ปาณิศายอมรับว่ามันเป็นความผิดของเธอ ผิดที่ไม่อาจรักษาสัญญาที่จะรอเขากลับมาเพื่อใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ถ้าคทาวุธจะโกรธแค้นเธอนัก เธอยอมรับทุกความผิดนั้นไว้แต่เพียงผู้เดียว แต่เธอไม่เคยนอกใจเขาเลย แม้เธอจะต้องแต่งงานกับชายอื่นรุ่นราวคราวพ่อ ทว่าหัวใจของเธอยังคงรักเพียงเขาคนเดียว