ทะเลยามกลางคืน มีเพียงคลื่นซัดสาดเข้าหาฝั่งอย่างเอื่อยๆ ลมเพียงบางเบาแต่ทำให้หนาวเย็นได้พัดผ่านอย่างแผ่วเบา บนทางของชายหาดมีร่างอรชรร่างหนึ่งเดินทอดน่องไปตามหาดทรายขาว ก่อนจะหยุดเดินแล้วแหงนหน้าขึ้นสู่ท้องฟ้าเพื่อยลนภาในค่ำคืนนี้ คืนที่ผืนนภาสีนิลถูกประดับประดาด้วยหมู่ดาวนับแสนนับล้านดวง ส่องแสงทอประกายระยิบระยับอยู่ทั่วแผ่นฟ้ากว้าง ดูเผินๆ คล้ายผ้ากำมะหยี่สีดำขนาดยักษ์ที่ประดับด้วยเกล็ดเพชรแวววาวส่องแสงสกาวสวยงาม ราวกับประติมากรรมที่จิตรกรเอกเสกสร้างขึ้น

ร่างบางระหงย่ำเท้าเปล่าไปตามพื้นหาดทรายขาวสะอาดอย่างสุนทรีกับบรรยากาศรอบกาย ดวงตากลมโตรับกับโครงหน้าเรียวรูปไข่ได้อย่างงดงามค่อยๆ หลับพริ้มลงช้าๆ ขณะที่จมูกโด่งรั้นก็สูดกลิ่นอายของธรรมชาติรอบตัวเข้าเต็มปอด ก่อนจะปล่อยลมหายใจออกมาจนหมดอย่างมีความสุข โดยไม่รู้เลยว่านับจากพรุ่งนี้ไป ชีวิตของเธอจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างที่เธอคาดไม่ถึง... ตลอดกาล