“มายจำได้ไหมว่าเราเป็นเพื่อนกันมากี่ปีแล้ว” ดินแดนถาม

“โห นานเป็นศตวรรษแล้วมั้ง ตั้งแต่มายย้ายบ้านมาตอนมอสี่ ตอนนี้กำลังจะขึ้นปีสี่”

“หกปีแล้วเนอะ”

“นั่นสิ เรารู้จักกันมานานขนาดนี้เลยเชียวเหรอ”

“เรายังไม่เคยคบกับผู้หญิงคนไหนนานขนาดนี้เลย”

“ก็ความเป็นเพื่อนมันยืนยาวกว่าเป็นแฟนไง”

“แต่ถ้าเริ่มจากการเป็นเพื่อนกันก่อนล่ะ เราจะคบกันนานไหม”

“ไม่รู้สิ มายไม่เคยลอง”

“ลองดูไหม"

มายาไม่เคยรู้สึกหัวใจเต้นแรงกับดินแดน แต่ค่ำนี้เขาทำให้เธอใจเต้นแรงไปหลายครั้งแล้ว

"ไม่ได้ลองเสื้อนะถึงได้ตกลงกันง่ายๆ" มายาตอบแก้เก้อ

"แต่เรามองมายมานานแล้วตั้งแต่วันแรกที่ย้ายมาอยู่ข้างบ้าน เราดีใจมากที่มายเป็นเด็กใหม่ที่โรงเรียน

เราอยากคบกับมาย เราอยากเป็นแฟนมาย แต่มายมองเราเหมือนเพื่อนคนนึง

ตอนมอห้าเราตัดสินใจซื้อดอกกุหลาบวันวาเลนไทน์ไปให้ แต่มายดันเปิดตัวคบกับไอ้พีชห้องสิบเอ็ดซะงั้น เราเอาดอกกุหลาบไปโยนทิ้งถังขยะแทบไม่ทัน”