“ผมไล่คุณออกตั้งแต่วันนี้ !”

มาโนชย์ชี้หน้าลูกน้องหัวแข็งของตนอย่างเดือดดาล

คนถูกไล่ออกเชิญหน้าขึ้น ให้น้ำตามันไหลออกมา จากนั้นก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงชัดถ้อยชัดคำว่า

“เจ้านายห่วย ๆ ที่เห็นเต้าอวบ ๆ ดีกว่าผลงานแบบนี้ ถึงไม่ไล่ออก ฉันก็จะออก !”

สิ้นคำ เธอก็ขยำหนังสือแต่งตั้งหัวหน้าฝ่ายบัญชีคนใหม่เป็นก้อนกลม ๆ แล้วปาใส่หน้าเทมมี่

“ว้าย !”

เทมมี่ร้องเสียงหลง ด้วยความตกใจ

“ไปเลย ! อยากอวดดีนักก็เชิญออกไปเลย อายุเธอก็ไม่น้อยแล้ว ฉันอยากจะรู้นักว่าจะมีบริษัทไหนรับเธอเข้าทำงาน !”

ประธานบริษัทตะโกนไล่หลังกิ๊ฟอย่างหัวเสีย

กิ๊ฟสาวเท้ารีบเดินออกไปจากที่นั่น เธอไม่อยากให้พวกเขาเห็นว่าเธอร้องไห้

ตุบ !

“โอ๊ย”

คิงร้องขึ้น เมื่อถูกกาแฟร้อน ๆ หกรดเต็มตัว เพราะผู้หญิงคนหนึ่งชนเขาเข้าเต็มแรง – นี่มันวันซวยแห่งชาติรึไง – เขาสบถในใจ

“ขอโทษ”

กิ๊ฟมองเขาแค่แวบเดียว แล้วรีบเดินจากไป

“คุณภูวเดช !”

มาโนชย์มองเห็นผู้ชายโชคร้ายคนนั้นแล้วก็ต้องตกตะลึง เพราะเขาคือ ประธานบริษัทเดอะคิง ลูกค้าสำคัญที่นัดคุยงานกันวันนี้

“ท่านประธานครับ !”

วศินที่เพิ่งขึ้นมาเห็นฉากนั้นเข้าพอดี ถึงกับตาถล่น รีบวิ่งเข้ามาหานายตน