ่ที่ขึงไว้ยันเพดาน ตรงนั้นไม่มีใครเข้ามา ผมใช้เป็นที่เอนหลังมาตลอดเวลาพักการถ่ายทำ กำลังเดินเข้าไปแบบเงียบๆก็ได้ยินเสียงสะอึกสะอื้นดังออกมา