จอมมารตกอับ ทะลุมิติมาเป็นคนสวน
จอมมารตกอับ ทะลุมิติมาเป็นคนสวน
รักโรแมนติก
gratal
อดีตจอมมารผู้ชั่วร้ายที่ถูกจองจำยังต่างมิติ เขารอวันที่จะกลับไปชำระแค้น แต่ตอนนี้ต้องทำภารกิจสำคัญเสียก่อนคือการรดน้ำแปลงผัก
  • 1 ตอน
  • 185
นิยายโดย
  • 1 เรื่อง
  • |
  • 0 คนติดตาม
บทนำ

ในค่ำคืนอันมหาวิปโยคของอาณาจักร แกรนดาร์ ได้ปรากฏดวงจันทร์สีเลือดลอยเด่นอยู่เหนือฟากฟ้า ลมพายุกรรโชกรุนแรง และออร่าพลังงานสีดำที่แผ่กระจายไปทั่ว เนื่องจากการปลดปล่อยพลังอันไร้ขีดจำกัดของมหาจอมมาร บูรามาบี


"หึ หึ หึ หึ เจ้าพวกมดปลวก คิดว่าการที่ยกขโยงกันมาทั่วสารทิศแบบนี้ มันจะช่วยให้สามารถต่อกรกับพลังอำนาจ อันไร้ขีดจำกัดของข้าได้รึ "

ร่างของจอมมาร บูรามาบี ลอยเด่นเป็นสง่าอยู่เหนือปราสาทพร้อมกับเสียงหัวเราะเยาะ ดวงตาของเขาสีแดงก่ำดังมีเลือดคั่งอยู่ด้านใน เหล่าบรรดานักเวทย์ชั้นหัวกะทิทั้งหมด ที่ต่างถูกเกณฑ์เข้ามาเพื่อทำสงครามกับจอมมารเป็นครั้งสุดท้าย พวกเขาพร้อมใจกันชูคฑาในมือขึ้นสุดแขน และทันใด! ก็บังเกิดแสงสีขาว สว่างจ้าสาดส่องต้านทานพลังงานมืดไปทั่วบริเวณ


"อดทนไว้! ตราบใดที่เรายังร่วมมือร่วมใจกัน พลังงานมืดของมันจะทำอันตรายแก่เราไม่ได้!"

หนึ่งในผู้นำของจอมเวทย์ชั้นหัวกะทิ ตะโกนปลุกใจเหล่าผู้กล้าทางด้านหลัง ทว่าเหตุการณ์ดูเหมือนจะเลวร้ายลงยิ่งกว่าเก่า เพราะลมที่กรรโชกแรงอยู่ก่อนแล้ว กลับทวีคูณเพิ่มมากขึ้นราวกับเกิดพายุเฮอริเคน


"ฮ่าๆๆๆๆ เจ้าพวกมดปลวก จงปลิวกันไปซะให้หมด "

บูรามาบีหัวเราะร่าอย่างสะใจ ขณะผายมือทั้งสองข้างขึ้นสุดแขน ทันใด! พลังงานมืดก็พวยพุ่งออกจากร่างกลบแสงสว่างจนมิดราวกับหลุมดำ

ซูม........ม!!! ฮ่าๆๆๆๆๆๆ


"ต้องทำตอนนี้แล้วล่ะ! ไม่งั้นไม่ทันการแน่!!"

หนึ่งในนักเวทย์ตะโกนทักขึ้นจากทางด้านหลัง มันจริงอย่างที่เขาว่า เพราะดูเหมือนยิ่งนานไป พลังของบูรามาบีจะทวีคูณเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผู้นำฝ่ายมนุษย์นิ่งใช้ความคิดเพียงชั่วอึดใจ และตัดสินใจร่ายบาเรียขึ้นทันที เพื่อหวังจะใช้เป็นเครื่องมือดูดกลืนร่างของจอมมาร ให้ถูกจองจำอยู่ด้านในนานชั่วกัปชั่วกัลป์


"ตอนนี้แหล่ะ!! เอาเลย!!"


ซูม.......!!!!

บังเกิดประตูมิติขึ้นจากทางด้านหลังของบูรามาบี พร้อมกับแรงดึงดูดมหาศาล ที่ฉุดกระชากร่างของเขาให้จมหายเข้าไปยังประตูมิติบานนั้น จอมมารรู้ตัวทันทีว่าพลาดท่าเสียแล้ว ทว่าช้าเกินไป! เพราะในตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรไปได้มากกว่าตะโกนด่าทอเหล่ามนุษย์ด้วยความเคียดแค้น


"ไม่จริง!! เป็นไปไม่ได้!! ฝากไว้ก่อนเถอะ! เจ้าพวกมดปลวก ข้าต้องกลับมาชำระแค้นแน่!"

ประตูมิติถูกปิดลง พร้อมกับร่างของจอมมารที่ถูกดูดกลืนหายเข้าไป ความพ่ายแพ้ในครั้งนี้ล้วนเกิดจากความประมาทและชล่าใจ ทว่าฝ่ายมนุษย์ก็สาหัสไม่ใช่น้อย เพราะการร่ายเวทยมนตร์ในครั้งนี้ ฝ่ายมนุษย์จำเป็นจะต้องสละชีพของผู้นำ เพื่อใช้เป็นพลังงานในการร่ายเวทย์ที่แข็งแกร่งพอจะสามารถเปิดประตูมิติที่ว่า ให้สามารถดึงร่างของบูรามาบีเข้าไปจองจำยังต่างมิติได้

เกี่ยวกับนักเขียน
1 เรื่อง 0 คนติดตาม