คำนำ

เสียงล้อรถบดพื้นผิวถนนดังสนั่น ก่อนรถคันดังกล่าวจะพุ่งชนผิวนุ่มหุ้มกระดูกเข้าอย่างจัง แรงกระแทกทำให้ร่างหนึ่งลอยขึ้นไปในอากาศ ก่อนตกลงมากระแทกพื้น โลหิตสีแดงฉานพุ่งออกทางเรียวปาก ลมหายใจขาดห้วง แผ่วบางรวยระริน

คนขับรถคันมรณะเป็นหญิงสาววัยยี่สิบในสภาพเมามาย เธอกรีดร้องออกมาสุดเสียง ตาปรือพร่าเลือนก่อนนั้นพลันเบิกโต ช็อกกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันตรงหน้า ทว่าขลาดกลัวเกินกว่าจะลงไปดูอาการผู้บาดเจ็บ

เหตุการณ์ก่อนนั้นเธอสังสรรค์อยู่ในผับกับเพื่อนหนุ่มสาววัยคะนอง ได้เวลาสมควรจึงแยกย้ายกันกลับ ระหว่างเดินไปขึ้นรถมีชายฉกรรจ์สามคนตรงเข้าลวนลามหวังทำมิดีมิร้ายต่อร่างกายเธอ เด็กสาวตัดสินใจขับรถหนีด้วยความเร็วค่อนข้างสูง กระทั่งเกิดอุบัติเหตุ เดนมนุษย์ทั้งสามทำแค่ปรายตามองก่อนลอยหน้าลอยตาจากไปราวไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทิ้งผู้ถูกไล่ล่าเผชิญชะตากรรมอยู่เบื้องหลัง

หญิงสาวผู้ประสบเหตุนอนแน่นิ่งจมกองเลือด ลมหายใจเริ่มขาดห้วง กล่องเค้กวันเกิดลูกน้อยตกอยู่ข้างกาย สามีสั่งให้เธอรออยู่ในรถระหว่างที่เขาลงไปกดเงินจากตู้เอทีเอ็ม แต่เธอไม่ฟังความจึงพบจุดจบอันน่าสังเวช…

“อ้อม !…” ร่างสูงวิ่งออกมาจากตู้เอทีเอ็ม ทันทีที่เห็นเหตุการณ์ก็ตรงเข้าสวมกอดหญิงสาวพลางร่ำไห้ เธอสิ้นใจในอ้อมแขนของเขา หัวใจคนก่อเหตุชวนสยองกระตุกสั่น ชายผู้สูญเสียมองมาที่เธอ แววตาคู่นั้นร้อนแรงดั่งเปลวไฟ

“คุ…คุณพ่อขา ทะ…เทพี…ขะ…ขับรถชนอีกแล้วค่ะ” เด็กสาวผู้ก่อเหตุโทรเเจ้งบิดาน้ำเสียงสั่นเทา คว้ากระเป๋าแล้วเงินเปิดประตูรถ เดินตัวเอียงกลิ่นเหล้าคละคลุ้ง…เธอย่อกายลงข้างร่างสูงใหญ่ เพียงวางมือบนไหล่กว้าง ก็รับรู้ถึงแรงสะท้านตามแรงสะอื้นของชายหนุ่ม

“ฉันขอโทษ ปะ…ไปโรงพยาบาลนะคะ ฉันจะดูแลเรื่องค่ารักษาเอง” เธอพยายามแสดงความมีน้ำใจหวังชดเชยค่าเสียหายให้เขา ร่างสูงหันมามองฆาตรกรด้วยความอาฆาต น้ำตาลูกผู้ชายกลบม่านตาแดงฉานราวโลหิต เมื่อร่างเล็กในอ้อมกอดแน่นิ่งไม่หายใจ

“ไม่ต้อง !” เขาผลักเธอจนล้มไม่เป็นท่า

ริมฝีปากอวบอิ่มขบเม้มแน่น ดวงตาเริ่มฉายแววฉุนเฉียวไม่พอใจ จมูกโด่งเชิดรั้น คู่กรณียโสนัก ไม่ชวนให้น่าสงสารเลยสักนิด ร่างสมส่วนลุกขึ้นยืนอย่างฉุนเฉียว ผู้คนรอบข้างเลี้ยงดูตามใจตั้งแต่เด็ก เธอจึงกลายเป็นคนเจ้าอารมณ์ไร้ขีดจำกัด

“อย่าพูดแบบนี้กับฉันนะ แกต้องการค่าเสียหายเท่าไหร่ พ่อฉันมีปัญญาจ่าย”

สร้อยเทพี…ชื่อนี้เป็นที่เลื่องลือทั่วทั้งจังหวัด ทำผิดไม่เคยรับโทษทางกฎหมาย เพราะบิดาเธอคือ ส.ส ทรงภพ กรกานต์ ตำแหน่งทางการเมือง อยู่เหนือความถูกต้องทั้งปวง เธอสามารถรอดพ้นจากการถูกดำเนินคดีทุกครั้งอย่างลอยนวล เพียงแค่รอลงอาญา หรือควบคุมความประพฤติ การลดหย่อนโทษทำให้ผู้กระทำผิดยิ่งได้ใจ

ทว่าหนนี้ต่างจากทุกครั้ง เพราะไม่ใช่กรณีเฉี่ยวชนธรรมดา ผู้เสียชีวิตไม่ใช่แค่หนึ่ง แต่มีถึงสอง หญิงสาวคนนั้นพร้อมทารกในครรภ์วัยสามเดือน

บุตรสาววัยสองขวบกำพร้าแม่ สามีสูญเสียภรรยา คือผลจากความประมาทของนางสาวสร้อยเทพี กรกานต์

“ฉันจะเอาผิดเธอให้ถึงที่สุด !”

สร้อยเทพีเข่นเขี้ยวอย่างโกรธจัด สามัญสำนึกย่อยยับในพริบตา “เห็นไหม” นิ้วเรียวชี้ไปที่บันไดขึ้นสู่สะพานลอย“สะพานลอยมีไว้ให้คนเดิน …ถนนมีไว้ให้รถแล่น เมียนายสัพเพล่าเองอย่าโทษฉันฝ่ายเดียว”

“เธอขับรถประมาท ! เธอต้องรับผิดชอบ”

เด็กสาวคู่กรณีทั้งเจ้าอารมณ์เม้มปาก เปิดกระเป๋ามือไม้สั่น เธอขว้างเงินใส่หน้าเขา จ้องมองอีกฝ่ายแววตาหมิ่นเกียรติ “เอาไปรักษาเมียแก ถ้าตาย จัดงานศพให้เรียบร้อย”

ชายหนุ่มผู้สูญเสียกัดฟันแน่น สีหน้ากร้าวกระด้างสุดขีด โทสะแล่นขึ้นเป็นริ้วอย่างเกรี้ยวกราด “นังฆาตรกร !” ร่างสูงแผดเสียงอาฆาตสุดแค้น มือเปื้อนเลือดกำธนบัตรจนแน่น ท่าทางคุกคามบอกถึงความเลือดร้อนอันน่ากลัว

“เงินของเธอซื้อชีวิตเมียฉันไม่ได้ จำไว้ !” ดวงตาเขาลุกโชนด้วยเพลิงอาฆาต ขณะย่างสามขุมเข้าหา สร้อยเทพีสาวเท้าหนีแต่ไม่พ้นมือหนาที่ยื่นมาบีบปลายคาง หญิงสาวเจ็บจนน้ำตาไหล หวาดกลัวสุดขีด อ้าปากกรีดร้อง เสียงโหยหวนในลำคอถูกแทนที่ด้วยเงินจำนวนนั้น!