“เดือน! นังเดือนเอ๊ย”

“จ๋าป้า มีอะไรหรอจ้ะ”

เด็กสาวหน้าใสวัย 18 ปี โผล่หน้าออกมาจากห้องนอนของเจ้านายที่เธอกำลังทำความสะอาดอยู่ แต่กลับไม่เห็นคนเรียก เธอจึงวิ่งลงบันไดตึงตังไปที่ห้องรับแขกแทน แล้วก็เจอกับหญิงสูงวัยที่เธอเรียกว่า ‘ป้า’ หรือ ‘ดวงใจ’ ใส่ชุดสีดำทั้งชุดยืนรอเธออยู่ก่อนแล้ว

“ป้าจะไปร่วมงานสวดอภิธรรมศพของยายอิ่มเขาสักหน่อย อาจจะนอนค้างที่โน่นสัก 3 - 4 คืน เอ็งก็ดูแลบ้านช่องดีๆ นะ เดี๋ยวค่ำๆ คุณพลเขาคงกลับมาจากไร่ เอ็งก็อย่าลืมทำกับข้าวกับปลาเตรียมไว้ให้คุณพลเขาล่ะ”

“จ้ะป้า” เด็กสาวรับคำเสียงใส

‘คุณพล’ หรือ ‘รัชพล ศิลากานต์’ ที่ป้าดวงใจกล่าวถึงคือ เจ้าของไร่ส้มนับพันกว่าไร่ที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดเชียงราย นอกจากไร่ส้มแล้ว เขายังมีโรงงานแปรรูปส้มขนาดใหญ่ตั้งอยู่ท้ายไร่ติดกับถนนใหญ่อีกด้วย

ศศินาเจอเขาครั้งแรกก็แอบหลงใหลได้ปลื้มเจ้านายสุดหล่อของตัวเองอยู่พักใหญ่ เพราะเขามีหน้าตาหล่อเหลาคมคายยิ่งกว่าดาราชายหลายๆ คนที่เธอรู้จัก แถมเขายังมีร่างกายกำยำสูงใหญ่ไหล่กว้าง ยิ่งแผงอกล่ำๆ กับซิกซ์แพคแน่นๆ ที่เธอแอบเห็นตอนที่เจ้านายหนุ่มถอดเสื้อ ยิ่งชวนน้ำลายหก

“เดือน นังเดือน!!”

“จ๋าป้า ป้าว่าอะไรนะจ๊ะ” เด็กสาวสะดุ้งตกใจเสียงร้องเรียกของป้า จนหลุดจากภวังค์วาบหวามส่วนตัว เสียดายที่อดแทะโลมหนุ่มหล่อล่ำในจินตนาการต่อ ป้าดวงนี้ชอบขัดอารมณ์ของเธอเสียจริง!

“ยืนเหม่ออะไรของเอ็ง แถมยังทำหน้าเอ๋อๆ อีก ป้าไปแล้วนะ ปิดบ้านปิดช่องดีๆ ล่ะ” ดวงใจโบกมือไล่เด็กสาว เพื่อตัดบท ไม่เซ้าซี้เด็กสาวให้มากความอีก เพราะเธอก็ต้องรีบไปแล้วเหมือนกัน

“จ้ะ” ศศินาพยักหน้ารับคำหงึกหงัก

เด็กสาวรอจนหญิงสูงวัยเดินพ้นไปจากบ้าน จึงขึ้นไปทำความสะอาดห้องต่อให้เสร็จ แล้วลงมาทำอาหารเย็นไว้รอเจ้านายหนุ่มกลับมา