หนึ่งครั้งที่เขาช่วยชีวิตนาง หนึ่งครั้งที่นางช่วยชีวิตเขา
‘เสิ่นฉางซี’บุตรสาวองครักษ์วังหลวงที่รอดจากความตายพร้อมแผลเป็นบนใบหน้าและท่าเดินกะโผลกกะเผลก
ชีวิตของนางเป็นของ ‘สวินเย่ว์’แม่ทัพหนุ่มผู้แข็งกระด้างผู้บังเอิญช่วยนางอย่างไม่ตั้งใจ
ชะตานำพาให้ใจสองดวงให้พานพบและผูกพัน
เกิดสายใยโยงหัวใจสองดวง ลมหายใจของนาง ไออุ่นจากกายของเขา
ความรักที่จารในหัวใจจะยังคงเป็นเช่นเดิมไม่เสื่อมคลาย
แม้นางจะย้ำเตือนตัวเองว่าเขาคือบุรุษที่นางไม่ควรรัก!

..................

“ฆ่าตัวตาย?”

เด็กหญิงเอียงคออย่างงุนงง

“ผู้ใดฆ่าตัวตายเจ้าคะ”

“ก็เจ้าไง” เขาใช้นิ้วชี้จิ้มที่หน้าผากของเด็กหญิง “ไม่เช่นนั้นเจ้าจะเดินลงน้ำไปทำไม”

“ท่านผู้มีพระคุณเข้าใจข้าน้อยผิดแล้วเจ้าคะ” เด็กหญิงรีบอธิบาย

ได้ยินถ้อยคำของนางก็ทำให้เด็กหนุ่มหน้าตึงไป เขาก้าวเท้าถอยห่างนางออกมาเล็กน้อย

“เช่นนั้นก็ดีแล้ว อย่าได้ลืมเชียวว่าชีวิตเจ้าเป็นของข้าแล้ว”

“เจ้าค่ะ ข้าจะจำใสใจไว้”

นางส่งยิ้มดวงตาเป็นประกาย

............................