"เคยได้ยินเรื่องดาวพลูโตไหม ดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์หลายปีแสง ห่างไกลแสนไกล.. ดาวเคราะห์ที่มืดสนิท เฝ้าหมุนโคจรรอบดวงอาทิตย์ หวังเพียงแค่แสงแม้เพียงเล็กน้อยจากดวงอาทิตย์ จะสาดส่องมาถึง ดาวเคราะห์ที่ห่างไกล ไร้ตัวตน

มันจะรู้ตัวไหมนะ ว่ามันถูกตัดออกจากระบบสุริยะแล้ว

มันจะรู้ตัวไหมนะ ว่าต่อให้มันยังคงหมุนโคจรรอบดวงอาทิตย์

ดวงอาทิตย์ก็ไม่เคยสังเกตเห็นมันเลย .. "

"ดาวพลูโตคงรู้อยู่แล้ว แม้ไม่ถูกสังเกตเห็น แม้ไม่มีตัวตน ขอเพียงได้แค่หมุนอยู่รอบๆดวงอาทิตย์ มันก็มีความสุขแล้ว"

หญิงสาวเหม่อลอยมองขึ้นไปบนฟ้ามืดสนิท มีเพียงเสียงลม เสียงต้นไม้พัดปลิว และแสงจากดวงจันทร์ที่สาดลงมา ชายหนุ่มคิดตามสิ่งที่คนข้างๆเล่าให้ฟัง สายตาทอดมองขึ้นไปบนฟ้ามืดสนิท

"บางที เราอาจจะคิดว่าเราเป็นดาวพลูโต ทั้งๆที่จริงๆแล้ว เราเป็นดวงอาทิตย์ก็ได้นะ"

หญิงสาวหัวเราะเบาๆกับความคิดของคนข้างๆ ก่อนจะหันไปถาม

"แล้วพีท..เป็นดาวพลูโตหรือดวงอาทิตย์"

ชายหนุ่มระบายยิ้มออกมา ในใจนึกไปถึงคนในห้วงความคิด คนที่เขามั่นใจแล้วว่า เขารู้สึกอย่างไรกับคนๆนั้น

"ผมเหรอ.. ผมคงเป็นดาวพลูโตมั้ง" หญิงสาวคลี่ยิ้ม หัวเราะเบาๆอีกครั้งให้กับคำตอบของคนข้างๆ

"นี่ดาวพลูโตสองดวงกำลังนั่งคุยกันอยู่เหรอ" สองหนุ่มสาวหัวเราะออกมาพร้อมกัน ด้วยเข้าใจความรู้สึกของกันและกันเป็นอย่างดี

พบกับเรื่องเล่าจากดาวพลูโต ความรักระหว่างดาวเคราะห์ดวงนี้กับดวงอาทิตย์ บอกเล่าผ่านบรรยากาศออฟฟิศโฆษณาเล็กๆอันแสนอบอุ่นและก๊วนผองเพื่อน ที่จะมาช่วยทำให้ดาวพลูโต ไม่ต้องเหงามากเกินไป : )