นิล

ปริศนาโรงเรียนอาถรรพ์

บทนำ

ส.น.ตำรวจแห่งหนึ่ง(ใจกลางกรุงเทพ) พ.ศ.2485

ที่สถานียามนี้ เต็มไปด้วยความเงียบสงัด ของยามค่ำคืน ภายนอกสถานีไม่มีผู้คนที่เดือดร้อนแต่อย่างใด แต่ภายในห้องทำงานของสถานีนั้น ความเงียบถูกทำลายลง เมื่อหญิงสาววัยยี่สิบปี เอามือของเธอ ตบลงไปที่โต๊ะทำงานตัวหนึ่ง ที่อยู่ตรงหน้าของเธอ จนเสียงดังสนั่นไปทั่วห้อง

“และคนร้ายในคดีที่เกิดขึ้นทั้งหมด ก็คือคุณนั่นแหล่ะค่ะหัวหน้า”

หญิงสาวกล่าวขึ้น พลางมองหน้าชายวัยกลางคน ที่ยืนตรหง่านอยู่ตรงหน้าของเธอ ด้วยสายตาที่ดุดัน ชายหนุ่มที่ร่างอ้วนท้วมอีกคนหนึ่ง ที่ยืนอยู่ในห้องเดียวกัน กล่าวขึ้นมาต่อ

“เดี๋ยวสินิล หัวหน้าเนี่ยนะ จะเป็นคนร้ายไปได้ เธอเอาอะไรมาพูดน่ะ”

สิ้นเสียงชายร่างอ้วนท้วม ชายใส่แว่นที่อยู่ในห้องเดียวกัน พูดเสริมขึ้นมาต่อ

“ถ้าหลักฐานทั้งหมด นิลก็หามากองอยู่ตรงหน้าเราแล้วนี่ไง” ชายหนุ่มพูดเสริม พลางขยับแว่นไปด้วย “หลักฐานทั้งหมดตรงหน้าเรา มันบ่งบอกได้อย่างชัดเจน ว่าหัวหน้าน่ะ คือคนร้ายที่ก่อคดีทั้งหมด ที่มันเกิดขึ้นในตอนนี้”

เมื่อชายร่างอ้วนท้วมเห็นดังนั้น เขาถึงกับพูดอะไรไม่ออก ได้แต่มองหน้าหัวหน้าที่เขาเคารพ และรักมาตลอด ด้วยสายตาที่ภาวนา ว่าหัวหน้าของเขาจะมีคำตอบ ที่ทำให้หลุดพ้นจากข้อกล่าวหาทั้งหมดนี้ไปได้

“คุณมีอะไรจะแก้ตัวไหมหัวหน้า”

หญิงสาวคาดคั้นคำตอบจากหัวหน้าของเธอ เมื่อหัวหน้าได้ยินเช่นนั้น ตัวเขาได้แสยะยิ้มที่หน้าสยดสยองออกมา ก่อนที่ชายวัยกลางคน จะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ทั้งสามคนที่อยู่ในห้องนั้น ต่างงุนงงไปตามๆกัน เมื่อสิ้นเสียงหัวเราะ ชายวัยกลางคน จึงปรบมือ และเริ่มกล่าวกับผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา

“คุณเก่งมากเลยนะ นิล”

ชายวัยกลางคนพูด พร้อมเดินไปรอบๆห้อง

“ไม่เสียแรงเลยจริงๆ ที่ตัวผมฝึกคุณมากับมือ ใช่ผมนี่แหล่ะคนร้ายของคดีทั้งหมด ที่มันเกิดขึ้นในช่วงนี้”

ชายร่างอ้วนท้วมที่ได้ยินดังนั้น เขาจึงเอ่ยถามหัวหน้าของเขา ด้วยน้ำเสียงกับสีหน้าที่ผิดหวัง

“หมายความว่ายังไงกันครับหัวหน้า?”

ชายวัยกลางคนได้ยินผู้ใต้บังคับบัญชาถาม เขาจึงแสยะยิ้มออกมาอีกครั้ง

“อย่างที่ผมบอกไปนั่นแหล่ะคุณสมหมาย เรื่องทั้งหมด ผมนี่แหล่ะคือผู้อยู่เบื้องหลังเอง แต่แล้วยังไงล่ะ” ชายวัยกลางคน ผายมือทั้งสองข้างออกจากกัน “พวกคุณรู้แล้วจะทำอะไรผมได้ ผมมีอำนาจครอบคลุมทั้งประเทศนี้ ไม่ว่าจะเป็นตำรวจ ข้าราชการทั้งหมด หรือแม้กระทั่งทนายความ ต่อให้พวกคุณรู้ว่าผมเป็นตัวการของเรื่องทั้งหมด แต่พวกคุณก็ไม่สามารถที่จะเอาผมเข้าคุกได้หรอก พวกคุณทุกคนก็เห็นแล้วนิ ว่าต่อให้พวกคุณจับคนของผมได้เท่าไหร่ แต่องค์กรของผม ก็ไม่หมดสิ้นไปเสียทีน่ะ”

เมื่อได้ยินดังนั้น ชายหนุ่มทั้งสองต่างมีสีหน้าที่สิ้นหวัง เพราะสิ่งที่หัวหน้าของเขาพูดนั้น มันคือความจริงทั้งหมด แต่นั่นหาใช่กับหญิงสาวไม่ เพราะหญิงสาว ไม่คิดที่จะยอมแพ้ ให้กับคนที่ทำผิดเด็ดขาด

“ถึงกระนั้น ชั้นก็ไม่คิดจะยอมแพ้หรอก”

ชายวัยกลางคนได้ยินที่หญิงสาวพูด เขาจึงระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอีกครั้ง

“งั้นคุณจะทำยังไงเหรอ นิล”

หญิงสาวกำหมัดแน่น ก็ที่เธอจะยกมือ และชี้นิ้วไปที่หน้าของหัวหน้าของเธอ

“ไม่ว่ายังไง ชั้นจะลากคอคุณ เข้าคุกให้ได้เลย”

By hikari…