Facebook
Line
x
“ภัทรดล หรือ คุณดล”
นักธุรกิจหนุ่มรูปงามวัย 38 ปี
ไม่เคยมองเห็นความจำเป็นที่จะต้องทำความรู้จักกับคำว่ารัก
ผู้หญิงคือสิ่งที่น่าเบื่อหน่ายและไร้สาระ ไร้ซึ่งประโยชน์และผลกำไรอย่างที่เขาชื่นชอบ
“สุดที่รัก หรือ หนูเลิฟ ”
นักศึกษาปี 4 วัย 21 ปี
เธอน่ารักสดใส มองโลกในแง่ดีและขี้อ้อน
หลังจากที่เธอต้องย้ายมาอยู่กับคนแปลกหน้า
เมื่อต้องสูญเสียแม่ครูไปอย่างกะทันหัน
หัวใจของเธอก็ต้องทำงานหนักเพราะผู้ปกครองหน้าดุ แต่แสนใจดีคนนี้
เมื่อพี่สาวที่ทำอาชีพแม่พิมพ์ของชาติลาจากโลกนี้ไป
ทั้งยังฝากฝังให้เขาอุปการะเลี้ยงดู “สุดที่รัก”
เด็กนักเรียนกำพร้าน่าสงสารแทนท่าน
คนที่แสนเย็นชาและไม่เคยปรารถนาหญิงใด
กลับสามารถยอมแลกทุกสิ่งทุกอย่างได้ เพียงเพื่อเธอ...
โปรย...
“ให้หนูป้อนคุณได้รึเปล่าคะ”
เสียงหวานเอ่ยขออนุญาตเมื่อเห็นว่าเขาไม่อาจทานอาหารเองได้สะดวกนัก
“ฉันไม่ใช่เด็กๆ ไม่จำเป็นต้องให้ใครป้อน”
เขาบอกพลางพยายามยกช้อนขึ้นอย่างยากเย็น
“หนูทราบค่ะว่าคุณโตแล้ว แต่คนป่วยก็ต้องได้รับการปรนนิบัติดูแลไม่ใช่หรือคะ
มือคุณเจ็บทั้งสองข้าง ถ้าไม่ให้หนูป้อนปากคุณคงแตะไม่ถึงช้อนแน่ มาค่ะ ให้หนูได้ดูแลคุณนะคะ”
เธอคว้าช้อนในมือเขาก่อนจะตักข้าวต้มคำเล็กๆ ขึ้นมา
แล้วก้มหน้าลงเป่าเพื่อไม่ให้มันร้อนเกินไปนัก โดยมีสายตาของคนเจ็บมองตามตลอดเวลา
“ต้องการอะไรจากฉัน”
“คะ?” เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่เข้าใจ
“ไม่มีใครทำอะไรโดยไม่หวังผลตอบแทน บอกมาว่าที่เธอทำแบบนี้เพราะต้องการอะไรจากฉันกันแน่”
“อ๋อ ความต้องการของหนูเหรอคะ”
“มีจริงๆ สินะ งั้นก็ว่ามาจะเอาเงินเท่าไหร่ หรือ...”
“สิ่งเดียวที่หนูต้องการคือได้เห็นคุณกินให้อิ่มจะได้กินยาต่อค่ะ อ้าปากนะคะ หนูเป่าให้แล้วไม่ร้อนแล้วค่ะ”
เธอบอกพลางส่งยิ้มหวาน แววตาอบอุ่นและจริงใจไม่มีความเสแสร้งแกล้งทำเลยสักนิด
เด็กบ้า!
คิดจะทำให้หัวใจของเขาทำงานหนักไปถึงเมื่อไหร่กันนะ....
